LOGINKabanata 5
NANENG POINT OF VIEW READ AT YOUR OWN RISK!!! Ginaganap na ang event. Bandang alas-tres na ng hapon nagsimula dahil sa biglaan pagbuhos ng ulan. Alas-sais na ng hapon hindi pa rin tapos ang event na iyon. Ngayon lang ako nakasaksi ng event na pulos ibang lahi ang naroon. International nga ang event na ito at hindi rin basta-basta ang event na ito. "Miss Maze, are you okay?" Puna sa akin ni Miss Helen. Nasa sulok lang ako habang tahimik na sumisimsim ng alak. It's just a ladies drink. Hindi naman nakakalasing. "Yes Miss Helen, medyo natutuwa lang ako dahil first time ko ang event na ito. Ang daming tao." "Iyan ang mga bigatin na kliyete ni Boss Gab. Imagine, bawat isa kanila ay gagasta ng milyon-milyo para lang sa paitings? People who love paintings can be called many things, depending on the specific nuances of their appreciation. Some common terms include art enthusiast, art lover, art connoisseur, aesthete, or aficionado. If they also collect art, they might be referred to as art collectors." Napatango ako sa mahabang paliwanag ni Miss Helen. "Art collectors." Kamangha-mangha ang mga taong mahihilig sa arts. May kaunting kaalaman din ako sa arts—hindi nga lang sabi binigyan ng atensyon. Tamang tingin lang, ayos na. Hindi katulad ng mga ito—inuusisa talaga nila kahit ang pinakamaliit na detalye ng painting. Nang umalis si Miss Helen, tuloy ang pag-inom ko. Hindi ko namalayan ang patikim-tikim ko sa alak ay nauwi sa pagkahilo, ngunit nakakayanan ko pa naman maglakad mag-isa. Nang pakunti nang pakunti na ang tao roon, napagdesisyonan ko na rin na umalis—tutal hindi naman na ako kailangan ni Kid dahil abala na rin siya sa mga bisita nito. Binaliwala ko na rin 'yong sinabi niya kanila. Masasaktan lang lalo ako kapag babalikan ko pa ang ex ko na iyon! "Ang bababoy nila! Tsk! Tinuring kong matalik na kaibigan—halos magkapatid na ang turingan—sa dulo, aahasin lang pala ako nun! Isa pa 'tong si Raze! Pakyu ka! Manloloko! Gago!" Lumabas ako ng building. Nasa gilid lang ako ng daan habang nag-aabang ng masasakyan. "Shit! Umiikot paningin ko!" Bulalas ko saka inayos ang tindig. Medyo pagod pa ako. Buong araw akong nakatayo dahil sa sunod-sunod na mga bisita at kliyente ng ESI. Napahawak ako sa aking bente. Ramdam ko ang sakit roon. Nang may nakita akong papalapit na sasakyan ay pinara ko iyon. "Taxi!" Tawag ko saka naman huminto sa aking harapan. Napangiti ako bagkus kusang bumukas ang pintuan. Kulang na lang ay gagapangin ko ang loob makasakay lang kaagad. Isinampa ko ang aking sarili sa back seat dahilan hindi kaagad ako nakabangon. Nahihilo talaga ako. "Manong, sa bahay ko po!" "Saan ang bahay mo Miss?" "Doon! Teka! Ito ang address ko—" Tuluyan na akong bumagsak. Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Basta naramdaman ko na lang umaandar ang sasakyan; ihahatid ako ni manong driver sa aking bahay. Gumulong-gulong ako sa gitna ng kama habang tinatamad pang bumangon. Yakap-yakap ang makapal at mabangong kumot ay biglang nagising ang diwa ko dahilan bumalikwas ako ng bangon. "Nasaan ako?! Anong lugar ito?!" Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar. Nasa isang malawak na kwarto ako. Mayamaya ay napahawak ako sa aking ulo dahil sa sobrang sakit. At saka ko na lang naalala ang lahat nang matagpuan ko ang aking sarili na bra at panty na lang aking suot. FLASH BACK AROUND 19:30 PM "Naiinitan ako! Teka! Nasa bahay na ba ako?!" "Wait! Wait! Wait! What the hell are you doing?!" "Teka! Sino ka ba?! Kid? Kid, ikaw nga! Nasa bahay ko ikaw?" "No! Nasa bahay ko ikaw?! Seriously, hindi mo alam address ng bahay ninyo kapag lasing ka?" Kumunot ang noo ko. Pinapagalitan na namab ako ng lintik na ito! Dinuro ko siya. May kasalanan ka pa sa akin Kid! "Ano naman ngayon kung pinalitan ako ng boufriend ko?! Wala kang pakialam! Wala kang alam!" Bulyaw ko sa kanya. "Okay! What else?" "Ah? Niloko pala nila ako." "Nila? What do you mean na “nila”" Nagkibit balikat ako. "Niloko ako ng bestfriend ko tapos ng boyfriend ko," mahina akong natawa. After ng graduation namin ni Sheena last year. Mga putangina sila! Nahuli ko sila sa mismong condo ni Raze—nag s*x silang dalawa! Mga hayup! Mga manloloko!" Nagsimula na akong maiyak. Umiyak nang umiyak dahil halos isang taon na ang nakalipas ay ngayon ko lang inilabas ang sama ng loob ko. Kinimkim ko ang galit ko sa kanila. Sinekreto ko rin sa marami kung bakit ako nakipaghiwalay kay Raze. Walang may nakakaalam. Sarili ko lang. "Niloko nila ako pareho! Pinagkaisahan. Ginawang tanga! Ginaga! Ang alam nila, wala akong alam. Wala akong may nakita. Nagbulag-bulagan na lang ako at biglang naglaho na parang bula. Isang taon na pero masakit pa rin!" Nahuli ko na lang sarili ko na may kayakap na lalaki. Yakap na sobrang higpit at ganoon din siya. Dahil nanlalabo ang mga paningin ko—nagpatangay na lang ako sa mga sumunod na nangyari. He kissed me hard on my lips. Passionate and looking for more. When he took off his clothes—his whole body was burning with heat. I surrender to him. My whole body was weak because of the alcohol. I couldn't stop him either because instead of pushing him away—I wanted to feel the full heat of his body. "Just tell me if you want to forget him, I'll do everything I can." "Everything?" "Yes, everything. So, tell me—what should I do?" "Isuko mo sa akin ang lahat. Isusuko ko rin sa iyo ang lahat-lahat na meron ako." "Lahat?" "Lahat!" Mariin kong sabi. Hindi na ako nakapag-isio ng maayos. Basta na lang ako pumayag sa mga sumunod na nangyari. Napaungos at napaungol na lang ako nang may naramdaman akong kakaiba sa pagkababae ko. Nang mapagtanto kung ano ang ginagawa namin—hindi ako nagalit. Imbes sinabayan ko ang bawat ritmo ng katawan nito sa ibabaw ng katawan ko. I feel his dick inside my private. At sa aaminin ko nasasarapan ako. "I want more!" Sambit ko sa kanya. Nangungusap ang mga mata ko sa mga mata niya. "You want more?" Balik tanong niya sa akin. Tumango ako. "Uhm!" "Then deal with me first; be my secret lover." His moving slowly while talking to me. Hindi ako sumagot dahilan bumibilis ang galaw niya sa itaas ng katawan ko. "Ma-masakit!" Reklamu ko nang ipinasok niya ang kalahati pa ng manhood nito sa pagkababae ko. Parang umabot ng puson ko iyon sa sobrang haba ng kanyang sandata.Kabanata 100NANENG POINT OF VIEWShe hold my hand kahit na wala pa rin siyang lakas. I cna't help myself, but to cry."Sheena? What you are saying is, not funny."Literal na napangiti na lang siya't ipinikit ang malamlam na mga mata. Hindi niya pinamsin ang aking mga sinabi.Mayamaya, binalingan niya ulit ako."Thank you for saving my little angel. And thank you for second chance na inibigay mo sa akin. I am forever greatful—my best friend."Umigting ang mga panga ko. Pinipigilan na hindi lumandas ang mga luha sa aking mga mata.Sheena had a brain tumor. At ngayon lang din bumabalik sa aking alaala ang mga panahon kung saan madalas sumasakit ang ulo niya, dumudugo ang ilong, at nawawalan ng malay. Hindi ko alam na hindi pala simpleng sintomas iyon. Sheena fighting her battled since high school, at mas lumala na pala ngayon.Kagat-kagat ang mga labi, halos ayaw kong bitawan ang kanyang mga kamay. I wanted to help her; ipapaalam ko sa kanyang mga magulang ang tungkol sa kanyang nilalab
Kabanata 99NANENG POINT OF VIEW"Signed those contracts.""Gabriel? Kailangan pa ba natin gawin iyan?""It's confidential. Signed the contract nang matapos na."I couldn't expect—Gabriel was so serious about adopting baby. Pwede naman kami magkaroon ng sarili namin anak, pero itong gagaqin namin na pag-ampon sa anak ni Sheena—na para bang naging business."How much do you need?" Nagulat ako."Ha? Ano'ng ibig mong sabihin?" Kuryusidad na salita ni Sheena.Napahawak ako sa braso ni Gabriel. Tumanga ako sa kanya. Napaka-seryoso ng mukha."Gabriel? Pwede bang mag-usap muna tayo?"Hinila ko siya papalayo kay Sheena; binabasa niya ang limang pahina ng kontrata."Kailangan ko pa bang ipaliwanag sa iyo kung bakit ko ginawa iyon?""Hindi naman iba si Sheena sa akin, Gabriel.""Really, huh? Hindi ba nga ba? Baka nakalimutan mo; kailangan ko pa din ba sabihin iyon nang maalala mo kung ano ang ginawa niya sa iyo?" napabuntong hininga ako't hindi nakasagot. "Say something." Wala, e. Na-corner niy
Kabanata 98NANENG POINT OF VIEWREAD AT YOUR OWN RISK! S P G ! ! !I feel his fingers inside me. Ang sarap kahit medyo masakit, ngunit mas iverload 'yong kiliti na dulot nang mga daliri ni Gabriel. Napasinghap ako sabay alsa nang aking pwet dahil mas gusto kong aabutin pa ng mga daliri niya ang pinakadulo ng kaibuturan ko..Naoahigpit ako ng hawak sa magkabilang braso niya nang maramdaman ko ang pagdiin niya pa nito sa loob."Ugh! Shit! Ang sarap," ungos ko. Napatingin sa mga mata ni Gabriel na halos naglulumanay. "Sige pa—masarap." Agap ko hudyat nang aking mahinang pag-ungol.Napahigpit ang yakap ko sa kanyang nang buhatin niya ako't dumiretso sa aming kwarto. Nang maihiga niya na ako roon, napatitig muna ako sa kanya; hindi ko alam pero parang may kumikiliti sa aking sikmura."You're teasing me, aren't you?"Sunod-sunod akong umiling; kagat ang ibabang labi, nagpapacute sa kanya kahit hindi naman dapat kailangan. He come closer than I expected. Dali-dali niya naman hinubad ang pan
Kabanata 97NANENG POINT OF VIEWWEEK LATERLinggo, at naisipan kong mag cardio. Alas-cinco ng umaga nang lumabas ako ng bahay. Nasa park lang ako sa lugar namin. Medyo madilim pa ang paligid, ngunit marami-rami na din ang mga nagjo-jogging roon.Nakatatlong ikot na ako. Naisipan kong magpahinga at umiinom ng tubig, at in-off ang bluetooth sa aking phone.Napasinghap ako ng hangin sa kawalan pagkatapos. Mayamaya lang ay napalingon ako sa aking likuran nang makarinig ng tahol ng aso.Napangiti ako sa kadahilanan—ang cute ng aso. Mayamaya lang ay may lumapit na lalaki na mas ikinangiti ko."Hindi mo naman sinabi na pupunta ka rito." Wika ko."You should call me before.""Sorry, wala ka kasi sa bahay kaya inaakala ko—mag-isa lang ako tatakbo ngayon.""Babe, I told—may kinuha lang ako sa gallery."Tumayo ako't lumipat sa kanya. Napasalumpuwit ako nang amuhin ko ang aso na kasama ni Gabriel."May kasama ka naman na, kaya ayos lang din naman sa akin," salita ko't tumayo. "Isang ikot then le
Kabanata 96NANENG POINT OF VIEWHila-hila ni Gabriel ang pulsuhan ko habang papalayo sa kinaroroonan ni Sheena. Nang lingunin ko siya ulit, paalis na rin siya sa roon.Medyo nainis ako kay Gabriel."Gabriel, sandali naman."Huminto namannkami sa paglalakad; nasa hallway na kaming dalawa patungong opisina niya.Humarap siya sa akin. Nakakrus ang mga braso habang tinitignan niya lang ako without any single word. Na para bang sinasabi niyang, bigyan ko siya ng isang daan na rason bakit kailangan kong tulungan si Sheena.Bumuntong hininga ako't napahawak sa magkabilang braso niya. Alam kong lalambot siya sa akin pero hindi sa ganitong sitwasyon. Alam ko. Aware naman ako do'n. "One minute." Wika niya, nakatingin sa kanyang wrist watch.Napalunok ako ng laway. Hindi ko alam kung saan magsisimula dahil biglang umatras ang dila ko. Bigla akong nakaramdam ng takot at kaba."Hiwalay na siya kay Raze. Tinalikdan na sila ni Bryan; siya at ang magiging anak nila. Wala siyang matutuluyan."Hind
Kabanata 95NANENG POINT OF VIEWNaitulak ko si Gabriel nang bigla na lang may kumatok sa labas ng pintuan. Nagulat pa ako nang makita kong tumalsik siya sa hindi kalayuan. Mayamaya ay natawa na lang siya't lumapit sa akin. Kalmado. Napachraming ng datingan niya ngayon."Why you are so intense? Relax, babe."Nakahawak siya sa magkabilang balikat ko. Napakurap na lang ako't niyakap ko siya matapos niyang ayusin ang aking suot na damit."I... I'm so sorry, Gab. I didn't mean to push you away.""Hey! Hey! It's okay. I know. I know. Relax, Maze. It's okay.""I'm sorry.""It's okay, babe."Humigpit ang yakap niya. Mayamaya lang ay kumalas siya't pinaupo niya ako sa mahabang sofa."Calm down," wika pa niya bago i-non-locked ang pintuan at bumalik sa akin. "Come in, Miss Helen." Paano niya malaman na si Miss Helen ang nasa labas?Hindi na nagulat si Miss Helen nang makita niya ako roon, bagaman nakikita sa mukha ang reaksyon niya; why is she here? Mga ganoon na tanungan.Akma akong tatayo na







