“You haven’t told me about your half-brother,” lakas-loob kong sambit habang naglalakad kami papasok ng bahay. Kanina ko pa siya gustong kausapin tungkol sa bagay na iyon. Okay naman siya kanina, pero magmula noong lumabas kami ng book store, nagsimula na siyang maging tahimik. And I don’t know what went wrong. Sigurado naman akong hindi ako ang problema. Maybe something happened about him and his brother. And he’s not telling me because he doesn’t want me to get involved.He stopped on walking and looked at me.“You never know anything about my family,” he said as a matter of fact.“Yeah, but I know Janina, your older sister.”His expression suddenly went blank. Parang mayroon siyang naisip at bigla siyang hinila noon sa kabilang dimensiyon.“Jacob?”Nang hawakan ko siya sa braso ay saka siya muling tumingin sa akin.“Sorry, I was lost. Uh, yeah. About Jace. Well, I plan to tell you about him. Kaso, nauna kayong nagkakilala bago ko pa nasabi sa’yo na mayroon akong half-brother.”He l
Ilang minuto na ang lumipas magmula noong umalis si Jace pero nakatayo pa rin ako sa may pinto ng bahay at nakatanaw pa rin ako sa labas. I swallowed the bile in my throat and stepped backward so I could close the door.Humugot ako ng malalim na hininga at naglakad patungo sa living room. Imbes na bumalik ako sa kuwarto, naisipan kong umupo sa sofa. Doon na ako inabutan ni Jacob nang dumating siya.“Hey, baby. Are you okay?”Nilingon ko siya. Tumikhim muna ako bago nagsalita.“Yung kapatid mo palang si Jace, dumaan dito.”I saw the immediate panic in his eyes. Ibinaba niya ang bag ng laptop na dala niya sa lamesa at mabilis akong dinaluhan.“Did he say something? Ano raw ang sadya niya rito?”Nagkibit-balikat ako. “Hindi ko alam. Tinanong niya lang ako kung Leandra Bernardo ba talaga ang pangalan ko. May sinabi rin siya tungkol kay Gabriella.”Kumunot ang kaniyang noo.“What about Gabriella?”“He said that she is important to all of you. And that Gabriella and I look somewhat similar.
“Is that my thing you’re holding?” tanong niya sa akin.Hindi ko ini-expect na maaga siyang makakauwi. Ang akala ko, kagaya kahapon ay gagabihin siya ulit.Nakagat ko ang aking ibabang labi. Gusto ko sanang itago ang hawak na album ngunit huli na. Lumapit na siya sa akin at bahagyang yumuko para kunin ang album sa pagkakahawak ko.Nakakunot ang kaniyang noon ang buklatin niya ito.“Naglilinis kasi ako. Tapos habang naglalampaso, nakita ko ‘yan sa ilalim na cabinet kaya kinuha ko. Sorry, I got curious. Hindi ko alam na iyan ang laman,” paliwanag ko sa kaniya.Inisa-isa niya ang pagbuklat at matamang pinagmasdan ang bawat litrato na naroon. Nakatungo ako at hindi tumitingin sa kaniya. Natatakot ako na pagalitan niya ako kahit alam ko namang iyon ang mangyayari.“Hindi ba sinabi ko sa’yo na may darating na tagalinis sa bahay. Dapat hindi ka na naglinis pa. Look at you, ang dumi-dumi na ng suot mong damit.”Dahan-dahan akong nag-angat nang tingin sa kaniya. Sandali siyang tumitig sa akin
I was mad. Fuming mad because of what happened. Ang kapal ng mukha niya. Ang sabi niya sa akin, liligawan niya ako tapos ganoon ang gagawin niya? Ang sabi niya, gusto niya ako. But how could he flirt with other woman habang nasa paligid lang ako? Akala niya siguro ay hindi ko makikita ano? Akala niya hindi ako pupunta ng aplaya.Padabog akong naglakad papasok ng bahay. Kung puwede lang talaga umalis dito, gagawin ko. Ang kaso, wala naman akong ibang mapupuntahan dahil wala naman akong kakilala rito.“Andra, anong gusto mong lutuin kong agahan para sa iyo?” tanong ni Aling Maring pagpasok ko sa loob. Nasa living room ito at kasalukuyan nililinis ang sofa.Huminto ako sandali para tingnan ang matanda.“Hindi po ako kakain. Si Jacob nalang po ang paglutuan niyo.” Kumunot ang kaniyang noo sa sinabi ko ngunit agad din iyong napalitan ng pag-aalala.“Bakit hija, may nangyari ba?”“Wala po.”Nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa makapasok ako sa aking silid. Dumiretso ako sa banyo para
Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya sa nalaman ko o mahihiya dahil sa ginawa kong assumption sa kanila ng pinsan niyang ang pangalan ay Luanne. Ngayon ko lang na-realize na ako lang pala ang nag-isip ng masama tungkol sa kaniya. Pero may kasalanan din naman siya. Kung hindi niya ako tinratong parang iba sa nakalipas na dalawang araw, hindi naman ako mag-iisip ng masama.They can’t blame me for what I feel. And I still do believe that my feelings for the last 48 hours is valid.Kinabukasan ay bumangon ako nang maaga dahil nauuhaw ako. Maliwanag na noong lumabas ako. Pagpasok ko sa kitchen area, napahinto ako agad nang makita si Jacob doon at ang babaeng kasama niya kahapon.“Hi?” alanganing bati nito sa akin. Nakaupo ito at may hawak na sliced bread na mayroong palaman. Mukhang kanina pa siya naroon. Si Jacob naman ay nakatitig lang sa akin.“Kukuha lang ako ng tubig,” sambit ko saka nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating sa tapat ng fridge. Kumuha ako ng baso at n
“Galit ka pa ba?” tanong sa akin ni Jacob habang nakatanaw kami sa maalon na karagatan. Pagkatapos ng kanilang music session magkakaibigan, isa-isa na ring nagpaalam ang mga ito na uuwi na. Pare-pareho ang kanilang dahilan, kailangan daw nilang matulog nang maaga para maaga rin silang magising para sa pagpapalaot ng bangka para mangisda. At dahil kami ni Jacob ang walang gaanong gawain, kami ang natira sa dalampasigan. Sa hindi kalayuan ay mayroong ilaw na siyang nagbibigay ng liwanag sa paligid. Abot ng liwanag ang aming kinaroroonan kaya kahit paano nabawasan ang pangamba ko.Uuwi na rin sana ako. May plano ako kaninang sumabay kina Yael pero ang sabi ni Jacob samahan ko raw muna siya roon kahit sandali lang. Ang dapat na sandali lang ay tumagal ng kalahating oras. Walang nagsasalita sa aming dalawa kaya nakahinga ako nang maluwag nang marinig ko ang kaniyang tanong.Galit nga ba ako sa kaniya? I thought of that question a while ago habang kumakanta siya. Sa totoo lang, pakiramdam
“Ano sa tingin mo?” tanong ni Jacob sa akin pagkapasok namin sa construction site. Inalagay ko ang aking kamay sa aking noo para magsilbing panakip ko sa aking may na nasisilaw sa liwanag ng araw.Mabilis naman niyang sinenyasan ang isa niyang staff na may hawak na payong. Lumapit ito sa akin at mabilis na binuksan ang payong para magsilbing lilim ko. Mainit na kasi at mataas na rin ang araw nang makarating kami rito sa General Luna.Ang sabi niya sa akin kanina, hindi na raw kami pupunta dahil tanghali na. Ewan ko ngayon kung bakit biglang nagbago ang isip niya. Marahan niya akong pinaisod sa tabi ng kaniyang staff dahil natatamaan ng araw ang balikat ko. Naka-sleeveless pa naman ako ngayon.“You’ll get burned by the sun.”I pouted at him. Pinaningkitan niya naman ako ng mata kaya inayos ko ang aking sarili. Ang sungit talaga.“Okay naman. The location is good. Good for you dahil naisip mong sa pagitan ng restaurant at fitness gym inilagay ang bar na ito. Marami ring mga establishme
“May girlfriend pala ang kapatid mo ‘no? Ngayon ko lang nalaman.”Nakita ko ang pagngisi ni Jacob nang marinig niya ang tanong ko. Kasalukuyan siyang nagmamaneho ng sasakyan. Pauwi na kami ng San Isidro paghkatapos naming i-check muli ang site kanina. Bumaling siya sa akin. May halong pang-aasar ang kaniyang tingin.a“Bakit? Curious ka? You’re jealous? You like my brother?” suod-sunod niyang tanong.Sinalubong ko ang kaniyang mga tingin.“Nagtatanong lang ako, ang dami mo nang sinabi. Hindi ba puwedeng nagulat lang?”“Why would you be shocked? Eh guwapo ang kapatid ko, normal na maraming magkakagusto sa kaniya. Kaya ibig sabihin, normal din na magkaroon siya ng girlfriend.”Umangat ang sulok ng labi ko.“Eh ikaw rin naman guwapo ka, pero bakit wala kang girlfriend?”“Meron kaya.”“Sino?”Mas lumawak ang kaniyang pagngisi.“Ikaw.”Mabilis na nag-arko ang dalawang kilay ko sa sinabi niya. Ha! Ang assuming. Hindi ko pa nga siya sinasagot.“Sinagot na ba kita?”“Kailangan pa ba noon? Eh ‘