Chapter 51

Tahimik akong nakaupo sa kanyang couch habang siya ay nakaupo sa single couch at pinapanood ako. Tulala ako habang hawak ang whiskey na aking hiningi kanina.

I need to breathe.

I need to calm myself.

The informations I discovered, the truths I unveil this morning, cannot sink in inside my head. Ayaw kong maniwala. Feeling ko parang laging kulang. Parang may kulang.

Naramdaman kong may umagaw sa hawak kong baso. I lifted my gaze and found Leon did that. Nilapag niya ang baso ng whiskey sa center table at sinamaan ako ng tingin. Kung kahapon siguro— o sa mga nagdaang araw, siguro ay matatakot ako sa paraan ng pagtitig niya. But now? Nah. I can't even feel any emotions. I'm starting to get numb.

“Matulog ka na.”

Mahina akong natawa sa kanyang sinabi.

“Umaga na. Dapat pa ba akong matulog?” walang buhay kong ani. I leaned against my seat and closed my eyes. “Kapag ba nakatulog ako, hindi na ako magigising?”

“Allison, stop saying that.”

I didn't talk. Pinagpahinga ko muna ang aking mga