Napahawak si Hendrix sa labi niya. The slap felt like the corner of his lips burst. "Baka sakaling magising ka, kasi mukhang nananaginip ka na babalik pa ako sayo!" Inis na sabi ni Althea. "And in case you forgot, you and I are in the process of annulment. The next time you want to say something, then contact my lawyer." Tatalikod na sana si Althea, pero nagsalita ulit si Hendrix."The annulment isn't happening, Althea. At iyong pinapapirmahan ni Lucy? I will never sign it." Saad nito."Pinapapirmahan ni Lucy?" Nagtatakang ulit niya, but after a few seconds, it clicked to her. Posible kayang may resulta na ang annulment nila? She stared at Hendrix, at nakikita niya na wala nga itong balak na pirmahan ang annulment papers. "My decision will not change, Hendrix. Makikipaghiwalay ako sayo sa ayaw at sa gusto mo." Sagot niya."That annulment process is illegal. Kaya hinding hindi ako pipirma. You are still my wife, and you're coming home with me.""Kung uuwi man ako ng Pilipinas, yun ay
DUMATING si Hendrix sa London pasado alas singko ng hapon. Past midnight naman sa Pilipinas. The long flight and change of time zone has tired him up, at ilang oras pa bago siya nakakuha ng impormasyon kung saang hotel nagsestay ang asawa niya kaya naman mainit ang ulo niya, idagdag pang ayaw magbigay ng Opera Hotel ng impormasyon kung anong room number ang gamit ni Althea.But the private investigator assured him that his information is accurate, kaya naman nang makakuha sila ng tip na may dadaluhang pagtitipon si Mr. Giovanni Romanov at 8 PM ay agad nilang ibinigay alam kay Hendrix ang tungkol dito.Lampas 30 minutes na ding naghihintay si Hendrix sa labas kasama ang assistant niya. And when he saw Giovanni walking towards the limousine parked outside ay gusto niya itong sugurin, confront him of his wife's whereabouts, pero pinigilan siya ni Ron. Kapag daw kasi mali ang impormasyong ibinigay ng mga private investigator at hindi naman talaga magkasama ang dalawa, it would affect any
"Anyway, kaya nga pala ako nagpunta dito sir para sabihin sayo na wala akong pambayad dun sa gown. I don't have that kind of money lying around." Pag-iiba niya. Kahit pa ba may sapat naman siyang pera sa card niya dahil sa mga binenta niyang alahas, hindi naman siya ganun kagastador para bumili ng worth five million na damit na isang beses lang niyang gagamitin. "Who said I'm going to let you pay?" Tanong naman ni Giovanni sa kanya. "So you're going to pay for it? But it's expensive." Hindi siya makapaniwala sa narinig. Isusuggest sana niya kay Giovanni na magsusuot nalang siya ng working suit niya. "You don't have to worry about it, I have that kind of money lying around." Sagot ni Giovanni sa kanya. 'Eh di wow, sana all!' Komento niya sa isipan. Pero sa isip-isip ni Althea, kahit gaano pa ito kayaman, it's still too much to spend that kind of money on his employee. Lalo pa sa kanya na ilang araw palang namang nagtatrabaho para rito. "Ang akala ko pumunta ka rito para ser
Ang akala ni Althea ay may karugtong pa ang sasabihin ni Giovanni. Na itatama nito ang maling akala ng mga sales clerk, pero ibinalik na nito ang atensyon sa pamphlet na tinitingnan kanina. Muling isinara ng babae ang kurtina, at inabot naman na sa kanya ng isa ang susunod na gown na isusukat niya kaya naman hindi na siya nagkaroon ng chance na itama ang relasyon nilang dalawa ng boss niya. Napaisip din si Althea na kung sasabihin niya na she's just his secretary, baka magtaka ang mga ito why he's bringing her to an expensive boutique and taking her to the ball, kaya hindi na din siya umimik pa. Tahimik nalang niyang isinuot ang pangalawang gown. This time it's a light blue gown with white hand sewn lace na may mga mamahaling bato. Pero nang ipakita na ito kay Giovanni, he just shook his head. Kaya naman pinagsukat ulit siya ng ibang gown ng mga sales clerk. That same process happened three more times, pero hindi naman umangal si Althea because she's starting to enjoy the fit
Hindi alam ni Althea ang isasagot niya. To call him by his name? Eh lampas isang buwan palang silang magkakilala, tapos sila Arturo at Oscar na ilang taon ng nagtatrabaho sa kanya ay tinatawag pa din siyang sir. That wouldn't be fair. "Eh kasi," Nag-iisip pa siya ng idadahilan nang biglang nagvibrate ang cellphone niya. Oscar's name is on the screen kaya binuksan kaagad niya ang text message dahil baka nagkaproblema sa summit. 'Go, Althea! Kaya mo yan! Kapag sinungitan o pinagalitan ka ni sir Giovanni, wag kang magreresign ha? Parang may topak ngayon eh. (^~^;)ゞ' Nang mabasa ni Althea yun ay nanlaki ang nga mata niya dahil nasa tabi lang niya si Giovanni, and he's leaning towards her. Baka mabasa nito ang sinabi ni Oscar, lagot talaga silang dalawa. She's about to flip her phone down, pero bilang hinawakan ni Giovanni ang kamay niya. "Go on. Reply to him." Utos nito. This time ay parang siya naman ang gustong sumigaw ng stop the car o di kaya tumalon nalang habang umaa
"Anyway, it might be just some rumors to scare people. I happened to love horror movies, that's why I asked. Let's just enjoy our meal." Nakangiting saad ni Althea sa mga kasamang kumain bago pa man tuluyang makalapit si Dale. "I hope you're enjoying the cafeteria's food secretary Althea." Iyon ang kaagad na sinabi ni Dale ng tuluyang makalapit. Natahimik naman ang mga kasama niyang kumakain ng dumating ito. Para din kasing nagbabanta ang mga tingin ni Dale sa kanila kaya hindi na sila umimik pa. "I am, thank you. By the way are you done eating mr Dale? There is something I'd like to discuss with you." Tumayo na si Althea kahit hindi pa siya tapos kumain. "Sure." Pagpayag naman nito. Dale escorted her out of the cafeteria, ang sa isip ni Althea ay pupunta sila sa opisina ni Dale, pero nagtaka siya kung bakit sa opisina ng assistant general manager sila dumiretso. "Good afternoon, secretary Althea. I apologize I wasn't able to greet you this morning." Bati sa kanya ng lalak