/ โรแมนติก / Sweet Kiss จุมพิตมธุรส / 1.ตบมาตบกลับนะ (2)

공유

1.ตบมาตบกลับนะ (2)

작가: rasita_suin
last update 최신 업데이트: 2025-02-24 16:32:23

เสียงประตูเปิดออกทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวจากภวังค์ความหลัง หันไปก็เห็นร่างสูงของเจ้านายใส่เสื้อคลุมยืนเท้าขอบประตู เธอจึงรีบก้มหน้าลงและเอ่ยขึ้นทันที

“ขอโทษค่ะเจ้านาย”

“เรื่องอะไร”

เสียงเข้มถามห้วนๆ เธอจึงเงยหน้าขึ้น ทว่าก็ไม่กล้าสบตาคู่คมดุนัก เธอไม่เคยทำงานพลาด ครั้งนี้มาถึงในตอนที่ชายหนุ่มยังทำกิจกรรมส่วนตัวอยู่เกรงว่าอีกฝ่ายจะตำหนิได้

“ดิฉันมาเร็ว...”

“ก็ตรงเวลานี่ เข้ามาเถอะ”

ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบแล้วหันหลังกลับเข้าห้อง ทำไมเธอต้องก้าวตาม แม้จะแปลกใจที่เจ้านายดูเฉยๆ หากก็นึกโล่งใจที่เขาไม่ติดใจเอาความกับการที่ตนมาขัดความสุข

หลายปีที่ทำงานในหน้าที่นี้กุลนารีกังวลเพียงเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหนุ่ม จึงพยายามไม่ยุ่มย่ามอยากรู้อยากเห็น ปิดหูปิดตา วางตัวอย่างเลขามืออาชีพทั้งที่ในใจไม่ได้อยากรับรู้เรื่องแบบนี้เลย ทว่ามันก็เป็นความกดดันในใจของเธอไปแล้ว

“คุณรับเงินกับเลขาผมแล้วก็กลับได้เลย”

พศินบอกกับหญิงสาวที่มีผ้าขนหนูพันตัวลวกๆ และยังนั่งอยู่บนโซฟา จบประโยคร่างสูงกำยำก็เดินเข้าห้องนอนไป

ไฟภายในนี้ถูกเปิดขึ้นมาแล้ว กุลนารีเห็นหน้าสาวรูปร่างอวบอัดชัดเจนว่าเป็นคู่ขาคนล่าสุดของเจ้านายที่ได้เจอหน้าบ่อยครั้งในระยะหลังมานี้ เพราะพศินคบหาผู้หญิงทีละคน ไม่ได้ดูใจแบบคนรักแต่เป็นการคบเอาไว้เป็นคู่นอน และหญิงสาวนึกขอบคุณเสมอที่เจ้านายเคลียร์เรื่องผู้หญิงของเขาเอง โดยเธอไม่ต้องเข้าไปวุ่นวายแม้แต่โทรนัด สิ่งเดียวที่เธอต้องทำคือเอาเงินสดมาให้

แม้จะพยายามสะกดสายตาให้มั่นคงเข้าไว้เหมือนไม่ได้เห็นอะไรบาดหูบาดตามาก่อน ทว่าก็รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายมองเธอด้วยสายตาราวอาฆาต เมื่อหญิงสาวขยับลุกขึ้นกลุนารีก็เปิดกระเป๋าเตรียมส่งเงินให้ ซึ่งเธอเตรียมใส่ซองพร้อมอย่างเรียบร้อยเพราะรู้อยู่แล้วว่าเจ้านายต้องการให้เอาเงินสดมาให้เพื่อทำอะไร

“นี่ของคุณค่ะ”

มือบางหยิบซองเงินหนาส่งให้ ความจริงก็อยากให้หลังจากเจ้าตัวแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว แต่เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นว่าเธอเก็บเงินของตนไว้จึงให้ไปเลยดีกว่า

สาวหุ่นเซ็กซี่ เม้มปาก มองซองจากเธอก่อนจะคว้าไปทันที แล้วเหลือบขึ้นมองเธอด้วยความเจ็บแค้นใจ คิดว่าอีกฝ่ายคงอับอายนั่นทำให้กุลนารีนึกอยากขอโทษ

“เอ่อ ฉันขะ...”

เพี้ยะ!!

แม้แทบไม่อยากเชื่อ แต่ใบหน้าที่ชาไปทั้งแถบบอกชัดว่าตัวเองเพิ่งเจอกับอะไร กุลนารีกะพริบตาไล่ความมึน หันกลับมามองคนที่ตบหน้าตน เธอเข้ามาขัดจังหวะของความสุขก็จริง แต่ถึงกับต้องตบเลยหรือ ทว่ายังไม่ทันจะพูดอะไรเสียงราบเรียบก็ดังขึ้น

“อ้อ...กุลนารีอย่าเพิ่งกลับนะ โทรจองโต๊ะกินกลางวันกับผมก่อน ร้านอาหารไทยที่ไหนก็ได้ใกล้ๆ อยากกินข้าว”

พศินโผล่หน้าออกมาบอกก่อนจะผลุบกลับเข้าไปในห้องโดยไม่มีทีท่าสนใจอะไรอีก ทำให้สาวร่างอวบตรงหน้าเธอกระฟัดกระเฟียดเดินตามเขาเข้าไปในห้อง กุลนารีจึงเอ่ยท้วงทันทีด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะตามไปทำให้เจ้านายของตนขุ่นเคือง

“คุณจะไปไหนคะ”

“ไปเอาเสื้อผ้าในนั้นสิยะ”

เจ้าตัวหันมาทำตาขวางใส่ก่อนจะสะบัดหน้าเข้าห้องไป กุลนารีมองตาม ถอนหายใจยาวอย่างเซ็งจัด แต่ต้องสั่งอาหารจึงจัดการเสิร์ชหาเบอร์ร้านที่จำได้ว่าถูกปากพศินจากนั้นก็โทรจองโต๊ะ

เมื่อวางสายสาวสวยร่างอวบอัดก็เดินกระแทกเท้าออกมาพร้อมหอบเสื้อผ้ามาด้วย เธอคิดว่าเจ้าตัวคงต้องการอะไรจึงเดินมาหาอีก ทว่าพอจะเอ่ยถามมือของอีกฝ่ายก็ยกตวัดมา คราวนี้กุลนารีขยับหลบทว่าปลายนิ้วก็ยังโดนหน้าเธออยู่ดี แม้ไม่เจ็บเท่าครั้งแรกหากก็ทำเอาหงุดหงิด หญิงสาวคว้าข้อมือคนตบทันที

“คุณมาตบฉันทำไม”

“เสนอหน้ามาขัดจังหวะ ยังจะถามอีกเหรอ”

“ก็ตบไปแล้วทีนึงไม่ใช่เหรอ”

ไม่ใช่ว่ายอมให้ตบฟรีครั้งหนึ่งหรอก แต่พอเข้าใจได้ว่าใครโดนเข้าแบบนี้ก็ต้องเคืองเป็นธรรมดา และกุลนารีก็กำลังพยายามปล่อยวางอยู่ ไม่อยากมีปัญหากับคู่ขาของเจ้านาย ทว่าอีกฝ่ายกลับยังจะตบซ้ำแบบนี้เธอไม่ยืนรอมือเฉยๆ แน่

“ไม่รู้ล่ะ เห็นแล้วมันหงุดหงิด ปล่อย!”

“ถ้าปล่อยมือแล้วคุณจะตบฉันอีกไหมล่ะ”

อีกฝ่ายชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะกระชากมืออย่างแรงกุลนารีเองก็ยอมปล่อย ไม่เซ้าซี้ ทว่าก็กำชับซ้ำเมื่อสาวสวยฮึดฮัดใส่

“ขอบอกว่าถ้าตบมาอีกฉันจะตบกลับนะคะ”

“แกกล้าเหรอ”

สาวร่างอวบชูมือขึ้นเตรียมตัว แววตาถมึงทึงราวกับยอมไม่ได้ กุลนารีจึงจับกระเป๋าตนเองชูพร้อมตอบโต้เหมือนกัน แต่ยังใจเย็นพอที่จะเตือนสติ

“คุณจะมีเรื่องกับฉันก็ได้ แต่ฉันไม่ปล่อยให้คุณทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียวแน่ แล้วถ้าเจ้านายฉันรู้เข้า คุณคิดว่าเขาจะคิดยังไง เขาไม่สนใจฉันหรอก แต่สำหรับคุณ...เจ้านายอาจจะลองทบทวนดูอีกทีว่าผู้หญิงนิสัยขี้โมโห ใจร้อน ชอบลงไม้ลงมือ น่าคบหาต่อไปหรือเปล่า”

เห็นได้ชัดว่าเจ้าตัวฉุกคิดตามเธอ ไม่นานก็ลดมือลงหากก็เชิดหน้าอย่างไม่ยอมแพ้

“ฉันไม่ได้กลัวที่แกขู่หรอกนะ คุณพศินถูกใจฉัน เขาไม่เบื่อฉันง่ายๆ หรอก แต่ฉันไม่อยากลดตัวลงไปตบตีกับแค่เลขาอย่างแก”

พูดจบก็สะบัดหน้าเดินงุ่นง่านไปยังห้องน้ำ

กุลนารีนึกในใจว่า แล้วที่ตบเธอและพยายามจะตบซ้ำเมื่อครู่ ไม่เรียกว่าตบตีหรืออย่างไร ทว่าหญิงสาวก็รู้ว่าไม่ควรต่อความยาวให้เป็นเรื่องเป็นราว เพราะหากมีเรื่องกันจริง พศินอาจไม่พอใจเธอแทนที่จะเป็นคู่ขาของเขา

=====

ใครจะยืนรอให้ตบเฉยๆ กันล่ะ ใช่ไหมคะทุกคน ^-^

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   30.เลขาที่รัก (2)

    เปิดตู้เสื้อผ้าที่ชายหนุ่มบอกว่าเป็นฝั่งของตนกุลนารีก็ต้องอึ้ง มีชุดนอนแขวนอยู่ราวตั้งใจให้เห็น เป็นชุดเครสสั้นสายเดี่ยวผ้าซาตินสีครีม ไม่แน่ใจว่าพศินเป็นคนจัดการหรือมารดาของเธอกับเขากันแน่ หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ ไม่เคยใส่ชุดนอนแบบนี้ แต่เสื้อผ้าที่เธอเอาไปฮันนีมูนก็ใส่ครบแล้ว และตอนนี้ก็ซักเสร็จเรียบร้อยเธอเพิ่งอาบเสร็จ ใส่เสื้อคลุมของชายหนุ่มอยู่ โดยพศินบอกให้ใส่เสื้อผ้าของเขาแทนเหมือนครั้งก่อน แต่เธอก็รู้สึกแปลกๆ ขณะนี้ชายหนุ่มอาบน้ำจึงดูนั่นนี่ไปพลาง แล้วก็มาเจอกับชุดนี้ ปากอิ่มกัดเบาๆ ครุ่นคิด ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจด้านหลังของเจ้าของร่างบางที่ยืนทาครีมอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้งทำเอาคนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำชะงักกึก ใจร้อนรุมขึ้นมาทันควัน หากก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แล้วก้าวเข้าไปกอดอีกฝ่าย“ชุดคุณทำผมตื่นเต้นนะเนี่ย”เขาเอ่ยแซว ก่อนจะไล่จูบซอกคอหอมกับบ่าไหล่ขาวผ่องที่แทบจะไม่มีอะไรปกปิดอย่างรุกร้อน“อื้อ อย่าเพิ่งใจร้อนสิคะ”กุลนารีท้วงเบาๆ ทว่าคนเป็นสามีก็ยังแตะไล้เนื้อผิวเธอไม่หยุด ไม่เพียงเท่านั้น มือหนายังเคลื่อนมาหาอกอวบอย่างรวดเร็วอีกด้วย“โอ๊ะ ไม่ใส่เหรอ?”คำถามที่น้ำเสียง

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   30.เลขาที่รัก (1)

    รถตู้คันโตของบ้านพศินมารับทั้งสองคนที่สนามบินหลังกลับจากฮันนีมูน กุลนารีเผลอหลับไปเพราะรถค่อนข้างติด และรู้สึกตัวเมื่อชายหนุ่มปลุก ก้าวลงจากรถตามร่างสูงกำยำก็รู้สึกถึงความผิดปกติ“ที่ไหนคะ”หญิงสาวถามพศินพร้อมสีหน้างุนงง เมื่อเห็นลานจอดรถไม่คุ้นเคยชายหนุ่มยิ้มบาง มือหนาวางลงบนผมเธอแล้วโยกหัวเบาๆ ยื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆ“คอนโดของเรา”“คอนโดเรา?”“ใช่ครับ”เขาตอบรับแล้วจับมือเธอให้เดินไปยังหลังรถที่คนขับรถยกกระเป๋าสองใบลงมาให้เรียบร้อยแล้ว“ขอบคุณครับลุงชิต”“ผมขนไปให้นะครับ”“ไม่เป็นไรครับ ที่เหลือผมกับแก้มจัดการได้ ว่าแต่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ”“ครับผม คุณดารนีกับแม่ของคุณหนูจัดการดูแลทั้งหมดด้วยตัวเองเลยครับ”ลุงชิตคนขับรถตอบแล้วยื่นคีย์การ์ดให้พศิน ชายหนุ่มขอบคุณอีกครั้งก่อนจะบอกให้กลับไปได้ ขณะที่กุลนารีได้แต่ยืนงงงันว่าเรื่องอะไรกันแน่“มีอะไรเหรอคะ”“ไปคุยกันที่ห้องดีกว่า”เธอเดินตามชายหนุ่มอย่างมึนๆ พศินจัดการกับกระเป๋าทั้งสองใบด้วยตัวเอง แม้เธอจะช่วยเขาก็ส่ายหน้ากระทั่งมาถึงหน้าห้องหนึ่งชายหนุ่มก็ให้คีย์การ์ดกับเธอ“เปิดเข้าไปสิ”กุลนารีรับมาเปิด พศินพยักพเยิดให้เธอเดิน

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   29.ฮันนีมูนสุดสวีต (2)

    “ไหนให้แก้มเริ่มไงคะ”เสียงหวานพร่าเบาชิดปากเขา ดูเชิญชวนจนคนถูกต่อว่าต้องกลืนน้ำลาย ยากเหลือเกินที่จะยั้งตัวเองได้ในเมื่อทุกสัดส่วนบนเรือนกายสาวที่เขาเคยสัมผัสมางดงามเย้ายวนนัก แม้ยามหลับตาก็ยังตราตรึงอยู่ในหัว ยิ่งคิดถึงก็ยิ่งอยากจับร่างนวลลออกดลงมาด้านล่างแล้วล่วงล้ำโลดแรงเสียเดี๋ยวนี้ปากได้รูปเผยอเปิดรอโดยไม่พูดอะไร หากก็บ่งบอกชัดว่าเขาต้องการให้เธอต่อแล้ว กุลนารีผ่อนลมหายใจยาว รู้สึกคนตรงหน้าช่างยั่วเสียจริง เดี๋ยวเธอจะรุกให้เขาระทวยเลยคอยดูกุลนารีเข่นเขี้ยวก่อนแตะไล้ลิ้นตนบนกลีบปากกระด้าง ตั้งใจยั่วเย้าชายหนุ่มก่อนจะสอดแทรกพัวพันกับปลายลิ้นอุ่นอย่างนุ่มนวลอ่อนหวานซ่านใจ มือบางลูบคลำอกหนากับกล้ามท้องเป็นมัดตามความพอใจ โดยลืมไปว่าสิ่งที่ตนทำนั้นไม่ได้ทำให้เจ้าของร่างสูงอ่อนระทวยทว่ายิ่งแกร่งกล้าขึ้นเท่าทวีคูณมากกว่าหญิงสาวถอนจูบย้ายมาขบเม้มใบหูอีกฝ่ายเมื่อคิดว่าตนเองน่าจะลองทำอย่างอื่นบ้าง แม้ในอกจะวูบวาบ เนื้อตัวร้อนผ่าว ทว่าก็อยากเดินหน้าปลุกกายหนุ่มต่อให้สำเร็จปลายลิ้นเล็กที่เลียเบาๆ ที่หูทำเอาพศินถึงกับต้องขบกรามแน่น ทั้งเจ้าตัวยังเปลี่ยนมาไล้ซอกคอเขาสลับเม้มแผ่วเบา มือหนา

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   29.ฮันนีมูนสุดสวีต (1)

    ร่างบางยืนริมระเบียงกอดอกมองฝนที่โปรยปรายด้านนอกแล้วก็อดลูบแขนตนเองเพราะอากาศค่อนข้างเย็นไม่ได้ แต่เธอก็ชอบมอง ธรรมชาติแห่งขุนเขารอบทิศทางยามฝนตกให้ความรู้สึกชุ่มฉ่ำใจ คนที่แทบไม่มีเวลาได้พบเห็นความงดงามที่ธรรมชาติรังสรรค์ยิ้มบางครู่หนึ่งร่างกายเธอก็ถูกโอบล้อมด้วยความอบอุ่นกับกลิ่นกรุ่นอันคุ้นเคย“อากาศเป็นใจดีจัง”เสียงทุ้มพึมพำ ใบหน้าขาวคมคายแนบแก้มกับเธอขณะวางคาง คมสันมาบนบ่า“คุณวีก็”เธอเพียงท้วงเบาๆ อย่างเขินอายที่ชายหนุ่มวกเข้ามาเรื่องนี้อีกแล้วนับแต่คืนวันแต่งงานพศินไม่เคยปล่อยให้เธอนอนนิ่งๆ จนหลับไปเลยสักคืน ทั้งสองคนแต่งงานเมื่อสองอาทิตย์ก่อนทว่าเพิ่งมีเวลามาฮันนีมูน ซึ่งจริงๆ แล้วชายหนุ่มกับกุลนารีไม่เห็นว่าจำเป็นอะไร แต่บิดามารดาของทั้งสองฝ่ายอยากให้ใช้เวลาส่วนตัวด้วยกัน ทั้งคู่จึงพยายามเคลียร์งานและจองที่พักเป็นจังหวัดทางภาคเหนือ ช่วงปลายฝนเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูหนาว อากาศกำลังดี และกุลนารีโตที่ชลบุรี เธอได้เห็นทะเลบ่อยครั้งทว่ายังไม่เคยเที่ยวทางเหนือ พศินจึงตามใจ โดยมีญาดาช่วยเธอหาที่พักแสนโรแมนติกเหมาะกับคู่รัก‘บ่นว่าตัวเองไม่มีแฟนสักที สุดท้ายแต่งก่อนพริกอีกนะ’อีกฝ่ายแซ

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   28.สินสอดทองหมั้น (2)

    “อะไรของแก”พ่อเธอสวนขึ้น ท่าทางไม่พอใจแต่มารดาจับแขนท่านแล้วพยักหน้าเล็กน้อย เห็นชัดว่าพ่อหงุดหงิด แต่กุลนารีลุกขึ้นก่อนแล้วเดินนำขึ้นไปชั้นบนเพราะคุยส่วนร้านด้านหน้าก็ต้องได้ยิน บิดายอมเดินตามเธอมาจนถึงชั้นสามซึ่งเป็นห้องของเธอ เป็นพื้นที่ที่กุลนารีคิดว่าน่าจะปลอดภัยเสียงไม่เล็ดลอดไปถึงแขก“แกมาขัดฉันทำไมห๊ะนังแก้ม แกก็เห็นว่าทางนั้นเขากำลังจะตกลงอยู่แล้ว”คุณสรรชัยเอ่ยเสียงเข้มทันทีที่ภรรยาของตนประตูปิดลง“มันมากไป พ่อเกรงใจบ้านคุณวีบ้างสิ แล้วก็พ่อไม่น่าพูดแบบนั้นเลย เรื่องแก้มกับเขามันต่างคนต่างเต็มใจ พ่อไปพูดเหมือนคุณวีล่วงเกินแก้มแบบนั้นได้ยังไง”เธอใส่เป็นชุด โมโหจนเสียงสั่นไปหมด“แกชักเอาใหญ่แล้วนะ ยังไงฉันก็เป็นพ่อแก ฉันมีสิทธิ์จะเรียกสินสอดแกเท่าไรก็ได้”“ไหนพ่อบอกว่าไม่ขายลูกกินไง แล้วนี่มันอะไร ถ้าพ่อเรียกขนาดนี้แก้มจะไม่แต่ง แก้มจะไปอยู่กับคุณวีเลย ไม่ต้องมีงานแต่ง สินสอดทองหมั้นอะไรทั้งนั้น”“นังแก้ม!”ร่างหนาของคุณสรรชัยพรวดเข้ามาหาลูกสาว ขณะที่หญิงสาวยืนนิ่งเชิดหน้าเข้าหา พร้อมรับมือเต็มที่ไม่ว่าจะเจอกับอะไร แต่คุณดวงกมลเข้ามาขวางสามีเอาไว้“อย่าพ่อ พ่อสัญญากับคุณวีเขา

  • Sweet Kiss จุมพิตมธุรส   28.สินสอดทองหมั้น (1)

    ‘แอบเก็บเงียบเลยนะคุณเลขา’ญาดาตัดพ้อมาตามสาย หากก็ไม่ได้ดูโกรธขึ้งวันนี้พศินกลับบ้านของเขา ชายหนุ่มบอกว่าจะไปคุยกับบิดามารดาเรื่องไปคุยกับที่บ้านเธอ ดูเหมือนเขาอยากไปภายในไม่กี่วันนี้ กุลนารียังกังวลว่าทางด้านครอบครัวของชายหนุ่มจะเห็นด้วยหรือไม่ กลัวกับสิ่งที่จะตามมาเมื่อครอบครัวของเขาไปเจอกับครอบครัวเธอ แต่ในใจส่วนลึกเธอมีความสุขกับคำขอแต่งงานจากพศิน“มันเกิดขึ้นเร็วน่ะ แก้มก็ตั้งตัวไม่ติดเหมือนกัน”เธอบอกไปตามตรง เพราะตัวเองก็ยังสับสนกับความสัมพันธ์ที่แปรเปลี่ยนกะทันหันอยู่‘นึกว่าแอบคบกันมานานแล้วเสียอีก’เพื่อนสาวพึมพำราวไม่น่าเชื่อ“เรียกว่าแอบมองล่ะมั้ง แก้มพยายามไม่คิดอะไรกับเจ้านาย แล้วก็คิดว่าตัวเองทำได้มาตลอด แต่มาถึงจุดนึงกลับรู้ว่าไม่ใช่”หากเป็นคนอื่นเธอคงไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจอย่างละเอียด แต่เพราะเป็นญาดา และเรื่องก็มาถึงขั้นที่อาจจะลงเอยด้วยการแต่งงานซึ่งหากเกิดขึ้นจริงเธอก็อยากให้อีกฝ่ายรู้เป็นคนแรก เป็นเพื่อนเจ้าสาวกุลนารีมีฝันหวานๆ เรื่องความรักและการแต่งงานตามประสาผู้หญิงทั่วไป แต่เพราะเธอต้องเลือกครอบครัวก่อน แม้จะอยากได้รับความรักจากใครสักคนมาตลอด ทดแทนทางบ้านที่

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status