บทที่ 2 พริตตี้โนเนม

​“อีเพลงขวัญ!”

“ขา~ เพื่อนซี”

“อย่ามาทำเสียงตอแหลใส่! มึงแย่งงานกู” หึ! เพลงขวัญนึกไว้แล้วค่ะว่าเมื่อไหร่ที่เพื่อนซี หรือซีแนมคนสวย แม่พริตตี้ MC เบอร์หนึ่ง แม่นัมเบอร์วันของวงการมาถึงเมื่อไหร่นางจะต้องปรี่เข้ามาหาเพลงขวัญคนนี้แล้วก็ตามด้วยประโยคแรกอย่าง

...อี

...เพลง

...ขวัญ!

“พริตตี้โนบอดี้แถมโคตรโนเนมอย่างเพื่อนเพลงจะเอาปัญญาที่ไหนไปแย่งงานพริตตี้ MC เบอร์หนึ่งของวงการอย่างเพื่อนซีล่ะจ้ะ” ฉันหันไปทำหน้าใสซื่อตอบออกไปท่ามกลางเพื่อน ๆ พริตตี้ด้วยกันที่ต่างก็รู้ไส้รู้พุงฉันกับยัยซีแนมหมดเปลือกแล้ว เพราะทุกคนเคยเจอพลังองค์แม่จากซีแนมกันมาถ้วนหน้า

“มึงใช้เต้าไต่ไงอีเพลง อีแรด!” ซีแนมชี้หน้าตะโกนด่าฉัน แต่ฉันชินแล้วค่ะ นางด่าใครก็ด่าอีแรดทั้งนั้นแหละ ไม่เป็นไรอีเพลงภูมิใจเพราะแรดเป็นสัตว์สงวน ถรุ้ย!

เอาตรง ๆ เลยก็แล้วกันค่ะเลิกแอ๊บแอ๊ตอแหลแล้ว วันนี้ถ้าไม่ได้ตบอีปากปีจออย่ามาเรียกอีเพลงเลยค่ะ มึงอยากจะด่าใครก็ด่าไปแต่มึงจะด่าพร้อมชี้หน้าอีเพลงขวัญแล้วให้เรื่องมันจบง่าย ๆ ไม่ได้แน่นอน!

เพี๊ยะ!

“อีเพลง!” หน้าหันค่ะ ยัยซีแนมแหนมเน่าหน้าหันไปตามแรงตบแล้วก็หันกลับมามองหน้าฉันพร้อมตะโกนเรียกชื่อฉันเสียงดังลั่นทุ่ง ไม่สิลั่นห้องต่างหาก จากนั้นยัยซีแนมก็พุ่งเข้ามา

“คิดว่าชี้หน้าด่าฉันแล้วจะจบง่าย ๆ ใช่ไหม!”

ตุบ!

ฉันเอาเท้าที่นับว่าเป็นโชคดีของยัยนี่เพราะฉันสวมรองเท้าแตะไม่ใช่ส้นสูงแบบที่นางสวมอยู่ก็เลยไม่โดนส้นแหลม ๆ ของรองเท้าถีบเข้าที่ท้อง แต่เป็นโชคร้ายของนางเองที่สวมส้นสูงพอโดนถีบนิดเดียวก็เลยล้มลงไปกองที่พื้นท่าทางจะจุกมากเหมือนกัน

“อุ้ย! เพื่อนซีไปกองเป็นผักเป็นปลาอะไรที่พื้นจ้ะ ลุกสิลุกขึ้นมา” เรื่องตอแหลกวนตีนไว้ใจเพลงขวัญเถอะนะคะ ฉันแกล้งทำเป็นตกใจอุทานเสียงดังใส่ยัยซีแนม ซึ่งเพื่อน ๆ พริตตี้ในห้องนี้ส่วนใหญ่ก็ชอบอกชอบใจกันถ้วนหน้า ที่จริงน้องเพลงคนนี้ก็ไม่ได้ต้องการให้ใครมาสมเพชคู่กรณีหรอกแต่เพราะเพื่อนซีก่อวีรกรรมไว้เยอะจริง ๆ บรรดาเพื่อนร่วมอาชีพก็เลยรอเหยียบซ้ำกันเยอะหน่อย

“อีเพลง!” สตินางก็จะแตกแบบนี้ล่ะค่ะเวลาที่อยู่หลังม่าน ไม่มีผู้ชาย ไม่มีลูกค้า และเอเจนซี่

“ขา~ เพื่อนซีเรียกเพื่อนเพลงทำไมจ้ะ”

“อี! อีเพลงขวัญ!”

“โอ๊ย! รำคาญ อี ๆๆๆ อีอยู่นั่นแหละ ไม่มีอะไรจะด่าก็กลับไปคิดคำด่าที่บ้านก่อนไป ไม่ก็ไถทวิตเตอร์เล่นเผื่อจะได้คำด่าโดน ๆ แล้วเลิกตะโกนเรียกใครว่าอีนั่นอีนี่ด้วยเสียงแหลม ๆ น่ารำคาญของเธอสักทีซีแนม!” ฉันรำคาญจริง ๆ โคตรรำคาญเลย

แต่! คนอย่างเพลงขวัญจะจบแค่การตะโกนด่าคนที่ล้มมันไม่มันหรอก เรื่องการจองเวรจองกรรมของเราสองคนมันไม่ได้จบกันง่าย ๆ แค่นี้เพราะอดีตที่ผ่านมาเพลงขวัญคนนี้ยังจำไม่ลืม!

“อุ้ย! เพลงจะไปทางนี้พอดี ขอโทษนะจ้ะเพื่อนซีคนล้มเขาสอนว่าไม่ให้ข้ามแต่ถ้าไร้ประโยชน์มาก ๆ ก็ข้าม ๆ มันไปเถอะเนอะ” ฉันทำเสียงสามตอแหลใส่นางแล้วก็ก้าวขาเรียวยาวที่มั่นใจว่าขากูโคตรสวยก้าวข้าวลำตัวช่วงต้นขาของนางไป

“อีเพลง! อีต่ำ อีพริตตี้ชั้นล่าง! กรี๊ด!!!” ฉันหันกลับไปมองซีแนมคนสวยแม่พริตตี้เบอร์หนึ่งของวงการที่นั่งก้นจ้ำเบ้ากรีดร้องด่าฉันโดยที่ไม่ดูมารยาททางสังคมของตัวเองว่าติดลบแค่ไหนแล้วก็ยักไหล่ให้เล็กน้อย ก่อนจะก้าวขาเดินสวย ๆ ออกมา

...พริตตี้ชั้นล่างพ่อง! กูก็ขึ้นเวทีเหมือนมึงนั่นแหละ!

#PLENGKWAN END

#FRUNG TALK

ปัง!

ประตู Porsche 918 Spyder ของผมถูกปิดกระแทกด้วยระดับความเหวี่ยงที่สูงมากของคนที่ก้าวเท้าเข้ามานั่ง แล้วมันก็ทำให้ผมแปลกใจเพราะปกติเธอไม่เคยเป็นแบบนี้

“อารมณ์ไม่ดีเหรอครับ” ผมถามซีแนมคนสวยที่ตรงสเปคของผมทุกอย่าง ทั้งหน้าตา หุ่น รสนิยม แล้วก็เซ็กส์ เด็ดทุกอย่างจนผมต้องยกให้เป็นอาหารจานโปรด แล้วก็โคตรโปรดเพราะผมควงเธอมาเดือนกว่าแล้วล่ะครับ คนนี้พิเศษกว่าใครเพราะผมตามใจสุด ๆ

“ค่ะ ซี...โดนแย่งงาน” ซีแนมเป็นพริตตี้ครับ พริตตี้ MC ที่ผมรู้มาคือในเวลานี้เธอดังมาก เป็นอันดับหนึ่งของวงการพริตตี้เลยก็ว่าได้

“ใครกล้ามาแย่งงานซีแนมของพี่ครับ หืม” ผมหันไปมองเธอ แต่พอดูดี ๆ สภาพเธอเหมือนไปฟัดกับอะไรมาเลยว่ะ

“ซี ใครทำอะไร?” ผู้หญิงทุกคนคือคนที่อ่อนโยนครับ ไม่ว่าความจริงเธอจะดูร้ายแค่ไหนแต่ผู้หญิงก็คือผู้หญิงอยู่วันยังค่ำ พวกเธออ่อนโยนและบอบบาง และยิ่งเป็นผู้หญิงที่ผมอะไร ๆ ด้วยผมก็ยิ่งต้องดูแล

“พี่ฟรังซ์...ฮื่อ~ งานเปิดตัวโชว์รูมของพี่ฟรังซ์พรุ่งนี้เป็นงานที่ซีโดนแย่ง” ซีแนมร้องไห้บอกผม แต่ว่าไงนะ? งานเปิดตัวโชว์รูมใหม่ของผมน่ะเหรอ

“เป็นไปได้ไงซี ก็พี่เป็นคนบอกออแกไนซ์เองว่า MC ในงานต้องเป็นซี” ที่บ้านผมทำงานเกี่ยวกับบริษัทนำเข้ารถยนต์ รถหรูทุกค่ายบริษัทผมนำเข้าทั้งนั้นก็เลยมีโชว์รูมอยู่หลายที่ พรุ่งนี้ก็กำลังจะเปิดสาขาล่าสุด

“ฮึก! ตอนแรกเขาก็แจ้งมาว่าซีเป็น MC แต่วันนี้ดันมาบอกว่าเลือกคนอื่น” ซีแนมเป็นคนขอผมเอง ขอทำงานนี้เพราะเธออยากทำมาก เธอยอมแคนเซิลงานที่รับมาก่อนหน้ายอมจ่ายค่าปรับก็เพราะงานนี้

“แล้วเขาเอาใครมาเป็น MC แทนซี ก็พี่บอกเองว่าให้ซีทำ”

“ยัยนั่นเป็นพริตตี้โนเนมค่ะ เป็นพริตตี้โนเนมที่ไต่เต้าด้วยการเป็นเด็กของเจ้าของบริษัทออแกไนซ์ แบบนี้ไงซีถึงได้สู้ไม่ได้จนโดนปลด ทั้งที่ลูกค้าอย่างพี่ฟรังซ์บรีฟเองว่าขอเป็นซี” ซีแนมเล่าทั้งน้ำตาก็เลยทำให้ผมนิ่งไป

“เด็ก...ไอ้พอร์ชเหรอ?” ไอ้พอร์ชมันยังมีเด็กอีกเหรอวะ?

“ค่ะ ยัยนั่นเป็นเด็กคุณพอร์ช”