Kinabukasan.Maaga pa lang ay gising na si Apple. Mag-aalas-siyete pa lang pero abala na siya sa pag-aayos ng mga sample centerpiece para sa isang client meeting mamayang hapon. Kahit sinusubukang i-focus ang sarili sa trabaho, hindi pa rin mawaglit sa isip niya ang nangyari kahapon—ang pagbasa nila ng storybook, ang pagkakadikit ng kanilang mga kamay, ang tanong ni Amara."Okay lang po ba na buo tayo ulit?"Napapikit siya. Amara, anak... kung alam mo lang kung gaano kahirap sagutin ‘yan.Nag-ring ang phone niya. May text. Galing kay Mia:Good morning! May surprise delivery po sa harap ng boutique. Pakibukas!Napakunot ang noo ni Apple. “Surprise delivery?”Dumungaw siya sa bintana.At halos mapaubo siya sa gulat.Nakatayo si Lance sa labas ng boutique—naka-suit, may hawak na malaking bouquet ng dried flowers, at sa tabi niya ay isang maliit na mesa na may tray ng breakfast set: bacon, egg, garlic rice, at brewed coffee.Sa tabi ng tray, may nakatusok na mini signage:“Pa-breakfast ka
Maaliwalas ang hapon sa Wedding Imperial. Ang liwanag ng araw ay dumadaloy mula sa mga salaming bintana ng boutique, bumabalot sa loob na para bang isang tahimik na panaginip. Pumapailanlang ang mahihinang tunog ng classical music mula sa speakers habang pinagmamasdan ni Apple ang mga wedding gown na nakasabit, na para bang may kanya-kanyang kwento.Nakaupo siya sa maliit na mesa sa gilid ng boutique, tahimik na inaayos ang layout ng invitation ng isang bagong kliyente. Bagama’t abala ang mga kamay, magulo ang isip. Isang linggo na rin mula nang huli siyang nakatanggap ng mensahe mula kay Nathan. Bawat araw ay tila may tinatanggal sa kanya—pag-asa, tiwala, paninindigan. Napapaisip siya kung ito na ba talaga ang dulo ng isang bagay na buong puso niyang pinanghawakan.“Mommy, tingnan mo!” sigaw ni Amara mula sa reading corner. Bitbit ng bata ang ginupit niyang heart-shaped paper na kulay pula, may guhit-guhit na crayons.“Para po sa inyo ni Daddy!” masaya niyang sabi.Napatingin si Appl
Umabot na ng isang buwan. Isang buwan na walang tawag. Walang text. Walang kahit anong paramdam mula kay Nathan.Minsan, isang gabi habang nasa harap ng laptop si Apple at pinapares ang inventory list para sa bagong shipment ng wedding gowns, napatingin siya sa cellphone niya. Wala pa rin. Tahimik. Walang "good night," walang "kumain ka na ba?"—mga bagay na dati ay araw-araw niyang inaabangan mula kay Nathan.Hindi niya maintindihan. Sa simula, pinilit pa niyang maging kalmado. Inisip niya, baka abala lang si Nathan sa bagong negosyo. Baka may pinagdadaanan. Pero habang lumilipas ang mga araw, lumalaki ang tahimik na puwang sa pagitan nila. Ang dati nilang matamis na relasyon, unti-unti nang nababalutan ng tanong.Bakit bigla siyang nawala?“Ano ba ‘tong nangyayari, Nathan?” mahinang bulong ni Apple habang pinipigilan ang luha.Sa kabila ng sakit, pinilit pa rin niyang maging matatag. Ipinagpatuloy niya ang pagpapalago ng business, katuwang si Amara na ngayon ay mas nakikita ang sigla
Makalipas ang ilang linggo mula nang umalis si Nathan papuntang Paris, unti-unting nagbago ang ihip ng hangin sa buhay ni Apple. Sa halip na tuluyang malugmok, pinili niyang ituon ang sarili sa mga bagay na kayang kontrolin—ang negosyo, ang kinabukasan ni Amara, at ang muling pagtayo ng sariling pangalan.Sa Wedding Imperial, ramdam ang pagbabago. Mas naging masigla ang opisina. Pinuno ni Apple ng mga bagong kliyente ang buwan ng Mayo, at naglunsad pa siya ng wedding promo na agad naging viral sa social media. Isang artikulo pa sa isang lifestyle magazine ang lumabas, pinupuri ang kanyang resilience bilang single mom at empowered businesswoman.Nang mabasa ni Lance ang artikulong iyon habang naka-break sa opisina, napangiti siya. Isa ‘yong litrato ni Apple, naka corporate attire, naka-cross arm, at nakangiting may tiwala sa sarili."She's back…" mahinang sambit ni Lance habang pinagmamasdan ang screen ng kanyang laptop.Napabuntong-hininga siya. Ilang linggo rin niyang iniisip si Appl
Mainit-init pa ang hapon sa Wedding Imperial nang dumating si Lance kasama ang sanggol na si Lucien. Hawak-hawak niya ang diaper bag sa isang balikat, habang ang kabilang braso’y buhat ang carrier ng mahimbing na natutulog na si Lucien. Galing sila sa klinika matapos ang routine immunization.Pagdaan sa gilid ng pamilyar na building, biglang nagdesisyon si Lance."Daan tayo kay Amara. Matagal-tagal na rin siyang hindi nabibisita ng kapatid niya," mahinang sambit niya sa anak habang ngumiti sa natutulog nitong mukha.Pagpasok sa glass doors ng Wedding Imperial, agad silang sinalubong ng receptionist, na nakilala si Lance."Sir Lance, si Ma’am Apple po ay nasa events room. Doon po siya madalas ngayon.""Salamat," sagot niya, at dumiretso na sa loob.Sa loob, si Apple ay abala sa pag-aasikaso ng mga table setup kasama si Mia. Suot ang light beige na blouse at maayos na ponytail, kitang-kita pa rin ang pagod sa kanyang mga mata kahit nakangiti siya sa kliyente.Paglingon niya, hindi niya
Pagkababa ng tawag, napaisip si Nathan sa mga nangyari sa kanila ni Apple. Tahimik siyang nakaupo sa terrace ng kanyang unit sa isang high-rise condo sa Makati, habang pinagmamasdan ang mabagal na paggalaw ng mga ulap sa kalangitan. Tila sumasalamin ito sa bigat ng damdaming pilit niyang ikinukubli.Napahawak siya sa kanyang sintido, mariing pinikit ang mga mata. Bumalik sa alaala niya ang unang beses na nakita niya si Apple — masigla, masayahin, puno ng pangarap. Siya ang babae na bumuo ng panibagong mundo sa kanya pagkatapos ng isang masakit na kabiguan noon sa Paris.“Nathan, I’m not the same Apple anymore…”Umiikot-ikot sa isip niya ang mga salitang iyon. Hindi niya akalain na darating ang araw na siya ang hahawak ng telepono, naghihintay ng sagot, habang si Apple naman ang kailangang magdesisyon kung lalaban pa o hindi."Dati, ako ‘yung nagligtas sa kanya mula sa sakit. Ngayon, ako na ang naging dahilan ng luhang ‘di ko kayang punasan," bulong niya sa sarili habang mariing tiniti