Mahinang ngumiti si Ayres, para sa kanya ay madaling suyuin si Stella na nagtatampo. Pero hindi niya maitatanggi na ang pangyayari kanina habang si Stella ay nasa ibabaw niya ay mabilis ang tibok ng puso niya.Pumasok siya agad sa banyo para pakalmahin ang sarili.“Bakit ganito?” mahinang usal nito, tinitignan ang repleksyon sa salamin. Namumula ang mukha niya. Ibang-iba ang hitsura niya sa salamin—hindi sanay si Ayres na ganoon ka-kinakabahan.“Baka... nagkakagusto na ako kay Stella?” Mabilis siyang umiling, sinubukang alisin ang kakaibang damdaming nararamdaman niya. “Hindi ako pwedeng magkagusto sa ibang babae. May Jessica na ako,” bulong nito, parang kinukumbinsi ang sarili.Pero kahit na sinubukan niyang alalahanin si Jessica para mawala ang kaba niya, nararamdaman pa rin niya ito. Ang imahe ni Stella ay patuloy na sumasagi sa isip niya.Samantala, sa labas ng banyo, hawak ni Stella ang dibdib niyang mabilis ang tibok. Namumula ang mukha niya, at tinakpan niya
Biglang nagulat si Stella sa hindi inaasahang ginawa ni Ayres. Nanlaki ang mga mata niya nang hawakan ng labi ng lalaki ang labi niya nang marahan.Parang tumigil ang tibok ng puso niya, nahirapan siyang huminga. Para siyang lumulutang nang walang kontrol.Ito ang unang halik ni Stella—sa 25 taon niyang buhay, birhen pa ang labi niya, wala pang nakahawak.Natulala sandali si Ayres. May kakaiba sa halik niya ngayon. Ang tamis ng labi ni Stella ay nagbigay sa kanya ng bagong sensasyon, iba sa nararamdaman niya kay Jessica.“Emmhh...!” Mahinang ungol ni Stella, sinubukang itulak ang dibdib ni Ayres. Pero hinila pa siya ni Ayres palapit, hanggang sa halos magkadikit na ang katawan nila.Nagpanic si Stella. Pero ang lambot ng labi ni Ayres ay unti-unting nagpakawala sa kanyang kamalayan. Nadala siya sa larong hindi niya maintindihan, at hindi niya namalayang nalilibang na siya sa halik—isang halik mula sa lalaking halatang may karanasan.Patuloy na dinadamdam ni Ayres ang la
"Huwag mong sabihin na sa iisang kwarto tayo matutulog," sabi ni Stella na nanlalaki ang mga mata nang makita na isang susi lang ng kwarto ang hawak ni Ayres."Ito lang ang natitirang kwarto sa hotel na ito. Puno na ang ibang kwarto," sabi ni Ayres nang kalmado."Ano?! Pero hindi naman tayo pwedeng matulog sa iisang kwarto, hindi ba?" Mariing tumanggi si Stella.Matigas na tinignan ni Ayres si Stella. "Huwag kang mag-alala, hindi kita hahawakan. Bukod pa riyan, naniniwala akong may mga tao pa rin ng Lolo mo na nagbabantay sa atin. Kaya tumigil ka na sa paghahanap ng dahilan para mag-book ng ibang kwarto," sabi nito habang kinukumpas ang daliri sa harapan ni Stella.Tumahimik si Stella. Hindi niya inaasahan na kahit pumunta siya sa Bali ay binabantayan pa rin siya ng mga tao ng Lolo Wijaya."Ang kakaiba naman ng buhay ng mayayaman. Bakit kailangang maging kumplikado?" usal nito habang umiiling."Huwag ka nang masyadong mag-isip. Magpahinga muna tayo. Pagod na ako, at
Nakahiga at nakapikit si Lolo Wijaya nang dumating sina Ayres at Stella upang dalawin siya.Mukhang medyo naiilang si Stella nang hawakan ni Ayres ang kamay niya at akayin siya palapit sa gilid ng kama.“Lo, nandito na po kami,” mahinang sabi ni Ayres.Dahan-dahan na iminulat ni Lolo Wijaya ang kanyang mga mata. Ang kanyang mga matang malungkot at puno ng mga kunot ay napunta kay Ayres, pagkatapos ay kay Stella.“Salamat at dumating na kayo,” mahina niyang sabi.“May gusto po kayong sabihin kay Stella, Lo?” tanong ni Ayres habang umuupo sa upuan sa tabi ng kama.“Tawagin mo si Ricko,” wika ni Lolo Wijaya.Kumunot ang noo ni Ayres, nagtataka kung bakit isinasali ng kanyang Lolo ang abogado nito sa usapan.“Stella, tawagin mo yung lalaking naghihintay sa labas,” sabi ni Ayres.Tumango si Stella at agad na lumabas upang tawagin si Ricko.Maya-maya pa, pumasok si Ricko—ang personal na abogado ni Lolo Wijaya—sa silid na may dalang isang folder na may mga dokumento.“Mag-asawa na kayo, at m
Nakaramdam si Stella ng hapdi sa kanyang pulso dahil sa mahigpit na pagkakakapit ni Ayres.BRAK!Mariing isinara ni Ayres ang pintuan ng sasakyan matapos itulak si Stella papasok. Pagkatapos, sumakay siya at umupo sa tabi ng babae, na ngayo’y napapangiwi habang hawak ang masakit niyang kamay.Hindi maunawaan ni Stella kung bakit bigla na lamang naging marahas ang kilos ni Ayres. Kitang-kita ang takot sa kanyang mga mata habang pinagmamasdan ang malamig at matigas na ekspresyon ng mukha ng lalaki habang pinapaandar ang sasakyan.“Simula ngayon, ayokong makarinig ng pagtutol mula sa'yo. Bilang asawa mo, tungkulin kong tiyakin ang iyong kaligtasan. Gabi na, at hindi na angkop para sa isang babae tulad mo na umuwi nang ganito ka-late.”Sa likod ng madalas niyang malamig at nakakainis na pag-uugali, taglay pala ni Ayres ang isang mapagprotekta at responsableng panig na kailanma’y hindi pa naipapakita kay Stella.Ngunit imbes na mapaluha o humanga, litong-lito ang naging reaksiyon ni Stella
Tut tut tut...Ang monotonong tunog ng makinang sumusubaybay sa tibok ng puso ang tanging maririnig sa kwartong pininturahan ng puti. Tahimik ang paligid, tanging si Stella at ang kanyang inang nakaratay sa kama ng ospital ang naroroon.Ang maputlang mukha ng ina ay tila payapa—parang mahimbing na natutulog, walang bahid ng sakit o hirap.Mahigpit na hinawakan ni Stella ang malamig at mahina nitong kamay. Halos dalawang taon na mula nang tuluyang coma ang kanyang ina. Sa loob ng panahong iyon, walang humpay ang naging pagsusumikap ni Stella upang matustusan ang hindi murang gastusin sa pagpapagamot."Ma, ngayong araw, nais ko pong humingi ng pahintulot na manirahan sa bahay ni Ginoong Ayres. Kami po ay ikinasal na. Patawad kung hindi ko agad nakuha ang inyong basbas bago ang kasal," ani Stella sa mahinang tinig. Mabigat ang kanyang boses, tila may nakabarang emosyon sa kanyang lalamunan na pilit niyang nilulunok.Inilabas niya ang isang tsekeng naglalaman ng halagang limandaang milyon