LOGINKabanata 5
NANENG POINT OF VIEW READ AT YOUR OWN RISK!!! Ginaganap na ang event. Bandang alas-tres na ng hapon nagsimula dahil sa biglaan pagbuhos ng ulan. Alas-sais na ng hapon hindi pa rin tapos ang event na iyon. Ngayon lang ako nakasaksi ng event na pulos ibang lahi ang naroon. International nga ang event na ito at hindi rin basta-basta ang event na ito. "Miss Maze, are you okay?" Puna sa akin ni Miss Helen. Nasa sulok lang ako habang tahimik na sumisimsim ng alak. It's just a ladies drink. Hindi naman nakakalasing. "Yes Miss Helen, medyo natutuwa lang ako dahil first time ko ang event na ito. Ang daming tao." "Iyan ang mga bigatin na kliyete ni Boss Gab. Imagine, bawat isa kanila ay gagasta ng milyon-milyo para lang sa paitings? People who love paintings can be called many things, depending on the specific nuances of their appreciation. Some common terms include art enthusiast, art lover, art connoisseur, aesthete, or aficionado. If they also collect art, they might be referred to as art collectors." Napatango ako sa mahabang paliwanag ni Miss Helen. "Art collectors." Kamangha-mangha ang mga taong mahihilig sa arts. May kaunting kaalaman din ako sa arts—hindi nga lang sabi binigyan ng atensyon. Tamang tingin lang, ayos na. Hindi katulad ng mga ito—inuusisa talaga nila kahit ang pinakamaliit na detalye ng painting. Nang umalis si Miss Helen, tuloy ang pag-inom ko. Hindi ko namalayan ang patikim-tikim ko sa alak ay nauwi sa pagkahilo, ngunit nakakayanan ko pa naman maglakad mag-isa. Nang pakunti nang pakunti na ang tao roon, napagdesisyonan ko na rin na umalis—tutal hindi naman na ako kailangan ni Kid dahil abala na rin siya sa mga bisita nito. Binaliwala ko na rin 'yong sinabi niya kanila. Masasaktan lang lalo ako kapag babalikan ko pa ang ex ko na iyon! "Ang bababoy nila! Tsk! Tinuring kong matalik na kaibigan—halos magkapatid na ang turingan—sa dulo, aahasin lang pala ako nun! Isa pa 'tong si Raze! Pakyu ka! Manloloko! Gago!" Lumabas ako ng building. Nasa gilid lang ako ng daan habang nag-aabang ng masasakyan. "Shit! Umiikot paningin ko!" Bulalas ko saka inayos ang tindig. Medyo pagod pa ako. Buong araw akong nakatayo dahil sa sunod-sunod na mga bisita at kliyente ng ESI. Napahawak ako sa aking bente. Ramdam ko ang sakit roon. Nang may nakita akong papalapit na sasakyan ay pinara ko iyon. "Taxi!" Tawag ko saka naman huminto sa aking harapan. Napangiti ako bagkus kusang bumukas ang pintuan. Kulang na lang ay gagapangin ko ang loob makasakay lang kaagad. Isinampa ko ang aking sarili sa back seat dahilan hindi kaagad ako nakabangon. Nahihilo talaga ako. "Manong, sa bahay ko po!" "Saan ang bahay mo Miss?" "Doon! Teka! Ito ang address ko—" Tuluyan na akong bumagsak. Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Basta naramdaman ko na lang umaandar ang sasakyan; ihahatid ako ni manong driver sa aking bahay. Gumulong-gulong ako sa gitna ng kama habang tinatamad pang bumangon. Yakap-yakap ang makapal at mabangong kumot ay biglang nagising ang diwa ko dahilan bumalikwas ako ng bangon. "Nasaan ako?! Anong lugar ito?!" Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar. Nasa isang malawak na kwarto ako. Mayamaya ay napahawak ako sa aking ulo dahil sa sobrang sakit. At saka ko na lang naalala ang lahat nang matagpuan ko ang aking sarili na bra at panty na lang aking suot. FLASH BACK AROUND 19:30 PM "Naiinitan ako! Teka! Nasa bahay na ba ako?!" "Wait! Wait! Wait! What the hell are you doing?!" "Teka! Sino ka ba?! Kid? Kid, ikaw nga! Nasa bahay ko ikaw?" "No! Nasa bahay ko ikaw?! Seriously, hindi mo alam address ng bahay ninyo kapag lasing ka?" Kumunot ang noo ko. Pinapagalitan na namab ako ng lintik na ito! Dinuro ko siya. May kasalanan ka pa sa akin Kid! "Ano naman ngayon kung pinalitan ako ng boufriend ko?! Wala kang pakialam! Wala kang alam!" Bulyaw ko sa kanya. "Okay! What else?" "Ah? Niloko pala nila ako." "Nila? What do you mean na “nila”" Nagkibit balikat ako. "Niloko ako ng bestfriend ko tapos ng boyfriend ko," mahina akong natawa. After ng graduation namin ni Sheena last year. Mga putangina sila! Nahuli ko sila sa mismong condo ni Raze—nag s*x silang dalawa! Mga hayup! Mga manloloko!" Nagsimula na akong maiyak. Umiyak nang umiyak dahil halos isang taon na ang nakalipas ay ngayon ko lang inilabas ang sama ng loob ko. Kinimkim ko ang galit ko sa kanila. Sinekreto ko rin sa marami kung bakit ako nakipaghiwalay kay Raze. Walang may nakakaalam. Sarili ko lang. "Niloko nila ako pareho! Pinagkaisahan. Ginawang tanga! Ginaga! Ang alam nila, wala akong alam. Wala akong may nakita. Nagbulag-bulagan na lang ako at biglang naglaho na parang bula. Isang taon na pero masakit pa rin!" Nahuli ko na lang sarili ko na may kayakap na lalaki. Yakap na sobrang higpit at ganoon din siya. Dahil nanlalabo ang mga paningin ko—nagpatangay na lang ako sa mga sumunod na nangyari. He kissed me hard on my lips. Passionate and looking for more. When he took off his clothes—his whole body was burning with heat. I surrender to him. My whole body was weak because of the alcohol. I couldn't stop him either because instead of pushing him away—I wanted to feel the full heat of his body. "Just tell me if you want to forget him, I'll do everything I can." "Everything?" "Yes, everything. So, tell me—what should I do?" "Isuko mo sa akin ang lahat. Isusuko ko rin sa iyo ang lahat-lahat na meron ako." "Lahat?" "Lahat!" Mariin kong sabi. Hindi na ako nakapag-isio ng maayos. Basta na lang ako pumayag sa mga sumunod na nangyari. Napaungos at napaungol na lang ako nang may naramdaman akong kakaiba sa pagkababae ko. Nang mapagtanto kung ano ang ginagawa namin—hindi ako nagalit. Imbes sinabayan ko ang bawat ritmo ng katawan nito sa ibabaw ng katawan ko. I feel his dick inside my private. At sa aaminin ko nasasarapan ako. "I want more!" Sambit ko sa kanya. Nangungusap ang mga mata ko sa mga mata niya. "You want more?" Balik tanong niya sa akin. Tumango ako. "Uhm!" "Then deal with me first; be my secret lover." His moving slowly while talking to me. Hindi ako sumagot dahilan bumibilis ang galaw niya sa itaas ng katawan ko. "Ma-masakit!" Reklamu ko nang ipinasok niya ang kalahati pa ng manhood nito sa pagkababae ko. Parang umabot ng puson ko iyon sa sobrang haba ng kanyang sandata.Kabanata 89NANENG POINT OF VIEWNagising ako kinabukasan na katabi ko si Gabriel. Hindi pa rin ako makapaniwala na magkasama kami ngayon. Napangiti ako nang makita kong lumagpas ang kumot sa kanyang paa dahil sa haba ng bias nito. Akma na sana akong babangon nang bigla niya akong hilain papalapit sa kanya; nakayapos na siya sa akin."Babanyo ako." Lumuwag ang pagkayapos niya sa akin nang sabihin ko iyon. Bumango ako't nagbihis—lumabas ng kwarto.Napabuga ako ng hangin sa kawalan nang makapasok sa banyo. Napatingin ako sa aking replika sa salamin; nahilamos, sipilyo, at nag-ayos ng buhok.Paglabas ko, nasa sala na si Gabriel; nakaupo ma siya sa kawayan na upuan, at abala na sa kanyang phone. Mayamaya ay may tumawag na siyang sinagot niya kaagad."Yes? Uhm! Okay! Continue. Fifty-six millions; seven paintings. Please, proceed and sent a location. Thank you! Happy new year."Hindi na ako magtataka. Fifty-six millions is just a small amount. He earn, billions to trillions every weeks."A
Kabanata 88NANENG POINT OF VIEWWARNING!!! S P G ! ! !Lakad pabalik ang ginagawa ko sa likuran ng pintuan. Mayamaya ay sumisilip ako sa bintana. Naroon pa sila. Para silang mga istatwa na hindi gumagalaw."You are crazy inlove with this woman!""She had a name; Mazekeen Araneta. She's not just a woman. At saka, huwag na huwag kayong gahawa ng iskandalo rito. Bagong taon at ayaw namin magkaroon nang kahit na anong problema. Walang kinalaman si Naneng rito; kami ang kusang pumunta sa kanila."Nanginginig na ako sa takot. Huwag naman sana humantong sa punto na tatalikdan ni Gabriel at magtatanim naman ng galit si Caleb sa kanilang mga magulang."Ano bang nangyayari sa inyo?! Bagong taon tapos wala kayo sa sarili ninyong pamamahay?! Gabriel—Calebré, anak ko pa ba kayo?" Mahinahon na salita ng ina."Nanay, we"re sorry for making you upset and worried about us. Let's go home Nanay."Habang nakatanaw sa kanila, ramdam ko 'yong paninikip ng dibdib ko. Nag-aaway sila dahil sa akin. Sabihin m
Kabanata 87 NANENG POINT OF VIEW Nakaupo sa isang sulok habang tinitanaw ko ang apat na masayang nagpapaputok ng mga kwitis. Mayamaya lang ay may inilagay si Caleb sa gitna ng daan; sampung kahon iyon at sa pagkakaalam ko, fireworks raw ang tawag do'n. Nilingon ako Gabriel. Nakangiti siya sa akin sabay kindat. Napapailing na lang ako't lumapit sa kanila. "Ang dami niyo naman fireworks. Kayo lang 'yong may napapansin dito." "Nagustuhan mo ba? Ang daming binili ni Caleb. Kulang pa nga raw ito, eh!" Sagot ni Gabriel. Nakikita ko kung gaano ka-saya ang aking mga kapatid. Ito na ata ang pinakamasayang bagong taon ko. "Ang ganda." Mahina kong salita. "Happy new year Naneng," lumapit si Gabriel sabay halik sa pisngi ko. "Let's start over?" Doon lang ako tumanga sa kanya. "Gabriel Alcantara?" "Huh?" "Ano'ng mangyayari kapag bumalik ulit ako sa Exhibition?" "You mean, gusto mong magtrabaho ulit?" "Oo. Wala na akong pera, eh! Kailangan ko nang malaking sweldo. Magkanu ipapasweldo m
Kabanata 86NANENG POINT OF VIEWUmaga nang naghahanda kami para sa bagong taon. Masaya naman kaming tatlo kahit papaano. Matatapos ang taon na walang gulo at walang iniisip na kahit ano."Ate, nagchat na sa akin 'yong in-orderan ko ng lechon belly. Kukunin ko na ba ngayon?""Maaga pa Ivan, mamaya na siguro.""Sige ate 'Neng, sabihan ko na lang na mamaya."Naging abala ako; linis dito, linis doon. Nagbabago ng mga lokasyon ng gamit at naglalagay ng mga panibagong gamit. Napabuntong hininga na lang ako't sumampa sa kawayan na upuanan. Napaidlip ng limang minuto."Ate Naneng! Ate Naneng!" Tawag ni bunso sa akin; papalapit siya sa kinaroroonan ko."Bakit, bunso? Oh? Saan galing 'yang hawak-hawak mong paputok?""Nandiyan sila! Nandiyan sila!""Ha? Sinong sila?"Kumunot ang noo ko nang hilain niya ako palabas ng bahay."Sila! Sila! Nandiyan sila, ate Naneng!"Tumabingi ang ulo ko nang unang lumabas si Caleb. Ang ganda ng ngiti niya sa akin sabay taas ng mga bitbit niya."Happy new year!" W
Kabanata 85KID GABRIEL ALCANTARABagsak ang balikat nang makauwi sa bahay. Pabagsak ang pagsampa ko sa aking katawan at napatingla sa kisame. Napabuga ako ng hangin at sunod-sunod na bumuntong hininga.Ramdam ko ang paglapit ni Caleb. He's sitting next to me with ten centemeter away."The problem is, you were too much greedy, selfish and self-centered. Let her go. Give her peace of mind. Focus to your family; you become a father soon."Napangisi ako. "Father my ass! You know, I'm not the father of her child.""She's your wife.""A contracted wife and Arcus is the father, not me.""Whatever! But, I am telling you, Naneng she'll never comeback to you."I keep my ego silent. I let Caleb scolded me. May punto naman siya—ako lang talaga 'yong may problema."I want her. I want her to comeback, and that's all I need." I said with my lower voice with calm mimd.Morethan two months. Magtatapos na din ang December, at hindi ko pa siya naco-convince. Ang hirap ibalik ang tiwala niya sa akin. I
Kabanata 84NANENG POINT OF VIEW"Magkakilala pala talaga kayo?""Yes!""No!"Nagkatinginan kami ni Gabriel nang taliwas amg sagot ko sa sagot niya sa tanong ni Doktora. Napalaguk ako ng tubig pagkatapos ay tumikhim, while Gabriel keep his guards down. Hindi siya umapila."Ah? Parang may misunderstanding tayo, ano? Nevermind. We're so happy na nagkaroon kami ng bisita. Mazekeen, thank you for coming here with your siblings—for christmas. Ans also, to my daughter's boss—Mister Gabriel Alcantara, right? I didn't expect na magdadala si Mimi ng boss niya tonight."Tumango lang ako kay Doktora."Actually, Mom, Boss Gab is a famous artist for your information. He's the owner of Exhibitaion Space International, also he's father Lemuel Alcantara—""Oh, I see? I know him," magiliw na sagot ni Doktora sa anak—si Mimi. "Thank you for coming here, hijo." Binalingan ako ni Doktora—ningitian.Naging masaya sa kanila ang nuche buena habang ako ay panay iwas sa mga nakaw tingin ni Gabriel sa akin hab







