CHAPTER XXVIII - The Last Letter

Pagbalik namin sa ospital, gaya nang mga nagdaan ay huli na naman kami, tanging naabutan namin ay ang kanyang Mommy na natutulog pa din, nakumpirma namin na huli na kami nang makita naming nakapatong ang isang bote sa isang table.

"Buhay ang kinuha, buhay din ang kabayaran!" nanindig lahat nang balahibo ko nang basahin ni Louie ang nakasulat na mensahe sa likod ng larawan ni Annie.

"Ibig sabihin ba nito, wala na sila, patay na silang lahat?" di ko na napigilan ang emosyon ko at humagulhol nang iyak sa sinabi niya.

"Hindi pa natin alam Leigh, hanggat hindi natin nakikita ang katawan nila umasa tayong buhay pa sila."pagpapakalma sa akin ni Vico

"Sa mga nangyayari, hindi ko na alam kung dapat pa ba akong umasang buhay pa sila."

"Leigh, sa mga nangyayari dapat hindi ka nawawalan nang pag-asa, lalo na ngayon alam na natin at sigurado na tayo kung sinong gumagawa nito"

Hindi na ako sumagot kay Vico at binuhos ko nalang la