On wednesday morning, after eating my breakfast. I went to the backyard of their house para maglibot-libot lang dahil nakakainip. Ilang days na din akong hindi nakakapasok sa school namin, hindi ko alam kung itutuloy ko pa ang pag-aaral ko, bahala na. Wala akong pangtustos sa sarili ko. Nakaupo ako sa bench na parang minsan lang may umuupo ditto, pinaglipasan na ng mga araw at puro dahon na nalalaglag ang paligid ng bahay nila, kung titingnan mo parang haunted house ang bahay nila dahil full painted black ang labas pero kapag pumasok kana sa loob ay nakakaiba.
Minumuni-muni ko ang mga araw na pagtatahan ko sa bahay na ito. Napakahirap makisama sa mga tao dito pero pinipilit ko pa rin ang sarili ko na kilalanin sila para na din sa akin at para masanay na ako sa bagong environment na dapat kong matutuhan lalong-lalo na sa stranger husband ko.Sa unang apat na araw ko dito, maganda naman ang pakikitungo nila sakin lalo na kay Mr. and Mrs. Shatsune at sa anak nila na babae na si Anthea. Hindi mahirap makisama sa kanila sa katunayan kapag sabay kami na kumakain ang sasaya nila kakwentuhan pero mas nahihirapan akong makisama ay kay anhiro. Basta, tanggap ko na ang mga nasa paligid ko pero si stranger husband, napakahirap niyang tanggapin. Hindi ko pa siya kilalang mabuti pero i know someday makikilala ko din siya katulad ng pagkilala ko sa pamilya niya.At kapag dumadating ang gabi, hindi ako tumutulog sa tabi niya kundi sa kwarto ni ate. Hindi ko alam kung ayos lang sa kanya na kay ate ako matulog but I kept sleeping on my ate's side whether he like it or not.And then suddenly, pumasok na naman sa isip ko si Mark Angelo. Meron kaming pasok ngayon at siguro kung andito siya at wala pa akong asaw-- i mean siya. Gumagawa na kami ng activities o assignment. Alam niyo kapag naiisip ko si Angelo, hindi ko maiwasang may tumulong luha sa mata ko.Kelan pa kaya ako makakamove on sa kanya. Nung umalis siya, hindi ko man lang nasabi na mahal ko siya, matagal na. Ang pangarap naming dalawa parang bula na bigla nalang nawala.Bumalik na ako sa loob ng bahay nila dahil medyo dumilim ang paligid parang nagbabanta na uulan kaya bago pa ako abutan ay pumasok na ako. Ang shatsune family ay nasa living room making some sort of conversation na imbis na makisalo sa kanila ay dumiretso ako sa aking kwarto, nope not my room. Kwarto ng stranger husband ko.Paano ako makikisalo sa kwentuhan nila ay hindi ko maintindihan ang mga sinasabi nila. They speaking in Japanese. Medyo slang nga sila magsalita.///////////Mesaiyah Point of ViewPumunta nalang ako sa kwarto ko, I mean kwarto ng stranger husband ko. I picked all my stuff and put this in my cute closet. Napansin ko yung nakadisplay niyang malaking picture. Psh! Hindi ka naman gwapo. I glare at his picture and talked."YOU!! MY HUSB...NO, NO...STRANGER GUY!! I REALLY REALLY HATE YOU!!""Kung hindi dahil sayo hindi mawawala ang bestfriend ko!! Stranger guy who you wish you never met!" Nararamdaman ko na naman ang pagbuo ng luha ko sa aking mga mata. Haays."Oh? Bakit mo tinitingnan ang picture ko? Gwapo ba?"O.......O Narinig niya kaya yung sinabi ko? Bumalik na ako sa pag aayos ng aking mga gamit."Mas gwapo pa din ang bestfriend ko kesa sayo at isa pa,hindi na pala usong kumatok ngayon?" Kung sa bagay, anytime naman kung gugustuhin niyang pumasok, makakapasok siya kasi sa kanyang kwarto ito"Pero bakit ka nga nakatingin sa picture ko?" Hindi din siya makulit eh no? Nakahiga siya sa kama habang pinapanood ako sa aking ginagawa. Nakatitig pa
Mesaiyah Point of ViewNang umalis na si ate terra sa bahay na'to. Dumiretso ako sa kwarto ng asawa ko. Mahirap mang tanggapin pero kahit pagbalik-baliktarin ang mundo, bilog pa rin ito at asawa ko siya. Asawa ko siya.Binuksan ko ang malaki niyang bintana na nababalutan ng itim na kurtina.FLASHBACKPumasok sa kwarto ni ate ang estranghero kong asawa at pilit akong pinapatulog sa tabi niya pero ayoko kaya hinigit niya ang aking braso at hinawakan ng sobrang higpit na halos maputol na."A-ARAY! NASASAKTAN AKO! A-ARAY! ATEE!" Sigaw ko na halos mangiyak ngiyak."ILANG BESES KO BANG DAPAT SABIHIN SAYO NA SA KWARTO KO IKAW MATULOG!""Anhiro bitawan mo siya. Nasasaktan ang kapatid ko sa ginagawa mo!" Pagpigil ni ate."WALA KANG PAKIALAM!" Sigaw niya kay ate"AYOKO NGANG SUMAMA SAYO!!" I yelled at lumapat sa pisngi ko ang kanyang kamay. Nanglaban ako sa kanya subalit sinaktan at sinipa niya lang ako pabalik ng kanyang kwarto. Nang nasa kwarto na niya kami agad niyang nilock ang pinto at pina
Mesaiyah Point of View"A stranger will not do some things like that if he doesn't love you. It means binili ka ng kapatid ko sa mga magulang mo dahil.." before she continue what she was saying I cut her off."You should say, fake parents." I corrected."Uh, I'm sorry.""It's okay.""My brother bought you to your FAKE PARENTS because he do loves you and cares for you."Si Anthea Shatsune ang kausap ko ngayon sa isang italian restaurant pero Filipino ang nagmamay ari, style italian lang. Si Anthea ang nakatatandang kapatid ni stranger husband at kita niyo naman na sa tuwing kausap ko siya, nosebleed ako.Background music: Quit playing game by Backstreet BoysEven in my heartI see you're not being true to meDeep within my soul I feelNothing's like it used to beSometimes I wish I couldTurn back time impossible as it may seemBut I wish I could so bad, babyQuit playin' games with my heartBinili niya ako kasi mahal? Mahal niya ako?Not valid reason.Dahil mahal niya ako kaya binili n
Mesaiyah Point of ViewNakahiga ako sa aking kama, I mean kama ng stranger husband ko, wala pa rin siya hanggang ngayon. Hindi ko naman siya hinahanap o kaya namimiss in fact masaya pa nga ako kasi wala siya. Humanap ako ng dvd sa kwarto niya kasi may dvd player siya at speaker dito, buti nga hindi ito nabasag last week na inaway niya ako nung nagbasag siya ng mga gamit niya. May nakita na akong cd at sinalang ko na ito.Now Playing: Antukin by Rico BlancoIniwan kana ng eroplanoOk lang baby wag kang magbagoDito kana lang humimbingsa aking piling antukinKukupkupin na lang kitaSorry wala ka nang magagawaMahalin mo nalang ako ng sobra-sobraPara patas naman tayo diba?Pinikit ko ang aking mata at fineel yung kanta na naririnig ko. Music makes me feel good and makes my mind relax. Sometimes kung may problema akong walang mapagsabihan at halos sumabog na ito sa aking utak, nakikinig lang ako ng kanta at nalilimutan ko na ang mga problema ko. Minsan kasi, mismong kanta na ang nagdide
Mesaiyah Point of ViewPsh! Bakit ba kasi pinatugtog pa niya 'yun? Nakita niya tuloy akong umiiyak. Nakasandal ako sa pintuan ng bathroom niya at pinupunasan ang aking luha.Makaligo na nga lang para naman mabawasan ang bigat na nararamdaman ko. Diba kapag nasa bathroom syempre maghuhubad ka para maayos kang makapagligo, kaya yun ang ginawa ko."Hoyy! Seyah! Ano bang binabalak mo?! Hey! Seyah sumagot ka! Ano bang ginagawa mo diya-----n."O_________O OMG!"AHHHHHHH!!! MANYAK! LUMABAS KA!! BASTOS! WAHHHHH!!" tinabunan naman ng kamay niya ang kanyang mukha pero nakasilip pa rin T_______T! Buti nalang may nakasabit na tuwalya dito."Hahaha! Akala ko kasi..hindi ka naliligo..hahaha akala ko..""TSE!! TAWA PA! ANO PANG HINIHINTAY MO!! LUMABAS KANA MANYAK! MANYAK! MANYAAAK!" kinuha ko ang sabon, shampoo, tabo at kung ano pang pwedeng itapon sa kanya pati na tubig ay tinapon ko sa kanya Grrr!"Naisip ko lang na sumabay kaya ako sayong maligo tutal basa na din naman ako." he said running his f
Prince Anhiro Point of ViewNilapit ko pa sa kanya ang gwapo kong mukha hanggang sa kuko nalang ang pagitan namin. Kung pwede lang tumawa sa expression niya hahaha. Ang ganda niya sa malapitan. Erase.Erase. Ano bang sinasabi ko? >_______
Terra point of view"M-manong sino sila?" For some stupid reason, my heart began to beat fast at that thought."Hindi ko alam." sagot ni manong at biglang ngumiti siya sakin. TEKA? bakit ngayon ko lang napansin na siya si----**BLACK OUT**Madilim. Bakit wala akong makita? Bulag na ba ako? Argh! Wala akong makita. Bakit may nakakain akong tela? Bakit hindi ako makagalaw? Bakit may nakatali sa kamay at paa ko? Argh!"Don't you dare to touch that girl or else you're dead! fck you kerk!" biglang may nagdatingan na mga lalaki."You know what Prince, wala naman akong gagawing masama sa kanya eh.Trust me." Isang unfamilliar na boses ang sumagot."Siguraduhin mo lang kung hindi papatayin talaga kita.""Hayaan mo na nga Prince.""Kapag nalaman ito ng kapatid niya malamang mag-aalala yun.""Wag nga kayo, may iba akong plano sa kanya. Gusto niyo bang sumama?"A-ano? Did h-he mean..he wants to take my? OHMYGOD! HELP! HELP MEEE!! Pilit kong inalis ang nakapiring sa aking mata at nakatali saking p
Terra Point of View Wala akong masagot sa sinabi niya and still nakatunganga lang ako sa harap niya."'Yun naman pala eh!" Nag highfive sa isa't-isa si Razec at Denstah."So? Payag ka bang maging girlfriend kita? Bayad na lahat ng utang ng mga magulang mo sakin KAPAG pumayag ka." M-maging girlfriend niya ang kabayaran? Niloloko ba ako nito?"Answer?""Kerk. Napipi na yata sa sinabi mo.""Shut up Denstah! She will be mine. Maybe now, tomorrow or later.Trust me makukuha ko siya." Ohmy! Ako ba ang pinag uusapan nilang makukuha? Shiz. Kung pwede lang ihampas itong bangko, nahampas ko na sa kanila kanina pa."Magkano ba utang ng mga magulang ko sa'yo?" taas noo kong tanong."T-ten million. Ten million pesos ang utang nila sakin. Kaya mo bang bayaran yun?"O_________O TEN MILLION PESOS? as in sampung milyon? Talaga? Buti nakakatulog pa sila sa laki ng utang nila na yan. Napakagahaman talaga ng mga magulang ko sa pera. Ten million pesos. Kaya ko bang bayaran yun? I thought to myself. Bakit n