LOGIN
ALYANA
Sampung milyon kapalit ng pag-eespiya sa opisina ng isang kilalang bilyonaryo. Bakit siya? Dahil wala siyang alam sa papasukan niya, hindi siya madaling pagbintangan, ang goal lang niya ay makuha ang mga impormasyon na naglalaman ng susunod na hakbang ng kumpanya sa loob ng anim na buwan, pagkatapos niyang mag-espiya at makakuha ng sapat na impormasyon, okay na, may sampung milyon na siya. Para sakaniya, hindi lang iyon simpleng sampung milyon, para sakaniya hindi lang iyon kayamanan, para sakaniya na nagmula sa kahirapan ng buhay, lahat ng pagsubok at pagkabigo sa buhay ay naranasan niya, para sakaniya ang sampung milyong iyon ay katumbas ng kalayaan. Kalayaan mula sa nakaraan, mga panahong wala siyang malapitan, wala siyang mahingan ng tulong sa kabila ng pag-aagaw buhay ng Nanay niya hanggang sa namatay ito. Para sakaniya, ang sampung milyong iyon ay magiging tulay sa kalayaan niya mula sa masalimuot na kahirapang naranasan niya. Sapat iyon para makaalis sa lugar kung saan siya lumaki at nagmakaawa sa iba't-ibang tao, sapat iyon para makabili ng lupa sa ibang lugar at makapamuhay ng hindi nag-aalala sa kinabukasan. Napahinga siya ng malalim habang nakatitig sa mataas na building sa harapan niya. Suot ang maiksing palda at hapit sa katawan na blazer na kulay itim ay ilang beses siyang napahinga ng malalim habang hawak ang envelope na naglalaman ng pekeng impormasyon tungkol sakaniya, Sa oras na pumasok siya sa building ay hindi na siya makakaatras pero hindi siya natatakot, desidido siya para sa sampung milyon at wala siyang aatrasan. Pumasok na siya at kinapkapan ng guard, mabilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaba pero pinanatili niyang kalmado ang kaniyang mukha. Sinabing magtungo siya sa fifth floor. Pagdaitng niya, isang lobby na may receptionist ang bumungad sakniya. Nakatingin ito habang papalapit siya rito. Receptionist palang mukhang nang mamahalin, high-class tingnan, ang boss pa kaya? Ngumiti siya ng matamis pero hindi mawala sa tingin niya ang dalawang pintuan at tig-isang lalaki ang naktayo sa harapan na mas lalong nakadagdag sa tensyon niya. "Applicant?" Tanong ng receptionist. Tumango siya at nailibot ang tingin sa paligid. Puro marmol at may malaking logo ng mga letra na dinisenyo ang nasa dingding na may ilaw para makalikha ng ilusyon na lumuluntang ito. AH at Anderson Holdings ang nakasulat sa ibaba. May tinawagan ang receptionist at nang ibaba ito ay napatingin siya rito. "Sige pasok kana sa unang pintuan." Sabi nito kaya tumango siya at sa bawat hakbang niya ay dumadagdag ang bilis ng tibok ng puso niya. Hindi niya mawari kung natatakot ba siya dahil malaking tao ang babanggain niya, o kinakabahan siya dahil baka mablangko siya sa harapan ng boss ng buong building na ito. Pumasok na siya sa loob. Simpleng design ang bumungad sakaniya na opisina`. Malawak ang espasyo, malaki ang glasswall na nagbibigay ng liwanag sa buong opisina at matatanaw mula rito ang buong siyudad. Malinis at nagsusumigaw ng kapangyarihan ang bawat sulok. Ang mga sulok ng mata niya at naghahanap ng mga cctv, bilang isa siyang espiyang ipinadala rito, kailangan niyang kaagad malaman ang mga blind spot ng opisina, pero wala siyang mahagilap ng cctv. Napalunok siya habang marahan ang lakad niyang nagtungo sa harapan ng table kung saan nakaupo ang isang lalaking nakayuko at may binabasa sa isang folder. Target on sight. Huminga siya ng malalim nang mag-angat na ito ng tingin. Inasahan niyang bata palang si Jeffrey Anderson dahil sikat ito bilang pinakabatang bilyonaryo na nagmana ng malaking kumpanya ng pamilya nila, pero ang hindi inasahan ni Alyana ay ang mga mata nitong may kislap na asul, naakbighani ang mga ito at hindi niya maiwasang hindi mapatitig. Ito ang kauna-unahang beses na nakakita siya ng ganitong pares ng mga mata na tila hinuhukay ang kaluluwa niya. Nawala siya sandali sa pokus pero kaagad iyong nawaglit at bumalik siya sa reyalidad nang tumikhim ito. Ngayon niya lang napansin ang seryosong mukha nito at ang matalim nitong tingin ay nagppaahiwatig ng pagkastrikto nito. "Done star- "Sorry Sir, ang ganda ng mga mata niyo 'e, hindi ko naiwasang tumitig." Hingi niya ng paumanhin, syempre kailangan magpa-goodshot, kailangan makuha ang loob para pagkatiwalaan ng mga importateng impormasyon. "Hindi mo man lang ide-deny?" Tanong nito na hindi niya inasahan. Sinalubong niya ang tingin nito ng may pagtatakha, "Deny? Ang alin sir?" Bigla itong umiling at tumayo. Muli ay nabighani siya sa katangkaran at kakisigan nito. Bigla siyang napaisip kung may asawa na ba ito. Mayaman, gwapo, matangkad, all-in-one, at swerte ng asawa nito kung gano'n. "Anyway, start by telling your name, age, and why should I hire you of out of all the dozen candidate that I just rejected before you. Precise, exact, brief, short answers only." Seryosong sabi nito ng may accent. Pati boses ay maganda rito. Ngumit siya, "Alyana Lopez, 26, matalino, masipag, maunawain, madiskarte, makatao, makakalikasan, at makabansa." Proud na sagot niya at inilapag ang resume sa table nito. Akala niya ay hindi ito natuwa sa sagot niya dahil sa magkasalubong na kilay nito nang bigla itong ngumisi ay napahinga siya ng maluwag at napangiti rin. "Okay, if I hire you, you will be my secretary, we'll be working closely everytime, what are your expectations of me?" Tanong pa nito. Napatitig siya sa mukha ni Jeffrey Anderson. Sa totoo lang ay wala naman talaga siyang ineexpect rito, ang nasa isipan niya ay kung paano niya mapagtatagumpayan ang trabahong ito na tinanggap niya kapalit ang sampung milyon. Ngumiti siyang muli, "Hmm, wala." Pagtatapat niya. Kita niya ang pagkatigil ng lalaki. Tumitig ito sa mukha niya ng ilang saglit hanggang sa napahinga ito. "Bakit wala?" Tanong pa nito. Nagkibit-balikat siya, "Kapag nag-expect ako parang nililimitahan ko 'yung kakayahan niyo. Syempre doon kong susukatin sa expectation ko ang bawat pakikisama sa'yo which is ayoko. Naniniwala ako sa kasabihang, 'Ipakita mo kung sino ka'." Sagot niya at sa pagkakataong ito ay hindi na ngumiti pa ang lalaki. "Sabi mo ay wala kang expectations, but you sounds more like looking forward to us working together, why is that?" Matalino nga ito at nakuha pa nitong busisihin ang mga isinasagot niya, pero hindi siya nagpatinag at muling ngumiti ng abot tenga. "That's the point Sir kaya nandito ako. Nilo-lookfroward ko ang trabahong ibibigay mo saakin pero hindi ikaw." Sagot niya. Nagp-playsafe lang siya pero hindi niya inasahan ang mga personal na tanong nito. Napatango naman ito sakaniya nang bigla itong umalis sa kinatatayuan at lumapit sakaniya. Naparahap siya rito at para siyang hinihigop ng mga mata nitong asul at idagdag pa ang katangkaran nito. "What is your reason for working? What is your ultimate goal?" Tanong pa nito sa harapan niya. "Money." Walang pakundangang sagot niya at sa pagkakataong ito at tinitigan niya ng diretso ang mata nito ng walang takot at pangamba. Gusto niya ng pera at nandito siya para pera. nakatayo siya ngayon sa harapan nito bilang espiya kapalit ng pera. Napatango ang lalaki. "Good. Last question, would you do anything for money?" "Yes. Gladly, with a heartbeat." Sagot niya ng mabilis sakto palang na naititikom nito ang bibig mula sa pagtatanong. Bigla nitong hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa at napatango bago bumalik sa mata niya ang tingin nito. "Good. You're hired, and my first task for you is..." Nagulat siya sa sinabi nito at napataas ang dalawang kilay habang hinihintay ang salita nitong nabitin sa ere. "...to be my wife."ALYANA'S hands moved on their own, mabilis niyang kinapa ang sugat ni Charlie. She didn't care, she's scared of someone dying infront of him, and she doesn't care if it's Charlie or whoever it is. "Anong ginagawa mo?!" Biglang suway ni Charlie sakaniya sa kalagitnaan ng pag-inda nito sa sugat na duguan. She didn't care. Her hands then pressed unto the most wet part of Charlie's waist and he groaned louder. Mabilis niya itong tinakpan ng may pagkataranta at tiningnan ang namumutlang mukha ni Charlie. "It's here, right?" Tanong niya at sinubukan pang takpan ang sugat nito upang matigil sa pagdurugo. She then hurriedly took off her coat. Naka office attire kasi siya na blouse and skirt at pinatungan ng coat. Mabilis niyang pinalupot ang coat niya sa waist ni Charlie."You don't have to do this. Leave me alone. Dapat hinayaan mo nalang ako, madadamay ka lang." Charlie pushed her. Galit niya itong tinignan. "Anong madadamay? Ikaw nga itong nadamay, that person was sent to kill me." She
NANG makahuma si Alyana ay dali-dali siyang lumabas ng kotse hawak-hawak ang kaniyang mga gamit. Nasa isang dead-end sila ng mga building na nagtataasan at mukhang likod ito at walang masyadong nadaan. Inayos niya ang nagusot na damit at nagmadaling naglakad paalis. Hindi niya tiningnan ang duguang katawan ng lalaking binaril ni Charlie na nakahandusay na sa sahig at wala nang buhay. It was gruesome. She didn't want to look at it. Hanggang ngayon ay shock pa rin siya pero kailangan niyang kumilos at lisanin ang lugar. She knows that this is not something she can talk about or say to other people, let alone tell it to the police or authority. Naguguluha pa rin siya. Charlie saved her life, right? That guy must be someone who was sent to kill her? Or was she mistaken, and it was actually Charlie who's their target? Nahigit niya ang hininga. Ang pagod, takot, at nerbyos ay halata pa rin sa mukha niya pero pinilit niyang gawing normal ang ekspresyon niya maging ang lakad niya. Nang ma
NAKANGIWI si Alyana hawak ang kaniyang ula na nauntog pero nanatili siyang nakayuko. Gumapang siya upang makadungaw sa nangyayari sa labas. She saw Charlie trying to fire countless times at the car, but the car's also bulletproof. The way Charlie firs the gun with his expressionless face makes her think that he's used to this kind of encounters. Lalo tuloy siyang nag-overthink tungkol kay Jeffrey. It makes her think that Jeffrey's making Charlie do these kind of works. Parang sanay na sanay kasi ito at ni hindi man lang ito natatakot. Charlie kept firing on the car and it lasted few minuts until the gun was left with no bullets. Doon nito inalis ang kaha ng bala ng baril pero sakto ring may lumabas na isang tao mula sa sriver's seat ng sasakyan at pinagbabaril si Charlie na halos ikasigaw niya. Mabuti nalang at nakailan si Charlie at tumakbo sa kung saan. Habang siya naman ay napapikit. She covered ehr head with the fear of being shot by the raining bullets. Ang iba ay tumatama sa s
ALYANA docked her head in fear of being shot again by somewhere even though she knows that the windows are bulletproof. Patuloy pa rin sa pagmamaneho ng mabilis si Charlie. At todo pa rin ang kabog ng kaniyang dibdib. She doesn't what's happening. Is this the end for her? Is this finaly what awaits her? Ito ba ang ipinadala ng mama ni Travis para kitilin ang buhay niya? Wait now, what if it was Travis himself? That on her way to meet him, she will be killed on the way there? Hindi impossible, but she doubts it.But seeing Charlie's reflexes and reactions, parang may alam ito, parang handa ito. Damn what's happening? This is driving her insane. Hindi na siya sigurado kung ikamamatay ba niya ay ibang tao o ang sarili niyang pag-iisip dahil baka mabaliw na siya sa mga nangyayari sakaniya. ang higpit na kapit niya sa likod ng driver's seat habang pagewang-gewang ang ugong ng sasakyan dahil ang bilis ng pag-andar nito at todo iwas naman si charlie sa mga nadadaanang mga sasakyan. Nan
MABIGAT ang loob ni Alyana kinabukasan. Before, Jeffrey was so dedicated into keeping her, into letting her stay, into making her his real wife, and with only just one question about that secret project, he already acted like he doesn't care about whatever she thinks. But what is this in her mind? She's really thinking that Travis was right, the Jeffrey was that kind of man who kills people. Pero bakit ganito? Ang sikip ng dibdib niya pero nandoon pa rin ang nararamdaman niya para rito? Does she loves Jeffrey this much already? Napabuga siya ng malalim na hininga at napatingin sa dinadaan sa labas ng bintana. Lulan siya ng sasakyan at ang nagmamaneho ay si Charlie. Kunot ang noo niya. Hindi muna siya papasok. She will meet with Travis, and she doesn't care whatever Jeffrey thinks. She wants to hear more about the story with the man who was killed. She think that Travis knows the full story. Muli siyang napabuntong-hininga at tiningnan ang phone niya para tingnan kung may mensahe
ALYANA's guilt was eating her. But the thought of Jeffrey being unable to tell her about the ecret project makes her stay into her senses. Pinakain nalamang niya ito pagkatapos ng usapan nila. She stayed beside him while he's eating the food she made for him earlier. "What did the security says?" Tanong nalamang niya habang nakatingin rito at abala sa pagkain. Jeffrey didn't look at her but she saw how his face straightened up. "They're still locating the source." Sagot lang nito.Nanatili naman siyang nakatitig sa mukha nito. "I hope everything will be alright." Sambit niya rito. It was sincere. Even though she's the culprit and might be. discovered anytime soon, she atleast wants to make him feel that she's really hoping for the situation to get better."It will. I'll make sure of it." Sambit ni Jeffrey ng hindi nakatingin sakaniya. Hinayaan niya itong matapos kumain at nang mailigpot niya ang hapagkainan nito at si Jeffrey ay umiinom ng tubig ay nilapit niya ito at tinabihan s







