Share

CHAPTER 98 — Love on Fire

Author: sweetjelly
last update Last Updated: 2025-11-15 23:51:33

BART

Hinawakan ko ang kamay ni Anessa, pinapakalma siya.

“Anessa… we won’t be gone long,” sabi ko habang hinihigpitan ang pagkakahawak ko sa kanya. “Ito na lang… isama na lang natin siya, para hindi ka mag-alala.” Tumingin ako kay Mama. “Siguradong matutuwa si Mama Bettina kapag nakita siya.”

Napatingin si Anessa sa mama niya. Tahimik lang silang nagtitigan pero may bahagyang ngiti.

“My love, I want my mom to bless us again. At saka, galit pa ‘yon sa akin e. Baka hindi papayag…”

Lumapit si Mama Anelita. Hinawakan niya ang kamay ni Anessa at ngumiti.

“Anak, sasama ako sa inyo. Tama si Bart, miss ko na rin ang kaibigan kong ‘yon,” malumanay niyang sabi. May ningning pa ang mga mata.

Tumango-tango si Anessa, pero nasa akin na ang tingin niya. Matamis ang ngiti.

“Ihanda ang mga gamit ni Mama. We leave early tomorrow,” utos ko sa nurse.

Agad siyang sumunod, inayos ang mga kailangan. Pati ang dalawang bodyguard ay tinawag ko.

“Pack up. We’re all going.”

Kinabukasan, si D ang sumundo sa a
sweetjelly

Goodnight... try ko po ihabol ang isang chapter.

| 8
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Archie Love Archie
sna maging ok ang kasal nyo at wla ng gulo,,ayusin mo agad Yan bart
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 99 —  No One But Me

    BARTPagbaba ko sa kanya sa kama, handa na akong angkinin siya, pero pansin kong nagbago ang ekspresyon niya. Parang malungkot siya. Naging matamlay.“My love…” Nilapat ko ang palad ko sa pisngi niya. “What’s wrong?”Umiling siya. “Wala.” Umiwas siya ng tingin.Pinihit ko agad paharap sa akin. “Malungkot ka e. Anong problema? Tell me…”“May naalala lang ako.” Wala na naman sa akin ang tingin niya. Kaya sinundan ko.Napakunot-noo ako. Ang sofa lang naman ang tinitingnan niya.Then, sumagi sa isip ko ang nangyari noon. Napahigpit ang hawak ko sa kama bago ako lumapit sa kanya at niyakap siya.“You remembered the stupidity I did,” sabi ko. “I let you sleep on that sofa.”Hindi siya sumagot. Hindi rin siya tumingin sa akin. Pero maya maya ay tumalim ang tingin niya, parang naniningil ng utang na hindi ko nabayaran.Hinaplos ko ang braso niya, dahan-dahan. “I’m sorry,” bulong ko. “I was an idiot back then.”Mas lalong umismid si Anessa. “Maniwala ka man o hindi, gusto kong makatabi ka noon

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 98 — Love on Fire

    BART Hinawakan ko ang kamay ni Anessa, pinapakalma siya. “Anessa… we won’t be gone long,” sabi ko habang hinihigpitan ang pagkakahawak ko sa kanya. “Ito na lang… isama na lang natin siya, para hindi ka mag-alala.” Tumingin ako kay Mama. “Siguradong matutuwa si Mama Bettina kapag nakita siya.”Napatingin si Anessa sa mama niya. Tahimik lang silang nagtitigan pero may bahagyang ngiti.“My love, I want my mom to bless us again. At saka, galit pa ‘yon sa akin e. Baka hindi papayag…”Lumapit si Mama Anelita. Hinawakan niya ang kamay ni Anessa at ngumiti. “Anak, sasama ako sa inyo. Tama si Bart, miss ko na rin ang kaibigan kong ‘yon,” malumanay niyang sabi. May ningning pa ang mga mata.Tumango-tango si Anessa, pero nasa akin na ang tingin niya. Matamis ang ngiti.“Ihanda ang mga gamit ni Mama. We leave early tomorrow,” utos ko sa nurse.Agad siyang sumunod, inayos ang mga kailangan. Pati ang dalawang bodyguard ay tinawag ko.“Pack up. We’re all going.”Kinabukasan, si D ang sumundo sa a

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 97 — Mom’s Blessing

    ANESSAHawak-hawak ni Bart ang kamay ko habang naglalakad kami papasok sa bakuran. Hindi rin maputol ang tinginan namin na parang may sarili kaming mundo na hindi pwedeng guluhin ng kahit sino.Kaya lang, napaigtad ako. Awtomatikong naglaho ang ngiti ko. Kasi naman, si Mama nasa bungad ng pinto.Nakakunot-noo. Nakahalukipkip habang nakasandal sa hamba ng pinto. Dinaig niya pa ang dalawang bodyguard.“Magandang gabi, ‘Ma…” sabay naming bati ni Bart.“Bakit ngayon lang kayo?” mahinahon niyang tanong, pero alam kong may dalang bagyo.Nagkatinginan kami ni Bart. Sandaling humigpit ang hawak ko, pero nang bumaba ang mga mata ni Mama sa magkahawak naming kamay, mabilis akong bumitaw. Saka ko palihim na kinurot ang likod ni Bart.Napangiwi siya, pero nakuha pang ngumiti. “I fell asleep po, Ma,” sabi ni Bart. “She waited for me to wake up.”Tumaas ang isang kilay ni Mama, nanlilisik pa ang mga mata. “Tingin mo, maniniwala ako sa sinabi mong ‘yan? Mga mukha n’yo…”Napalingon kami sa dalawang g

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 96— A Taste of You

    ANESSAKanina pa ako nakatitig sa mga isdang nasa lababo. Ni isa, wala pa akong nalilinis. Hawak ko lang ang kutsilyo pero hindi ko pa rin kayang hiwain ang hito. Kasi naman, hindi itong mga isda ang iniisip ko. Si Bart. Kauuwi lang namin mula sa team building. Medyo pagod ako, pero masaya. Apat na araw kaming magkasama ng mahal ko. Kaya sa sobrang saya ko, nagpresenta akong magluto.“Anessa!”Napaigtad ako. Muntik ko nang maitsa ang kutsilyo. “‘Ma…” nasabi ko.Nasa likod ko na pala si Mama, hindi ko man lang napansin. Nakahalukipkip siya, may tinging kakaiba. “Kanina pa ako nagsasalita. Hindi ka sumasagot. Nakatitig ka lang d’yan. Kulang na lang kausapin mo ‘yang mga isda!”Napahaba ang nguso ko. Nahihiya akong tumingin kay Mama, pero hindi ko rin maiwasang mapangiti. “Sorry po, ‘Ma. May iniisip lang.”“May iniisip? Sino? Si Bart?” tono niya, medyo galit pero may halong biro.Tiniim ko lang ang labi ko. Hindi ako makasagot. Paulit-ulit nga kasi niya akong pinaalalahanan. Pero nah

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 95 — My Love

    BARTIlang segundo rin akong natahimik, at napatingin kay Anessa na wala ring imik na tinitigan ako. Habang si Kyline, walang tigil sa pakiusap na puntahan ko siya.“I’m sorry…” mahina kong sabi. “Hindi ako makakapunta. I have something more important to do.”Agad kong pinutol ang tawag bago pa siya makapagsalita ulit. Walang alinlangan. Walang guilt. At wala akong pakialam kung nasaktan siya. Mas concern ako kay Anessa na alam kong curious kung sino ang tumawag.Hinawakan ko ang kamay niya. Pilit akong ngumiti. “Sino ‘yon? Anong nangyari? Bakit parang bothered ka?” tanong niya.Hinaplos ko ang pisngi niya, marahan, parang sinusuyo siya. Binubura kung ano man ang iniisip niya. “I’m not bothered because of the call,” sabi ko. “I’m bothered because I don’t want you to get mad at me.”“Get mad? Bakit naman ako magagalit? Sino ba kasi ‘yong tumawag?” “Hindi importante… Ayaw ko lang na mag-isip ka ng masama. And I don’t want this night to be ruined.”Napakunot ang noo niya, sabay ngiti

  • She Was My Wife, Never My Love—Until I Lost Her...   CHAPTER 94 — When She Calls

    BARTPuno ng tawanan ang dalampasigan. Ang saya ng lahat. Para silang bumalik sa pagkabata. Napapangiti na lamang akong pinagmamasdan sila. Pero mas napapangiti ako sa tuwing magtatama ang mga mata namin ni Anessa na masayang nakikipaglaro sa mga kasamahan.Si D ang host ng palaro. No’ng una, parang alanganin pa ang mga tauhan na sumali sa palaro. Kilalang masungit at estrikto nga kasi si D, pero hindi na siya ‘yong CEO na kinatatakutan ng lahat. Ang cool na niya ngayon. Naging parang kabarkada siya ng mga empleyado.“The first game is Human Tunnel!” sigaw niya. “Each team will run through the sand while passing under the arms of their teammates!” Nag-demo pa si D kung paano gawin ang palaro niya. At nang magsimula, walang tigil ang tawanan. Lalo nang matumba si Gabriel, tapos nadamay si Estra. Muntikang maglapat ang mga labi nila.Tuloy ang masayang palaro, nauwi sa tuksuhan. Dahil nga palpak ang team nila Gabriel, ang team nila Jenny ang nanalo na makakatanggap ng 5 thousand pesos

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status