I tilted my head as I looked at Alta. She has this confused look with furrowed brows and squinting eyes. It's our break time and we are both seated at the same table.We decided to just have our lunch in the park rather than in the cafeteria because it's too crowded. Isa pa ay bad trip ata itong si Alta kay Brenda dahil nang away na naman ng kaklase nila habang mayroong discussion kaya naman nagalit mg professor nila, dahilan para mag pa long test at halos lahat sila ay walang nasagot dahil ang natigil na lesson ang laman ng exam. Halos lahat ng kaklase niya ay nagalit kay Brenda. But she doesn't seem to care. I mean of course she wouldn't care if she's Brenda. She doesn't freak about everything. But I don't know why she keeps on picking fights with other people. It's just nonsense. She's not a child anymore. We are almost graduating and we're going to face the real world. Yet I don't think she's prepared at all. But that doesn't matter as long as she has money. Mayaman ang pamil
I tap the tissue on my forehead as my sweat keeps dripping. Whoo! Halos fiftheen minutes ata akong nasa bathroom at walang ginawa kundi ilabas Ang lahat ng sama ng loob. Buti na lang at wala masyadong tao na pumapasok sa bathroom kundi ay nakakahiya! Tama nga si Alta. Masyado kasi akong nakarami ng coke. Hindi Rin ako kumain ng kahit anong almusal at uminom agad ako ng coke. Kaya siguro sumakit Ang tyan ko. But I didn't regret drinking coke. Masyado Kong gusto Ang inumin na yon para sisihin ito. Isa pa ay kasalanan ko naman, Hindi na kasi sanay ng tyan ko na Hindi kumakain ng almusal. It's sensitive as heck. Dapat ay inuman ko ito ng gamot dahil kahit konti ay may kirot pa rin. 'Ikaw ba Naman kasi Ang lumaklak ng coke sa umaga na walang laman Ang tyan talagang sasakita yan.' I told myself. Maybe I should do what Alta is telling me. Drink Nesfruta. Gumaganda kasi Ang kutis Niya parang lalo nagiging blooming! Iyong nesfruta kaya Ang secret? O may iba pa?My thoughts quickly
Every step I made echoed. I'm walking down the dark hallway. No one's around the hallway anymore because it's eight pm at night. But I'm still here because of Alta. I glanced sideways as I slowed myself from walking. My heart thudded as I finally tried to look behind my back. I sighed in relief when I saw that there's no one there. Kanina ko pa nararamdaman na parang may nakasunod sa akin at nasa dulo ng mata ko nakikita ang anino non. Oh hindi naman kaya ay nababaliw na ako? 'You are so hard on yourself Adra' I said to myself. You are not hallucinating or maybe I am?Hindi kaya dahil kulang ako sa tulog? Fucky shit! Dahil kasi ito kay Alta eh! May nakalimutan kasi siya sa room nila at ako pa nga ang pinakuha dahil may dadaanan din daw siya gym at siya na raw ang kukuha. Ito talagang si Alta makakalimutin! Sa lahat ata ng parte ng school ay may naiwan siya. But I can't blame her. Minsan din ay makakalimutin ako pero hindi ko malilimutan ang ginawa ni Asmo. It's been days
"Huy! Okay ka lang?" Alta asked. "Huh? Of course I'm fine Alta," I said. Pinagpatuloy ko ang pag halo sa pineapple juice saka tinakal iyon sa maliit na baso. "Parang hindi ka naman okay, kanina pa yan si kuya oh, tapos ngayon mo lang natakalan ng juice!" natatawa niyang saad. Kunot noo ko siyang tinitigan saka binaling ang tingin sa direksyon na nginunguso nito. Fucky shit. Alta is right. Mukhang ilang minuto na akong nakatulala dahil Ang sama na ng tingin sa akin ng lalaki. Mukhang uhaw na uhaw na rin kaya gan'yan na ang tingin. I awkwardly smile and give him the drink. I apologize to him but he didn't bother accepting it. Hindi ko rin naman masisi si Kuya. Naantala ang pag inom niya ng juice dahil sa akin. Paano ba naman kasi ay hindi ko maalis sa isip ang mga sinabi ni Asmo sa akin kagabi. I was astonished. I was too stunned to speak but not too stunned to kiss him. Of course I kissed him. He deserves it for finally letting his feelings out. I felt like I'm the luckiest
Palinga linga ako sa paligid. It's been thirty minutes since I came here. I'm outside the university where I thought Asmo and I would meet but until now he is not here.I can't help but wonder where he is right now. Hindi ko naman alam kung may phone ba siya or kung mayroon man ay hindi ko rin alam ang number niya kaya wala akong magawa kundi mag hintay. Sa pagkakaalam ko ay wala naman na siyang booth na kailangan tulungan o ano pa man kaya ng napag usapan namin na dito kami magkikita. I was tapping my feet while looking around. I decided to walk around the hallway. Baka kasi ay sa kabilang side siya nag hihintay kaya hindi kami magkatagpo. I slowed down when my eyes landed on him. He immediately grinned as he stared back at me. I rolled my eyes at him. I tried to jog my way out of his direction but there's no use because he blocked my way. "Look who is here," he said. "Move away Vlad. May pupuntahan pa ako.""Aren't you going to congratulate me Adra? You used to congratulate
I walked away. Nang makalabas ako sa school ay dumiretso ako sa daanan patungo sa amin. My vision was blurry but I didn't mind it. Muli kong pinalis ang nagbabadyang luha sa mga mata. Damn all of them. Especially Layla who doesn't seem to care about someone else's feelings! But why are you so mad about Adra? Walang alam si Layla. She doesn't even know that you two are an item or a freaking couple. She doesn't know that she is overstepping on someone's relationship. She doesn't know a freaking thing so why are you blaming her? My mind argues with me. Is it my fault that Asmo and I didn't make it official? Bakit ba kailangan gawin na official? Para malaman ng ibang tao kung ano kami? At irespeto nila ang relasyon namin? Para layuan na ni Layla si Asmo? O para pag usapan lang kami sa campus? Mainit pa naman ang mata sa akin ni Brenda at Vlad! Baka mas lalo lang lumala ang lahat pag nalaman nila na kami ni Asmo. Another thing, I don't think that Layla would leave him alone. S
My body trembled as I watched them rushed Vlad to the hospital door. "Teka, si Vlad ba 'yon? Tama ba ang nakita ko Adra? Si Vlad ba yung nasa stretcher? Anong nangyari sa kan'ya?" I was too stunned to speak. I don't know Alta. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kan'ya. Nag si alisan na ng mga tao sa paligid namin na nag kumpulan. They moved on with their own lives, that fast. I can't blame them because they don't know Vlad but what heck. Nagkaroon kami ng argument kami kanina, pati pa nga si Bernadette kasama pero hindi ko akalain na ganito ang mangyayari. But...Is this something to do with me?Why do I feel like it is connected to me? Dahil ba ginawan niyan ako ng masama kaya ganito ang pakiramdam ko? Why do I feel guilty about what happens to Vlad? "Huy! Okay ka lang Adra?" Alta asked. "H-huh?""Okay ka lang? Natulala ka bigla nung makita mo si Vlad.""I don't know what to feel about this Alta.""Oh bakit? Dapat nga matuwa ka dahil finally nakuha Niya na Ang karma niy
"Asmo!" I looked around the forest. Halos paulit ulit akong tingin ng tingin sa kung saan saan. Nagbabakasakali na makita si Asmo, at baka bigla na lang siyang sumulpot mula sa kung saan dahil gawain niya naman yon. Well maybe for some. Gawain niya na sumulpot pag kailangan siya ni Layla pero pag dating sa akin, hindi mo siya mahagilap. Now I wonder if I'm still the main character or not. It's really stupid to think how Layla can just think about him, whisper his name and he will be there in an instant. Yet here I am screaming his name but to no avail, he is not here. "Adra?" said by a familiar voice behind my back. I turned around and our eyes met. It was Silvana. "Why are you here? Anong ginagawa mo?" she asked. "Uh...nothing. I'm just looking for Asmo. Did you see him here?" I answered. She laughed. I can't help but notice the way she dresses. Recently I haven't seen her but I know how Silvana usually likes to dress. She's more of the girly girl, who likes dresses and al