Enver’s POV Ngayon lang ata kami nakapag-usap ng walang bangayan. Kasalanan ko rin naman ang lahat. I accused her and hurt her feelings again and again. Mukhang kailangan ko talagang itigil ang kahibangan ko. At hindi ko na iisipin pa ang tungkol kay Papa. Sayna is my wife and that won’t change anything until we divorce. Kaya hanggang akin siya, hindi ko hahayaan na may ibang makalapit. Gusto ko siyang protektahan mula sa akin kahit hindi ko alam kung paano dahil sa tuwing pinagmamasdan ko siya may kung anong nabubuo sa utak ko. I'm physically attracted to her.Am I being a freak possessive man? Hindi ako umuwi nung gabing nakita ko siya sa bahay ni Papa. Hindi lang dahil sa guilty ako sa nasabi ko, natakot ako nang makita ko si Sayna na umiyak. I can’t face her like that and I won’t do something stupid again. Syempre nagalit sa akin si Papa at sinabi niya sa akin ang tunay na nangyari. But the way he cares for her was really different and there’s something, he ju
Sayna's POV Hindi ko alam kung sino ang titingnan ko sa kanilang dalawa. Hindi ko rin alam kung sino ang sasawayin sa kanilang dalawa. Pasimple kong siniko si Enver pero hindi siya natitinag at patuloy pa rin sa pagsasalita. Ayoko ko lang na may masabi na naman siyang pagsisisihan niya tapos susuyuin niya na naman ako. Hindi ko rin alam kung bakit gusto ko ang pagsuyo niya kahit na gusto ko siyang sapakin. “That won’t happen anytime soon. Mukhang tatagal ang paghihintay mo… Atty. Vince.” sinamaan ko na lang ng tingin si Enver kaysa paikutin ko ang mata ko sa kanya. Makapagsalita siya akala mo naman hindi gustong kumawala sa kasal namin. Malamang siya itong kating-kati na makawala sa aming dalawa. Kita ko ang inis ni Vince. Nilapag ko ang bulaklak sa lamesa ko at kaagad na umikot para makalapit sana kay Vince kaya lang hinuli ni Enver ang kamay ko. I gave him a questioning look but he blankly stared at me. Pero inalis ko pa rin ang kamay niya at hindi naman siya
Enver's POVHindi ito ang inaasahan ko pero wala nang hihigit pa sa pagnanais kong maangkin si Sayna ngayon. Gusto kong itanong sa kanya kung nasaan na iyong sinasabi niyang ayaw niyang mabahiran ng kahit anong kadumihan ang kanyang opisina pero heto siya at sinasabayan ang pagkasabik ko. Maybe I’ll just tease her after this. Hindi ko siya gustong huminto kung ano man ang balak niya.Nagsimula siyang tanggalin ang sinturon ko at pansin ko ang panginginig ng kanyang kamay. Tinulungan ko siya pero tinapik niya ang kamay ko kaya hinayaan ko siya at hindi nga lang maalis ang pagkamangha ko sa kanya. She’s trying to act frightened. Wala naman siyang balak na ikatakot dahil hindi naman siya kagagatin ng alaga ko. Natanggal niya ang sinturon ko at mapang-akit na ngumiti sa akin na ako lamang ang nakakakita. That daring smile went straight to my
Sayna's POVAkala ko aatakihin ako sa puso dahil sa ginawa kong pag-iwan kay Enver. Plano ko na talaga iyon pero hindi ko alam na ganun pala kahirap. I can feel me down there, soaking wet and aching for his touch. Pero kailangan kong panagutan ang ginawa ko, kaya naman sinabukan kong mag-concentrate sa trabaho ko kahit hindi na ako makapag-isip. Gusto kong dumampi ang kamay ni Enver sa katawan ko at gawin kung ano man ang nasa isip niya kanina bago umalis ng opisina ko.“Ms. Sayna, okay lang kayo? Namumula ang mukha mo,” aniya ni Patrick.Kaagad kong hinawakan ang mukha ko at tiningnan ang sarili sa harap gamit ang phone ko. Medyo namumula nga ang mukha ko mas nakadagdag sa pula ng aking blush.“Okay lang ako,&r
Sayna’s POV Nang matapos kami maligo, natapos din ang kwento ni Enver kung bakit sila nagkita ni Vince. And he distracted me with his touch in every possible way. Syempre gusto ko rin naman ang ginawa namin habang nagkukwento siya. Kaya lang hindi maalis sa isipan ko ang mag-alala sa naging pagkikita nila. Sinabi lang naman ni Vince na hindi niya gusto si Enver. Alam naman nila iyon sa isa’t isa pero hindi na dapat iyon sinabi pa ni Vince. I felt like he was trying to provoke Enver and used it as ground in our annulment. Hindi naman ako galit sa kanya dahil alam kong nag-aalala lang naman siya sa akin. Pero sana hayaan niya akong harapin ang problema ko kahit minsan hindi ko na naiisip pa na problema ito. Maayos naman na kami ni Enver. I’ll just go with the flow until the agreement about our marriage comes to its end. Nauna akong lumabas kay Enver at lumapit sa full length mirror. Nanlaki ang mata ko nang makita ang pula na medyo violet sa aking leeg. Kinapa ko ito at pilit na bi
Sayna's POV (Part 2) Napakamot siya sa kanyang ulo. “Sino namang hindi makakakilala sa’yo? Kilala ka dahil sa mga achievements mo. Nakakahanga ang dedication mo sa trabaho.” Marahan akong napatango at hindi rin mapigilan ang pagngiti. Nakakatuwang may nakaka-appreciate ng trabaho ko. Sinulyapan ko si Enver na labis ang pagkakunot ng noo sa kanyang kaklase. Nagunita ko tuloy na hindi nga pala ako kilala ni Enver nung una kaming nagkakilala kahit na sa tatay niya ako nagtatrabaho. “May hindi rin kasi nakakakilala sa akin,” parinig ko kay Enver. Napatuwid naman siya ng tayo. Napunta sa akin ang tingin niya pero kaagad ding binalik sa kaklase niya. “S-sige… una na ako. Enjoy kayo.” pagpapaalam nito at kumaway pa. Natawa ako at hinarap si Enver na nakanguso. Sinundan niya pa talaga ng tingin ang lalaki hanggang sa mawala ito ng tuluyan sa amin paningin. Tinaasan ko siya ng kilay nang nilingon niya ako. “You’re quite famous,” aniya niya sabay lagay ng kamay sa aking likod nang i
Enver’s POV Naging bukas ako tungkol sa pagkatao ko at lalo na ngayon na gusto kong malaman niya kung anong parte ng buhay ko. It feels like somehow she was trying to be part of my life. Tila nabibigyan ng importansya ang pagkatao ko. She’s trying and I really appreciate her for that. Though, I don’t know if we still hated each other. Wala namang bago doon pero kahit na nag-aasaran kami at nagkukulitan, magaan sa loob ko. I looked back now and then I realized that she’s someone I could rely on. She a better company than any of my addiction, especially when we have sex. Syempre nagkakausap pa rin sila ni Papa tulad kanina kaya lang wala akong alam tungkol saan. Hindi ko matiis na makita si Papa. Huminto na rin ako sa pag-iisip ng kung ano at kahit makausap niya pa si Sayna, wala na naman akong problema doon. Pagkatapos naming mag-usap ng seryoso kahapon, parang may parte sa akin na nakakalamang sa lahat. Ako ang asawa niya at sa akin siya umuuwi. “Saan tayo pupunta?” tanong niya nga
Sayna’s POV Tila sasabog ang puso ko sa bilis ng tibok nito at sobrang init ng mukha ko na tila walang hangin akong nararamdaman. Halos magpaulit-ulit na tila isang kanta ang salita na binitawan ni Enver. Hindi ko alam kung kailan nagsimula pero sa tuwing bumabanat siya ng salita sa akin, laging tumatalon ang puso ko kahit alam ko namang hindi totoo at kalokohan niya lang. We were always playing and fooling around. Alam kong hindi siya seryoso sa sinabi niya. Gusto niya ang reaksyon ko at gusto niyang makita ang epekto niya sa akin. Mahina kong hinampas ang dibdib niya at bahagya siyang tinulak. Luminga ako sa paligid ngunit wala namang nakatingin sa amin. “A-ano bang oras ang race mo?” tanong ko at bahagyang umayos sa hawak niya. It feels nice to feel him though. “Usually, mga 11 p.m. to 1 a.m. depende kung paano inayos ni Leo ang race pero baka mas maaga ngayon.” “So, matagal tayo dito?” “Mukhang ganun na nga. Okay lang ba? Gusto mo na bang umuwi?” yumuko siya at tinitigang m