Chapter 29

Bagamat masakit pa rin ang loob ko kay Cesca, tinawagan ko siya upang makapag usap kami ng masinsinan. Sa dating tagpuan namin ay doon namin pinag desisyunan na magkita.

Tumayo siya kaagad pagpasok na pagpasok ko pa lamang sa loob ng cafe. “Bianca,” tawag niya sa akin. “I’m glad that you called me.”

Dire-diretso naman akong umupo sa kanyang harapan, at nang matingnan ko na siya mata sa mata ay kaagad ko rin siyang pinaulanan ng mga tanong na ilang araw ng bumabagabag sa akin.

“Why did you do that to me? Kinaibigan mo lang ba ako dahil una pa lang ay ito na ang balak mo? Tinulungan mo ba ako para mapakinabangan mo ako at makaganti kay Bernard? Is this just all about your revenge? Bakit mo sinabi kay Bernard na wala na tayong komunikasyon where in fact lagi tayong magkasama mula noo