Kabanata 5
NANENG POINT OF VIEW READ AT YOUR OWN RISK!!! Ginaganap na ang event. Bandang alas-tres na ng hapon nagsimula dahil sa biglaan pagbuhos ng ulan. Alas-sais na ng hapon hindi pa rin tapos ang event na iyon. Ngayon lang ako nakasaksi ng event na pulos ibang lahi ang naroon. International nga ang event na ito at hindi rin basta-basta ang event na ito. "Miss Maze, are you okay?" Puna sa akin ni Miss Helen. Nasa sulok lang ako habang tahimik na sumisimsim ng alak. It's just a ladies drink. Hindi naman nakakalasing. "Yes Miss Helen, medyo natutuwa lang ako dahil first time ko ang event na ito. Ang daming tao." "Iyan ang mga bigatin na kliyete ni Boss Gab. Imagine, bawat isa kanila ay gagasta ng milyon-milyo para lang sa paitings? People who love paintings can be called many things, depending on the specific nuances of their appreciation. Some common terms include art enthusiast, art lover, art connoisseur, aesthete, or aficionado. If they also collect art, they might be referred to as art collectors." Napatango ako sa mahabang paliwanag ni Miss Helen. "Art collectors." Kamangha-mangha ang mga taong mahihilig sa arts. May kaunting kaalaman din ako sa arts—hindi nga lang sabi binigyan ng atensyon. Tamang tingin lang, ayos na. Hindi katulad ng mga ito—inuusisa talaga nila kahit ang pinakamaliit na detalye ng painting. Nang umalis si Miss Helen, tuloy ang pag-inom ko. Hindi ko namalayan ang patikim-tikim ko sa alak ay nauwi sa pagkahilo, ngunit nakakayanan ko pa naman maglakad mag-isa. Nang pakunti nang pakunti na ang tao roon, napagdesisyonan ko na rin na umalis—tutal hindi naman na ako kailangan ni Kid dahil abala na rin siya sa mga bisita nito. Binaliwala ko na rin 'yong sinabi niya kanila. Masasaktan lang lalo ako kapag babalikan ko pa ang ex ko na iyon! "Ang bababoy nila! Tsk! Tinuring kong matalik na kaibigan—halos magkapatid na ang turingan—sa dulo, aahasin lang pala ako nun! Isa pa 'tong si Raze! Pakyu ka! Manloloko! Gago!" Lumabas ako ng building. Nasa gilid lang ako ng daan habang nag-aabang ng masasakyan. "Shit! Umiikot paningin ko!" Bulalas ko saka inayos ang tindig. Medyo pagod pa ako. Buong araw akong nakatayo dahil sa sunod-sunod na mga bisita at kliyente ng ESI. Napahawak ako sa aking bente. Ramdam ko ang sakit roon. Nang may nakita akong papalapit na sasakyan ay pinara ko iyon. "Taxi!" Tawag ko saka naman huminto sa aking harapan. Napangiti ako bagkus kusang bumukas ang pintuan. Kulang na lang ay gagapangin ko ang loob makasakay lang kaagad. Isinampa ko ang aking sarili sa back seat dahilan hindi kaagad ako nakabangon. Nahihilo talaga ako. "Manong, sa bahay ko po!" "Saan ang bahay mo Miss?" "Doon! Teka! Ito ang address ko—" Tuluyan na akong bumagsak. Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Basta naramdaman ko na lang umaandar ang sasakyan; ihahatid ako ni manong driver sa aking bahay. Gumulong-gulong ako sa gitna ng kama habang tinatamad pang bumangon. Yakap-yakap ang makapal at mabangong kumot ay biglang nagising ang diwa ko dahilan bumalikwas ako ng bangon. "Nasaan ako?! Anong lugar ito?!" Iginala ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar. Nasa isang malawak na kwarto ako. Mayamaya ay napahawak ako sa aking ulo dahil sa sobrang sakit. At saka ko na lang naalala ang lahat nang matagpuan ko ang aking sarili na bra at panty na lang aking suot. FLASH BACK AROUND 19:30 PM "Naiinitan ako! Teka! Nasa bahay na ba ako?!" "Wait! Wait! Wait! What the hell are you doing?!" "Teka! Sino ka ba?! Kid? Kid, ikaw nga! Nasa bahay ko ikaw?" "No! Nasa bahay ko ikaw?! Seriously, hindi mo alam address ng bahay ninyo kapag lasing ka?" Kumunot ang noo ko. Pinapagalitan na namab ako ng lintik na ito! Dinuro ko siya. May kasalanan ka pa sa akin Kid! "Ano naman ngayon kung pinalitan ako ng boufriend ko?! Wala kang pakialam! Wala kang alam!" Bulyaw ko sa kanya. "Okay! What else?" "Ah? Niloko pala nila ako." "Nila? What do you mean na “nila”" Nagkibit balikat ako. "Niloko ako ng bestfriend ko tapos ng boyfriend ko," mahina akong natawa. After ng graduation namin ni Sheena last year. Mga putangina sila! Nahuli ko sila sa mismong condo ni Raze—nag s*x silang dalawa! Mga hayup! Mga manloloko!" Nagsimula na akong maiyak. Umiyak nang umiyak dahil halos isang taon na ang nakalipas ay ngayon ko lang inilabas ang sama ng loob ko. Kinimkim ko ang galit ko sa kanila. Sinekreto ko rin sa marami kung bakit ako nakipaghiwalay kay Raze. Walang may nakakaalam. Sarili ko lang. "Niloko nila ako pareho! Pinagkaisahan. Ginawang tanga! Ginaga! Ang alam nila, wala akong alam. Wala akong may nakita. Nagbulag-bulagan na lang ako at biglang naglaho na parang bula. Isang taon na pero masakit pa rin!" Nahuli ko na lang sarili ko na may kayakap na lalaki. Yakap na sobrang higpit at ganoon din siya. Dahil nanlalabo ang mga paningin ko—nagpatangay na lang ako sa mga sumunod na nangyari. He kissed me hard on my lips. Passionate and looking for more. When he took off his clothes—his whole body was burning with heat. I surrender to him. My whole body was weak because of the alcohol. I couldn't stop him either because instead of pushing him away—I wanted to feel the full heat of his body. "Just tell me if you want to forget him, I'll do everything I can." "Everything?" "Yes, everything. So, tell me—what should I do?" "Isuko mo sa akin ang lahat. Isusuko ko rin sa iyo ang lahat-lahat na meron ako." "Lahat?" "Lahat!" Mariin kong sabi. Hindi na ako nakapag-isio ng maayos. Basta na lang ako pumayag sa mga sumunod na nangyari. Napaungos at napaungol na lang ako nang may naramdaman akong kakaiba sa pagkababae ko. Nang mapagtanto kung ano ang ginagawa namin—hindi ako nagalit. Imbes sinabayan ko ang bawat ritmo ng katawan nito sa ibabaw ng katawan ko. I feel his dick inside my private. At sa aaminin ko nasasarapan ako. "I want more!" Sambit ko sa kanya. Nangungusap ang mga mata ko sa mga mata niya. "You want more?" Balik tanong niya sa akin. Tumango ako. "Uhm!" "Then deal with me first; be my secret lover." His moving slowly while talking to me. Hindi ako sumagot dahilan bumibilis ang galaw niya sa itaas ng katawan ko. "Ma-masakit!" Reklamu ko nang ipinasok niya ang kalahati pa ng manhood nito sa pagkababae ko. Parang umabot ng puson ko iyon sa sobrang haba ng kanyang sandata.Kabanata 8 NANENG POINT OF VIEW "You stay here for one night... again! Kung hindi ba naman matigas ang ulo mo. Kung nakinig ka lang sana sa akin, e di sana nakauwi ka na ngayon! So, deal with me again. Wala kang magagawa kundi ang manatili rito sa pamamahay ko, Naneng." Napairap ako. Umiwas ng tingin sa kanya sabay paikot ng aking mga mata. "Kilala kita. Huwag mo 'kong irap-irapan diyan!" "E di ikaw na nakakakilala sa akin! Happy?" "Tsk! Such a baby. Here... kainin mo na muna 'yan habang mainit pa! Saka, uminom ka na rin ng gamot—kargo ko pa kapag nagkasakit ka." Tumayo ako. Sinundan ko siya habang pabalik siya nang sala. Dinuro ko habang nakatalikod si Kid ngunit nang bigla siyang humarap ay kamuntik na naman ako mawalan ng balanse. Mabuti na lang nasalo niya ako—sa bewang ko nakahapit. "Can you pleasw stay where you are? Naaalibadbaran ako sa 'yo, alam mo 'yon?" Pumiglas ako upang kumawala sa braso niya. "Naaalibadbaran ka pala sa akin—bakit kailangan mo pa pumer
Kabanata 7 NANENG POINT OF VIEW Kalahating araw pa lang ako na nakakulong sa bahay ni Kid, nauurat na akong pabalik-balik ng lakad sa kanyang sala. Lahat na ata na mga pigura at painting roon ay nabilang ko na. Wala din akong ganang kumain dahil masakit ang balakang ko. Oo, literal na masakit ang balakang ko dahil—ikaw ba naman na-bembang ng wala sa oras hindi ka aaray?! Hindi ko alam kung nasaang lugar o syudad ako. Basta ang alam ko lang nasa loob ako ng pamamahay ni Kid. Sumilip ako sa malaking bintana—sa may spiral lader ng second floor. Wala akong makitang pamamahay; pulos puno at may napansin din akong koi pond na pinapaligiran ng mga Japanese bamboo grass. "Nasaan kaya ako?" Tanong ko nang maupo sa sahig—sumandig sa puting pader. I pick up my phone inside my pocket. It's already three o'clock ng hapon. Ilang oras pa ba ang hihinitay ko bago ako makalabas sa lugar na ito? "May wifi kaya dito?" dali-dali naman akong tumayo, at hinanap ang wifi ni Kid sa sala. Kumislap ang
Kabanata 6 NANENG POINT OF VIEW Kaagad ako nagtago sa ilalim ng makapal ngunit malambit na kumot nang bumalik ang wisyo ko sa reyalidad. Seriously, nagawa namin iyon in one night? "Gising ka na pala? Tapos ka na ba mag-flash back sa nangyari kagabi?" Napayukom ako ng kamao ko dahil sa aking narinig mulankay Kid. Alam niyang gising na ako, magtatanong pa. Ang lakas din ng loob na asarin ako. "Ano'ng pinagsasabi mo diyan?! Anong flash back?!" Angil ko. Nasa loob pa rin ako ng kumot. Naramdaman kong umalon ang kama. Mayamaya ay nagulat na lang ako nang biglang pumasok si Kid sa loob ng kumot at saka ningitian ako. "So? Nakapag-decide ka na ba?" "Decide? Anong “decide” ang pinagsasabi mo?! Saka, bakit ka nandito?! Alis ka nga!" Tinulak-tulak ko siya ng aking kamay. Ngunit, imbes na mapalayo ay natahimik ako—naistatwa nang hulihin niya ang pulsuhan ko't nilagay niya iyon sa kanyang dibdib. Nakaramdam ako ng kaunting kaba nang kumindat siya. "Last night; push and pull, and deep an
Kabanata 5NANENG POINT OF VIEWREAD AT YOUR OWN RISK!!!Ginaganap na ang event. Bandang alas-tres na ng hapon nagsimula dahil sa biglaan pagbuhos ng ulan. Alas-sais na ng hapon hindi pa rin tapos ang event na iyon. Ngayon lang ako nakasaksi ng event na pulos ibang lahi ang naroon. International nga ang event na ito at hindi rin basta-basta ang event na ito."Miss Maze, are you okay?" Puna sa akin ni Miss Helen. Nasa sulok lang ako habang tahimik na sumisimsim ng alak. It's just a ladies drink. Hindi naman nakakalasing."Yes Miss Helen, medyo natutuwa lang ako dahil first time ko ang event na ito. Ang daming tao.""Iyan ang mga bigatin na kliyete ni Boss Gab. Imagine, bawat isa kanila ay gagasta ng milyon-milyo para lang sa paitings? People who love paintings can be called many things, depending on the specific nuances of their appreciation. Some common terms include art enthusiast, art lover, art connoisseur, aesthete, or aficionado. If they also collect art, they might be referred t
Kabanata 4NANENG POINT OF VIEW“Welcome guest's; Exhibition Space International Event 2025”Nakangiti ako. Alas-siete pa lang ng umaga ay nasa ESI na ako upang tignan at tulungan na rin ang nag mga nag o-organize ng event ngayong araw na ito. Ala-una pa ang simula ng event, ngunit dahil unang araw ko sa trabahong 'to, kailangan kong magsipag."Miss Maze, ang aga mo naman. Mamaya pa ala-una ang event."Napalingon ako sa aking likuran ng marinig ko ang boses ni Miss Helen. Kararating niya lang din at ito nga ang naabutan niya—mas maaga ako sa kanya.Usually, eight ng umaga ang log-in dito ng mga regular employee. Namangha lang ako pagdating ko kanina ay hindi na ako sinita ng gwardya."Magandang umaga Miss Helen. Sorry for surprising you—excited lang po talaga ako sa event na gaganapin.""Have you eaten?""Yes po! Nagkape na po ako't pandesal."Umiling si Miss Helen. Mayamaya ay inagaw niya sa kamay ko ang hawak na ipad saka nilapag niya lang iyon sa upuan. Hinila niya ako paalis sa lu
Kabanata 3 NANENG POINT OF VIEW Napakurap ako. Hindi pa rin sumisink-in sa utak ko ang katotohanan na si Kid ang mag-i-inyerview sa akin. "Ikaw ang boss ng Exhibition Space?" Napangiti si Kid, "Pwede rin hindi—kung hindi mo paniniwalaan." Hindi ko alam kung nagbibiro ba siya o nang-aasar. Inuuto ata ako ng lalaking 'to! "'Yong totoo?" Seryoso kong sabi. Mayamaya ay may kinuha siya sa drawer ng table niya't inilapag iyon sa itaas ng lamesa; pinaharap sa akin ang desk name plate. "Kid Gabriel Labrador—Alcantara. Chief Executive Officer." Nagawa niya pa talaga akong asarin sa lagay na iyan? Peke akong ngumiti. Gustuhin mo mang manlaban ay napaisip ako na baka hindu niya ako kukunin bilang empliyado niya. Kailangan kong magpakabait. Kailangan ko ang trabahong ito. Nabawasan ko na rin 'yong perang saving ko na binigay sa akin. "I have no idea na ikaw pala ang CEO ng ESI. Wala naman kasing sinabi si—" "Si attorney Xyrine?" Marahan akong tumango. "Hmm..." Napasinghap ng hangin