“MS. Lalaine, Mr. Dawson said to meet you tomorrow at the Regional Trail Court at 8AM.”Mabilis na tumipa si Lalaine ng ire-reply kay Mr. Miller. “Okay, pupunta ako, Mr. Miller.”Nang maibaba ang hawak na cellphone, pakiwari ni Lalaine ay sumikip ang kanyang dibdib. Ito ang gusto niyang mangyari noon pa man pero bakit pakiramdam n'ya ay biglang nagkaroon ng malaking puwang ang kanyang puso?Sandali munang nanatiling nakaupo si Lalaine at nakatitig lang sa kawalan bago tumayo at magpunta ng banyo para maligo.Habang rumaragasa ang maligamgam na tubig sa hubad na katawan ni Lalaine, mayroon siyang nalasahang pait sa gilid ng kanyang labi.Alam niyang hindi iyon mula sa tubig sa shower kundi mula iyon sa mapapait na salitang nagmula sa bibig ni Knives kanina.Sa mga mata nito, isa lang isang laruan at wala nang iba pa. Sa kabuting palad, hindi pa siya tuluyang nalulubog sa kumunoy. Ngunit ang mga naalala na ibinigay sa kan'ya ni Knives ay ang bagay na hinding-hindi niya makakalimutan sa
DAHAN-DAHANG bumaba ang bintana ng mamahaling sasakyan na iyon at lumitaw ang mapang-uyam na mukha ng gwapong lalaki na kilalang-kilala ni Lalaine.Si Benjamin.Bahagya nitong inilabas ang kalahati ng mukha sa bintana ng kotse nito at nakangising nagsalita, “Hey! Ano ang ginagawa ng Campus Crush ng St. Claire University dito sa Q.C?”Kaagad na kumabog ang dibdib ni Lalaine nang makita ang lalaki, saka napaatras siya ng ilang hakbang palayo sa kinaroroonan nito na may pag-iingat sa mga mata.“In all of places, lagi tayong nagkikita. Maybe this is called destiny?” ngising-demonyo na wika pa ni Benjamin nang hindi magsalita si Lalaine. “Saan ka ba papunta? Do you want me to drive you?”Mabilis namang napailing si Lalaine. “H-Hindi na kailangan,” nahihintakutang sagot niya.“Why? Nagkita na rin naman tayo dito, bakit 'di mo hayaang i-treat kita? Sagot ko na. Gusto mo ba bumaba pa ako d'yan?” pagpupumilit pa Benjamin kay Lalaine na noon ay bakas ang takot sa mga mata.Nang makita na papab
TINATAGAN ni Lalaine ang loob, hawak nang mahigpit ang pepper spray ay nag-spray din siya sa mukha ng mga ito dahilan para magkagulo ang dalawang bodyguard. Muli, mabilis na tumakbo si Lalaine patungo sa elevator pero pagdating niya roon ay dalawa na namang bodyguards ang nakabantay sa entrance niyon. Tila ba maingat na pinagplanuhan ni Benjamin ang lahat ng iyon.Dahil hindi makadaan si Lalaine sa elevator, sa fire exit siya kumaripas ng takbo. Kakaunti na lang din ang pepper spray niya at ang dalawa na huli niyang ini-spray-an nito at hindi masyadong napinsala kaya naman kaagad din siyang hinabol ng mga ito.At bago pa tuluyang makapanaog si Lalaine sa hagdan ay kaagad siyang nahawakan ng dalawang guard. Desperadong sumigaw si Lalaine para humingi ng tulong pero dahil arkilado ni Benjamin ang buong palapag na iyon kaya walang makaririnig sa kan'ya.Humahagulhol si Lalaine nang lapitan siya ni Benjamin na galit na galit. Pinagsisipa siya nito dahilan para mapaluhod siya sa sakit.“P
“ANG gusto ng pamilya ng biktima ay panagutin ang kaibigan mo sa nagawa niya at sampahan ng attempted murder.” Nanigas si Lalaine sa kinauupuan. Kakasuhan ng pamilya ni Benjamin ang kaibigan niya? Pero bakit? Inosente si Abby! Napatayo si Lalaine sa kinauupuan at masama ang loob na tumingin sa kausap na pulis. “Wala kaming relasyon ng hayop na Benjamin na 'yon. Sigurado akong peke ang mga ebidensya na ipinakita nila sa inyo. Si Benjamin ang laging nangha-harass sa'kin. Kasinungalingan ang mga sinasabi nila! Walang kasalanan ang kaibigan ko. Tinulungan lang niya ako! Inosente si Abby!” bulalas pa ni Lalaine. Kumunot naman ang noo ng pulis. “Kung gano'n, may ebidensya ka ba o kahit ano na magpapatunay na wala kayong relasyon ni Mr. Scott? Mayroong pictures at videos ang abogado ng mga Scott na magpapatunay na may relasyon kayo.” Hindi nakasagot si Lala5sa tanong na iyon ng pulis officer. Paano nga naman niya mapapatunayan na kasinungalingan ang sinasabi ng demonyong Benjamin na
SA INTEROGATION room sa Manila Police District, ay kasalukuyang ini-interview si Abby ng mga imbestigador.Namumutla ang mukha ni Abby at ang kanyang labi ay tuyong-tuyo at namamalat. Na-detained na siya ng isang gabi sa presinto at paulit-ulit siyang kinakausap ng mga pulis tungkol sa mga nangyari. Hindi maintindihan ni Abby ang lahat. 'Di ba't self-defense lang naman ang ginawa niya? Bakit kailangan niyang makulong sa kasalanang hindi n'ya naman sinasadya?Mayamaya pa'y pumasok sa interogation room ang isang lalaki na naka-suit and tie. “Good afternoon, Ms. Del Rosario. Ako nga pala ang abogado ni Benjamin Scott,” pagpapakilala nito kay Abby sabay lahad ng kamay.Nag-aatubili namang inabot ni Abby ang kamay ng abogado saka ngumiti ng pilit. “H-Hello po, Sir.”“Ganito, Ms. Del Rosario, ang aking kliyente na si Mr. Benjamin Scott ay kasalukuyang unconscious pa rin at malabo pa ang pag-asa na magigising siya. Ang sabi ni Chairman ay kausapin kita para maipaliwanag sa'yo ang sitwasyon
“MR. Knives Dawson...”Namumula at namamaga ang mga mata ni Lalaine nang tumingin sa lalaki na para bang isang kuting na inapi.Subalit nanatiling matigas si Knives, hindi niya pinansin ang babae at basta na lang nilampasan ng blanko ang ekspresyon sa mukha.Natigilan si Lalaine pero kinapalan na lang niya ang mukha at sumunod sa lalaki. Nang bumukas ang elevator nauna pa si Lalaine na pumasok sa loob dahil baka pagsarhan siya ng lalaki kapag nahuli siya.“Nagkakamali ka yata ng pinasukan, Ms. Aragon?” tanong ni Knives nang tumingin sa babae na madilim ang anyo.Hindi na pinansin pa ni Lalaine ang kahihiyan saka kagat-labing nagsalita. “I'm sorry Mr. Dawson dahil na-istorbo pa kita pero kailangan ko ng tulong mo.”“You know you're a nuisance, why did you still follow me here?” galit na tanong mo Knives na hindi man lang nagpakita nang maski kaunting awa para sa kaharap. “Get out!”Nakuyom ni Lalaine ang mga kamao na halos bumaon na ang kanyang kuko sa kanyang palad. “M-Mr. Dawson, kai
“HINDI mo ba gusto? H-Hindi ba... gusto mo 'to? P-Promise... magiging masunurin ako...” Naningkit ang mga mata ni Knives dahil sa sinabi ng babae. Ipagpipilitan ba nito ang sarili sa kan'ya? Ilang sandali pa'y nabuksan na ni Lalaine ang buckle ng sinturong suot ni Knives. Nang maibaba nito ang zipper ng suot na slacks ni Knives ay ipinasok nito ang maliit na kamay sa loob ng pantalon. Napabuga ng hangin si Knives saka hinawakan ang kamay ng babae at galit na nagsalita. “Alisin mo 'yan!” “A-Ayoko!” mariing namang tanggi ni Lalaine kahil alam niyang kasuklam-suklam ang kanyang ginagawa pero nakikita niyang unti-unti nang bumibigay ang lalaki. Nabuhay na kasi ang pagkalalaki nito ng mga sandaling iyon. Galit si Knives sa kan'ya pero mas mainam na iyon kaysa malamig ang pakikitungo nito sa kan'ya. Ang ibig lang sabihin niyon ay may pag-asa siya na tulungan nito. Mayamaya pa'y biglang tumunog ang doorbell, at mula sa labas ng pinto ay nagtawag ang butler ni Knives. “Mr. Dawson,
KINABUKASAN, tinawagan ni Knives ang kanyang secretary at nag-utos. “Contact Chairman Scott and connect the call to me,” wika niya sa kabilang linya. Ilang sandali pa'y tumunog ang kanyang cellphone at naulinigan niya ang isang kalmado at eleganteng boses ng lalaki. “Mr. Dawson, what can I do for you?” “Uncle Henry, mas maliit na bagay sana akong gustong ihingi ng pabor sa'yo,” kalmado rin niyang turan sa kabilang linya. Si Henry Scott ay isang thirty-three years old, na matanda lang ng tatlong taon kay Knives Dawson. Bagaman mababaw ang samahan ng dalawang pamilya, mayroon namang matibay sa koneksyon ng mga ito pagdating sa business world. That's why Knives politely calls him 'uncle'. “Okay, magsalita ka,” tugon ni Chairman Scott. Hindi naman nagpaligoy-ligoy pa si Knives sa kanyang sadya at direktang sinabi na, “Sa tingin ko, mayroong misunderstanding sa kaso ng pamangkin mo. Gusto ko sanang maintindihan ng malinaw.” “Misunderstanding?” wika ni Chairman Scott na tila na-s
“BRUHA... Grabe! Hiyang-hiya ako sa katangahang ginawa ko kanina. Kung p'wede lang akong magpalamon sa lupa, ginawa ko na.”Kasalukuyan nasa pool area si Abby at ang best friend niya dahil nagyaya itong mag-night swimming habang umiinom ng wine. Pinaunlakan naman niya ito pero hati pa rin ang isip niya ng mga sandaling iyon dahil sa nangyaring eksena kanina.Hiyang-hiya talaga siya sa nagawa at Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Ano na lang ang mukhang ihaharap niya sa lalaki pagkatapos ng kagagahang ginawa niya? Paano niya ito haharapin pagkatapos ng lahat? “Don't mind him. Masungit lang talaga si Kuya Kairi pero mabait naman ang isang 'yun,” nakangiting sagot naman ng kaibigan niya habang tumitipa sa kaharap na laptop.Mangiyak-ngiyak naman si Abby sa narinig. “Paanong 'wag intindihin? Galit na galit s'ya sa'kin, bruh! Sinabihan ko siyang magnanakaw at maniac!” bulalas pa ni Abby napahawak sa kanyang noo na parang stress na stress.“Well kahit ako naman magagalit,” pagbibiro nam
“WHO the hell are you?”Awtomatikong nanigas ang katawan ni Abby nang marinig ang baritonong boses na iyon ng lalaki na nasa ilalim niya. At dahil tanging lampshade lang ang nakabukas na ilaw sa kwartong iyon kaya umahon ang matinding takot sa kanyang dibdib dahil sa pag-iisip na baka masamang tao iyon. “I-Ikaw sino ka?! Bakit ka nandito? Magnanakaw ka ba?!” bulalas ni Abby saka nagpa-panic na tumayo mula sa kandungan ng lalaki pero nanlaki ang kanyang mga mata nang hapitin siya nito sa kanyang baywang. Hindi lang iyon, naramdaman pa niyang ang pagkabuhay ng pagkalalaki nito sa kanyang pang-upo.“This is my fucking house! Who are you? Are you a thief?”sigaw naman nito na hindi pa rin siya pinakakawalan.Ginawa ni Abby ang lahat para makawala sa lalaki pero dahil malakas ito kaya hindi nito ininda ang pagpupumiglas niya. Takot na takot na si Abby kaya dahil sa pagiging desperado, ang tanging naisip niyang gawin ay kagatin ito sa kamay.“What the fuck!” bulalas naman ni Kairi saka wala
“BRUH!”Mangiyak-ngiyak na tumakbo si Abby papalapit sa kanyang best friend na si Keiko. Niyakap niya ito nang mahigpit dahil sa wakas, nagkaroon na rin siya ng kakampi.“Bruh, how are you? Bakit gan'yan ang itsura mo?” nag-aalala namang tanong ng kanyang kaibigan habang kumot nakatingin sa kan'ya.Alam naman ni Abby kung ano ang tinutukoy nito. Malaki na kasi ang ipinagbago niya simula noong naghiwalay sila nito. Bumagsak ang kanyang katawan dahil sa stress at nanlalalim at kanyang mga mata dahil may mga gabing nahihirapan siyang makatulog kapag naiisip niya ang kahayupan ni Henry.Nagbitiw sa pagkakayakap ang dalawa matapos ang ilang sandali. Matagal silang hindi nagkita kaya sobrang na-miss nila ang isa't-isa.Nang hindi sumagot si Abby sa tanong ng best friend niyang si Lalaine ay inakay siya nito paupo sa mahabang sofa at puno ng pag-aalalang pinagmasdan siya. Pero ang isip ni Abby ay kasalukuyang lumilipad sa kabuohan ng opisina ng kanyang kaibigan. Hindi niya akalain na magigi
“I'M sorry, Kairi. I can't marry you...”Naomi returned the ring to Kairi with tears in her eyes. Kairi couldn't understand why her fiancé did that. They were planning to get married but why is she suddenly returning the ring to him now? What the fuck is really happening?“But why? Did I do something wrong, babe?” gulong-gulo na tanong ni Kairi sa nobya saka hinawakan ang kamay at bakas ang matinding pagtatanong sa mga mata.Pero iwinaksi ni Naomi ang kamay na hawak ng nobyo at saka tinakpan ang mukha gamit ang palad at umiyak. “Akiko-san to no o miai ga kimarimashita. Gomen'nasai, Kairi. (My arranged marriage meeting with Akiko has been arranged. I'm so sorry, Kairi.)”Nang marinig iyon ni Kairi ay natigilan siya. Si Akiko ay ang lalaking gusto ng mga pamilya ng kanyang nobya para rito. Kairi thought the man had completely backed out of the agreement, but why would the two get married now? No! Hindi siya makakapayag. Noong una pa lang niyang makita si Naomi, alam niyang ito ang baba
“MASAKIT ba, hija? Pasensya ka na. Wala akong magawa sa t'wing sinasaktan ka ni Sir Henry. Natatakot din kasi akong baka pag-initan n'ya ang pamilya ko.”Mula sa kawalan ay bumaling ang tingin ni Abby kay Manang Ising. Kasalukuyan niyang nilalagyan ng ointment ang sugat niya sa bibig, braso, at binti na katulad ng dati ay tinamo niya mula sa pagmamaltrato ng demonyong si Henry.Her whole body was covered in bruises and scratches, a sign of Henry's sadism. Mas lalo kasi siyang ginagahan kapag nakikita niyang nagmamakaawa ang dalaga sa kan'ya. He feels like he's the lookking and she's his slave. “O-Okay lang po, Manang Ising. Naiintindihan ko po kayo,” saad ni Abby na pilit ngumiti sa matanda.Muling kumuha ng cotton buds si Manang Ising at muling nilagyan ng ointment saka magaang ipinahid sa mga sugat ng kawawang dalaga. Habag na habag siya rito pero wala naman siyang magawa para matulungan ito.“Bakit ba kasi hindi ka na lang umalis? Magpakalayo-layo ka. Magtago ka kahit saan. Basta
ALAS-SINGKO ng hapon ang eksaktong labas ni Abby, at awtomatikong nanginig ang kanyang mga kamay nang makita ang isang itim na Rolls Royce na naka-park sa tapat ng banko kung saan siya nagtatrabaho. Isang bodyguard ang nakatayo sa labas habang hinihintay siya. Habang papalapit ay nanlumo si Abby dahil alam niya na kahit anong gawin niya ay hindi na siya makakatakas pa sa kamay ni Henry Scott. Ni mga pulis ay ayaw tumulong sa kan'ya dahil marinig lang ang pangalan nito ay parang asong nababahag ang buntot.Gustuhin man niyang tumakbo at tumakas kay Henry ng mga sandaling iyon, alam ni Abby na magiging useless lang ang lahat dahil magkikita't makikita din siya nito. Nang minsan ngang sinubukan niyang magtago, sa halip na hanapin siya ay ang kanyang pamilya sa Capiz ang pinuntahan ng mga ito. Sa takot niya na may mangyaring masama sa pamilya ay kusa na siyang lumabas sa pinagtataguan.“Good evening, Ms. Del Rosario,” bati ng bodyguard ni Henry sabay bukas ng pinto ng back seat. Doon, ki
“LET'S break up, Abby. I can't do this anymore...”Tila pinagbagsakan ng langit at lupa si Abby sa narinig. Ang mga salitang iyon ay para bang kutsilyo na paulit-ulit na sumasaksak sa kanyang puso. Maging ang kanyang luha ay biglang bumalong na para bang isang ulan na walang tigil sa pagbuhos.Paano na lang siya kung iiwan siya ni Jake? Si Jake na lang ang tanging kakampi niya pero iiwan pa siya nito. Bakit? Paano nito nagagawang makipaghiwalay sa kan'ya gayong pitong taon na sila nito? Ganoon lang ba talaga kadali para kay Jake na iwan siya pagkatapos ng lahat? Ang akala niya ay tanggap siya nito, tanggap nito ang pagkatao niya. Pero bakit bigla na lang itong makikipaghiwalay sa kan'ya? Did she do something wrong? Aren't they planning to get married? Hinawakan ni Abby ang kamay ng nobyo habang umiiyak. “Jake naman. Seven years na tayo. B-Bakit ngayon ka pa makikipaghiwalay sa'kin? Did she do something wrong? Don't you love me anymore?” umiiyak niyang tanong. Nagulat si Abby nang
•••••“ANAK, sigurado ka na ba? Pwede namang dito ka na lang sa probinsya natin maghanap ng trabaho habang nag-aaral. Bakit kailangang sa Maynila pa? Ang balita ko, maraming masasamang tao doon sa Maynila,” nag-aalalang tanong ni Letisha sa anak na si Abby. Matamis na ngumiti si Abby sa kanyang Nanay Letisha. “Naku nay! Kung kailan naisangla na natin ang lupang sakahan, saka mo pa sasabihin sa'kin 'yan? Paano ko matutubos ang lupa natin kung aatras ako?” pabirong sagot naman ni Abby.Ang totoo, nasasaktan si Abby dahil ang lupang iyon ang tanging alaala ng kanilang tatay na maagang nawala dahil sa pneumonia. Kaya naman bilang panganay, ipinangako niya sa sariling magsisikap siya at magtatrabaho nang sa gayon ay matubos nila iyon sa lalong madaling panahon.“Nag-aalala lang naman ako sa'yo, anak. Mag-isa ka lang doon. Paano ka na lang kapag may sakit ka? Sinong mag-aalaga sa'yo?” Hindi pa rin mapalagay ang puso ni Letisha para sa pag-alis ng panganay na anak, dahil iyon ang unang be
——— Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire Book 2: “SAVE ME, LOVE ME, ATTORNEY.” (Kairi Inoue and Abby del Rosario Story) SYNOPSIS: Bitbit ang pangarap na makapag-aral ng kolehiyo habang nagtatrabaho, mula probinsya ng Capiz ay lumuwas si Abby sa magulong siyudad ng Maynila. Subalit hindi niya akalain na sa halip na pag-asa, bangungot pala ang naghihintay sa kan'ya. Nakaranas siya ng pang-aabuso mula sa mayamang negosyante na sinamantala ang kanyang murang edad at pagiging walang muwang mundo. Wala siyang mapagsabihan ng kahayupang iyon na ginagawa sa kan'ya, kahit sa best friend niyang si Keiko. Ilang taon ang lumipas, naging maalawan ang buhay ng kanyang kaibigan nang makilala nito ang tunay na ama at mangibang-bansa. Naiwan siyang nag-iisa at patuloy na dumaranas ng kalupitan. Ni wala siyang lakas ng loob para sabihin iyon sa kanyang pamilya dahil ayaw niyang mabigo ang mga ito sa kan'ya. Hanggang sa muling magbalik ang kaibigan niyang si Keiko sa Pilip