Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Seductress Unforgotten / Seductress Unforgotten Chapter 144

Share

Seductress Unforgotten Chapter 144

Penulis: MIKS DELOSO
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-28 23:26:26

Mula nang tuluyan siyang talikuran ni Apple, hindi matahimik si Lance. Araw-araw, bumabalik siya sa opisina ng Wedding Imperial, umaasang bibigyan siya ng kahit katiting na atensyon ng babaeng minsang naging mundo niya.

At sa tuwing makikita niyang masaya ito kasama ang anak nilang si Amara—at mas lalong hindi siya iniinda—mas lalong nagngangalit ang loob niya.

Ngunit ang mas lalong nagpapasiklab sa galit niya ay ang mga lalaking nakapaligid kay Apple.

At ngayon, sa harap niya mismo, nakikita niyang may isang lalaking kausap si Apple sa labas ng opisina nito.

Isang matangkad, gwapo, at mukhang edukadong lalaki. Nakangiti ito kay Apple, halatang interesado.

Hindi niya napigilan ang sarili.

"Apple," matigas niyang tawag habang lumalapit.

Napalingon si Apple sa kanya, ngunit imbes na mabigla o mag-alala, isang matigas na tingin ang isinukli nito.

"Anong ginagawa mo dito, Lance?" malamig niyang tanong.

Hindi sumagot si Lance, bagkus, tinitigan ang lalaking kasama nito.

"At ikaw?" hinarap
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Lolita Alamani
kelan kya mttapos ang bangayan ni lance at apple...
LIHAT SEMUA KOMENTAR
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 231

    Tahimik ang ospital, tila sumasabay sa pagdadalamhati ng bawat pamilyang naroon. Sa loob ng ICU, tahimik pa ring yakap ni Lance si Lucien—walang ibang maririnig kundi ang mahinang pag-iyak ng bata at ang hikbi ng isang ama. “Mama…” bulong ni Lucien, habang nakapikit at mahigpit na nakayakap kay Lance. “Bakit po natutulog si Mama ng matagal?” Hindi agad nakasagot si Lance. Kumirot ang puso niya. Pinisil niya ang batok ng anak, pilit pinatatag ang sarili. “Matagal lang siyang magpapahinga, anak,” sagot niyang paos. “Pero lagi siyang nandito.” Tinutok niya ang hintuturo sa dibdib ng bata. “Sa puso mo. Sa puso ko.” Sa labas ng ICU, pinilit ni Rene na buuin ang lakas. Lumuhod siya sa harap ng asawa. “Rowena…” Tinapik niya ang kamay nito. “Pasensya ka na. Hindi ko agad nasabi… hindi ko agad…” Napatigil siya, at tuluyan nang napaiyak. “Hindi… hindi pwede…” nauutal na sabi ni Rowena habang hawak pa rin ang kanyang tiyan. “Kakausap ko lang sa kaniya kahapon. Sabi niya, mas okay na raw si

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 231

    Tahimik ang ospital, tila sumasabay sa pagdadalamhati ng bawat pamilyang naroon. Sa loob ng ICU, tahimik pa ring yakap ni Lance si Lucien—walang ibang maririnig kundi ang mahinang pag-iyak ng bata at ang hikbi ng isang ama.“Mama…” bulong ni Lucien, habang nakapikit at mahigpit na nakayakap kay Lance. “Bakit po natutulog si Mama ng matagal?”Hindi agad nakasagot si Lance. Kumirot ang puso niya. Pinisil niya ang batok ng anak, pilit pinatatag ang sarili.“Matagal lang siyang magpapahinga, anak,” sagot niyang paos. “Pero lagi siyang nandito.” Tinutok niya ang hintuturo sa dibdib ng bata. “Sa puso mo. Sa puso ko.”Sa labas ng ICU, pinilit ni Rene na buuin ang lakas. Lumuhod siya sa harap ng asawa.“Rowena…” Tinapik niya ang kamay nito. “Pasensya ka na. Hindi ko agad nasabi… hindi ko agad…” Napatigil siya, at tuluyan nang napaiyak.“Hindi… hindi pwede…” nauutal na sabi ni Rowena habang hawak pa rin ang kanyang tiyan. “Kakausap ko lang sa kaniya kahapon. Sabi niya, mas okay na raw siya. Re

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 230

    "Monica… Moni…" Mahina ngunit puno ng pagmamakaawa ang tinig ni Lance habang hawak ang malamig na kamay ng kanyang asawa. "Andito lang ako. Huwag kang matakot. Hindi kita iiwan. Hindi kailanman."Parang bata siyang naghahanap ng sagot sa mga matang nakapikit. Paulit-ulit niyang kinakausap ang walang malay na si Monica. Tila umaasa na sa pamamagitan ng paghawak, ng boses niyang basag na ng luha, ay maririnig siya nito… magigising… babalik sa kanya."Si Lucien… anak natin…" Pigil ang hikbi, pinilit niyang ngumiti. "Nasa NICU pa rin. Pero lumalaban siya. Malakas ang loob ng anak mo, Moni. Parang ikaw."Hinaplos niya ang pisngi nito. Magaspang na ang palad niya sa puyat at pag-aalala pero ang haplos niya ay sing-lambing pa rin ng unang halik."Gusto ka na niyang makita. Gusto niyang marinig ang boses mo. Moni… gumising ka. Para sa kanya. Para sa atin."Biglang bumukas ang pintuan. Isang malamig na pag-ihip ng hangin ang tila dumaan sa kanyang dibdib. Pumasok ang doktor. Mabigat ang ekspre

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 228

    Lumapit si Rene, hawak pa rin ang teddy bear ni Lucien. “Anak… lumaban siya. Lumalaban siya, alam ko. Monica is a fighter.”“Pero paano kung hindi na siya magising, Tita? Paano kung... kung hindi ko na masabi sa kanya lahat ng hindi ko nasabi? Hindi ko pa siya napapangakuan ng kasal, hindi ko pa siya nadadala sa paborito niyang lugar sa Bohol, hindi ko pa siya nalalakad ng mahaba sa ulan—lahat ng gusto niyang gawin, hindi pa namin nagagawa.”pag-alalang saad ni Lance“May oras pa. Hindi mo ba naririnig sarili mong boses? Mahal mo siya, anak. At alam kong nararamdaman niya ‘yon. Hindi siya bibitaw. Hindi kayo bibitaw.”naiiyak na sabi ni Rene.Biglang bumukas ang pinto. Lumabas ang isang nurse, may bahid ng tensyon sa mukha."Family of Mrs. Monica Martin?"Tumayo agad si Lance. Nanlalaki ang mga mata niya at nanginginig ang kamay habang lumapit sa nurse."Ako! Ako po! Ano pong nangyayari? Buhay pa siya?"Tumango ang nurse, pero halata sa kanyang mukha ang lungkot at pag-aalala."Buhay pa

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 227

    Tumango si Rene, sabay tayo. Lumapit siya sa crib at dahan-dahang kinuha si Lucien. Una niyang pagkakataon itong buhatin ang kanyang unang apo."Kamukha mo, Monica," bulong niya, habang hinahaplos ang pisngi ng sanggol. "Pero ‘yung mata… mana sa tatay. Matapang."Sa gilid ng silid, pumasok ang isang nurse na may dalang camera."Sir Lance, Sir Rene, gusto niyo po ba ng first family photo habang mahimbing pa si baby?"Nagkatinginan ang dalawa, sabay ngiti.At doon, sa simpleng kuha ng litrato, naiselyo ang panibagong simula—isang pamilya, puno ng pangakong hindi na muli magkakahiwalay.ROOM 407 – RECOVERY ROOMTahimik ang paligid. Marahang umuugong ang aircon, at ang tunog ng monitor ay tila kampanang dahan-dahang tumutugtog. Si Lance ay nakaupo sa tabi ni Monica, hawak ang kamay nito habang pinagmamasdan si Lucien na mahimbing pa rin sa crib. Katabi nila si Rene, na may ngiting abot-langit habang kinukunan ng larawan ang kanyang apo.Bigla—isang kakaibang tunog ang nagmula sa monitor.

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 226

    Ligtas na nailipat si Monica sa recovery room. Si Lance naman ay hindi pa rin mapakali—abala sa pag-aasikaso ng birth certificate, sa pagkuha ng gamit, at paminsan-minsan ay sinisilip ang nursery kung nasaan ang kanilang baby boy.Pagbalik niya sa kwarto, nakita niyang gising na si Monica. Nakatingin ito sa kisame, tila malalim ang iniisip.“Moni?”“Lance, napag-isipan ko na ang pangalan niya,” agad na sambit ni Monica.“Talaga? Ano?”“Gusto kong pangalanan siya ng “Lucien.” Ibig sabihin ‘light’… kasi kahit ang dami kong kinatatakutan, pagdating niya, parang may liwanag na. Parang nawala ang dilim.”Napangiti si Lance. “Lucien… Lucien Martin. Maganda. Matapang. Puno ng liwanag.”Tumango si Monica. “Kasi kahit dumaan ako sa pinakamadilim na yugto ng buhay ko, binigyan mo ‘ko ng liwanag. Kaya ikaw ang gusto kong huling makasama sa lahat ng dilim ng buhay ko.”Napatingin si Lance kay Monica, tila ba bawat salitang lumalabas sa kanyang labi ay siniselyuhan sa puso niya.“Moni…” mahina ngu

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 225

    At sa gabing iyon, hindi lang panaginip ang pag-ibig. Totoo ito.Sa mga bituin sa ibabaw ng Paris, sa mga ilaw ng lungsod, at sa katahimikan ng pagyakap—nabuo ang pangako.Isang pangakong kahit may kapirasong sakit, may puwang pa rin para sa paghilom.Samantala, sa kabilang panig ng mundo, sa Pilipinas, si Lance ay tahimik na nakaupo sa gilid ng kama ni Monica. Hawak-hawak niya ang kamay nito habang natutulog, pagod sa regular na check-up at paghahanda para sa nalalapit na panganganak. May kapayapaan sa mukha ni Monica, habang si Lance naman ay may halong kaba at tuwa sa dibdib.Tila isang eksena ito mula sa ibang buhay—malayo sa dating gulo, sakit, at panghihinayang. Ang lalaki na minsang takot sa pananagutan, ngayon ay buong pusong nakatutok sa bagong yugto ng kanyang buhay.“Hindi ko man nabigyan ng maayos na simula si Apple at Amara… pero sisiguraduhin kong sa pagkakataong ito, magiging buo ang lahat,” bulong niya sa sarili habang pinagmamasdan ang mukha ni Monica.Ilang buwan ang

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 224

    Nathan, na ramdam na ramdam ang pag-aalala ni Apple, ay nag-abot ng kamay upang magpatuloy sa kanilang usapan. Pinisil niya iyon nang marahan—parang sinasabing, “hindi kita bibitawan.”“Apple, hindi mo kailangang kalimutan ang lahat,” aniya, marahan pero buo ang boses. “Basta’t tandaan mo, nandito ako. Kasama kita. Huwag mong bitawan ang pangarap mo. Huwag mong bitawan si Amara at ako.”Bumuntong-hininga si Apple. Pinilit niyang ngumiti, pero alam ni Nathan, may bigat pa rin sa puso ng babae.Hindi nagtagal, sumabad si Mia mula sa likuran habang karga si Amara. “Oo nga, Apple,” sabay ngiti, “ngayon tinutupad na natin ang mga pangarap natin. Nakapag-expand tayo dito sa Paris, sa tulong ng nobyo mong si Nathan. Dati, nangangarap lang tayo ng maliit na café. Ngayon may ‘Boulangerie de Amara’ na tayo. May brunch café pa tayong padating sa Montmartre. Look how far you’ve come.”Natawa si Apple, hindi dahil sa tuwa kundi sa tila hindi pa rin siya makapaniwala sa lahat ng nangyari.“Grabe, n

  • Seductress Unforgotten   Seductress Unforgotten Chapter 223

    Habang si Monica at Lance ay nagsisimula ng bagong paglalakbay, ang kwento ni Apple ay patuloy na umuusad sa isang bagong kabanata. Sa kabila ng lahat ng naging pagsubok at sakit, siya at si Nathan ay nagpatuloy sa pagbuo ng kanilang buhay sa Paris, kasama ang kanilang anak na si Amara. Ang bawat araw sa bagong lungsod ay puno ng hamon, ngunit tila wala nang hadlang sa kanilang pagmamahalan.Sa isang tahimik na apartment sa Paris, ang araw ni Apple ay nagsimula tulad ng karaniwan—ang malambot na sikat ng araw na tumatama sa bintana, ang malamig na hangin na pumapasok sa mga siwang ng kurtina, at ang tunog ng mga kalderetang tumutunog mula sa kusina, kung saan si Nathan ay abala sa paghahanda ng almusal.“Apple, okay na ba ‘to?” tanong ni Nathan habang binabalanse ang isang mangkok ng itlog sa kanyang kamay at sinusubukang i-flip ang pancake.“Siguro nga,” sagot ni Apple, na kasalukuyang nakaupo sa sofa, naglalakad-lakad at tinatanggal ang mga laruan ni Amara mula sa sahig. Tinutulunga

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status