Chapter 27

YARELI'S POV

Kinabukasan ay nagising ako nang ako lang ulit ang mag-isa sa kama. Iyong tama ng bala sa binti ko at pilay ko naman sa paa ay medyo gumagaling na rin at hindi na masyadong masakit.

Nang tinignan ko ang lamesa ay puno ito ng iba't-ibang klase ng pagkain. Napabuntong-hininga nalang ako. Kailangan kong intindihin ang kondisyon ngayon ng Steffano Brothers lalo na si River.

Naaawa ako sa kanya at naaalala ko pa rin 'yung araw na umiyak siya sa harapan ko at nagsisisi ito sa nagawa niyang kasalanan sa akin. Kahit nasasaktan ako hanggang ngayon sa sinapit ko at sa tingin ko ay ako pa rin ang agrabyado dito ay pinatawad ko nalang siya dahil umaasa ako na balang araw ay maiisip rin nila na mali itong ginagawa nila at hindi sagot ang pagdukot sa akin para lang makuha nila ako.

Bumangon na ako sa kama at nagtungo sa cr para maligo at maglinis ng sarili ko. Hindi ko alam kung nasaan ang limang magkakapatid pero sa tingin ko ay babalik rin naman sila mamaya.

Naligo ako at pagkatapos