Share
Chapter 28
Dawn POV
Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at ngayon ay nandito ako sa loob ng kwarto ng anak ko habang ito ay kanina pa ako kinakausap at kung ano-ano ang mga pinapakita sa akin.
Ngunit halos wala ako maunawaan sa mga sinasabi nito, na tila lumilipad ang utak ko at hindi ako mapakali. Sino ba namang hindi?
Kung nasa pamamahay ka ng taong kinamumuhian mo na ano mang oras ay hindi mo alam kung ano ang pwedeng gawin sa'yo
Mabuti na nga lang at iniwan kami rito ni Flix at mukhang nakaramdam naman ito na ayaw ko sa presensya nito at ang ulol ay kusang umalis at sinabing babalikan niya raw kami mamaya.
Tsk kung pwede lang ay sana huwag na.
Isa pa ang hindi ko rin maintindihan ay kung bakit tanging mga kasambahay tapos si Flix at ang anak ko lang ang nakatira sa malaking bahay na ito.
Saan si Helen?
Oo sabihin na natin
Kaugnay na kabanata
Slash of Fate Chapter 29
Dawn POVDear mama, Alam niyo po, mahal na mahal po kita at kahit gustong-gusto ko man na makasama ka pa po ay alam kong hindi ko na iyon magagawa. Ngunit mama kung dumating man ang araw na maibigay itong letter ko sa inyo sana po mangako kayo. Gusto ko po sana na huwag niyo po ako kalimutan, gusto ko po iyong manatili ako sa mga puso at isip niyo. At kahit isang beses lang tayo nagkita ay sana gaya ko ay baunin niyo ang ala-alang iyon.Kahit hindi mo hilingin iyon anak ay gagawin ko, pero bakit ang daya? Bakit tanging iyon lang ang ala-alang nagawa mong baunin?Ang sakit at kung pwede lang sana at kung nabigyan lang sana ako ng pagkakataon na mas magawaang aking tungkulin bilang ina sa'yo ay mas napasaya sana kita.Pero ang saklap lang dahil hindi ko nagawa.Mama, alam mo po favorite ni kuya ang chocolates pero sayang po kapogian
Slash of Fate Chapter 30
Dawn POVSa bawat patak ng luha ko ay tuluyan kong naibuhos ang sakit, at wala na akong pakealam kung andito siya sa harap ko.At kung gusto nitong tumawa ay hahayaan ko ito.Dahil sa totoo lang wala naman ako maitatago rito e' kasi alam kong noon pa lang ay panalong-panalo na ito.Napaikot-ikot na nito ako. Pinaniwala, pinaglaruan at hinayaang magtanggal isa-isa ang mga parte ng pagkatao ko.Pero bakit andito na naman ito?Bakit pinaglalaruan pa rin ako nito?Ano pa ba ang gusto mo makuha Flix?"I-I can't let you go Dawn," mahinang saad nito at ang kuko ko'y dumiin sa sahig.Kung pwede lang na mukha nito ang kalmutin ko ay gagawin ko ngunit sa kakapalan ng mukha nito ay alam kong hindi rin ito makakaramdam ng sakit.Too bad, 'yun pa naman ang gusto kong gawin. Gusto kong ipanamnam ri
Slash of Fate Chapter 31
Flix POVMasarap pala sa pakiramdam na pagmasdan ang isang tanawin na akala mo noon ay kailanma'y hindi mo magagawang makita.And yet here she is,And hell!She's damn gorgeous, especially when her genuine smile is vividly plastered on her lips.Damn! I could stare at her forever.Nakakapanghinayang nga sapagkat sa dami ng taon na nasayang sana'y mas tinuon ko na lamang sa pagbibigay ng rason upang magbigay saya rito.Dahil ngayon ko lang napagtanto na noon pala ay ni hindi ako nabigyan ng pagkakataon na masilayan man lang ang gano'ng kagandang tanawin.But now?She and our children are the best gift God has given to me.And if I can only keep her forever ay gagawin."Mahilig ka rin po pala sa seafoods mama?" Magiliw na saad ng anak namin na kay sarap pakinggan.At ang sarap sa pakiramdam na masabi ang salitang 'anak namin' dahil tila ba nabuo ko na ang pamilyang ninakaw sa ak
Slash of Fate Chapter 32
Dawn POVNapabuga ako ng hangin habang nakatingin sa salamin na ngayon ay kitang-kita roon ang aking repleksyon na aligaga na tila ba hinabol ako ng sampung demonyo.Shit! Anong klaseng pakiramdam ba ito?Bakit gano'n na lang nararamdaman ko?Bakit hindi ako mapakali kapag kaharap ko ito? And what the hell!Bakit gano'n na lang ang pinapakita nito sa akin?Bakit sa oras na nakikita ko ang kirot at sakit na dumadaan sa mga mata nito ay tila sinasakal ako? Nakokonsensya ba ako para sa lalaking iyon?Hindi naman niya deserve ang gano'n e'!Isa pa the way he smile and the way he talks ay parang nagpapatangay naman ang kalooban ko.I hate the fact na tila ba may kakaibang emosyon humihila sa akin papalapit sa taong kinamumuhian ko.And I hate myself for letting him win those small battles between us.Na tila ba ginagamit nito ang oportunidad na kasama namin ang anak ko para hindi ak
Slash of Fate Chapter 33
Insert song: after a heartbreakDawn POVSinubukan kong gumalaw ngunit tila may pumipigil sa aking katawan na gawin iyon.Ang malala ay parang hindi ako makahinga ng maayos."Hmmppff..." Tila nakulong ang aking daing kaya dahan-dahan ay napamulat ako ng aking mga mata only to see something that made my eyes wide.Dahil kita ko ang nakapikit na mga mata ng damuho habang ang labi nito ay nakalapat sa aking labi.And I can't move my body because his hands are circled around my waist.Shit!"Mama rito ka na po sa gitna namin ni papa." Napamaang ako habang ang anak ko naman ay tinuturo ang sa pwestong sinasabi nito habang ito'y prenteng nakahiga na sa pwesto raw nito.At ngayon nga kitang-kita ang
Slash of Fate Chapter 34
Dawn POVPaghakbang ko sa huling baitang ng hagdan ay agad na kumunot ang noo ko nang makarinig ako ng mga ingay.Akala ko ba nasa kusina na sila? Pero bakit tila hindi naman sa kusina nanggagaling ang ingay.I tilted my head to the side dahil medyo hindi ako komportable at medyo lutang ako.Ngunit hindi sinasadyang napahawak ako sa pader nang biglang may nahagip akong ingay ng iyak na lubos na nagpabilis ng tibok ng puso ko.Hindi lang iyon basta iyak lang ng kung sino.Kundi iyak iyon ng aking anak.Kaya binilasan ko ang aking mga hakbang papalapit sa pinanggalingan ng mga boses na ngayon ay mas lumalakas na."Why are you here!"Muntik na akong mapasinghap sa narinig kong malamig na sigaw ni FlixEwan ko ba pero halos ayaw kong ihakbang ulit ang aking mga paa.At sandaling natanong ko ang sarili ko,Ano ba karapatan ko makisali?"P-Papa tama na po please..." Napakagat ako sa akin
Slash of Fate Chapter 35
Dawn POV"S-Susundan ko siya," rinig kong sambit ni Flix pero tumayo lamang ako nang matuwid at hinarap ito at ang ang taong nasa likod nito."No need," I said coldly ngunit andon ang bakas ng pagod at pagkamanhid sa boses ko na hindi ko maiwasang ilabas."P-Pero—""Tama na F-Flix let him be. Masyado na natin siyang nasaktan kaya hayaan muna natin siyang magpahinga. Let him have some time for himself. Masyado na tayong nakakasakal kaya pwede ba kahit ngayon lang hayaan muna natin siyang makapag-isip."Napasabunot ito sa buhok nito at napamura ng malutong. Ngunit masyadong naubos ang lakas ko para magsalita pa."It's my fault I-I'm sorry t-tama si Flix dapat hindi na ako pumunta rito... g-ginusto ko lang naman kasi na makita ito ngunit mali ang desisyon ko dahil nasaktan ko lang ang a-apo ko. So P-Please patawarin n'yo ako p-pangako hindi na ako ulit na pupunta at guluhin ang a-apo ko. P-Pangako hindi na ako manggugulo—""Y
Slash of Fate Chapter 36
Dawn POV"P-Paanong—No it can't be!" Umiling ako dahil hindi totoo at hindi ako naniniwala sa mga sinasabi nito.Paanong nagkaroon ako ng kapatid?Paanong si Helen pa iyon?"Si Helen ang naging donor ng dugo para sa anak mong si Drix, ngunit wala pa itong alam noon na may kapatid siyang nawawala. Akala nito nagkataon lang na pareho sila ng blood type ng bata. But suddenly she learned about you, nalaman ni Helen na may kapatid pala itong nawawala and looking at Drix she felt the connection kaya sumubok ito. NagpaDNA ito at doon nito nalaman na ikaw nga ang nawawala niyang kapatid." Napatingin ako sa mga palad ko, 'yung akala mong kilala mo na ang sarili mo pero hindi pa pala.'Yung matagal na akong sumuko sa kaalaman na baka hindi ako nag-iisa, na baka may pinagmulan ako, at baka may pamilya
Pinakabagong kabanata
