Everett’s POV
Kabado at halos hindi ako mapakali. Narito na ako sa hotel room kung saan hinihintay ang hindi ko kakilalang babae na makaka-sëx ko ngayong gabi. Ayoko talaga sa mga ganitong gawain. Ayokong nakikipag-sëx kung kani-kanino. Pero dahil kailangan ko ang mana ko, kailangan kong gawin ito. Kailangan ko ng anak at asawa sa lalong madaling panahon.
Sa totoo lang, malungkot pa rin ako sa pagkawala ni papa. Sa mga ganitong panahon pa talaga siya nawala. Kung kailan nag-e-enjoy palang ako sa pagiging binata, saka pa siya namatay. Kaya lang, wala, mukhang tadhana ang gustong mangyari ‘to. Gusto niyang maaga akong magkaroon ng asawa at anak. Hindi naman ako ‘yung klaseng lalaki na madalas manloloko ng babae. Ang totoo niyan, magalang ako sa mga babae, lalo na kapag mahal ko na.
Kung sino man itong nakita ni Garil na aanakan at papakasalan ko, bahala na. Sabi niya ay mabait at maganda naman ito, tapos single at virgin pa kaya hindi na masama. Ang gusto ko lang naman din ay mabait ang mapangasawa ko. Kahit hindi na maganda. Sa panahon ngayon, mas mainam na ‘yung may magandang kalooban ang makakasama mo sa habambuhay.
Pagsarado ko sa shower, saktong narinig kong sumarado ang pinto sa loob. Sa tingin ko ay narito na ang babaeng pinadala sa akin ni Garil. Lalong kumabog ang dibdib ko. Heto na, gagawin ko na ang plano ko.
Bahala na, ang mahalaga ay makuha ko na ang mana ko. Pero, kailan nga ba ‘yung huling beses na may maka-sëx ako? Siguro may ilang buwan na rin. Puro mga one night stand na kasi ang nangyayari sa akin simula nung lokohin ako ng huling naging girlfriend ko. Sa akin, kapag nagloko, ekis na agad. Kasi ako, loyal ako magmahal. Hindi ako manloloko kaya tinatak ko sa sarili na kapag nagloko ang babaeng mamahalin ko, ekis na agad.
Kinuha ko na ang towel na nakasabit at saka ko tinapis sa katawan ko. Hindi na ako nagdamit kasi magtatanggal din naman ako ng damit mamaya. Lumabas na ako sa banyo. Tumingin ako sa buong paligid. Hinanap ko kung nasaan siya. Wala ito sa sala, wala rin sa kusina kaya mukhang nasa loob na agad siya ng bedroom. Pagpunta ko roon, nagulat ako kasi madilim sa loob ng bedroom. Tanging kaunting liwanag lang na nanggaling sa labas bintana ang nagbibigay ilaw dito sa loob ng bedroom kaya natanaw kong may nakahiga na sa kama. Napangiti ako. Sa tingin ko ay mahiyain siya. Sabagay, single at virgin pa ito kaya hindi na ako magtataka.
“Game ka na ba?”
Para akong tanga kasi iyon pa talaga ang unang tinanong ko sa kaniya. Hindi siya sumagot. Inisip ko na baka nahihiya pa rin. Lumapit na lang ako sa kaniya. Hindi naman siguro siya aangal kasi nandito na siya. Pumunta siya rito kaya ginusto niya rin itong mangyayari sa amin.
Hinila ko na ang suot niyang pantalon. Sunod ay saka ko tinanggal ang polong suot niya sa itaas. Nang maging brạ at undërwear na lang ang suot niya ay naaninag ko na parang ang sexy ng katawan niya. Mukhang totoo nga ang sinabi ni Garil na maganda ang isang ‘to. Na-excite ako kaya tinanggal ko na rin ang suot niyang underweạr.
Kusa nang nalaglag ang tapis kong towel sa katawan. Umakyat na rin ako sa kama para patigạsin na ang pagkalạlạke ko. Habang nagpapatigạs ako, kinapa ko na ang hiwạ niya. Mainit iyon at mukhang bagong ahit siya, kasi walang buhok. Tila pinaghandaan niya ito kaya sinubukan ko nang ipasok muna ang mga daliri ko sa loob ng butas niya.
“Hmmm…”
Narinig ko ang mahina niyang pạg-ungol. Tila nakaramdam agad siya ng sarap sa ginawa ko. Basa na agad sa loob niya. Nung manigas na rin ng husto ang ạlaga ko, tinutok ko na ito sa kaniya at dahan-dahang pinasok sa loob.
“Putang-inạ,” mura niya kaya nagulat ako. Napakunot pa ang noo ko nun kasi pakiramdam ko ay parang nasaktan at nabigla siya sa ginawa ko.
“Sorry, did I hurt you?” tanong ko tuloy habang nakababad muna ang matigạs kong sandatạ sa loob ng kaselạnan niya. Hindi na naman siya sumagot. Pakiramdam ko ay nagulat na lang din siya sa nasabi niya.
Kaya naman nagdahan-dahan na lang muna ako. Nang gawin ko ‘yon, wala na siyang naging reklamo. Puro mahihinang ungöl na lang ang pinakawalan niya. Hanggang sa nasanay na siya kaya bumilis na ako nang bumilis sa pagbaruröt sa kaniya. Ang sarap ng masikip, mainit at madulas niyang pagkababạe. Talaga namang abot hanggang itlög ko ang kiliti na nararamdaman ko.
Hindi na rin nagtagal ay naabot ko na ang r***k ng kaligayahan. Hinayaan kong sumaboy lang nang sumaboy sa loob ng kaangkinạn niya ang mga katas na galing sa akin.
Maya maya ay bigla siyang nagsalita. “Tang-inạ, pinutok mo ba sa loob, Jake?”
Para akong sinabuyan ng malamig na tubig nang itanong niya ‘yon. Sino si Jake? Napahugot tuloy agad ako ng ạri ko sa butạs niya. Tumayo siya bigla at saka binuksan ang mga ilaw. Pagbukas ng ilaw, sabay kaming napamulat ng mga mata.
“Oh, shit! Ninong Everett?” sigaw niya kaya nagulat ako lalo.
Ninong? N-ninong niya ako? Teka, sino ito, bakit tinawag niya akong ninong?
Ahva POVRamdam ko pa rin sa kamay ko ang lagkit ng dugo ni Kara kanina. Kahit na nakahinga na ako nang maluwag, parang nananatili pa rin sa loob ko ‘yung kaba. ‘Yung takot na baka hindi na namin siya maabutan kanina kung hindi ako sumugod dito sa dorm niya.Nakahiga na ngayon si Kara sa kama, mahimbing na natutulog. Maputla pa rin, pero hindi na kasing putla tulad kanina. ‘Yung dibdib niyang kanina ay halos hindi ko makita kung gumagalaw, ngayon ay maayos na ‘yung paghinga niya.Si Amon, nakaupo sa sahig habang nakasandal sa pader. Hawak pa rin niya ‘yung maliit na boteng pinanglinis namin ng sugat kanina. Si Cael naman, halos nakayuko na sa pagkaupo, parang mamamatay na sa antok. Si Penumbra, kalmadong nakapikit pero halatang hindi tulog, nagbabantay lang talaga. Si Nyra, hawak pa rin ‘yung tuwalya na ginamit namin sa ulo ni Kara.Lahat kami, parang sabog, pero masaya dahil magandang experience din namin ito.Kanina, halos hindi ko alam kung anong gagawin ko. Nang bumuhos ulit ‘yung
Ahva POVHapon na nang mapatingin ako sa relo. Eksaktong alas tres na ‘yun. ‘Yon na ang oras na ko kay Kara para linisin ulit ang sugat niya. Kahit na medyo nakakapagod ang araw dahil sa training kanina, hindi ko puwedeng ipagpaliban ‘to. Nangako rin ako kay Kara, kaya kailangan kong tuparin.Habang naglalakad ako papunta sa clinic, tahimik na agad ang paligid, siguro dahil karamihan ng estudyante ay nagpapahinga na pagkatapos ng mahaba-habang training.Pagdating ko sa clinic, tahimik din. Walang tao. Pumunta ako sa pintuan ng ward kung saan ko iniwan si Kara kaninang umaga. Pero nang buksan ko ito ay wala na siya.Napakunot ang noo ko.Lumapit ako sa nurse station. “Nurse, excuse me po,” sabi ko habang medyo nagmamadali pa. “Yung patient po sa bed number 3, si Kara. Nasaan po siya?”Tumingin sa akin ang nurse, mukhang nagulat din. “Ah, si Kara? Umalis kanina, tinawag ko nga pero hindi ako nilingon, kaya hinayaan ko na, kilala naman kasi ‘yang matigas ang ulo.”“Umalis talaga?”“Oo,”
Ahva POVPaglabas ko sa main building, dumiretso na agad ako sa opisina ni Miss Belinda. Kailangan ko siyang kausapin tungkol sa plano ko. Lalo na ngayon na alam kong baka may sumunod pang pag-atake na maganap. Hindi na puwedeng maging kampante ang lahat sa ngayon.Kumatok ako sa pinto. “Miss Belinda, puwede po ba akong pumasok?”“Ahva?” sagot niya mula sa loob. “Pumasok ka, hija.”Pagpasok ko, nakita ko siyang nakaupo sa harap ng lamesa, may hawak na makapal na folder, at sa gilid nito, may tasa ng kape. Sa likod niya, kita pa ‘yong bintana kung saan tanaw ang likod ng campus.“Anong pinunta mo rito?” tanong niya, habang inaayos ang mga papel.“May gusto po sana akong i-request,” sabi ko agad, habang medyo kinakabahan pa. “Tungkol sa seguridad ng school.”Tumingin siya sa akin, habang seryoso ang mukha. “Tungkol saan?”“Gusto ko po sana mag-assign tayo ng mga lalaking estudyante na magbabantay sa mga gilid ng school—lalo na sa mga parte kung saan madalas may dumadaan na outsider. Puw
Ahva POVHalos dalawang oras lang ata ang tulog ko matapos ‘yong laban namin laban sa dalawang assassin kaninang madaling-araw. Lahat kami sugatan, pagod, pero buhay, at ‘yon ang importante.Habang nakahiga ako sa kama, biglang pumasok sa isip ko si Kara. Siya ang pinaka-grabe ang sugat sa amin. Tinamaan sa hita, tapos nadaplisan pa ng bala sa binti.Napabangon ako bigla. Hindi ko alam kung bakit ganito agad ang reaksyon ko, pero ramdam ko lang na kailangan ko siyang puntahan. Baka walang nag-aasikaso sa kaniya, baka nagugutom. At saka… ewan ko, parang gusto ko lang siyang makita.Kaya agad akong naglinis ng mukha, nag-ayos ng buhok, at lumabas ng Big dorm. Dumaan muna ako sa canteen at bumili ng almusal.Tocino, itlog, fried rice, at kape na nasa plastic cup. Simple lang, pero mainit pa.Habang naglalakad ako papunta sa clinic, ramdam ko ‘yong malamig na hangin ng tuwing umaga. Ang hapdi pa ng mata ko, halatang kulang na kulang sa tulog.Tahimik pa ang buong school, kakaunti pa lang
Ahva POVHinarap ko na ‘yong isa. Naka-dual blade siya, at bawat saksak niya ay eksaktong-eksakto, walang sayang na galaw siyang pinapakawalan. Nakailag ako sa unang tatlong atake niya, pero naramdaman ko ang hiwa sa braso ko sa ika-apat.“Aray—” napa-atras ako, sabay putok ng baril ko. Tinamaan ko siya sa balikat, pero hindi man lang ito natumba.“Tsk, ang galing nila!” sigaw ko habang umiwas sa isa pang saksak.Si Kara, kahit sanay, halatang hirap din, e. “Hindi sila ordinaryong assassin!”“Alam ko!” sigaw ko pabalik habang sinusubukan kong i-counter ang sunod-sunod na atake ng kalaban ko.Tatlo… Apat... Lima… Halos wala akong pagitan. Lahat ng galaw ng kalaban ay kalkulado talaga, tang-ina. Pero kahit ang hirap, may mga pagkakataong nakakabawi naman ako. Isang bala sa hita, isang suntok sa tagiliran, pero kulang pa rin talaga, buwisit. Para akong nakikipaglaban sa taong alam kong wala akong kalaban-laban. Pakiramdam ko nga ay parang katapusan ko na ngayon.“Ahva, sa kanan mo!” siga
Ahva POVHalos alas-dos na ng madaling-araw, kapag ganitong oras, oras na para rumonda sa paligid ng Silent Fang. Hindi lang ako, pati na rin ang mga kasama ko. Siyempre, sa laki nitong school, kailangan naming maghiwa-hiwalay at magpunta sa iba’t ibang parte nitong school.“Sandali, dadalhin ko lang itong pinagkainan natin sa big dorm, pagkatapos ay saka na rin ako roronda sa naka-assign na lugar sa akin,” paalam ni Cael.“Sige, basta, mag-start na tayo sa pagronda, mainam na ‘yung mabantayan natin ang mga puwesto na puwedeng pagpasukan ng mga kalaban,” sabi ko habang nakatingin sa kanila ng seryoso.“Mag-ingat ang lahat, okay?” paalala pa ni Amon.Tumango lang kami nila Penumbra at Nyra. Pagkatapos, doon na kami naghiwa-hiwalay habang bitbit ang mga armas namin.Hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali ngayong madaling araw. Simula nang ibalita ni Eryx ang tungkol sa Red Eye, parang anytime, dadanak ng dugo sa school na ito. At sa totoo lang, kinakabahan na rin ako. Ayokong mapah