I'm sorry
Pag mulat ko nang mata ay nasa isang kwarto na ako. Agad ang paglapit sa akin ni Cindy.
"Margaux! Thank god you're fine." her voice sounded relief and relax.
"Ayos ka naba?" Julia asked, nasa tono pa rin nito ang pag-aalala.
"Ayos lang ako Julia, salamat sa inyo" I tried to paint a smile.
"I'm glad to hear that," she utter.
Bumangon ako ngunit mariin nila akong pinigilan.
"Teka kaya mo naba?" Samantha sounded more concerned about me.
"Ano ba kasing nangyari?" Tanong pa nito nang makalapit sa akin.
Hinintay ang magiging sagot ko pero mas pinili kong ibahin ang tampok.
"Uh, kailan ba dadaong ang yate?"
"Ilang minuto nalang siguro. Tumawag na kami ng medic, para pag-daong doon ay matingnan ka agad," ani Cindy sa akin.
"Pasensya na kayo, pati kayo ay naabala ko." I lower my head down, hiyang-hiya sa gulong nangyari.
"Naku, walang problema sa amin 'yon. Ang mahalaga ngayon ay ayos ka na."
Collins HotelI sat upon the cool metal chair. Mula dito sa balkonahe ay abot tanaw ko ang buong City.The sun is already rising from the ground. It filled the sky with mighty colors and splashed the clouds with endless rays of pink."Is everything okay there, hija?" Dad asked me over the phone."Yes, Dad, everything's fine here.." Sagot ko."Just leave the rest to your staff, may party pa tayo mamayang gabi.""I know Dad, hihintayin ko lang dumating yung florist, then I'll be at my condo to prepare for the party tonight," I said.Umayos ako ng upo matapos ay hinila ang tasa ng kape sa round table. Hindi ako makakain dahil sa kamamadali kong makapunta dito at sa pressure sa nalalapit na anibersaryo.I want everything to be perfect, this is actually my first time to handle a big event. Ayokong mapahiya kay Daddy, even sa mga bisita na dadalo ngayong gabi."Are you sure, you alright? You sound very wearied."I sighe
Letting him goMaaga ako nagising Isang araw ng lunes para mag handa sa maternity checkup ko sa isang OB-GYNI simply bun my hair into half bread. I also apply a light makeup and a lip tint to enhance my simplicity. Simple lang din ang suot kong red cross shoulder dress na pinarisan ko ng flat shoes.Napa-ngiti ako nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell mula sa labas ng pinto. Masigla ko naman hinila ang sling bag ko at mabilis na binuksan ang pinto."Peter?!" I suddenly paused for a bit seconds. "Oh, Hi!" Hindi maitatanggi sa boses ang pagka-gulat. Alam ko naman na s'ya ang nasa likod ng pinto but the very moment na makita ko kung gaano ito ka-gwapo ngayon ay parang sandali akong na blangko.He stood in the doorway, wearing a huge smile on his face. "Are you ready?"I blink my eyes, and nod."Can I have your hand, beautiful lady?" he extend his arm to reach mine, na malaya ko naman binigay.Hindi ko napigilang matawa sa gest
HeartbreakPumasok ang sasakyan ni Peter sa aming malawak na bakuran, mula sa shotgun seat ay tanaw ko si Mommy at Daddy na excited na naka-abang sa pagdating namin."Mom! Dad!" Salubong ko sa mga ito nang makababa sa naturang sasakyan."How are you, hija? I missed you," she mumbled, while hugging me tight."I'm okay, mom. I missed you too.." Ginantihan ko ito ng mas mahigpit kong yakap."Kamusta naman ang byahe n'yo?" Tumingala ako kay Daddy, "Medyo traffic lang ho ng konti," I replied quickly.Sumulyap ang mga ito kay Peter kaya tumabi ako ng tayo dito para ito ipakilala."Ah, si Peter po..""Good morning, Mr. and Mrs. Collins! I'm Peter Monteverde. It's my pleasure to meet you!" Pormal nitong pakilala na siyang magalang na nag lahad ng kamay kila Mom and Dad."Monteverde? The owner of Monteverde Music Studios and St. Carmen University?" Mom asked curiously.He timidly scratch his head before he nod, "Yes, ma'am
Just LoveLumabas ako ng CR na tila wala sa sarili, walang pumapasok sa isip ko ngayon kundi ang batang pinag bubuntis ko.I drew a deep breath, pinning my back against the hall. Pumikit ako ng mariin para ibsan ang kirot sa pouso ko, ngunit mas lalo kong iniisip ay mas lalo lamang lumalalim ang sugat."Margaux?!"Mabilis akong lumingon sa boses na 'yon ni Cindy. Agad akong umayos ng tayo at humarap dito."May problema ba? Kanina kapa hinihintay ni Peter.." Marahan nitong hinaplos ang braso ko."Uh, wala, medyo madami lang tao sa CR.." I trailed off.Sinimulan ko nang ihakbang ang mga paa ko para takasan ang mapanuring mata nito ngunit pigil niya ang braso ko."Wait, Margaux.."Tumingala ako at mariing pumikit bago humarap dito. "I'm fine, Cindy. You have nothing to worry about me," I said, then tried to smile."I know, but you're not.."Bumaba ang malambot nitong kamay para hawakan ako ng mahigpit. I bowed
SurrenderThe darkness of the night sky had turned into a daylight, and the warm glow of the sun filtered in.In plain sight, I could see the large Eiffel tower of Paris France. Indekasyon na malapit ng lumapag ang eroplanong sinasakyan namin."Ready?" a soft tone whisper in my ears gently.Nilingon ko ito at binigyan s'ya ng matamis na ngiti."Yes, I'm excited!"Binalik ko ang pansin sa baba kung saan malapit ng mag take off ang sinasakyan naming eroplano.He let out a long sigh, bago umayos ng upo sa tabi ko kaya muli ko itong sinulyapan.My hand land on the hard surface of his hip and looked up at him calmly."Peter, I'm okay.." Ngumiti akong muli dito.He lean closer to me, his large manly hand settled on my cheek."I know you are not.." He looked at me with his pale blue eyes. Alam kong hindi ito masaya sa biglaan kong desisyon, ilang beses niya akong pinigilan ngunit buo na ang loob kong lumayo..
Kabanata 26ChristeningHumigpit ang hawak ko sa kamay ni Peter nang makalapag ang eroplanong sinasakyan namin sa NAIA terminal3.Its been a year mula nang lisanin ko ang lugar na ito. Halos isumpa ko ang dahilan ng pag-alis ko at hanggang ngayon ay minumulto pa rin ako ng kahapon."Everything will be okay.." Peter whispered softly at me.I nod, matapos ay sinilip ang sanggol sa aking tabi. Clarence is now tree months old. Lumalaki ito ay mas lalong nagiging kahawig ni Lawrence.I smiled. He's really a Saavedra. I never doubt about it. Kung hindi lamang d
Kabanata 27Madly In loveRamdam ko ang panginginig ng aking dalawang tuhod habang nakatingala dito. Halos ipako niya ako mula sa pag kakatayo dahil sa madilim nitong titig sa akin."What are you doing here?" he asked coldly.Hindi ako sumagot, imbes ay pinilit kong kumawala dito ngunit mukang wala itong balak akong pakawalan."You're not going anywhere, Margaux.." His voice was raspy and fixes me in a serious gaze."Ano bang ginagawa mo? Pwede bang pakawalan mo ako!" Pa-asik kong sinabi. I pushed him away but he didn't move a single inch."Marami tayong dapat pag-usapan, Margaux. Hindi mo na ako pwed
One on OneThe day went so fast but smooth. Hindi ko na nga matandaan kung kailan ba ang araw na iyon. Ang araw nang huli namin pagkikita ni Lawrence.Ito naman ang gusto ko diba? Ang taposin na ang lahat sa amin. Hindi ko na balak pang baliin ang naging desisyon ko. Pero habang lumalakad ng mabilis ang panahon at kasabay nito ang paglaki ni Clarence. Pakiramdam ko ay may mas lalong bumibigat ang dinadala ko sa aking dibdib."Are you guys ready?!" Peter said energetically."Yes we are ready!" I answered.Mabilis na kinuha ni Peter mula sa akin si Clarence. Dahil day off naman ngayon ni Doris kaya pinasya nitong ipasyal kami ni Clarence ngayong araw. Isa pa wala din dito sila Mom and Dad dahil may importanteng lakad ang mga ito