Chapter eight

Pilit na inalis ni Julliane ang kamay na hawak ni Ismael.

"Bitaw na Ismael.“ Sabi niya sa lalake na tila wala naman narinig mula sa sinabi niya.

Ngunit gaano man kainit ang mga kamay nito, hindi ito nakatuling sa kung ano ang nararamdaman niyang lungkot.

Hindi inaasahan ni Ismael na ganoon kalakas ang magiging reaksyon niya, at kumunot ang noo niya.

Huminga muna ng mahinahon si Julliane, at pagkatapos ay dahan-dahang nagsalita pagkatapos huminahon.

"Mabubuhay ako nang maayos anumang oras, ngunit kailangan mo ring ipangako sa akin na hindi ka maaaring sumuko hanggang sa huling sandali!" Sabi nito sa ina na agad na tumango at bahagyang ngumiti.

"Alam ni nanay anak ko.“ Sabi ng ginang sa anak na alam nilang dalawa na walang kasigaruduhan sa sinabi nito.

Tiningnan ng ina ni Julliane ang anak na alam nito na hindi naniniwala sa sinabi nito, at ang pagpipigil ng anak na hindi umiyak.

“Lalabas na muna ako Mama Juanita, Julliane.“ Paalam ni Ismael sa mag-ina at para na run mabigyan ng pribadong usapan ang mga ito.

Namg makaalis ang lalaki ay dito nakapag-usap ng mas mahinahon pa ang mag-ina, inaliw ng mag-ina ang isa't isa nang ilang sandali, at si Ismael ay kumuha ng sigarilyo sa labas, ngunit hindi ito sinindihan.

Naalala kasi nito na ospital ang kinalalagyan nito at bawal magsigarilyo sa hallway.

Naalala ni Ismael ang sinabi ng asawa kanina tungkol sa kaya nitong mabuhay ng mag-isa.

Hindi nito maintindihan kung bakit nagkaroon siya ng kaunting kirot sa puso sa sinabi nito, pero ayaw niyang bigyan ng isipin ng ang sarili at napahilot na lang ito ng noo.

Hindi nito namalayan na lumabas na pala si Julliane at nakitang nandoon pa rin siya, hindi nito maiwasang magtanong sa kanya.

"Bakit hindi ka pa umaalis?" Nagtataka na tanong ng babae kaya napatitig siya dito.

“Hindi pa tayo naghihiwalay, bakit ang sabik mong ipagtabuyan ako malayo?“ Nakakunot na tanong ng lalaki kaya napailing lang ito at huminga ng malalim.

“Hindi ako magiging pabigat sa iyo, huwag mong isipin ang sinabi ng aking ina." Ito naman ang sinagot ng babae dahil alam nito na tungkol kanina sa pag-uusap nila sa loob ang ibig sabihin nito.

"So hindi na tayo pamilya kapag naghiwalay na tayo ganon?" Balik naman ni Ismael kaya napakuyom na lang ng kamao si Julliane.

"Siyempre hindi!" Mayamaya na sagot ni Julliane at naisip na sinong maghihiwalay na mag-asawa ang magiging pamilya pa rin matapos ang kanilang annulment.

"Kapag naghiwalay ang tatay mo at ang nanay mo, hindi na sila pamilya?" Tanong ulit ni Ismael kaya nakaramdam ng inis si Julliane dahil nakukulitan na talaga siya sa lalaking ito.

"Paano? Matapos ang hiwalayan ay magiging normal pa rin ang relasyon nila!" Ito ang nanggigigil na muling sabi ni Julliane at nahalata na ng lalaki ang galit sa boses nito.

"Julie..." Nasabi na lang ni Ismael at hindi makapaniwala dahil nakikipag-argumento siya sa asawa na namumula na rin ang mukha dahil sa inis nito sa kanya.

Napabuntong-hininga na lang siya at muling tinitigan ang asawa.

"You'd better call me by my full name. And since free ka naman dito ngayon, dapat may time ka din para sumama sa akin sa Civil Affairs Bureau, di ba?" Sabi ni Julliane at hindi nito pinansin ang unang sinabi ni Julliane pero ang pagbanggit nito sa lugar kung saan ito magpapasama sa kanya.

Kaya naman hindi makapaniwalang tumingin si Ismael kay Julliane na kita na ulit nito ang seryoso nitong mukha.

Pinipilit ba niya itong hiwalayan?

Hindi narinig ni Julliane ang kanyang sagot at muling tumingin sa kanya.

"Okay na ba?" Mayamaya nitong tanong sa kaya.

“May meeting ako mamaya! A very important meeting!" Agad na sabi ng ni Ismael at buti ay nakapag-isip agad siya ng rason sa babae.

Tumingin si Ismael sa corridor, at ang sigarilyo sa kanyang kamay ay nilagay niya agad sa bulsa niya.

"Kung gayon bakit hindi ka umalis agad? May meeting ka pala.“ Tanong ni Julliane sa kanya muli.

Agad naman na sumimangot Ismael sa kanya at tumingin sa kanyang mga paa, pagkatapos ay lumingon sa kanya.

"May bakanteng posisyon pa sa departamento ng kumpanya, pumunta ka!" Mayamaya na sabi ni Ismael nang maalala niya ang isa pa na pinunta niya dito.

"Nakahanap ako ng trabaho sa isang publishing house." Sabi ni Julliane sa kanya kaya napakunot noo si Ismael.

Hindi naman inaasahan ni Julliane na bibigyan siya ng trabaho ng asawa, siyempre, hindi niya ito tatanggapin.

Maghihiwalay na sila, at kung magtatrabaho pa rin siya sa ilalim niya, ano ang iisipin ng iba sa kanya?

"Publishing house? Anong trabaho naman ang inaplayan mo?" Tanong ng lalaki na napakunot ang noo.

"Editor.“ Sagot ni Julliane na alam nito sa sarili na iyon ang gusto niyang trabaho.

Gusto niyang magtrabaho doon dahil mahal na mahal niya ang mga libro, nagsusulat rin siya at ito ang pampalipas niya ng oras.

Sumimangot na lang si Ismael. Muli siyang tumitig sa babae.

"Baka hindi bagay sa iyo ang trabaho?" Sabi ni Ismael.

"It's the least suitable under you. May gagawin pa ako." Pagtatapos ni Julliane sa usapan dahil naiinis na naman siya.

Naisip ni Julliane na bumili ng mga personal niyang gamit at naglakad siya sa harap at nakita niya itong nakasunod sa kanya papunta sa elevator.

Ang pakiramdam ng hindi pagpansin na muli sa kanya ni Julliane ay hindi niya gusto.

"Alam kong na-pressure ka lang Julliane. Kung gusto mo ay itigil na natin ang hiwalayan!" Ito ang mayamaya na mungkahi ni Ismael.

Saglit na natigilan si Julliane, at hindi nagtagal ay bumuntong hininga, at mahinahong sumagot.

"Hindi na kailangan!" Hindi siya sumabay sa paglalakad pagkalabas ng elevator.

Si Julliane ay naka-sneakers at mabilis na naglakad, at pilit na iniwasan ang lalaki.

"Saan ka pupunta? Ihahatid kita!" Tanong ni Ismael at tumingin si Julliane sa kanya at tinignan siyang mabuti saglit.

"Huwag mong pilitin ang sarili mo, hiwalay na tayo, taos puso kong batiin ang maligayang pagsasama ninyo ni Ate Crissia." Sabi nito sa lalaki na tila nagulat pa sa sinabi niya.

Muli siyang naglakad palayo kay Ismael na napatanga sa sinabi niya pagkatapos niyang magsalita.

Hindi na niya ito binigyan pa ng pagkakataon na muli siyang masundan kaya mabilis siyang naglalakad palayo dito.

Napatawa si Julliane dahil sa palitan nila ng usapan kanina ng lalaki tungkol sa kung pwede pa rin silang maging isang pamilya matapos ang kanilang annulment.

Ang tanging gusto na lang ni Julliane ay matapos na ang lahat at makalayo sa buhay nito.

Napahinga ng malalim si Julliane dahil kung bakit napakalakas ng hangin ngayong Setyembre, na umihip sa kanyang katawan kaya nakaramdam siya ng lamig sa katawan.

Pumunta si Julliane sa malapit na supermarket at habang nagbabayad na siya ng pinamili ay may isang bulto ng lalaki na agad niyang nakilala.