Sweet Kiss จุมพิตมธุรส

Sweet Kiss จุมพิตมธุรส

last update최신 업데이트 : 2025-03-23
에:  rasita_suin연재 중
언어: Thai
goodnovel18goodnovel
평가가 충분하지 않습니다.
62챕터
189조회수
읽기
서재에 추가

공유:  

보고서
개요
목록
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.

“ถ้าความรักซื้อได้ ฉันจะซื้อหัวใจของเจ้านาย” ในเมื่อเขาแสนจะเข้มงวด เย็นชา หน้าตาย และใช้เงินแลกทุกอย่าง เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเงินซื้อ ‘หัวใจ’ เขาได้หรือไม่ ‘พศิน’ ผู้บริหารหนุ่มที่ตอบแทนทุกอย่างด้วยเงิน รวมถึงเซ็กส์ดีๆ แม้แต่กระทั่ง ‘น้ำใจ’ ‘กุลนารี’ เลขาสาวสายสตรอง แกร่งพร้อมสู้ทุกสถานการณ์แต่บางครั้งก็แอบเหนื่อยใจจนนึกอยากทุบเจ้านายสักครั้ง!

더 보기

1화

บทนำ

Judy’s POV

Today was supposed to be the day my fated mate and I got engaged. But now I’m watching him kiss another woman. Marrying her could make him the future Alpha because she’s the daughter of Gavin Landry, the most powerful Lycan chairman in the world.

A couple of months ago, our Alpha died during a battle and now all the candidates are competing for that position, including my mate, Ethan.

Everyone knows the Lycan’s control the werewolf population. And Gavin? He could singlehandedly appoint everyone the new Alpha.

So, Ethan made his choice.

Her, not me.

“Get me a whiskey and a martini for the lady,” A deep voice sounded from nearby. “Is it the future bride, or the future groom that’s got you in a mood?”

“I’m just not into parties,” I decided to say.

“Nor am I,” he murmured. “I’m here out of obligation.”

The bartender placed my drink in front of me and I immediately took a sip, sighing in contentment. I waited for the alcohol to do its job and finish numbing the pain.

Every time Ethan kissed her it killed me a little more.

How had my life taken such a devastating turn? How could my fated mate do this to me? Did our 2 years together truly mean nothing? Did the mark on my neck mean that little to him?

“Thank you for the drink,” I told the man.

I took one last sip of my martini and started to get down from the stool, except my blouse snagged on the corner of the counter and just as I heard a tearing sound, I began to fall to the ground. I closed my eyes, bracing myself for the impact, but it never came.

Instead, I felt strong arms wrapping around my body, lifting me into the air. I opened my eyes and peeked up at the man who caught me, and my breath hitched.

He was so handsome.

He held me with ease as if I weighed nothing and I could tell from the feeling of his arms around me that he was muscular. He smiled down at me and a dimple appeared on his right cheek.

I wanted to lick that dimple.

“Madam, are you falling for me?” He asked teasingly.

I stared at him for a heartbeat longer before I squinted my eyes at him, seeing what he did there.

“You’re a funny one, aren’t you?”

He grinned. Then he looked at my shirt and immediately frowned.

“Let me take you to my suite upstairs,” he said, making my heart skip a beat.

“What?” I said in barely a whisper.

His eyes met mine and I got lost in their beauty for a moment.

Goddess, his good looks were sinful.

“Your shirt is ripped. I have one you can wear upstairs in my VIP suite,” he explained.

I blinked a couple of times and gave a nervous chuckle.

“Oh, alright. Thank you,” I managed to sputter.

He turned to the bartender.

“Charge our drinks to my suite,” he ordered.

“Yes, sir.”

I allowed the man to carry me out of the room.

His arms were so warm that I found myself resting my head against his broad chest, breathing in his minty scent. My wolf was practically purring in my mind. She’d been quiet for most of the evening while she licked the wounds the broken mate bond had caused. But right now, it was as if she had forgotten she was heartbroken.

“Take off your shirt,” he ordered once we were in the suite. He had released me and was walking to the closet.

“Excuse me?” I squeaked.

“So, you can put on a new shirt,” he explained.

“Right,” I breathed.

I lifted my ripped shirt over my head and threw it onto the bed, leaving me in only my bra from the waist up. Once he found a shirt, he turned around to face me, and his entire body froze as his eyes trailed down my body. I was too busy checking him out to notice him staring at me but the longer I stared at him, the more I started to recognize him.

Then, realization struck me, and I gasped.

“It’s you…” I breathed, taking a step back.

His eyes shifted upward and met mine; his brow arched.

“You know me?” He asked.

“I know of you,” I clarified.

The corner of his lips tipped upward as he walked towards me, slowly, as if he were stalking his prey. I could practically hear the sounds of my heartbeat.

“And what do you know of me?”

“Only what I’ve heard…” I admitted.

“And what have you heard?”

“You’re Gavin Landry, Lycan Chairman. You’re a playboy. You have a new woman each week and you never sleep with the same woman twice.”

He raised his brows.

“Is that so?” He asked. “Tell me more about myself.”

Hell, he's the father of the bride and Ethan's future father-in-law? I'm confused, I don't know what I should do. But I'm not surprised I didn't recognize him at first. The Lycan family isn't high profile, they're more used to staying behind the scenes than becoming politicians and celebrities like werewolf Alpha.

Should I tell him who I am? But that would be stupid at this moment.

He continued to walk towards me, and I continued to walk backward until my back hit the wall.

“What more do you want to know?” I asked, my voice coming out breathy.

“Everything.”

I’m not sure if it was the martini speaking or me, but I decided to be bold. If Ethan can indulge himself in someone new, then so could I.

I lifted my gaze to meet his as he neared closer.

“Your eyes…” I started to say. “I’ve heard that they were mesmerizing, and I must agree.”

“What else?”

I swallowed the lump in my throat.

“When you smile, you have this adorable dimple on your cheek…” I whispered.

He was only inches from me now, staring so intently at me that I thought I would burn up under his scrutiny.

He licked his lips, drawing my attention to his mouth.

“And your lips…”

Before I could finish that sentence, his mouth crashed into mine. His kiss was anything but soft and sweet but filled with hunger and possession. I kissed him with just as much eagerness. His tongue made its way between my lips, tasting every inch of me. He lifted me into the air, my body pinned between the wall and him. Instinctively I wrapped my legs around his waist and allowed him to deepen the kiss.

His lips trailed down the nape of my neck and warmth spread across my body as I felt him sucking on my soft flesh.

All self-control and common sense left my mind the moment his lips touched mine. All I could think about was Gavin; he consumed my mind, body, and soul entirely. I pulled at his tie, wanting to take it and his shirt off. He helped me undo his tie and then lifted his shirt over his head, tossing it to the ground.

I let my fingers explore his body; they roamed over his abs and up his broad shoulders.

I moaned into his mouth as his lips found mine again.

“Are you sure you want this?” He asked between kisses.

“Yes,” I rasped out. “We are both willing adults, so why not?”

His lips were on mine again and just as he was about to take off my bra, I received a tearful mindlink from my adoptive mother.

“Judy! Please, come home!” She sounded panicked; my mother never panicked.

Hearing her voice was like cold water being dumped on my head and I gasped. I let my legs fall from around him and I pressed against his chest.

“Stop,” I said breathlessly. “I have to go.”

He frowned.

“I don’t have much patience; stop joking,” he says, a hint of anger in his tone.

“I’m so sorry. But I’m sure you have plenty of other options,” I said and started to run towards the door, but he grabbed my arm, stopping me.

I whirl around to face him, my own anger rushing to the surface but before I can say anything, he points to the bed.

“Your shirt is ripped, remember?”

I looked down at my bra with a frown.

“Oh…”

He sighed, grabbing his shirt and putting it over my head.

I inhaled deeply and warmth spread throughout my body; it smelled like him.

……

The moment I stepped into the house; I could hear my mother sobbing.

“Judy?” My mother sobbed; I could hear that she was in the kitchen and my heart stuttered at the sound of her broken voice. “Your father was taken away by the Gammas tonight.”

펼치기
다음 화 보기
다운로드

최신 챕터

더보기

댓글

댓글 없음
62 챕터
บทนำ
เสียงข้อความเข้าทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงบิดขี้เกียจ เธอรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนหน้านี้แล้วในเวลาปกติที่ต้องไปทำงาน แต่เมื่อเป็นวันหยุดหญิงสาวก็อยากนอนต่อ แต่เสียงมือถือที่ดังขึ้นซ้ำทำให้เจ้าตัวหงุดหงิดจึงคว้ามาดูอย่างเซ็ง ๆ ทว่าเห็นชื่อบนข้อความแล้วร่างบางก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่ง‘เอาเงินสดมาที่คอนโดผมก่อน 11.00’เมื่อกดเข้าไปอ่านข้อความของเจ้านายแล้วก็ทำให้เธอต้องอ่านข้อความที่ถูกส่งมาก่อนหน้า ซึ่งเป็นแจ้งเงินเข้าบัญชีจากธนาคาร“สามหมื่น”หญิงสาวถอนหายใจแล้วบ่นอุบอิบ“ไม่พกเงินติดตัว พกเช็คบ้างก็ดีนะคะเจ้านาย”แม้จะขัดเคืองใจหากก็รีบก้าวลงจากเตียงเพื่อไปทำหน้าที่เลขาส่วนตัวผู้ถูกเรียกใช้ได้ตลอดเวลาเจ้าของร่างบางที่กำลังกดเงินหน้าตู้เอทีเอ็มมองซ้ายมองขวาดอย่างหวาดระแวง ไม่อยากให้ใครรู้เห็นว่าตนกดเงินค่อนข้างเยอะ เมื่อเงินออกมาก็รีบเอากระเป๋าจ่อใกล้ๆ เพื่อหยิบใส่โดยเร็วที่สุด แม้จะกังวลแต่มันช่วยไม่ได้ในเมื่อไม่มีเวลาไปถอนเงินที่ธนาคารหญิงสาวรีบออกจากบริเวณหน้าร้านสะดวกซื้อใกล้คอนโดไปขึ้นรถไฟฟ้าที่สถานีซึ่งอยู่ไม่ห่างนัก เธอมีรถแต่ใช้รถไฟฟ้าสะดวกกว่าเพราะคอนโดเจ้านายหนุ่มอยู่ติดรถไฟฟ้าเหมือนก
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
1.ตบมาตบกลับนะ (1)
“อ๊ะ...”มือบางยกขึ้นปิดปากตัวเองก่อนจะหลุดเสียงอุทานออกมาพร้อมก้าวถอยหลัง ตาเธอเหลือบไปสบกับดวงตาคู่คมเข้มเข้าพอดี ขณะที่เสียงแว้ดดังขึ้น“อ้าย! เข้ามาได้ยังไง นังบ้า!”ขาเรียวก้าวถอยหลังอย่างไม่เป็นกระบวน ผลุนผลันหันกลับออกประตูมาแล้วรีบปิดลงราวหนีซอมบี้ แผ่นหลังบางทิ้งพิงผนังพร้อมลมหายใจหอบกระชั้นนอกเหนือจากตกใจแล้วเธอยังหน้าร้อนผ่าวราวขัดเขิน เขินหรือ? ไม่หรอก จะเขินทำไมเธอไม่ใช่คนที่นั่งอยู่บนตักเจ้าของร่างสูงนั่นสักหน่อยกุลนารีพยายามหลับตาลงระงับอาการอกสั่นขวัญแขวนระคนอายของตน ทว่าสายตาคมดุกลับวาบขึ้นมาในมโนสำนึก คิ้วเรียวสวยขมวดก่อนจะลืมตาแววตาเจ้านายสื่อถึงอะไรกันแน่?เธอยืนนิ่งรอคอยอยู่หน้าห้อง ในเมื่อถูกสั่งให้มา แต่มาถึงในเวลาไม่เหมาะไม่ควรก็ยังไม่อาจไปไหนได้ แม้ไม่รู้ว่าธุระส่วนตัวของชายหนุ่มจะเสร็จเมื่อไรกุลนารีก็ไม่กล้าเสี่ยงขัดคำสั่งหญิงสาวไม่ได้กลัว ทำงานร่วมกันมานานจนเลยจุดกลัวมาแล้ว ทว่าไม่คิดขัดคำสั่งอีกฝ่าย เพื่องานที่มั่นคงทำให้กุลนารีไม่เคยปริปากบ่นหรือแสดงความไม่พอใจเมื่อเจ้านายหนุ่มเรียกหา ตอนรับหน้าที่เลขาเต็มตัวใหม่ๆ เจ้านายอย่างพศินตั้งแง่กับเธอด้วยความไ
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
1.ตบมาตบกลับนะ (2)
เสียงประตูเปิดออกทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวจากภวังค์ความหลัง หันไปก็เห็นร่างสูงของเจ้านายใส่เสื้อคลุมยืนเท้าขอบประตู เธอจึงรีบก้มหน้าลงและเอ่ยขึ้นทันที“ขอโทษค่ะเจ้านาย”“เรื่องอะไร”เสียงเข้มถามห้วนๆ เธอจึงเงยหน้าขึ้น ทว่าก็ไม่กล้าสบตาคู่คมดุนัก เธอไม่เคยทำงานพลาด ครั้งนี้มาถึงในตอนที่ชายหนุ่มยังทำกิจกรรมส่วนตัวอยู่เกรงว่าอีกฝ่ายจะตำหนิได้“ดิฉันมาเร็ว...”“ก็ตรงเวลานี่ เข้ามาเถอะ”ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบแล้วหันหลังกลับเข้าห้อง ทำไมเธอต้องก้าวตาม แม้จะแปลกใจที่เจ้านายดูเฉยๆ หากก็นึกโล่งใจที่เขาไม่ติดใจเอาความกับการที่ตนมาขัดความสุขหลายปีที่ทำงานในหน้าที่นี้กุลนารีกังวลเพียงเรื่องส่วนตัวของเจ้านายหนุ่ม จึงพยายามไม่ยุ่มย่ามอยากรู้อยากเห็น ปิดหูปิดตา วางตัวอย่างเลขามืออาชีพทั้งที่ในใจไม่ได้อยากรับรู้เรื่องแบบนี้เลย ทว่ามันก็เป็นความกดดันในใจของเธอไปแล้ว“คุณรับเงินกับเลขาผมแล้วก็กลับได้เลย”พศินบอกกับหญิงสาวที่มีผ้าขนหนูพันตัวลวกๆ และยังนั่งอยู่บนโซฟา จบประโยคร่างสูงกำยำก็เดินเข้าห้องนอนไปไฟภายในนี้ถูกเปิดขึ้นมาแล้ว กุลนารีเห็นหน้าสาวรูปร่างอวบอัดชัดเจนว่าเป็นคู่ขาคนล่าสุดของเจ้านายที่ได้เจอ
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
1.ตบมาตบกลับนะ (3)
เธอไม่อยากนั่งรอตรงโซฟาที่ได้เห็นพวกเขาทำกิจกรรมอย่างว่าเต็มตา ด้วยรู้สึกนั่งไม่ลง อึดอัดขัดเขินแปลกๆ กุลนารีจึงพาตัวเองเข้าไปในห้องครัวจัดการเก็บล้างสิ่งที่อยู่ในนั้นรอเจ้านายของตน ซึ่งเธอก็ทำอยู่บ่อยครั้งเมื่อถูกเรียกให้มายังคอนโดของชายหนุ่มทว่านี่เป็นครั้งแรกที่เปิดเข้ามาแล้วเจอโป๊ะแตกเข้า โดยมากพศินจะทำกิจกรรมส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว หรือไม่ก็ยังอยู่ในห้องนอนซึ่งเธอพอรับรู้ได้จากเสียง นั่นก็นับว่าน่าขนลุกพอแล้ว แต่ครั้งนี้ทำเอาหัวใจแทบวายจริงๆ แถมภาพนั้นยังติดตาอยู่เลย ให้ตายสิ!“จองโต๊ะแล้วใช่ไหม”เสียงเข้มเรียบๆ ดังขึ้น กุลนารีลมหายใจสะดุด ใจกระตุกวูบ หากก็พยายามปรับสีหน้าของตนให้เรียบเฉยแล้วหันไปยังชายหนุ่ม“ค่ะ”“คุณไม่ต้องทำก็ได้ เดี๋ยวแม่บ้านก็มาแล้ว”เจ้าของร่างสูงยืนกอดอกพิงขอบประตูมองเธอด้วยแววตาคมดุเช่นเดิมเหมือนทุกวัน ทว่ากุลนารีกลับรู้สึกว่าตนเองหน้าร้อนขึ้นมาเสียอย่างนั้น“เสร็จแล้วล่ะค่ะ”เธอบอกพร้อมล้างมือเรียบร้อย ซับน้ำกับผ้าเช็ดมือเสร็จก็เดินไปหยิบกระเป๋าของตนที่โต๊ะกินข้าวชายหนุ่มขยับตัวเดินนำไปก่อนเป็นเวลาเดียวกับที่สาวสวยร่างอวบออกจากห้องน้ำมาพอดี“เบลขอไปทานข้า
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
2.คู่ขาอีกคน (1)
“ตบเลยเหรอ”เพื่อนสาวคนสนิทอุทานเสียงเบา ตาโตที่โตอยู่แล้วยิ่งขยายขึ้นขณะที่กุลนารีตักข้าวกลางวันเข้าปากอย่างเซ็งๆ ความจริงก็ไม่ได้อยากบอกเล่าเรื่องส่วนตัวของเจ้านายให้เพื่อนฟัง แต่อีกฝ่ายสังเกตว่าเธอแต่งหน้าหนาแถมสีบรัชออนแจ่มชัดอย่างที่ไม่เคยแต่งมาก่อน แล้วตนดันหลุดปากว่า ‘โดนตบ’ ก็เลยถูกซักไซ้ จึงจำต้องพูดในบางส่วนว่า บังเอิญไปเร็วขัดกิจกรรมเข้าจังหวะทำให้คู่ควงของเจ้านายไม่พอใจ“ดูแรงเนาะ คุณพศินไม่น่าชอบผู้หญิงแรงๆ”เธอพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของญาดา“ไม่ใช่แค่นิสัยแรงหรอก ร้อนแรงไม่เบาด้วย”พูดแล้วเจ้าตัวก็ยักไหล่อย่างไม่แปลกใจว่าทำไมถูกใจเจ้านายของตน เพื่อนสาวที่มองอยู่ถึงกับหลุดขำ“ถึงขนาดไปรู้เห็นว่าเขาร้อนแรงนี่มันน่าสยองยังไงๆ อยู่นะ”คนพูดทำหน้าหวาดหวั่นกุลนารีเองก็หน้าม่อยไปเช่นกัน หากก็ไม่ได้บอกรายละเอียดกับเพื่อน แต่ที่เธอคาดการณ์ว่าสาวอวบอัดต้องร้อนแรงไม่ธรรมดาเพราะตั้งแต่คบกับคนนี้ เจ้านายของเธอใช้เวลากับอีกฝ่ายนานทุกครั้ง เธอมักไปถึงโดยที่ทั้งคู่ยังมีความสุขอยู่ในห้องเสมอ ยอมรับว่าแอบหวั่นใจกับสิ่งที่ต้องรับรู้เมื่อถูกเรียกไปคอนโดชายหนุ่ม ทว่าก็ปฏิเสธงานไม่ได้“ไม่เ
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
2.คู่ขาอีกคน (2)
“แก้ม”ร่างบางที่กำลังก้าวฉับๆ เพื่อกลับไปยังโต๊ะทำงานช่วงบ่ายหลังพักเที่ยงหยุดก่อนจะหันตามเสียงเรียก แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคนที่กำลังเดินเข้ามาหาตน“แก้มจริงๆ ด้วย กลัวจะทักคนผิดอยู่เหมือนกันนะเนี่ย”อีกฝ่ายออกมาประตูห้องประชุม ซึ่งเธอรู้ว่าทีมออกแบบจะเข้าประชุมกับเจ้านายของตนในบ่ายนี้ กุลนารีคิดอยู่ชั่วแวบก็เอ่ยถาม“พี่ยุเพิ่งมาทำงานที่นี่เหรอ”“ใช่ เพิ่งเริ่มงานได้สองอาทิตย์ ไม่รู้นะเนี่ยว่าแก้มทำงานที่นี่”“ทำมาตั้งแต่เรียนจบน่ะ”“หือ งั้นพี่ต้องขอคำปรึกษารุ่นพี่อย่างแก้มแล้วล่ะ”“แก้มไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องออกแบบหรอกค่ะ”เธอบอกไปพร้อมยิ้มบาง“ก็ถามเรื่องทั่วๆ ไป ระบบภายใน หรือไปกินข้าวกันบ้างอะไรงี้”อีกฝ่ายบอกกว้างๆขณะที่กุลนารีมองคนที่ไม่เจอกันมานับแต่อีกฝ่ายเรียนจบมหาวิทยาลัยด้วยความรู้สึกแปลกๆ ทั้งอึ้งทั้งดีใจ หากก็อึดอัดขัดเขินอย่างบอกไม่ถูก คาดว่าศตายุน่าจะถูกดึงตัวมา จำได้ว่าหัวหน้าฝ่ายออกแบบกับพริษฐ์เข้ามาขออนุมัติคนกับเจ้านายตน เนื่องจากบริษัทเพิ่งลดคนคัดคนออก วางระบบภายในใหม่ทั้งหมด ใช้คนน้อยลงแต่ทักษะความสามารถของบุคคลต้องหลากหลายมากขึ้น ใครรับระบบใหม่ไม่ได้และพร้
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
2.คู่ขาอีกคน (3)
สี่ทุ่มคืนวันเสาร์ถัดมา...ร่างบางออกจากห้องน้ำมาด้วยชุดนอนเรียบร้อยพร้อมทั้งมาส์กแปะบนหน้า ตั้งใจนอนโดยไม่ทำอะไรแล้ว เพราะวันนี้เธอเข้าบริษัทกับเจ้านายที่เข้าไปตรวจเอกสารอนุมัติเร่งด่วนของแต่ละแผนก กว่าจะออกมาก็บ่ายแก่ แล้วโทรชวนญาดาไปดูหนังวันพรุ่งนี้ เพราะมั่นใจว่าพศินต้องพักหนึ่งวันแน่นอนหลังจากทิ้งตัวลงนอน รอเวลามาส์กหน้าครบก็หยิบมือถือมาเปิดดูแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นว่ามีข้อความเข้ามาตอนเธออาบน้ำ กุลนารีแทบไม่อยากอ่านทว่าก็จำต้องเปิดข้อความของเจ้านาย‘มาหาผมที่คอนโด’ข้อความเข้ามาเมื่อราวยี่สิบนาที และเป็นครั้งแรกที่เธอถูกเรียกตัวในตอนกลางคืน แม้ว่าตอนนี้รถไฟฟ้ายังไม่ปิด แต่ก็เป็นเรื่องผิดปกติ ทว่าไม่มีเวลาคิดมาก กุลนารีรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อไปยังคอนโดของพศินให้เร็วที่สุดเพราะชายหนุ่มไม่ได้บอกกำหนดเวลา อาจหมายถึงให้เธอไปโดยเร็ว‘ทำไมช้า คุณอยู่ไหนแล้ว’เธอถูกตามด้วยข้อความอีกครั้งก่อนจะขึ้นรถไฟฟ้ากุลนารีจึงพิมพ์ตอบกลับไป‘ขอโทษค่ะ ดิฉันเห็นข้อความหลังอาบน้ำเสร็จน่ะค่ะ ตอนนี้กำลังจะขึ้นรถไฟฟ้าค่ะ’‘เร็วหน่อยแล้วกัน’หญิงสาวก้าวเร็วๆ แทบจะวิ่งเมื่อลงจากรถไฟฟ้ากระทั่งขึ้นไปถึ
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
3.ฝันว่า ‘จูบ’ (1)
“อ๊าย!! คุณพศิน!”“คุณไม่พอใจเรื่องอะไร ผมว่าเราคุยกันเข้าใจแล้วตั้งแต่ต้นนะ ว่าแค่ใช้เวลาสนุกด้วยกัน”พศินยังคงใช้น้ำเสียงโทนเดิมไม่เปลี่ยน ทว่ากุลนารีรับรู้ได้ว่าเจ้านายของตนเริ่มไม่พอใจเพราะลมหายใจชายหนุ่มแรงขึ้น“คุณเห็นเบลเป็นอีตัว!”“เอ่อ คุณ...”“แกไม่เกี่ยว หุบปากไปเลย”เบญจวรรณโพล่งขึ้นในทันทีที่เธอเอ่ย“คุณเองก็ควรเลิกเสียงดังแล้วกลับเสีย”ชายหนุ่มตัดบทพร้อมกับพาเธอเดินตรงไปเผชิญหน้ากับหญิงสาวอีกคน“กุลนารีเข้าไปเอาเสื้อผ้าออกมาให้เธอ”คนถูกสั่งเลี่ยงหลบสาวสวยร่างอวบอัดที่ยืนหน้าประตูเข้าไป ขณะที่เจ้าตัวมองตามเธอแล้วหันไปกลับไปมองชายหนุ่ม“คุณพศินคะ เบล...”สายตาคู่คมเข้มที่มองมาทำให้เบญจวรรณตระหนักได้ว่าตัวเองพลาดไปแล้ว“พรุ่งนี้ผมจะโอนเงินเพิ่มให้ ขอบใจสำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา”“ไม่นะคะ อย่าเพิ่งตัดรอนเบลสิคะคุณพศิน”หญิงสาวพยายามจะคว้ามือเขาแต่ชายหนุ่มถอยออกอย่างไม่ต้องการให้แตะต้องตัว เป็นเวลาเดียวกับที่กุลนารีกลับออกมาพอดี“แล้วก็ อย่ามาดักรอผมหน้าห้องแบบวันนี้อีก”เบญจวรรณส่ายหน้า ใบหน้าสวยไม่มีน้ำตาแต่เจ้าตัวก็พยายามแสดงสีหน้าชัดเจนว่าเสียใจ“เบลไม่มารอก็ได้ แต่คุณอย่า
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
3.ฝันว่า ‘จูบ’ (2)
กุลนารีดูเวลาที่มือถือของตนหลังจากวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ เธอรู้ว่าเจ้านายเพิ่งเข้าไปอาบน้ำหลังจากคู่ขาของเขากลับไปแล้ว ที่ชายหนุ่มให้เธอเข้ามาเตรียมเอกสารในห้องทานของเขาก่อนก็เพื่อเลี่ยงการเผชิญหน้านั่นเอง“ห้าทุ่มครึ่งแล้วเหรอเนี่ย”พึมพำกับตัวเองแล้วก็อดกังวลไม่ได้ว่าตนจะได้กลับบ้านเมื่อไร พศินให้ชงกาแฟเท่ากับเขาจะดูเอกสารจริงๆ อาจดูจนเสร็จ ชายหนุ่มมักทำงานแบบยิงยาวที่ทำงานบ่อยครั้ง ทว่าที่คอนโดเธอไม่เคยต้องอยู่กับเจ้านายดึกดื่น“คุณต้องลำบากเรื่องเบญจวรรณเยอะเลย”ร่างบางถึงกับสะดุ้งที่อยู่ๆ เสียงเข้มก็ดังด้านหลัง พศินมักขยับตัวรวดเร็วไม่ค่อยมีเสียงให้รู้สึกตัวเท่าไร สำหรับกุลนารีที่อยู่ด้วยกันมานานถือว่าค่อนข้างชิน แต่บางครั้งเธอคิดเรื่องอื่นอยู่ก็มีอาการบ้างนิดหน่อย“เธอเข้าใจผิด ก็เขม่นเป็นธรรมดาตามประสาผู้หญิงค่ะ”กุลนารีบอกอย่างพยายามทำใจ ไม่อาจเอ่ยไปตรงๆ ได้ว่าเพราะชายหนุ่มใช้คำพูดให้ดูกำกวม“ส่วนหนึ่งก็เพราะผมด้วย”อีกฝ่ายยอมรับพร้อมก้าวเข้ามาในห้อง หญิงสาวเองก็แปลกใจไม่น้อยที่เขาออกตัวมาง่ายๆ อย่างนี้“เขาอยู่คอนโดนี้ แล้วก็มาดักรอผม เขาควรรู้ว่าไม่ใช่อยากเจอผมเมื่อไรก็มาได้ตาม
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
3.ฝันว่า 'จูบ' (3)
เธอกำลังฝัน...กุลนารีรู้สึกเหมือนลอยอยู่กลางปุยเมฆ ทั้งอบอุ่นทั้งนุ่มนวล แทบไม่อยากตื่น เธอยิ้มมีความสุขทิ้งตัวลงนอนสบายอารมณ์ จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโน้มหน้าลงมาหา เขาหล่อมาก แม้ในมโนสำนึกจะไม่สามารถบรรยายรูปหน้าได้แต่บอกได้ว่าหล่อแน่นอนผู้ชายในฝันย่อมต้องสมบูรณ์แบบอยู่แล้วคนอยู่ในภวังค์ความฝันขยับหน้าเงยขึ้นโดยอัตโนมัติ เผยอริมฝีปากปากตนเองแตะกับปากได้รูปแสนดึงดูดใจทว่าสัมผัสหนักแน่นอุ่นวาบที่รับรู้ได้บนริมฝีปากตน กับไอระอุที่โอบล้อมรอบตัวทำให้ความเป็นจริงเข้าโจมตีกุลนารีในทันใด เปลือกตาบางเปิดขึ้นแล้วก็เห็นดวงตาคู่คมดุในระยะประชิด เธอตัวแข็งราวเป็นหินอยู่ชั่วอึดใจก่อนจะผละออกห่าง ทำให้รู้ว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้ว แขนสองข้างโอบกอดลำคอแกร่งของเจ้านายหนุ่ม“เอ่อ...ขอ...โทษค่ะ”แขนเรียวเสลารีบลดลง วางสีหน้าไม่ถูกจนต้องหลบสายตาอีกฝ่าย หน้าร้อนราวกับไหม้ ไม่แน่ใจว่าอับอายการกระทำของตนหรือเพราะดวงตาคู่คมที่จ้องไม่ลดละด้วยแววตาที่เดาไม่ออกชั่วอึดใจชายหนุ่มก็ปล่อยตัวเธอ เหมือนเขาจะอุ้มเธอมายังเตียงแล้วเพิ่งวางลง และเธอดันขยับหน้าขึ้นไปหาเขาเข้า“เห็นคุณหลับที่โซฟา กลัวจะเมื่อย”“ขอบคุ
last update최신 업데이트 : 2025-02-24
더 보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status