Chapter 14

AXEL LUIS

Napadpad ako dito sa Batangas. Hindi man ganun kalayo sa kanila ay alam ko na mas mabuti na dito na lang ako. Naghahanap ako ng bahay o silid na puwede kong rentahan.

“1,500 ang upa kada buwan iho. May one month advance at one month deposit. 500 naman ang para sa kuryente at tubig,” saad sa akin ng landlady.

“Sige po, ito po ang bayad ko.” saad ko sa kanya at inabot ko ang three thousand five hundred para sa hinihingi niya na bayad.

“Salamat, iho. Maiwan na kita at ako’y marami pang ginagawa.” saad niya sa akin.

Ngumiti na lang ako sa kanya. Nagpapasalamat naman ako dahil may maayos itong higaan. Maliit lang pero malinis naman ito. Kaya puwede ko ng pagtyagaan sa ngayon.

“It’s okay, Axel. You can do this,” saad ko sa sarili ko.

Kailangan kong magpahinga ngayon at bukas na lang ako maghahanap ng trabaho. Habang nakahiga ako ay nakatitig lang ako sa lumang kisame. Mainit at wala akong electric fan. Tumayo ako at naghanap ng puwede kong gamitin na pamaypay.

“Sino ba ako