ตอนที่45 จะย้ายออก

หลินจัดแจงอาหารวางบนโต๊ะ รินกาแฟให้ชายหนุ่ม และตักน้ำตาลใส่ให้ครึ่งช้อน ชายหนุ่มเดินเข้ามาเห็นพอดี

"รู้ได้ไงคะ ว่าพี่กินกาแฟแบบไหน" เธออมยิ้มไม่พูดอะไร

‘ก็แอบมองเวลาไปนั่งที่ร้านทุกครั้ง’ ^_^ อมยิ้มคิดในใจ

เลื่อนเก้าอี้ให้ชายหนุ่มนั่ง เขานั่งลง เธอจะเดินไปนั่งอีกฝั่งหนึ่ง เขาใช้มือดึงรั้งร่างบางให้นั่งบนตัก หอมไปที่แก้มเธออย่างจงใจ

"พี่พีคเดี๋ยวเสื้อผ้าพี่พีคจะยับนะคะ" เธอติง

"ก็เปลี่ยนชุดใหม่สิคะ" เขาหอมไปที่แก้มอีกหนึ่งที

"หลินหิวแล้วค่ะ" เขาปล่อยวงแขน ให้เธอได้ลุกขึ้น

"อืม… ได้ค่ะ"

หญิงสาวไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้าม เขายกกาแฟขึ้นจิบ มองหน้าเธอตลอดเวลา

‘ใครโดนจ้องแบบนี้จะให้นั่งนิ่ง ๆ ☺ ไม่เขินไม่อายเป็นไปไม่ได้หรอก’ เธอคิดในใจ นั่งหน้าแดง รู้สึกร้อนผ่าว ทำตัวไม่ถูก มือไม้ดูเกะกะไปหมด ชายหนุ่มหัวเราะในท่าทีของเธอ

‘คนบ้า มานั่งหน้าตาดีอยู่ได้’ หญิงสาวนั่งบ่นในใจคนเดียว

"วันนี้อาจจะประชุมยาวรองท้องสักหน่อย" เขาหันไปสนใจไข่ลวก และขนมปังตรงหน้า

"วันนี้พี่จะกลับดึกนะคะ" เขาพูดเมื่อวางช้อนเรียบร้อยแล้