Hindi makagalaw at takot na takot si Julliane habang nakaupo sa tabi ng sofa si Allen at Mirko na nakatitig sa walang malay na si Ismael.“Ismael, ano ba gising!“ Sabi ni Allen sa kaibigan na kita ni Julliane ang pag-aalala.Dahan-dahang tinapik pa rin ni Allen ang mukha ng taong nahimatay, pagkatapos ay tumingala sa babaeng nakatayo sa tabi niya na namumutla na sa takot. "Naku, baby Lian, sinaktan mo ang asawa mo hanggang sa mamatay."Takot na takot si Julliane na hindi niya alam kung ano ang gagawin, at lalo siyang nataranta pagkatapos marinig ito.“Nawalan lang siya ng malay, at magiging maayos na siya paggising niya bukas." Sabi ni Mirko na binatukan si Allen.Nakita kasi ni Mirko na labis siyang natakot ni Allen, kaya mabilis niyang sinabi ito.“Talaga?" Mahinang turan ni Julliane, kaya tumango at tumayo si Mirko at tinapik lang siya sa balikat.Naisip ni Julliane sa kanyang sarili, gusto ko naman na maghiwalay kami ng maayos, ngunit ayaw ko siyang patayin para patahimikin siya.
Halos mabingi sa malakas na tibok ng puso niya si Julliane, hindi niya alam kung paano pa magpapaliwanag sa lalaki na wala yatang balak na patawarin siya.Sino ba naman ang hindi magagalit, ikaw na napukpok ng isang matigas na bagay?Syempre masakit iyon at may hiwa pa ang noo ni Ismael, at alam niya na iniinda pa rin nito ang sugat nito.“Humihingi ako ng tawad, Ismael.“ Bulong niya mayamaya nang hindi pa rin ito magsalita at nakatitig lang sa kanya.Ang mga mata ni Ismael na nakatingin sa kanya ay lalong naging hindi mapapatawad."Halika dito!" Biglang sabi ni Ismael na seryosong nakatitig pa rin sa kanya.“Bakit?“ Kinakabahan na tanong ni Julliane sa lalaki.Ang kanyang mga mata ay tumingin sa kanya, ngunit hindi gumagalaw, magkasalikop ang mga kamay niya sa harap at kabado."Halika at umupo dito!"Utos ulit ni Ismael na nakakaramdam pa rin ng kirot sa sugat nito."Kung may sasabihin ka, sabihin mo na." Naisip ni Julliane ang kaba na nasa buong katawan niya ngayon, gusto pa rin niy
Napatitig si Julliane kay Ismael at hindi alam kung ano ang sasabihin.Pero bumagsak ang mga luha ni Julliane sa kanyang mga pisngi, ito na naman ang pagiging emosyonal niya.Paanong wala siyang pakialam sa kanya?Lumaki silang magkasama, at mahal niya ito sa loob ng maraming taon! Ito lang ang lalaking minahal buong buhay niya, hindi basta-basta nawala ang pagmamahal na iyon.Kahit walang naging kapalit ang pagmamahal nito sa kanya, nasasaktan pa rin siya kapag nakikita niya ang paghihirap nito.At kagabi ay nakaramdam siya kakaibang takot at pag-aalala para dito.Saglit na idiniin ni Ismael ang kanyang mga labi sa labi niya, pagkatapos ay tinulungan siyang tumayo, hinawakan ang kanyang mukha gamit ang dalawang kamay, at idinikit ang kanyang noo sa kanyang noo, at biglang sumimangot. "May lagnat ka ba?" Nag-aalala nitong tanong, pero halata ang inis sa boses.Natigilan si Julliane, at pinakiramdaman niya ang sarili.Nakaramdam na lang siya ng init sa buong katawan niya at wala nang
Lumabas si Evelyn sa kanyang kwarto at nag-iwan ng siwang sa kanyang pinto.Bumaba ang babae at naabutan si Mr. Sandoval na nagluluto ng almusal, mabango ito at nakakagutom."Hindi ko alam na marunong kang magluto, Mr. Sandoval.“ Nakangiti na turan dito ni Evelyn, kaya napatingin sa kanya si Ismael at bahagya lang na napangiti.Labis na nagulat si Evelyn, ngayon naniwala na siya kay Julliane nong sinabi nito na sa kanya na nagluluto ang CEO ng Sandoval Corporation.Lahat na ba ng lalaki sa panahon ngayon ay napakahomely? Ito ang nasa isipan niya.Naalala ang lalaking naka-one night stand niya na pinagluto pa siya nito bago siya umalis sa bahay nito.Ito ay isang bilyonaryo! Ang pagkain na niluto ng isang bilyonaryo! At sigurado siya na masarap ang niluluto nito."Kung hindi ka pa kumakain, sabay na tayong kumain!" Sabi ni Ismael sa kanya kaya lalong nagulat si Evelyn."Pwede ba?" Tanong niya dahil ni sa hinagap ay hindi niya ito inaasahan ng husto.Masyado itong personal para sa kat
"Nag-aalala ako, para sa'yo!" Lahat ng mga palusot na naisip niya ay itinapon sa sandaling ito.Naramdaman na lang niya na umaakyat na ang dugo sa katawan niya. Kung gusto niyang pakialaman ang babaeng ito, bakit kailangan niyang umasa sa mga kasinungalingan?Nang marinig ito ni Julliane, agad na nabasa ang kanyang mga mata."Ismael, kapag hindi ka hihiwalay, kakasuhan kita!" Hindi niya alam kung bakit niya nasabi iyon. Natatakot ba siya na tratuhin siya muli ng maayos? O natakot ba siya na mahulog siya at ipaalala sa sarili na dapat na magwakas ang relasyon nila nito?“Hinding hindi kita hihiwalayan kahit mamatay ako!" Sabi ni Ismael, saka itinaas ang kamay para yakapin siya at idiniin sa malamig niyang katawan.Naramdaman ni Julliane na talagang kumportable ang kanyang katawan, at wala siyang gaanong lakas para magpumiglas, kaya nahiga na lang siya.Ibinaba ni Ismael ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya. Ang salitang "idemanda" ay parang isang matulis na punyal, na tumagos
Si Julliane ay hindi naglakas-loob na mag-react sa sakit, ngunit ang kanyang kamay, na hawak niya sa itaas ng kanyang ulo, ay walang kamalay-malay na kumuyom sa isang kamao.Masakit lahat!Mula sa labi hanggang sa kanyang puso.Ito na naman silang dalawa, ang mga halik ni Ismael ay talagang nakakapanghina ng katawan.Noon pa man ay inaasam na niya ito, pero ngayon na nararanasan na niya ay natatakot naman siya.Pero kung tutuusin ay napakaswerte pa rin niya, isang Ismael Sandoval na ang humahabol, sumusuyo at humahalik sa kanya.Siya pa ang aarte? Maraming babae ang gustong mapunta sa sitwasyon niya.Pero bakit? Bakit nasasaktan pa rin siya? Dahil ba hindi kayang tangapin ng puso at isip niya na may ibang babae itong hinalikan.Nabuntis nga nito si Crissia! Pero naalala pa rin niya ang sinabi nito.Hindi nito anak ang ipinagbubuntis ng babaeng iyon, kundi ang bodyguard nito. Ang lalaking pinagkatiwalaan nito para sa nobya nito.Hindi ba dapat galit ito? Dahil nagkaroon ng relasyon ang
Biglang natahimik sa kabilang linya at napabuntong hininga ito mayamaya.“Ismael…bakit mo ako ginaganito?“ Ito ang bulong ni Crissia, kaya gustong matawa na lang ni Ismael.“Patayin mo na ang tawag! Hindi siya masaya!" Sabi ni Ismael, at pagkatapos ay itinapon ang telepono, at pagkatapos ay nagpatuloy sa pag-akyat sa kanyang malambot na katawan."Gagawin ko lahat ng gusto mo, okay?" Hinalikan siya ni Ismael at muli siyang hinawakan sa kanyang kamay at pinagsalikop ito.Ang puso ni Julliane ay masikip, tulad ng pakiramdam bago ang pinakamainit na ulan noong Agosto.Ano ang ibig nitong sabihin? Gagawin ko ang lahat ng gusto mo?Para lang sa katawan? Para lang pumayag siya sa mga panunudyo nito?"Gagawin mo ang lahat ng gusto ko, paano kung annulment ang hilingin ko, papayag ka ba?“ Mahinang tanong ni Julliane sa kanya.Medyo bumigat ang puwersa sa kanyang kamay, at itinaas ni Julliane ang kanyang baywang sa sakit."Hindi Miracle, kaya kong ibigay ang lahat huwag lang ang bagay na iyan.“
Pero kailan ba siya nagkaroon ng ganoon kalakas na possessiveness sa kanya?Kahit isang salita ay mapapagalitan siya.Pero kahit noon pa man nong mga bata pa sila, madalas siya nitong pagalitan dahil kung sino-sino ang nagiging kaibigan niya.Likas kasi talaga sa kanya ang magkaroon ng mga kaibigan, masyado siyang bibo at masayahin.Pero minsan din ay dito siya napapahamak, nagkakaroon rin siya ng kaaway at nakikipag-away talaga siya.Makulay ang kabataan niya noon, at puno ng saya at ligalig.Napatitig si Julliane kay Ismael habang hinihipan nito ang sopas na umuusok pa.Naalala niya noon kapag nagkakasakit siya ay ang kanyang ina at ama ang nag-aalaga sa kanya.Madalas pa nga ay nandito rin ang kanyang byenan, ang ina ni Ismael na noon pa man ay naging pangalawa na niyang ina.Tapos ito na nga natupad yong pangarap niya na maikasal sa lalaking ito, pero hindi naging madali ang unang araw ng kanilang kasal.Pinaalis siya nito dahil para maprotektahan ang pangalan nito, at para maitag
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na
"Nakwento ko na ba sa'yo na noon pa man ay gawain na niya ang magbigay ng bulaklak sa akin?" Tanong ni Julliane kay Evelyn na nakaupo na at humihigop ng milktea at napatingin sa kanya. Mabilis na naunawaan ni Evelyn ang ibig niyang sabihin at binaba ang hawak na baso at napatitig sa kanya. "Ito ba ay isang paalala para sa iyo na isipin siya araw-araw? Kung galit siya sa iyo ngunit hindi niya kayang saktan ka, hahayaan ka lang niyang mahulog sa bitag ng pag-ibig na itinakda niya?" Si Evelyn mismo ay medyo nalilito nang sabihin niya ang teoryang ito, ngunit sa wakas ay tumango sa sarili. Walang magawa si Julliane kundi ang mapabuntong hininga na lang, "Kahapon, humiling ang mga elder na bumalik at hiniling sa akin na bawiin ang demanda, na nagsasabing maaari lang kaming maghiwalay pagkatapos lumabas ang resulta ng DNA test ng anak ni Crissia Montes." "Uh!" Tanging nasambit sa kanya ni Evelyn. "Ngunit ito ay para lamang maantala ang oras. Anak ni Crissia iyon, sino pa kaya ito kung
Hindi alam ni Ismael kung ano ang binulong ng kanyang ina sa kanyang asawa, pero nang tumingin ito sa kanya ay nakangiti ito sa kanya.Ang damit nito ay bagay talaga dito, ang kanyang ina ay siyang bumili ng ilan sa mga damit nito na maayos na nakalagay sa kanyang closet.Pero kapag siya ang bumili ng damit dito ay hindi nito sinusuot, kaya ang kanyang ina ang pinapakiusapan niya na mamili ng damit para dito.Tungkol naman sa pagbili ng damit para sa kanya, hindi niya alam kung ilan na ang nabili niya.Sa dalawang palapag ng Seaview Apartment, ang lahat ng mga silid para sa mga damit ay puno ng mga damit, sapat na para sa kanya upang masuot ng ilang taon.Ngunit sinuot ba niya ang mga ito?Maging ang pares ng maliit na asul na sapatos na binigay niya ay minsan lang nasuot dahil pinilit niya ito.Ang alam kasi niya ay hindi nito gusto ang masyadong mamahalin na mga damit, napakasimple lang kasi nito.Ibang-iba talaga ito kay Crissia, ang babae ay nagpapabili pa sa kanya mismo ng mga de