Dawn POV
Napabuga ako ng hangin habang nakatingin sa salamin na ngayon ay kitang-kita roon ang aking repleksyon na aligaga na tila ba hinabol ako ng sampung demonyo.
Shit! Anong klaseng pakiramdam ba ito?
Bakit gano'n na lang nararamdaman ko?
Bakit hindi ako mapakali kapag kaharap ko ito? And what the hell!
Bakit gano'n na lang ang pinapakita nito sa akin?
Bakit sa oras na nakikita ko ang kirot at sakit na dumadaan sa mga mata nito ay tila sinasakal ako? Nakokonsensya ba ako para sa lalaking iyon?
Hindi naman niya deserve ang gano'n e'!
Isa pa the way he smile and the way he talks ay parang nagpapatangay naman ang kalooban ko.
I hate the fact na tila ba may kakaibang emosyon humihila sa akin papalapit sa taong kinamumuhian ko.
And I hate myself for letting him win those small battles between us.
Na tila ba ginagamit nito ang oportunidad na kasama namin ang anak ko para hindi ak
Insert song: after a heartbreakDawn POVSinubukan kong gumalaw ngunit tila may pumipigil sa aking katawan na gawin iyon.Ang malala ay parang hindi ako makahinga ng maayos."Hmmppff..." Tila nakulong ang aking daing kaya dahan-dahan ay napamulat ako ng aking mga mata only to see something that made my eyes wide.Dahil kita ko ang nakapikit na mga mata ng damuho habang ang labi nito ay nakalapat sa aking labi.And I can't move my body because his hands are circled around my waist.Shit!"Mama rito ka na po sa gitna namin ni papa." Napamaang ako habang ang anak ko naman ay tinuturo ang sa pwestong sinasabi nito habang ito'y prenteng nakahiga na sa pwesto raw nito.At ngayon nga kitang-kita ang
Dawn POVPaghakbang ko sa huling baitang ng hagdan ay agad na kumunot ang noo ko nang makarinig ako ng mga ingay.Akala ko ba nasa kusina na sila? Pero bakit tila hindi naman sa kusina nanggagaling ang ingay.I tilted my head to the side dahil medyo hindi ako komportable at medyo lutang ako.Ngunit hindi sinasadyang napahawak ako sa pader nang biglang may nahagip akong ingay ng iyak na lubos na nagpabilis ng tibok ng puso ko.Hindi lang iyon basta iyak lang ng kung sino.Kundi iyak iyon ng aking anak.Kaya binilasan ko ang aking mga hakbang papalapit sa pinanggalingan ng mga boses na ngayon ay mas lumalakas na."Why are you here!"Muntik na akong mapasinghap sa narinig kong malamig na sigaw ni FlixEwan ko ba pero halos ayaw kong ihakbang ulit ang aking mga paa.At sandaling natanong ko ang sarili ko,Ano ba karapatan ko makisali?"P-Papa tama na po please..." Napakagat ako sa akin
Dawn POV"S-Susundan ko siya," rinig kong sambit ni Flix pero tumayo lamang ako nang matuwid at hinarap ito at ang ang taong nasa likod nito."No need," I said coldly ngunit andon ang bakas ng pagod at pagkamanhid sa boses ko na hindi ko maiwasang ilabas."P-Pero—""Tama na F-Flix let him be. Masyado na natin siyang nasaktan kaya hayaan muna natin siyang magpahinga. Let him have some time for himself. Masyado na tayong nakakasakal kaya pwede ba kahit ngayon lang hayaan muna natin siyang makapag-isip."Napasabunot ito sa buhok nito at napamura ng malutong. Ngunit masyadong naubos ang lakas ko para magsalita pa."It's my fault I-I'm sorry t-tama si Flix dapat hindi na ako pumunta rito... g-ginusto ko lang naman kasi na makita ito ngunit mali ang desisyon ko dahil nasaktan ko lang ang a-apo ko. So P-Please patawarin n'yo ako p-pangako hindi na ako ulit na pupunta at guluhin ang a-apo ko. P-Pangako hindi na ako manggugulo—""Y
Dawn POV"P-Paanong—No it can't be!" Umiling ako dahil hindi totoo at hindi ako naniniwala sa mga sinasabi nito.Paanong nagkaroon ako ng kapatid?Paanong si Helen pa iyon?"Si Helen ang naging donor ng dugo para sa anak mong si Drix, ngunit wala pa itong alam noon na may kapatid siyang nawawala. Akala nito nagkataon lang na pareho sila ng blood type ng bata. But suddenly she learned about you, nalaman ni Helen na may kapatid pala itong nawawala and looking at Drix she felt the connection kaya sumubok ito. NagpaDNA ito at doon nito nalaman na ikaw nga ang nawawala niyang kapatid." Napatingin ako sa mga palad ko, 'yung akala mong kilala mo na ang sarili mo pero hindi pa pala.'Yung matagal na akong sumuko sa kaalaman na baka hindi ako nag-iisa, na baka may pinagmulan ako, at baka may pamilya
Dawn POV "Goodevening," bati ni Eros sa mga taong kakarating pa lang ngunit nanatili akong nakayuko. Hanggang sa naramdaman ko na lamang ang pagpisil ng mahina ni Eros sa akin balikat telling me na kailangan ko na ring iangat ang aking mukha. At ang pisil na iyon ay tila senyales din nito upang sabihin sa akin na wala akong dapat ikatakot kaya pinilit kong ikinalma ang sarili ko bago ko inangat ang mukha ko upang harapin ang mga panauhin. And when I did, ay nakita ko ang iba't ibang tao, different faces pero pamilyar sa aking ang mga iyon. Dahil naalala ko noon na may mga pinakita sa akin na litrato si Eros. Kung saan ito ang pinakilala niya sa akin na kaniyang mga magulang. Kaya nang makita ko ngayon sa harap ko ang mag-asawang nakangiti habang nakatingin sa akin ay nakilala ko agad ang mga ito. Pero nakakahanga lang na makita na hindi halata sa mga ito na may edad na. At sa mga ngiti nila ay mas ramdam ko ang kabaitan n
Dawn POV"Kailan ba ang kasal? At hmm... ang sarap ng niluto mo ija. Kaya talagang binibilisan ni Eros ang proseso ng kasal niyo ah mukhang ayaw kanang pakawalan." Ngumiti lamang ako bilang sagot dahil naiilang ako sa sitwasyon namin ngayon.Dagdag pang napapagitnaan ako ni Eros at ni Flix samantalang nanghihina ata ako dahil hanggang ngayon kinakabahan pa rin ako sa mga taong nasa harap ko.Ramdam ko ang tensyon sa paligid at mukhang tanging ang magulang lamang ni Eros ang bumabalewala sa sitwasyon."Ah Flix balita ko nakajackpot ka sa bagong investor mo galing Shanghai," sambit ng ama ni Eros sabay simsim ng wine."Yes tito, Mr. Ching is a good businessman.""Yes I know I met him once but he is kind of stern kaya nga iilan lamang ang napapasang-ayon nito sa mga deals. So how much did he invest?"Kilala ko rin ang businessman na iyon Eros tried to approach that old man pero nahirapan rin itong lapitan ang matanda.
Dawn POV"A-Ano? Paanong anak ka namin? E' Nag-iisang anak lang namin si Helen!" Sigaw ng ama ko na halatang hindi makapaniwala."Teka ija what is really happening paano kita naging pamangkin?" Sabat ng ina ni Eros na ngayon ay naguguluhan na rin sa daloy ng pangyayari."She is my sister dad." Lahat ay napatingin kay Helen na ngayon ay may ngiting mapait na nakapaskil sa labi."Helen..." "Naalala niyo 'yung kinuwento niyong kapatid ko na nawalay sa inyo dahil inilayo siya sa inyo ng babaeng pinakulong ninyo? And that child na lumaki sa poder ko ay ilang taon din akong naging donor ng dugo nito. Sa una inakala kong nagkataon lang na nagmatch kami pero sa huli nagduda rin ako nang ikwento niyo sa akin ang tungkol sa kapatid ko. Nagbakasakali ako and I didn't expect na may dugo ng pamilya natin ang nananalaytay sa bata. Sinubukan ko hanapin ulit ang ka
Dawn POV"Hmm bukas isugarado mong nakaayos na ang lahat ng mga dadalhin mo," sambit ko sa tapat ng telepono, kausap ko kasi si Helen pagkatapos kasi nang napag-usapan namin noong isang araw ay napag-isip isip nitong sasama nga ito sa akin kaya ngayon ay sinasabihan ko itong maging handa sa mga dapat lalo na't bukas na ang flight namin."Naayos ko na ang lahat ate. Kaya siguraduhin mo lang din na huwag mo akong papaasahin bukas a'." Napailing ako, dahil bakit ko naman ito papaasahin lalo na pa't ngayon na buo na ang desisyon ko.Napatingin ako sa maliit na picture frame na nakapatong sa office table ko.Mula roon ay kitang-kita ko ang nakangiti kong anak.I really miss him, pero sa ngayon hindi ko pa alam kung papaano harapin ang ama nito. I don't have the courage. At kahit ngayon na tinatawagan na ako ni Eros ay ni hindi ko rin ito magawang sagutin.I don't want another M