“As I mentioned earlier, the wristwatch he handed you has GPS built-in where he can track your location.” Paliwanag niya, pero nakatuon lang ang atensyon niya sa daan. “So, I ordered Blade earlier to leave that watch at the restaurant near the building. Now, look at his text messages to you. If you don't see what's wrong, then there's something wrong with you.”
Ano naman ang motibo ng lalaking iyon para gawin sa akin ang ganoong bagay? Nakakatakot.
“Hindi kaya may iba siyang dahilan kung bakit niya ginawa iyon?” ani ko sabay lingon kay Liam.
“I’ve warned you numerous times, but you-”
Napatigil siya nang tumunog muli ang phone ko.
[Mom, Calling...]
Nang makita ko ang pangalan ng aking ina na nag-flash sa screen, agad kong pinatay ang tawag.
Marahil ay nagtataka na sila kung bakit hindi pa kami umuuwi pagkatapos ng tatlong araw.
Patawarin mo ako mom. Pero hindi ako babalik sa
“Trina! Eliz!” Binitawan ko ang braso ni Liam at nagsimulang tumakbo papunta sa kanila.“Happy birthday, Crystal!”Natutuwa ako na hindi sila pinalayas ni Liam. Niyakap ko silang dalawa ng mahihigpit.Natakot ako.Natatakot akong mag-isa.Kahit noong una ay ayaw ko silang dalhin sa bahay ni Liam, ayoko namang iwan nila ako ngayon.“Crystal, my wife,”Nang marinig ko ang boses ni Liam na tumawag sa akin, lumingon ako sa direksyon niya.Walang katapusan ang mga flash ng camera na tumatama sa kanyang mukha.Ang ganda ng mga ngiti ni Liam. At salamat sa mga liwanag na tumatama sa mga mata niya, mas kumikinang ito.Para bang totoong-totoo na mahal niya ako.Tila walang Maddison na nage-exist sa likod ng hindi totoong buhay na ito.“Happy birthday, love.” gumalaw ang kanyang kamay na parang may ipinapakita sa akin.Nang sundan ko kung saan nakaturo ang
“B-Blade… Ano bang ginagawa mo..?”Pinilit kong magpumiglas at alisin ang pagkakasandal ko sa pader, pero wala itong silbi.Mas idiniin lang ako ni Blade pabalik.“Aray ko, ano ba!”Napasigaw ako dahil sa lakas ng pagkakabalik ng likod ko sa pader. Pakiramdam ko ay para akong nabalian ng buto.Buong lakas ko siyang itinulak gamit ang dalawa kong kamay, kahit na alam kong hindi nito magagalaw ang matipuno niyang katawan.“Ano bang gusto mo?”“Tutulungan kita.”“A-Anong sinasabi mo?” maang maangan ko.“Narinig ko ang buong usapan niyo kanina. Tutulungan kitang magustuhan ni Liam.”Paulit-ulit akong kumurap nang may kunot sa noo dahil sa hindi ko maintindihan ng maayos ang gusto niyang iparating.“Hindi kita maintindihan, ano bang ibig mong sabihin?“Basta, magtiwala ka lang sa akin.”Mas lalong nag s
Walang pakundangang hinila niya ako palabas ng restaurant nang hindi binibitawan ang kamay ko. Mabuti na lang at busy ang mga reporter sa kasiyahan.“Wait...” Hindi ko maalis ang kamay ko sa pagkakahawak niya dahil napaka-agresibo nitong lalaking ito.Hindi ko akalain na mararanasan ko ulit ang HHWW ngayon.Nang makarating kami sa isang arcade, tuluyan niya akong binitawan.“Oh gosh! Ikaw ba si Mr. Right?”“What the heck are you talking about?”Napanganga ako sa gulat kung paano niya ako kinakausap.“Hoy! Bakit nawala na lahat ng respeto mo sa akin?” pagmamaktol ko. “Kanina lang yumuyuko ka pa sa akin!”“I’m sorry, but it’s better to talk to you casually para mas maging madali ang lahat para sa'tin.”Hindi ako nakasagot agad dahil hindi ko lubos na naintindihan ang sinabi niya.“What exactly did you say? Mr. What?&rdquo
Habang kumakain ay paulit ulit kong pinapasadahan ng tingin si Blade, na ngayon ay tutok sa kanyang pagkain. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa itsura niya.“Blade…”Naagaw ko ang atensyon niya mula sa pagkalunod sa pagkain. Lumingon siya sa akin na puno ang bibig at ngumunguya.“Iniisip ko pa rin kasi yung sinabi mo sa akin kanina. Kung hindi ko ibibigay ang buong atensyon ko kay Liam, paano niya ako magugustuhan? Hindi ba dapat palagi akong nasa tabi niya?”“Simply because Liam doesn’t want anyone to take his property.”Nagsalubong ang kilay ko kasabay ng bahagyang pag angat ng aking labi. “Ibig sabihin, parte na ng mga plano mo ang pag alis natin sa restaurant kanina?”“Somehow yes. Pero, nakita kitang umiiyak sa sasakyan kanina. Kahit hindi mo sabihin sa akin ang dahilan, alam kong kailangan mo ng makakasama lalo na ngayong birthday mo.”Kaya pala k
Inilagay ni Blade ang magkabila niyang kamay sa tenga, at saka ay hinila ito.Nalaglag ang panga ko nang bigla siyang magtaas-baba.“One-Two-One-Two-One...Two…” ungos niya sa bawat pag-angat niya.“Huy Blade.” bulong kong tawag sa kanya. “Seryoso ka bang gagawin mo talaga 'yan sa lugar na 'to!?”“One-Two-One-Two...One… Two ..”Mukhang wala atang naririnig ang taong 'to at seryoso lang sa pagwo-work out dito sa loob ng restaurant.Pasimple akong lumingon sa paligid at hindi na ako nagtaka kung bakit ang lahat ng mga mata ay nakatingin sa direksyon namin.Nakakahiya...Ibinalik ko ang tingin ko kay Blade na hindi pa rin tumitigil sa ginagawa niya kahit na makuha na niya ang atensyon ng lahat.“Hoy Blade... tumigil ka na nga!” malakas kong bulong habang ibinabaon ko ang mukha ko sa aking mga palad. “Blade!”“Shhh Crystal
Hinanap ko ang humablot sa akin ng phone at nakitang hawak na niya ito sa tainga niya. Nakasara ang mga mata habang ang isang kamay ay nakasilid sa bulsa.“B-Blade…”“Dadalhin ko siya sa isang restaurant malapit sa Spencers Corp.”Malalim ang tinig niyang utas habang kausap si mushroom sa kabilang linya.Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin nang iminulat niya ang kanyang mga mata.Bumaba ang tingin ko sa kamay niyang nakabalot ng puting gasa, at may bakas ng dugo.“A-Anong nangyari sayo? Ayos ka lang ba?”“Hindi ako okay. Pakiramdam ko nga para na 'kong mamamatay.” Sinulyapan niya ako bago ibaba ang tawag.“Hala, Blade. Sobrang sakit ba? Wala naman 'yan kanina. Paano ka-”“Crystal, okay lang ako. Maliit na galos lang.” sambit niya bago inabot sa akin yung phone ko.“Buti na lang at kusa kang nagpakita sa
[Crystal]“Dito mo na lang ako hintayin Blade, ako na ang kakausap sa kanya.”Tipid at walang gana niya lang akong tinanguan bago ako lumabas ng sasakayan at humakbang palayo.Anong nangyari kay Blade?Bigla na lang siyang nawala sa mood kanina at para bang sa isang pitik lang ay naging galit na galit siya.Ang sabi naman niya, wala akong nagawang masama sa kanya. Kaya mas lalo ko tuloy na ipinagtataka ang dahilan ng naging reaksyon niya.“Crystal!”Hinanap ko ang pinagmulan ng boses at nakita ko ang isang kabute na nakaupo sa isang mesa sa tabi ng glass window.Ngumiti lang ako sa kanya at saka ay lumapit patungo sa kinauupuan niya..Sana lang may maganda siyang dahil na sasabihin sa akin. Hindi ko kasi matatanggap kung aaminin niyang nagsinungaling siya sa akin at totoong may binabalak siyang masama.Sa lahat ng ayaw ko ay ang mga taong sinungaling.“Crystal, I'm glad t
“L-Liam... Bakit ka nandito?”“Can’t I attend? Sorry, no one forbade me. Just hold on so we can get inside, don’t be such a baby.”May mas iwe-weirdo pa ba ang lalaking 'to?Nakakatakot ang bilis ng pagbabago ng ugali niya.Minsan parang isang halimaw, at minsan naman ay mala-anghel.Kumapit na lamang ako sa braso ni Liam bago pa lumabas ang mga pangil na tinatago niya.Saglit niyang tinanguan ang dalawang guwardiya na silang nagbukas ng pinto.Hindi ko man lang napansin ang mga guwardiyang 'to kanina na parehong nakatayo sa harapan ng pinto dahil sa sobrang kaba. Siguro ay natatawa sila sa inasta ko kanina na halos magsuka na sa kaba.“Thank you, everyone, for attending the press-con I called. You know what’s probably the reason for the sudden call, don’t you?”Nagsimula nang magsalita ang ina ni Liam, habang kami ay nakaupo sa mga upuang nakalinya at nasa hara