AUTHOR'S NOTE:Sa lahat po ng sumubaybay sa kwentong pag-ibig nina Zeth at Drey, maraming-maraming salamat po. Matagal man bago ko natapos ang novelang ito, hindi ninyo pa rin ako iniwan. Dahil doon kaya abot-langit ang pasasalamat ko sa inyong lahat. After this, may epilogue pa po akong ilalagay. POV ni Zeth. At may bago rin po akong story na ipu-publish, title niya po is 'FATED TO LOVE YOU, MY PRINCE' Kasali siya sa contest ni GN. Sana suportahan ninyo rin po ang bago kong akdang iyon.Muli, maraming-maraming salamat sa inyong lahat...>>>>"A-Ano ang g-ginagawa natin dito?" Kunot noo niyang tanong saka nagtatakang bumaling kay Zeth matapos na makita ang lugar na pinagdalhan nito sa kanya. Hindi ito sumagot. Bumaba ito mula sa driver seat saka umikot papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan kung saan siya nakaupo at binuksan ang pinto.Naglapat ito ng labi saka ini-abot ang kamay sa kanya. "Come... Naghihintay na si Judge Herrera sa loob." From his hand, she darted her
AUTHOR'S NOTE:So this is it. The final chapter. Again, thank you dahil sinamahan ninyo si Zeth at Drey sa journey ng kanilang kwentong pag-ibig. At gaya ng pagsubaybay ninyo sa kuwento nila, hinihiling ko rin na sana samahan ninyo rin at subaybayan ang bagong kwentong pag-ibig na sinusulat ko.Ang kwento nina Prince Dylan at ni Serie sa Fated to Love You, My Prince'.Hanggang sa muli. Mahal ko po kayo....>>>>>>"Gusto kong malaman kung paanong naging mama mo si ma'am Aurora? How about nanay Zeny?" Tanong niya saka bahagya itong nilingon.They are at a private resort. Doon siya nito dinala matapos ang kasal nila kanina. At ngayon ay nasa terrace sila ng villa at sabay na minamasdan ang kalangitan na puno ng mga bituin.He is resting his body at the couch at siya naman ay nasa ibabaw ng katawan nito na nakasandal. They are both wrapped in a blanket while Zeth arms is tightly wrapped around her. "Si Mama ang biological mother ko. Si inay naman ang nagpalaki sa akin. Minah
Madilim, magulo, mausok at maingay. Iyon ang senaryong bumungad sa kanya pagkapasok na pagkapasok pa lamang niya sa lugar na iyon. Tiningnan niya ang kanyang wristwatch, alas ocho y kinse na ng gabi. Kung para sa iba, oras na iyon ng pagtulog o kaya'y pagsisiyesta.. Para sa kanila ang oras na iyon ay indikasyon pa lang ng pagsisimula ng kanilang gabi. Nagmadali siyang pumasok sa kwartong nagsisilbing dressing room nila. Nadatnan niya pa sina Stefanie at Mae doon na abala sa pag me-make-up. "Akala ko hindi ka na makakapasok ngayon, may nangyari na naman ba?" Si Stefanie na tinapunan siya ng tingin. Umiling siya. "Wala naman, hindi lang ako nakauwi ng maaga. Marami kasing customer sa coffee shop." sagot niya saka tinungo ang silyang nakatalaga sa kanya. Sa gilid non ay naroon na ang damit na isusuot niya para sa gabing iyon. Tulad rin iyon ng suot ng dalawang kasama. "Kung bakit ba kasi pinagtiyatiyagaan mo pang magtrabaho doon
Inalis niya sa isip ang posibilidad na isa iyon panaginip. She's sure now that it wasn't a dream or hallucination when Gen. Tamayo introduce him to them. Napilitan siyang tumayo ng dumating na sa puntong ipapakilala na siya ng Heneral dito kahit nanginginig ang kanyang mga tuhod. With dark piercing eyes, he stood infront of her. Walang kangiti-ngiti sa mga labi. Obviously, naalala rin siya nito. She smile bitterly. Paano siya nito makakalimutan kung siya ang pinakamalaking pagkakamali na nangyari sa buhay nito? "Andrea, this is Attorney Zethrius Miranda, a dearest friend and also my lawyer. Zeth this is Andrea, a very dear friend too." pagpapakilala ng Heneral habang namumungay ang mga matang nakatingin sa kanya. She swallowed hard. Biglang-bigla ay parang nabingi siya. The inside of the room suddenly seems dark. Kasing dilim ng aura ng
"Are you sure you can make him fall inlove with you?" Puno ng pagdududang ngisi sa kanya ng kanyang mga kaibigan. It was their breaktime and the five of them were sitting on the bench at the back of their campus na nasa ilalim ng malaking punong talisay. They are daring her since yesterday. Or should she say she was daring them since yesterday. "He was as cold as the artic ice.. as serious as the cold night. Parang hindi nga iyon marunong ngumiti. And then here you are telling us that you can make him fall for you." Taas kilay na sabi ni Jayla. "Ang sabi ni Cianna, wala daw sa vocabulary ni Zeth ang babae. Wala daw iyon ka inte-interest.. Kita mo naman the other day di ba? He just treat you like a passing wind when you tried to make pa-cute at him.." Si Vera. "Focus iyon sa pag aaral.." kibit-balikat lang ni Marga. They are all trying to discourage
"Hi Drey.." Agad na bati ng isa sa mga kaibigan ni Zethrius. Kung tama ang pagkakatanda niya. Carlo yata ang pangalan nito. He was smiling at her as if he wasn't talking trash behind her back. Ito yung nagsabi kahapon na mukhang payag siya sa all the way.Lihim siyang umismid pero siyempre hindi niya iyon ipinakita. Tumigil siya sa harap ng mga ito."Oh, hi.." she make it sound as if hindi niya inaasahan na naroroon ang mga ito."Mag-isa ka lang ba?" tanong muli nito.Ngumiti siya saka umiling. She then darted her eyes on their table na sinundan naman nito. "No, I'm with my friends.""I thought you're alone," he chuckled. "Yayayain sana kitang maki-join sa amin." dugtong nito saka pilyong tiningnan si Zethrius.She darted her eyes on him too."Hi Zeth.." she greeted him and smile sweetly.Lihim siyang nagtaas-ki
Pagpasok pa lang niya sa pinto ay kita na niya ang seryosong mukha ni Zethrius habang abala ang mga mata sa libro. He was alone on the two seater table on the corner of the library. Parang sinadya talaga nito na doon umupo para walang istorbo.Silently, she walk on a book shelves and pick a book. Ni hindi na niya tiningnan kung anong libro iyon. She just randomly pick it without looking at it. Ang totoo, Hindi naman siya pumunta doon para magbasa o mag aral. Nagpunta siya doon dahil nalaman niya mula kay Carlo na naroroon si Zethrius.She roam her eyes around. Mangilan-ilan lang ang studyante sa loob. And there were three girls sitting on the long table na pinakamalapit sa kinaroroonan nito.Ikinataas niya ng kilay ng mapansing hindi naman nakatuon ang pansin ng mga ito sa hawak na libro. All their eyes were secretly looking at him. Giggling and whispering words to ea
Ang masayang pakiramdam na dala niya hanggang sa kanyang pagtulog ay napalitan ng iritasyon at pagkainis.Naalimpungatan siya sa ingay at sigawan na nagmumula sa labas.Tiningnan niya ang maliit na orasan na nasa side table ng kanyang kama.. Alas dos ng madaling araw!Nagtiim-bagang siya. Hindi na niya iyon ipinagtaka. What else is new?"Galing ka na naman sa kerida mong hayop ka!"Narinig niyang sigaw ng kanyang ina.It was always the main topic. Ang pambababae ng kanyang Papa."Kaya nagkakandaletse-letse ang buhay natin dahil diyan sa kawalanghiyaan mo!""Tumigil ka na Dianna! Kung natalo ka sa casino huwag mo sa akin ibunton ang init ng ulo mo!""Walanghiya ka talaga!"Mga kalabog at kalansing na ng mga natapong bagay ang sunod niyang narinig."Lumayas ka rito!"Inis siyang dumapa at ibinaon ang ulo sa malambot na kutson ng kanyang kama. Hindi pa siya nakontento, ti