Chapter 50

“Leon…” I sobbed.

Kumalas siya sa yakap at kinapa ang aking pisngi. He wiped the tears on my cheeks. His eyes flashed with emotions I can't even name. Kita ko ang pawis sa kanyang sintido at parang hinihingal pa ito.

“What happened? Bakit ka umiiyak?”

Umiling ako. I can't utter a single word. I just keep sobbing so hard. Muli niya akong niyakap at narinig kong nagsalita ang police na kanina pa ako kinakausap at tinatanong bakit ako umiiyak.

“Hindi rin po namin alam bakit siya umiiyak, Sir, e. Pumasok lang siya rito sa station na umiiyak. Akala namin ginahasa o ano sa daan. Hindi rin siya nagsasalita bakit siya umiiyak. Ikaw lang po hinahanap.”

I felt him sighed. “Thank you for calling me. Iuuwi ko na siya.”

Inalalayan ako ni Leon palabas ng Police Station. Yakap-yakap niya ako habang naglalakad. I keep sobbing as we reached his car. Pinagbuksan niya ako ng pinto at halos kargahin na ako para makapasok sa loob ng sasakyan. Nang ma-i-settle ako sa loob ay sinarado niya ang pinto at