"You've been here?"
Napatikhim ako nang magtanong si Bernard. I looked at him.
"Unfortunately... Yes." Sagot ko.
"With that asshole?" Bernard asked.
"He is not an asshole. Mabait siya, at saka s-sandali lang naman." I answered nervously.
"Sandali? Pero nakapag surf ka pa, at hindi mo rin sinabi na kasama mo ang uhog na iyon. "
Wow? Teka lang ha? Bakit ko kailangan sabihin sa kanya kung sino ang kasama ko? Magulang ko ba siya? The last time I checked e walang kami, at hindi magiging kami. I’m just doing this for the deal.
"Hindi ka naman nagtanong.” sabi ko habang kinakalma ang aking sarili.
Bianca’s POVKinabukasan ng madaling araw ay tumulak na kami pa-Maynila.Hinawakan ni Bernard ang aking kamay habang siya ay nagmamaneho, kaya naman ay na pasulyap ako sa kanya. I saw him with an ear to ear smile.Pumukaw naman ang atensyon ko sa sticker na nakalagay sa kotse ni Bernard.'Schneider's Watch Company; Amalia Schneider Santos'"Mommy mo?" tanong ko."Sino?""Si Amalia Schneider Santos.” sabi ko habang nakatingin sa sticker ng sasakyan.“She has the same name as my mom."Umiling naman siya.
Mabilis na umikot ang kamay ng orasan."Uhm, Bernard kailangan ko ng umuwi." Sabi ko then I grabbed my bag."Hintayin mo na ako nang maihatid kita, sandali na lang naman ito." Sabi niya na nakatingin parin sa mga papel na hawak niya."Nako huwag na, may lakad pa kasi ako..--." Sabi ko at akmang bubuksan na ang pinto ngunit nag salita siyang muli."Kanino? Kay Francesca?" this time nakatingin na siya sa akin.I shook my head."Kay Jasmin, may usapan kasi kami…-" sagot ko na hindi matapos-tapos."Avoid her,” sabi niya at muling ibinalik ang tingin sa mga papel na hawak niya.
Alas sinco pa lang yata ng madaling araw ay binubulahaw na ako ng tawag ni Bernard.Ayaw akong pag suotin ng corpo attire kaya ang sinuot ko na lamang ay pants, at ang pang itaas ko naman ay tank top at saka ako nag flannel, nag rubber shoes lang din ako just in case na may extreme activities kaming gawin. Alam ko naman na gagawin niyang day off ko ang araw na ‘to.Pagbaba ko sa taxi ay kaagad nahanap ng aking mga mata si Bernard. Nginitian ko kaagad siya at saka lumapit. Ginantihan din naman niya ako ng ngiti at saka pa ginawaran ng halik sa labi.“That was fast.” sabi ko at napaiwas ng tingin sa kanya.He just chuckled then he caressed my face.“I’m just happy to see you wearing that necklace.&
“What happened to you?” tanong ni Bernard na nakasalubong ko sa hallway. Napatingin ako sa aking suot na punong-puno ng coffee stain. “Nabangga ko kasi kanina si Yvonne habang umiinom siya ng kape.” sagot ko sa kanya. “Do you have any extra clothes?” tanong niya at saka na kami naglakad patungo sa kanyang opisina. “Wala, pero magpapaalam sana ako na mag stay muna sa CR para mabanlawan saglit.” sabi ko at huminto sa tapat ng CR. “Huwag na, aalis naman tayo e. Magpalit ka na lang sa condo ko, malapit lang naman dito ‘yun.” sabi ni Bernard at nauna ng maglakad sa akin. “Huwag ka ng sumunod sa office, hintayin mo na lang sa parking lot 2 and I’ll just bring your bag.” pahabol ni
Sa opisina ay iniisip ko pa rin ang sinabi ni Bernard sa akin kahapon. Seven years? Does Francesca know anything about it?I like mysterious guys, pero grabe naman ang pagka mysterious mo, Bernard.“You good?” tanong ni Bernard sa akin na nakatayo ngayon sa gilid ng pintuan.“Y-yah,” sagot ko naman agad. “Aalis ka?” tanong ko nang mapansin kong bubuksan na niya ang pintuan.Tumango naman siya at tuluyan na niyang binuksan ang pintuan. “I’m meeting someone in the lobby. You know, construction stuff.” he said.Walang atubili akong tumayo upang sundan siya, ngunit pinigilan ako nito.“Just stay here, mabilis lang naman ito.
Dalawang araw na ang nakalipas pagkatapos ng naging usapan namin ni Cesca, at hanggang ngayon ay gulong-gulo pa rin ako. Actually, mas lalong ginulo ni Cesca dahil sa naging sagot niya sa akin.“Bianca,” tawag sa akin ni Bernard.Kaagad naman akong tumayo upang lumapit sa kanya. Sa totoo lang, hindi pa kami nakakapag usap mula noong gabi na nagkatampuhan. Tulad na lamang kahapon, napaka casual lang namin mag usap. Hindi ko naman alam kung paano ko sya ia-approach dahil lumulutang pa ang utak ko nang dahil sa mga nalalaman ko na wala namang concrete answer.“Bianca, ok ka lang?” tawag muli ni Bernard sa akin.Napansin ko na nakatayo lamang pala ako sa kanyang harapan at may inaabot ito sa akin.“I
Jasmin’s POVPapasok ako sa aking kwarto upang pakinggan ang mga kaganapan sa loob ng opisina ni Shane.Yes, I installed a device inside Bernard Shane’s office. Walang masama dun dahil gusto ko lang na masiguro ang kaligtasan niya since ako naman ang magiging future wife ni Bernard Shane.Isinuot ko na sa aking tenga ang earphone at pinakinggan ang nangyayari sa loob ng opisina niyaThe first hour was a bit boring because I didn't hear anything aside from the sound of a shutting door.“What the hell is he doing? Parang labas pasok siya sa office niya.” sabi ko sabay irap.Ilang saglit lamang ay narinig ko siya na nagsalita.“Wh
Jasmin’s POVNang maihatid na namin si Bianca sa bahay niya ay kaagad na rin akong dumiretso sa paguwi. I was so tired, but when Bernard showed up in my place, my mind and soul went alive again.“Bernard Shane!” masigla kong sabi at sinugod siya ng isang mahigpit na yakap.“What brought you here?” tanong ko na ngiting-ngiti pa.“I told you to stop with your game, hindi ba? Stop involving Yvonne, and stop muddling Bianca for Christ’s sake!” sigaw niya sa akin.My smile fades away.“I don’t know what you are talking about.” sabi ko at tinalikuran na siya.“That Yvonne, alam ko na sinasady