Halos mabingi sa malakas na tibok ng puso niya si Julliane, hindi niya alam kung paano pa magpapaliwanag sa lalaki na wala yatang balak na patawarin siya.Sino ba naman ang hindi magagalit, ikaw na napukpok ng isang matigas na bagay?Syempre masakit iyon at may hiwa pa ang noo ni Ismael, at alam niya na iniinda pa rin nito ang sugat nito.“Humihingi ako ng tawad, Ismael.“ Bulong niya mayamaya nang hindi pa rin ito magsalita at nakatitig lang sa kanya.Ang mga mata ni Ismael na nakatingin sa kanya ay lalong naging hindi mapapatawad."Halika dito!" Biglang sabi ni Ismael na seryosong nakatitig pa rin sa kanya.“Bakit?“ Kinakabahan na tanong ni Julliane sa lalaki.Ang kanyang mga mata ay tumingin sa kanya, ngunit hindi gumagalaw, magkasalikop ang mga kamay niya sa harap at kabado."Halika at umupo dito!"Utos ulit ni Ismael na nakakaramdam pa rin ng kirot sa sugat nito."Kung may sasabihin ka, sabihin mo na." Naisip ni Julliane ang kaba na nasa buong katawan niya ngayon, gusto pa rin niy
Napatitig si Julliane kay Ismael at hindi alam kung ano ang sasabihin.Pero bumagsak ang mga luha ni Julliane sa kanyang mga pisngi, ito na naman ang pagiging emosyonal niya.Paanong wala siyang pakialam sa kanya?Lumaki silang magkasama, at mahal niya ito sa loob ng maraming taon! Ito lang ang lalaking minahal buong buhay niya, hindi basta-basta nawala ang pagmamahal na iyon.Kahit walang naging kapalit ang pagmamahal nito sa kanya, nasasaktan pa rin siya kapag nakikita niya ang paghihirap nito.At kagabi ay nakaramdam siya kakaibang takot at pag-aalala para dito.Saglit na idiniin ni Ismael ang kanyang mga labi sa labi niya, pagkatapos ay tinulungan siyang tumayo, hinawakan ang kanyang mukha gamit ang dalawang kamay, at idinikit ang kanyang noo sa kanyang noo, at biglang sumimangot. "May lagnat ka ba?" Nag-aalala nitong tanong, pero halata ang inis sa boses.Natigilan si Julliane, at pinakiramdaman niya ang sarili.Nakaramdam na lang siya ng init sa buong katawan niya at wala nang
Lumabas si Evelyn sa kanyang kwarto at nag-iwan ng siwang sa kanyang pinto.Bumaba ang babae at naabutan si Mr. Sandoval na nagluluto ng almusal, mabango ito at nakakagutom."Hindi ko alam na marunong kang magluto, Mr. Sandoval.“ Nakangiti na turan dito ni Evelyn, kaya napatingin sa kanya si Ismael at bahagya lang na napangiti.Labis na nagulat si Evelyn, ngayon naniwala na siya kay Julliane nong sinabi nito na sa kanya na nagluluto ang CEO ng Sandoval Corporation.Lahat na ba ng lalaki sa panahon ngayon ay napakahomely? Ito ang nasa isipan niya.Naalala ang lalaking naka-one night stand niya na pinagluto pa siya nito bago siya umalis sa bahay nito.Ito ay isang bilyonaryo! Ang pagkain na niluto ng isang bilyonaryo! At sigurado siya na masarap ang niluluto nito."Kung hindi ka pa kumakain, sabay na tayong kumain!" Sabi ni Ismael sa kanya kaya lalong nagulat si Evelyn."Pwede ba?" Tanong niya dahil ni sa hinagap ay hindi niya ito inaasahan ng husto.Masyado itong personal para sa kat
"Nag-aalala ako, para sa'yo!" Lahat ng mga palusot na naisip niya ay itinapon sa sandaling ito.Naramdaman na lang niya na umaakyat na ang dugo sa katawan niya. Kung gusto niyang pakialaman ang babaeng ito, bakit kailangan niyang umasa sa mga kasinungalingan?Nang marinig ito ni Julliane, agad na nabasa ang kanyang mga mata."Ismael, kapag hindi ka hihiwalay, kakasuhan kita!" Hindi niya alam kung bakit niya nasabi iyon. Natatakot ba siya na tratuhin siya muli ng maayos? O natakot ba siya na mahulog siya at ipaalala sa sarili na dapat na magwakas ang relasyon nila nito?“Hinding hindi kita hihiwalayan kahit mamatay ako!" Sabi ni Ismael, saka itinaas ang kamay para yakapin siya at idiniin sa malamig niyang katawan.Naramdaman ni Julliane na talagang kumportable ang kanyang katawan, at wala siyang gaanong lakas para magpumiglas, kaya nahiga na lang siya.Ibinaba ni Ismael ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. Ang salitang "idemanda" ay parang isang matulis na punyal, na tumagos
Si Julliane ay hindi naglakas-loob na mag-react sa sakit, ngunit ang kanyang kamay, na hawak niya sa itaas ng kanyang ulo, ay walang kamalay-malay na kumuyom sa isang kamao.Masakit lahat!Mula sa labi hanggang sa kanyang puso.Ito na naman silang dalawa, ang mga halik ni Ismael ay talagang nakakapanghina ng katawan.Noon pa man ay inaasam na niya ito, pero ngayon na nararanasan na niya ay natatakot naman siya.Pero kung tutuusin ay napakaswerte pa rin niya, isang Ismael Sandoval na ang humahabol, sumusuyo at humahalik sa kanya.Siya pa ang aarte? Maraming babae ang gustong mapunta sa sitwasyon niya.Pero bakit? Bakit nasasaktan pa rin siya? Dahil ba hindi kayang tangapin ng puso at isip niya na may ibang babae itong hinalikan.Nabuntis nga nito si Crissia! Pero naalala pa rin niya ang sinabi nito.Hindi nito anak ang ipinagbubuntis ng babaeng iyon, kundi ang bodyguard nito. Ang lalaking pinagkatiwalaan nito para sa nobya nito.Hindi ba dapat galit ito? Dahil nagkaroon ng relasyon ang
Biglang natahimik sa kabilang linya at napabuntong hininga ito mayamaya.“Ismael…bakit mo ako ginaganito?“ Ito ang bulong ni Crissia, kaya gustong matawa na lang ni Ismael.“Patayin mo na ang tawag! Hindi siya masaya!" Sabi ni Ismael, at pagkatapos ay itinapon ang telepono, at pagkatapos ay nagpatuloy sa pag-akyat sa kanyang malambot na katawan."Gagawin ko lahat ng gusto mo, okay?" Hinalikan siya ni Ismael at muli siyang hinawakan sa kanyang kamay at pinagsalikop ito.Ang puso ni Julliane ay masikip, tulad ng pakiramdam bago ang pinakamainit na ulan noong Agosto.Ano ang ibig nitong sabihin? Gagawin ko ang lahat ng gusto mo?Para lang sa katawan? Para lang pumayag siya sa mga panunudyo nito?"Gagawin mo ang lahat ng gusto ko, paano kung annulment ang hilingin ko, papayag ka ba?“ Mahinang tanong ni Julliane sa kanya.Medyo bumigat ang puwersa sa kanyang kamay, at itinaas ni Julliane ang kanyang baywang sa sakit."Hindi Miracle, kaya kong ibigay ang lahat huwag lang ang bagay na iyan.“
Pero kailan ba siya nagkaroon ng ganoon kalakas na possessiveness sa kanya?Kahit isang salita ay mapapagalitan siya.Pero kahit noon pa man nong mga bata pa sila, madalas siya nitong pagalitan dahil kung sino-sino ang nagiging kaibigan niya.Likas kasi talaga sa kanya ang magkaroon ng mga kaibigan, masyado siyang bibo at masayahin.Pero minsan din ay dito siya napapahamak, nagkakaroon rin siya ng kaaway at nakikipag-away talaga siya.Makulay ang kabataan niya noon, at puno ng saya at ligalig.Napatitig si Julliane kay Ismael habang hinihipan nito ang sopas na umuusok pa.Naalala niya noon kapag nagkakasakit siya ay ang kanyang ina at ama ang nag-aalaga sa kanya.Madalas pa nga ay nandito rin ang kanyang byenan, ang ina ni Ismael na noon pa man ay naging pangalawa na niyang ina.Tapos ito na nga natupad yong pangarap niya na maikasal sa lalaking ito, pero hindi naging madali ang unang araw ng kanilang kasal.Pinaalis siya nito dahil para maprotektahan ang pangalan nito, at para maitag
"Ismael?“ Narinig ni Ismael ang kaba sa boses nito at napangisi siya.“Kailangan pa ba ng aking babae ang kayamanan mo? Ang yaman ko ay sapat na para sa kanya! Mukhang kailangan mong lumagay sa kinalalagyan mo!“ Malamig na sabi niya rito, at pagkatapos ay ibinaba ang telepono.Kung mangangahas si Aramando Montes na magkaroon ng ganoong uri ng pag-iisip tungkol kay Julliane, mamamatay siya!Mamamatay muna siya bago niya mahawakan ni dulo ng daliri ng asawa niya!Inisip ito ni Ismael, lalong nagalit at napamura ng mahina, malamig na tinitingnan ang numero, at walang awa na hinarang ito.Napatitig siya sa likod ng kanyang asawa at napahilamos ng mukha.Magdadagdag siya ng dobleng seguridad para dito, hindi niys hahayaan na muling malapitan ng kahit sino man na myembro ng mga Montes ang babaeng ito.Kinuha niya ang kanyang cellphone at saka tumayo, dinial ang numero ng kanyang ama at hinintay niya na sumagot ito.—Nagising si Julliane kinaumagahan na wala nang lagnat, bumaba na ito at in
Kinabukasan ay ang magpinsan naman na Alora at Gary ang inimbitahan niya.Pero ngayon nandito si Ismael, ayaw pa nitong umalis.Nauna na si Evelyn na umuwi at humingi ito ng dispensa sa kanya na agad naman niya na tinangap.Naabutan pa nito si Allen na tulog pa sa sofa sa sala niya at napailing na lang ito.Wala itong sinabi pero nangako ito na magkukwento kapag natapos na ang holiday.Si Allen ay nagising ng alas syete at nagising ito sa ingay ng telebisyon na sadyang nilakasan ni Ismael, kahit na sinaway niya ito.Nagluto siya ng mushroom soup para kapag nagising si Allen ay makahigop ito ng mainit na sabaw, at magkakasabay silang nag-agahan.Umalis na rin si Allen dahil uuwi pa raw ito sa kanila sa Zambales.Naiwan naman sila ni Ismael na wala pang balak na umuwi, kaya hinayaan na lang ni Julliane ang lalaki.Alas singko nh hapon ay dumating ang magpinsan, at nagulat si Alora dahil nandito si Ismael na agad naman na binati nito.Awkward pero okay naman ang lahat, gayon nga lang ay
Agad na lumapit si Ismael at hinawakan ang kanyang braso."Bakit ano ba ang problema?" Tanong ni Ismael sa kanya.Si Julliane ay tila umikot sa kanyang kamay, ang kalahati ng kanyang katawan ay dumikit sa kanyang malakas na braso."Bakit hindi mo tanungin yang kaibigan mo!" Inis niya sa sabi dito kaya napatingin ito kay Ibinaba niya ang kanyang mga mata upang tingnan ang kamay na kanyang pinipindot, at sa sandaling iyon, ang kanyang mga mata ay muling tumingin kay Ismael.Si Mirko ay tumingin sa kanya na may pagkalito, at pagkatapos ay sumulyap kay Allen na nakatitig pa rin kay Evelyn."Mas mabuting huwag ka na lang magtanong." Biglang sabi ni Allen na napakamot na lang ng batok."Ano ba ang nangyayari dito at bakit naglasing yang kaibigan mo?" Tanong sa kanya ni Ismael na nakatingin sa kanya."Wala, bakit pala kayo nandito?" Pag-iiba niya ng usapan pero napakunot lalo ng noo si Ismael."I want to see you, and this two wants to greet and give you thier gifts." Sabi nito sa kanya kaya
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na