Share
Kabanata 24
I smiled.
At doon ako papasok. Habang inaalala niya ang ibang bagay para mapanatili ang kanyang magandang reputasyon, ako naman ang bahala sa gagawing pagsalungat sa lahat ng plano niya.
Priacosta is not my home, but I keep the ruling.
It is not easy to stir up my Auntie's anger. But believe me, it is satisfying. The look on her face makes me breath the relief. This will be hard but as long as I can foresee the outcome, everything will fall into worth.
Anger drives people to become impulsive. And impulsiveness leads people to bigger damages.
"I won't come, Richard. Chio will be alone here...Still, I won't...She's not yet home...Kahit pumayag siya, hindi ako aalis...Don't
Related chapters
Sunset Behind Waves Kabanata 25
Just when I was about to turn the bacon to the other side, a pair of arms wrapped around my waist from behind.Isiniksik ni Weino ang mukha sa aking leeg na parang nagpapalambing."Good morning," sambit ko.Pasimple ko siyang inamoy. He smells good. Hindi naman amoy alak kaya sigurado akong hindi siya uminom kagabi."I miss you..." tumunghay siya para dampian ako ng halik sa pisngi."Let me cook first. Masusunog na itong niluluto ko."Lumuwag ang yakap niya sa akin na di kalauna'y tuluyan nang kumalas. Weino walked to the high stool and seated. Mula roon ay pinanuod niya akong magluto.Nang natapos ay pinatay ko na amg stove at hinanda ang hapag. Sinigurado kong ayos ang lahat bago ko iwanan. Pinuntahan ko siya. He turned to my direction, waiting for me to near him."Kamusta naman ang lakad mo kagabi? You look tired and sleepy," sambit ko.He immediately locked me in between his arms and rested his forehead o
Sunset Behind Waves Kabanata 26
Kanina ko pa napapansin ang pasulyap sulyap ni Weino. We are in our office. Sa silid aklatan kung saan may dalawang mesa. Akin at sa kanya.Magkaharap kami. Bahagya siyang nakayuko sa binabasang papeles, ngunit madalas na umaangat ang tingin sa akin na tila ba hinihintay ako sa gagawin.I bit the tip of my pen while reading the file on my laptop. Panibagong paper work naman para ngayong linggo. Kaya lang ay hindi ako makapag-focus dahil sa mga matang nakaabang sa akin."Do you have something to say? Kanina ka pa nagnanakaw ng tingin," naiusal ko nang hindi na nakayanan ang kanyang tingin, hindi man lang siya tiningnan.I heard him sigh."Nothing...don't mind me," tugon niya saka inalis ang tingin sa akin.Napahinga ako ng maluwag. Ibinalik ko ang atensyon sa binabasa. Everything on my screen are words. Nagsasawa na ako. Pero ito ang trabaho ko kaya kailangan kong panindigan.Habang pinag-aaralan ang trabaho ay hindi ko magawang
Sunset Behind Waves Kabanata 27
Halos takbuhin ko na ang distansya namin ni Calin nang buksan ko ang pinto. Nadatnan namin siyang hinihilot ang kanyang sentido na animo'y stress na sa foundation.I chuckled. Kailan ba siya hindi namroblema sa foundation? I can still remember how willing he is to step down and give me the position."Marchioness!"Tumayo siya para salubungin ako. I withdrew my hand from Weino's hand and met Calin halfway.Niyakap ko siya. Sa higpit ng yakap niya ay alam kong namomroblema na nga siya."Okay ka lang?" tanong ko nang kumalas.Maagap siyang umiling. Kita ko kung gaano niya kagustong magsumbong sa akin pero dahil sa presensya ni Weino ay tinikom niya ang bibig."Definitely not!"He craned his neck to see the man behind me. Malapad ang kanyang ngiti nang ibalik ang tingin sa akin. Nagtaas ako ng kilay."Buti ka pa may love life kahit stress! Look at me, Marchioness, wala na nga akong boylet, stress pa!"I wa
Sunset Behind Waves Kabanata 28
Pinalis ko ang naglandas na luha. Hinagkan ng alon ang paa ko. Sa kalagitnaan ng gabi ay nasa tabing dagat ako, nakaupo at umiiyak.Ang mahihinang hikbi ang bahagyang bumabasag sa katahimikan ng gabi. Kalmado at payapa. Noong una ay tulad lang din ako ng dagat. Pero ngayon, gustong magwala ng alon ng sakit sa loob ko.My peace is now gone. The waves in me are about to roar like wild waves conquering the serene calmness of the vast sea.Sa kabila ng sakit ay pinilit kong balikan ang mga ala-ala na ikinadurog ko. I have been warned by few people and my stubbornness almost kill me.Nakaharap ako sa karagatan mula sa veranda ng kwarto ko. Tahimik at nakikinig lang sa usapan mula sa kabilang linya.My agent turned the call on just like what I wanted him to do. Kaya ngayon ay rinig na rinig ko ang buong usapan ni Weino at ng kanyang ama.Who would know that few of his bodyguards were also under my according?Kaya rin hindi na ako puma
Sunset Behind Waves Kabanata 29
Inabala ko ang sarili sa mga sumunod na oras. Now that I am free to move again, with no one to consider, kailangan ko nang magmadali. Ilang araw nalang ang layo ng pista mula ngayon. Dapat ay handa na ako sa mga gagawin.Ala una y media nang nilisan ko ang mansyon para kitain si Tita sa Rouseau. Sinadya kong magpahuli ng trenta minutos para lang masigurado kong wala na si Auntie pagdating ko.But I sighed my disappointment when her smile was the first to meet me when I entered Rouseau. Magkaharap sila ni Tita at siya ang nakapaharap sa direksyon ko.She sipped on her coffee, with smirk visible on her lips.Lumapit ako sa kanila. Mabilis na tumayo si Tita para yakapin ako nang napansin ang presensya ko sa tabi niya. I hugged her back."I miss you, ija!" she said with excitement.Ngumiti ako."I miss you, too, Tita!"We laughed for a moment before we fill the seats. Parang magnet na kinukuha ni Auntie Luri
Sunset Behind Waves Kabanata 30
The one who owns the power controls her destiny. A pilot will manipulate the aircraft. A surgeon will lead the operation. A sailor will maneuver the ship.And there is me. I am the controller of my destiny.By the power given to me, I set the rules. My word is the people's law and my move is their standard of justice.Ngumiti ako habang pinapakinggan ang bawat salitang lumalabas sa bibig ni General Samurzeko."Nasabi na rin sa akin ni Rosiliana ang ginawa mo sa NARF, Chio. Kaya naman ay hindi na ako nagulat sa sinabi mo dahil inaasahan ko na 'yon," natatawa niyang sinabi."I had to make my orders, General. Una kong inalerto ang NARF dahil 'yon ang unang plano ni Auntie para sana sa kanyang pag-alis."He laughed. Ngumiti ako, umaasa na papayag siya sa gusto kong gawin."What do you want to us to do, ija?"Mas lalo akong nangiti sa tanong niya. I shifted to my seat comfortably and clasped my hands.
Sunset Behind Waves Kabanata 31
Kaagad akong sinalubong ng tili ni Calin nang pumasok ako sa isang kilalang tailoring house sa Priacosta. He met me halfway and embraced me tightly."Kamusta ka na, Marchioness?" tanong niya saka kumalas sa yakap."I know the hardships you've been through these past few days, Marchioness. Nag-aalala ako..." humina ang kanyang boses.Dumalo sa amin ang isang staff para igiya kami sa pagsusukatan."I'm fine, Calin. You don't need to worry," tugon ko sa mahinang boses.Makahulugan niya akong nilingon. Pareho kaming naupo sa couch at hinintay ang magsusukat sa amin."Isn't it exhausting?" he asked."What?"He weakly smiled at me."To keep yourself busy just to feel okay?"Natigilan ako. Inabot ni Calin ang isang magazine at nagkunwaring binabasa iyon. Alam kong hinihintay niya lang ang mga salitang bibitawan ko."I am used to being busy," giit ko."But you are still acceptin
Sunset Behind Waves Kabanata 32
Maaga ang lahat para maghanda sa pagbubukas ng Priacosta mamaya. Dumating na ang imbitasyon para sa akin at sa dalawang Tito.I stared at the invitation, silently reading it with a sad smile crept on my lips.Bumuga ako ng hangin. Ibinalik ko ito sa puting envelope saka nag-angat ng tingin. Pinagmasdan ko ang dagat mula sa veranda ng kwarto.Suddenly, a familiar feeling came to knock on the door of my memories. Dati lang ay nasa veranda ako ng kwarto sa bahay ni Weino, nakamasid sa marahang paghalik ng alon sa dalampasigan, iniisip kung ano ang maaari kong gawin kinabukasan.That was the time I felt a genuine care. Sa kabila ng kasinungalingan niya ay nagawa ko pang maramdaman ang pag-aalala niya.I sighed. Hindi ngayon ang oras para balikan pa ang mga nangyari. Weino is part of my past. He must stay there. Moving forward demands the past to be left behind, not being carried by the weigh of your heart.Pumihit ako papasok sa kwar
Latest chapter
