แชร์

Chapter 3 : Ace x Ace

ผู้เขียน: Hangal na Madaming alam.
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-10-06 12:42:35

21:00 at New Manila District 

ICE'S POV

"Don't move or I will kill you."

"Yeah, just do so dickhead," bored kong anas sa lalaking nasa likuran ko.

Akmang tatawa sana ito ng napangisi ako. Mabilis akong kumilos upang hawakan ang sleeve n'ya, akmang ibabalibag ko na s'ya ng bigla s'yang kumindat.

 'wtf?'

'Di na ako nagdalawang-isip at binalibag ko agad s'ya sa sahig pagkaway pinilipit ko ang braso n'ya sa likod n'ya at inupuan s'ya

"Damn! I'm just playing around, why damn so serious?" natatawa n'yang sambit habang nangingiwi sa sakit.

"Oh, you seem bored playing around like this." Lalo lang s'yang natawa sa sinabi ko. 

"Shocks! Are those people making out in public?"

"Omg! Get a room please."

"Aikes! Halika na nga, baka hindi pa natin maabutan si Ace Relick sa stage!"

Napahawak na lang ako sa sintido nang marinig ko ang sinabi ng mga taong dumaan sa harap namin. Agad kong binitiwan si Levi saka ako tumayo.

"Bakit ba naman kasi nagkataon pang may event sa lugar na 'to? Nakakairita!" Iritado kong sambit

"Oh well, may fashion event kasi dito ang pamangkin ko," tugon nito habang nag-papagpag.

Wala sa sariling napatitig ako sa kan'ya. He is Levi Montreal, 25 years old, First Lieutenant ng Special Force. S'ya ang nakababatang kapatid ni Miss Xyrine, rather I say, Anak sa labas si Mr. Montreal.

"Sabihin mo, anong klaseng bata ang pamangkin mo?"

"Woah! Where did that question come from? Saka Bata?" tumawa ito ng malakas. "Ang tinutukoy mo bang bata ay 'yang nasa billboard?" turo n'ya sa isang billboard ng isang model na nasa harapan namin.

Napatitig ako sa lalaking nasa billboard. I don't exactly know how to say if someone's good looking, but this man, he really screams—HANDSOME. Gwapo siya, matangkad, at... Napatingin ako sa unbutton shirt nitong suot dahilan para ma-exposed ang walong bulto ng 'buns' sa dibdib nito.

"Gwapo no?" natatawang tanong nito sa'kin nang mapansin n'yang natulala ako.

"Oh, is that.." Tumingin ako sa kan'ya. 

"Yeah, ang sikat na ramp model-actor at nag-iisang anak at tagapagmana ng Montreal group of company, Sy group of company at Guevara clan enterpris—"

"Stop with the sickening group, It's f*ckin redundant!"

He chuckled at my remark, "Oo, s'ya si Ace, ang nag-iisang anak ni Xyrine Montreal at ni Spade."

Napanganga ako. "I thought her son is just a teenager?" Laglag panga kong tanong. 

"Well, He's a TEEN-AGER indeed."

Wtf?! How could a grown man with a body like his still be a teenager, and worse... need a butler for crying out loud?!

"Bakit parang shock na shock ka?"

'Paanong hindi?! Eh, ako ang magiging butler ng "teen-ager" na 'yan!' Gusto kong ibulalas sa kan'ya.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman ko ng biglang may nagsalita sa earpiece sa tenga ko.

["The target is nowheading toward the crowd..." ] Naalarma ako sa narinig ko dahilan para bumalik ang ulirat ko sa pakay namin.

"Copy, over and out," balik tugon ko sa pamamagitan ng wristband ko. "Go ahead to exit, I'll go to the entrance," Saad ko kay Levi na tinanguan n'ya naman.

Kalmado akong nakihalo sa crowd habang busy ang lahat sa panonood ng fashion show. Habang palinga-linga at hinahanap ang taong nasa picture na inabot ng asset namin kanina ay bigla akong napaigtad ng biglang may lalaking humawak sa leeg ko at tinutukan ako ng kutsilyo.

"'Wag kang gagalaw! Hold up 'to!" sambit nito sa tenga ko.

Nagsimula namang magkagulo ang mga tao at lumayo sa aming dalawa. Napailing na lang ako. Pag-sini-swerte ka nga naman. Sa dinami dami ng tao na nandito, ako pa talaga ang hinold-up at ang malala pa du'n ay kung kailan in-duty pa ako.

"I-ibigay n'yo sa'kin ang mga p-pera n'yo saka ko pakakawalan ko ang babaeng 'to."

Muntikan na akong humikab dahil sa sinabi n'ya. "Hey, This is a huge event. Di mo ba inisip na nagkalat ang pulis sa paligid bago ka mang-hold up?" out of concern kong tanong sa kanya. 

"Sympre naisip ko 'yon! Hindi ko gagawin 'to kung wala akong backer!" sigaw n'ya sa tenga ko dahilan para mapapikit ako.

Napaisip lang ako dahil May kakaiba sa kan'ya. Nanginginig s'ya.

"Yeah, whatever," Napahikab na lang ako.

Nag-iisip na ako kung paano ako tatakas nang 'di s'ya nasasaktan nang may nakita akong pamilyar na muka sa 'di kalayuan. Nakasuot ito ng black na sumbrero at bahagya itong nakayuko, balot na balot ito pero hindi ito naging hadlang para hindi ko s'ya makilala.

Damn you, Rui! Pasaway ka! Teka, bakit may dala s'yang attache case? Don't tell me...

Nakuyom ko ang kamao ko nang maisip kong isa s'ya sa mga nagbebenta ng illegal firearms. Muli itong humakbang papalayo kaya naalarma ako.

"Ano?! Ito lang ba kaya n'yong ibigay sa'kin? Ang mahal mahal ng ticket sa event na 'to tapos ito lang ang ibibigay n'yo sa'kin?!" napapikit akong muli nang muling sumigaw ang holdaper sa tenga ko.

Ha. this is taking long now

Nang makita kong may naghagis ng ATM card malapit sa amin ay muntikan na akong matawa.

Tinignan kong muli ang direksyon ni Rui. Naalarma ako nang makita kong may dalawang lalaking nakaitim ang dumampot sa kan'ya.

"Ikaw," sambit ko sa holdaper na nasa likuran ko.

"A-no? M-may sinasabi ka ba?"

"Mabuti pang bitawan mo na ako kung nanginginig ka rin naman," walang emosyon kong suhestyon. 

"W-wag kang mag-alala," Napalingon ako sa kan'ya. "wala akong gagawing masama." Napaiwas s'ya ng tingin.

"Kung wala kang balak na masama, bakit mo ginagawa 'to?" tanong ko.

Bahagya s'yang napayuko pagkaway nangilid ang luha n'ya. "Na...napag-utosan lang ak—" BANG!

Nagulantang ako ng isang iglap lang ay may bumaong bala sa noo n'ya. "Mabuti pa ay sumuko ka na kung ayaw mong barilin ulit kita." Automatiko akong napatingin sa nagsalita.

PO2 MENDEZ, tanging nabasa ko nameplate nito sa dibdib.

Nang tumingin akong muli sa holdaper ay napatda ako nang makita kong tumulo ang luha n'ya habang umaagos sa buong muka n'ya ang dugo mula sa noo n'ya. Kahit nahihirapan ay tinaas nitong muli ang kamay n'ya para sumuko ngunit anong gulat ko ng bigla na lang may bumaong bala ulit sa sikmura nito. 

"A-ang anak ko..." Sambit nito bago tuluyang malagutan ng hininga. 

Napahawak ako sa dibdib ko. 'Yung tibok ng puso ko.

"Tsk tsk, panigurado na ang promotion ko dahil sa'yo, hangal ka." Natatawang sambit ng pulis na bumaril dito saka ito humakbang papalapit sa'kin.

"Takbo." Wala sa sarili kong sambit. 

"Ha? Takbo? Anong sinasabi—" CRACK!

Napatitig ako sa kan'ya matapos kong baliin ang leeg n'ya.

"Promosyon?" sambit ko pa pagkaway inapakan ko ang ATM card na nasa paahan ko saka ko ito sinipa sa ere. "Sa pagpatay ng walang laban n'yo na lang ba nakukuha ang promosyon ng mga katulad n'yong hangal??!" sigaw ko pa saka ko s'ya ginilitan. 

"A..ang b-uhok mo," sambit n'ya habang bumubulwak and dugo sa leeg n'ya.

"Sa susunod, tumakbo ka na kapag nakakita ka ng babaeng may puting buhok," nandidilim ang paningin kong saad. 

Nang makita kong wala na s'yang hininga ay agad akong tumalikod, bago ako umalis ay sinuot kong muli ang sumbrero kong nahablot n'ya kanina saka ako nagsuot ng facemask. Dama ko pa din ang galit sa dibdib ko nang huminto ako malapit sa parking lot.

Ang hangal na 'yon. Isa s'yang ulupong na may chapa! Kriminal!

Humahangos pa din ako ng sumagi sa isipan ko si Rui. Kahit hindi pa kalmado ang dugo ko ay tumakbo akong muli para hanapin si Rui. Palinga-linga pa din ako sa paligid nang makita kong muli si Rui habang kinakaladkad patungo sa isang itim na kotse.

"Fvck!" singhal ko.

Mabilis akong nagtungo sa big bike ko na naka-pwesto sa di kalayuan at mabilis na sumakay dito. Bahagya silang nawala sa paningin ko pero ilang sandali lang ay bumalik ulit sila sa highway. Nakasunod pa din ako sa kanila hangang sa makarating kami sa isang abandunadong daan. Malapit ko na silang maaabutan nang mapansin kong may dalawa pang itim na kotse ang nakasunod sa kanila. Kinabahan ako nang makita ko ang sticker sa likod ng isang kotse. Sigurado akong magkaibang grupo ang dalawang kotse na nakasunod sa kanila dahil ang isa doon ay grupo ng mga Mafia.

Ha! Kaya pala dinawit nila ako dito dahil may mga mafia na involved. Mga walang bayag na opisyal!

"Fine, let's do this!" tinapakan ko ang silinyador ng bigbike saka ko ito pinaharurot ng husto.

Nasa pa-sigsag na daan na kami nang Maabutan ko ang pinaka huling kotse. Ang kotse ng mga Mafia. Kinatok ko ang bintana nito nang makadikit ako dito. Nang buksan nila ang bintana sa driver seat ay napangisi ako.

"Sayonarades!" [Goodbye!] sambit ko saka ko kinagat ang pin ng isang granada at ihinagis ito sa loob.

BOOM!

Napangiti ako nang isang iglap lang ay sumambulat ang isang malakas na pagsabog mula sa likuran ko.

"One down!" napangisi ako. 

Bago pa ako makita ng mga kotseng nasa harapan ay lumihis muna ako ng daan. Nawala ang ngiti ko nang makita kong patungo na ang dalawang kotse papasok sa isang liblib at masukal na lugar. Nang huminto sila sa isang malaking abandunadong building ay kinutoban na ako. Hinintay ko muna silang makapasok lahat sa loob bago ako bumaba sa bigbike. Nang makasiguro akong wala ng taong natira sa labas ay pumasok na ako.

So, dito pala nagaganap ang mga transakyon nila ha?

Ang pinagtatakahan ko lang ay kung anong ginawa nila sa lugar na maraming tao katulad ng new manila District bago sila pumunta dito. Isa pa, bakit nadawit sa kanila si rui?! Arg! Kailangan kong malaman ang lahat.

Nang makarating ako sa ikalawang palapag ng gusali ay napahinto ako nang makita kong nasa isang silid silang lahat habang may pinag-uusapan. Nang sumilip ako ay bahagya akong nagulat ng makita kong madaming illegal na baril ang nakabalandra sa isang lamesa. May Pistol, Shotgun, Rifle, Assault rifle, Machine gun at may ilang pampasabog katulad ng granada.

Nakuyom ko ang kamao ko. Sino ba ang mga taong 'to at nagawa nilang isama sa grupo nila si Rui na 18 yrs old lang?!

Pakiramdam ko ay nagsisimula ng kumulo ang dugo ko kaya kinapa ko na ang baril sa binti ko ngunit..

"Fvck!" pabulong kong sambit saka ako mariing napapikit. Napa lipbite na lang ako nang maalala kong nasa coat ng fatigue ko 'yung baril ko.

Ok, Ice. 'wag kang mairita! Dahan dahan kang lumabas at kunin mo 'yung baril sa coat mo. 

Pahakbang na ako ng biglang tumunog ang kagimbal gimbal na ring tone ng cellphone ko.

"Killing me softly with his song..."

Napapikit ako saka ako napamura ng malutong. 

"Levi Montreal calling.."

Nang makita ko ang pangalan ni Levi sa screen ng cellphone ko ay gusto ko s'yang patayin sa isang daang paraan na alam ko.

"Sino 'yan?!" kasabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko ay ang pagkakapako ng paa ko sa kinatatayuan ko. "Lumabas ka sa tinataguan mo kung ayaw mong tadtarin ka namin ng bala."

Inayos ko muna ang buhok ko at tinago ito sa sumbrero ko bago ko napagdesisyunang lumabas. Nang humakbang ako papasok ng silid habang nakataas ang mga kamay ay doon ko lang napagmasdan ang mga muka ng mga taong involved dito.

Ang tatlong lalaking katabi ni Rui ay pare-parehong mga nakasuot ng facemask. Tintitigan ko pa silang maigi. Kahit naka facemask sila ay hindi maitatanging may mga itsura sila, Their looks are far from being  a syndicate. Are they some of the models from the event earlier?

"Ikaw, kasamahan ka ba nila?" 

Hindi ako kumibo. Hinila ako nito saka ako pabalandrang tinapon sa grupo nila Rui.

Napasinghap na lang ako ng masubsob ako sa dibdib ng isa sa pinaka matangkad sa kanila. Napatingala ako sa kan'ya. The guy looks young but he is damn freaking tall!

"Move," sambit nito sabay tulak sa noo ko kaya bumalik ako sa ulirat ko.

'Wow!?!' Napakunot na lang ako ng noo.

"Ang akala ko ay malinis ang transaction na 'to pero bakit may mga Mafia na nakasunod sa'tin?!" bulyaw ng isang lalaki sa kabilang grupo.

"What the fvck you are expecting dumbass?!" sambit ng isang lalaki sa grupo namin na may singkit na mata at maraming hikaw sa tenga.

Wow this brat. Why does he speak like there's no gun pointed at us?

"Anong ibig mong sabihin ha? sino ba kayo?" tanong nito na mukang interesado ding makita ang mga muka ng tatlong lalaking na nasa grupo namin.

"You don't deserve to see our faces," baritonong tugon ng mukang pinaka matino sa kanilang tatlo. Napailing na lang ako sa sagot nito.

"Nakapangalan sa isang pinaka mayamang business tycoon heir ang transaction na 'to kaya mas mabuti pa ay tangalin nyo na ang face mask n'yo." Sambit nito sabay kasa ng hawak n'yang baril. Imbes na kabahan ang tatlong lalaki ay mukang na-thrilled pa sila.

"Fine," tugon nitong muli. 

Nang hubarin nila ang facemask nila ay saktong nag-tama ang mata namin ng lalaking tumulak sa'kin kanina. Pakiramdam ko ay ilang segundo akong natulala sa kan'ya bago makaiwas ng tingin

Teka, s'ya 'yung lalaking pinakita sa'kin ni Levi sa billboard kanina 'di ba? Kung ganun s'ya si..

Ace? Ace Montreal Sy?

Napatapik ako ng palad sa noo ko. Pakiramdam ko ay sumakit bigla ang ulo ko. S'ya, Si Rui at ang dalawa pang gwapong lalaking kasama nila ay siguradong mga teenager at mga tagapag-mana ng nag-lalakihang kumpanya! Dammit! Ano bang nangyayari at nandito sila?!

Teka, ano ng gagawin ko?  Ngayong nandito ang anak ni Miss Xyrine hindi ko na pwedeng ituloy ang plano kong patayin ang lahat ng taong nandito! Nag-sisimula nang sumakit ang ulo ko nang marinig kong magsalita ulit ang isa sa mga lalaki sa kabilang panig.

"What a turn of events. These heirs really think this kind of transaction is a game. Well, since you guys are making fun of us, let's play a game," nakangisi nitong sambit.

"Hey, do you think we're here to play your games," Tugon naman ni Ace.

Natulala ko nang marinig ko ang boses n'ya. He really sounds like his father. Spade, full of arrogance andauhority. 

"Yes, now, listen carefully, Both groups will be going to assemble the rifle in front of us."

"Ha, this is kind of a waste of time. Anyway, what's the deal?" sambit ng pinaka kalmado sa grupo namin.

"Whoever finished first gets the right to be the first to kill."

What kind of nonsense is this? Napalingon akong muli sa tabi ko nang marinig kong tumawa si Ace.

Ugh. Seriously? He really resembles Spade, he looks insane. 

"Zero, do it."

Narinig kong sambit ni Ace dahilan para humakbang papalapit sa lamesa 'yung lalaking singkit na maraming hikaw sa tenga.

Zero? What's with the name? Zero? wait! Don't tell me, anak s'ya ni uncle Ten?! Tennessee Stanphil?! Teka, kung nandito ang anak ng dalawa sa 4kings kung ganun ang isa pa nilang kasama ay? lumingon ako sa pinaka seryoso sa kanila. Anak ba s'ya ni Uncle Ren?

Ah fvck! Napakagat ako ng labi. Feeling ko magkaka-alta presyon ako ng wala sa oras. Seriously, why are these kids here? Are they really so bored of being heirs that they can just do whatever they want?

Akmang mag-sisimula na silang mag assemble ng rifle nang maramdaman kong kumilos si Rui sa tabi ko. Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan. Bago ko pa marealized na huhugot s'ya ng baril ay huli na dahil natunugan na s'ya ng kabilang grupo at agad s'yang binaril.

Natulala ako.

"A-ace, I'm sorry, kasalanan ko ang lahat," sambit ni Rui habang nakahawak sa sikmura n'ya.

Nang makita ko ang dugong umaagos mula sa tagiliran n'ya ay biglang nagbago ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay nanlamig ang buo kong katawan. Nag-tayuan ang balahibo ko.

["This is my twin, Ice. I hope you treat them as your own sibling from now on. Alagaan mo sila, ok?"]

Habang nakatingin kay Rui ay biglang nag-flash back sa'kin ang sinabi ni uncle Toshi nung unang beses akong tumapak sa tahanan nila.

Napahawak ako sa dibdib ko. H-hindi ako makahinga. Pakiramdam ko ay dahan-dahang sumisikip ang dibdib ko. 

"Ha, what a useless guy. Don't mind that idiot  and let's continue the deal," akmang hahawakan na ni Zero ang mga parts ng baril ng humarang ako sa kanya. 

"Isang minuto..." Wala sa sarili kong saad habang nakatulala. Lahat sila ay napatingin sa 'kin.

"Impossible," sambit ng isa sa mga kasama ni Ace.

"You making me laugh, get out of this." sambit ni Zero. 

"Deal," nakangising sambit ng lalaking bumaril kay Rui.

"Don't be stupid, you can't able to—"

"Tumabi ka." Nasindak s'ya sa sinabi ko pero agad din s'yang ngumisi. Tinaas n'ya ang dalawang kamay n'ya saka s'ya tumabi.

"Timer starts now."

Pagkasabi nila nu'n ay nagsimula ng umandar ang oras. Habang pinapanuod kong mag-assemble ang lalaki sa kabilang grupo ay walang ibang tumatakbo sa isip ko.

"Done!" sambit nito saka ito tumingin sa'min at humalakhak.

"We won, now kiss our Ass—" CLACK!

Napalunok na lang s'ya ng ikasa ko ang shotgun malapit sa tenga n'ya. "T-teka, k-kailan kapa nanja'n?" Gulantang n'yang tanong. 

"Shinu." [DIE]

"Ha? A-anong ibig mong sabihi—" BANG!

Napuno nang katahimikan ang buong lugar nang sumambulat sa buong paligid ang laman ng bungo n'ya. Nang makita kong namumutla at hindi makapaniwalang nakatitig sa'kin ang iba n'ya pang kasamahan ay mabilis kong inangat ang rifle na inassemle ko kanina gamit ang paa saka ko ito kinasa. Bago pa nila makalabit ang baril nila ay walang kisap mata kong kinalabit ang gatilyo ng rifle at walang habas ko silang pinagbabaril. 

"Ha..halimaw ka," laki matang Sambit ng natitira sa kanila.

Akmang patakbo na ito nang mabilis ng tumungo ako sa harap n'ya pagkaway hinampas s'ya ng rifle sa ulo. Yumuko ako upang hawakan s'ya sa kwelyo ngunit saktong pag-angat ko ng ulo ay ang pagbagsak naman ng sumbrero ko sa sahig dahilan para bumagsak ang puti kong buhok.

"P-pakiusap, b-buhayin mo ako," naiiyak n'yang sambit sa harapan ko.

Sa puntong 'to ay wala na akong naririnig at kusang kumikilos na ang mga kamay ko. Hinawakan ko ng mahigpit ang rifle na hawak ko saka ko ito sinubo sa bibig n'ya. Kasabay ng pagtulo ng luha n'ya ay ang pagkasa kong muli ng rifle.

"P-parang awa mo n—" BANG!

Mariin akong napapikit nang may tumalsik na laman sa muka ko. The flesh and blood are scattered everywhere that all you can see is the red tint. 

This feeling ... Isn't enough.

Nang tumingin ako sa tatlong lalaking kasama ni rui ay bakas na ang pagkabigla sa mga muka nila. Kinuha ko ang shotgun malapit sa'kin saka ko ito kinasa. Buo na ang desisyon kong patayin ang lahat ng taong nasa harapan ko ng biglang may humawak ng braso ko.

"Ice, tama na." Nang lumingon ako sa nagsalita ay blangko pa din ang isip ko "Ate..." Walang boses na sambit nito.

Nang mapagtanto ko kung sino ito a ay bigla akong bumalik sa ulirat ko. "Rui?" ngumiti s'ya sa'kin

"Rui!" Akmang hahawakan ko na s'ya ng bigla s'yang tumumba sa harapan ko. "Rui!" sigaw ko.

"Ice!" napatingin ako sa tumawag sa'kin. Bahagya akong nagulat nang makita ko si Levi.

"Ice, Kailangan s'yang madala agad sa ospital," Mabilis n'yang binuhat si Rui palabas ng gusali. Nang makalabas kami ay marami ng sundalo ang nasa labas.

"Salute to Captain Ice Ac—"

"Fvck. Tumabi Kayo!" sigaw ko pagkaway mabilis silang tumabi sa daraanan namin.

"...Ice." Napalingon ako kay Rui ng bigla itong nagsalita matapos namin s'yang isakay sa military vehicle. "Si A-ace..." Sambit pa nito habang bakas ang takot sa muka n'ya. Gusto ko mang marinig ang sasabihin n'ya ay nawalan na s'ya ng malay.

Si Ace? Anong gusto n'yang sabihin tungkol kay Ace? Teka, nasaan na ang tatlong 'yon...

Nagpalinga-linga ako upang hanapin sila ng may marinig akong nagsalita sa earpiece ko.

"This is Ace Montreal.." Nagtayuan ang balabiho ko sa batok.

Teka, Paanong?

"I just hacked into the line you're using to communicate, but I’m afraid it won’t last long, so you better listen up," he said in a deep serious voice.

"Speak up," tugon ko.

"Well.." huminga ito ng malalim

"I’m interested in you.."

The air between us seemed to freeze for a moment when he dropped that remark.

"... let's meet each other again, Ms. White Hair."

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 25: Pain And Pleasure

    THE ACE OF ACESICE'S POV"Wow, you actually made my woman cry. Agatha."Halos mapaang ako nang mapagtanto ko kung sino ang taong nasa harapan ko. "No, Ace, I've wronged you. I'm sorry. Besides, I... I'm just playing with her," nakangiti pero tumutulo na ang luhang paliwanag ni Agatha."Playing with her?" madilim pa din ang expression na tanong ni Ace sa kan'ya. "Is this your definition of the word 'play,' Agatha?""No, you don't under—ACKKK!" umalingawngaw sa buong warehouse ang impit na sigaw ng huli nang higitin pa ni Ace ang ulo nito patingala."Well, if this is what 'play' means to you, then I guess you don’t even know how this game is meant to be played, do you?""Ace, I'm sorry. Please..." napalunok ito, "spare me...""Sure, I will spare you, but before that..." halos manigas ako nang magsalubong ang mata naming dalawa ng bigla s'yang tumingin sa direksyon ko. "I'll show you how to make one cry for real, you little evil," dagdag pa nito habang nakatingin sa'kin.Binitawan n'ya

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 24: The Wrath of the Four Kings' Leader: Part 2

    LUCAN'S POVMontreal University Ghad, this is insane. From her butler's place to New York, to their office, and now to Montreal University—I just wanted to pass out. And worst of all, Zero and I have no idea of what’s going on. Ace looks like a complete psycho right now, and if he's like this, it's best not to bug him."Hey, what the hell!?" sigaw ni Yudam habang nakatali at nakaluhod sa harapan namin ngayon. "Fvck, Ace! How dare you tie us up and bring us here?!" nang-gagalaiti ding sambit ni Liam."Where is she?" Ace asked emotionlessly.I bet his restlessness comes from all the trips, sleepless nights, and everything that’s been happening. But whatever they talked about on the phone made Ace look even worse—like he’s on the verge of going berserk."Who the fvck is this 'she' you're talking about, you damn psycho—AHHHH! DAMMIT!""You see, I am the one asking here." Ace pressed his foot harder against Liam's crotch. "Where is she?" He asked again. "You've gone nuts because of tha

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 23: The Wrath of the Four Kings' Leader: Part 1

    THE ACE OF ACES Zero's POV 2:00 PMMy eyes were starting to close when I saw Ace stand up from his chair and begin pacing back and forth with an anxious look on his face.Tumayo ako para hawakan s'ya sa balikat, ngunit nagulat ako nang bigla n'ya akong itulak. "Don't annoy me," he said in a spine-chilling voice."Chill, bro." Bumalik ako sa upuan ko."He must be tired," Lucan murmured.Tss. Is he the only one who's tired?I mean, we flew to New York right after leaving her Butler's place and just arrived back today, yet here we are, sacrificing our lives waiting for some of the biggest heads of the biggest company—for some unknown reason. If that's insane, I don't know what else. I just wonder what he's up to. Imagine going back and forth continuously without a night of sleep or even a moment of rest. He's obviously desperate to say something to his parents, but what I don't get is why he looks so anxious.Is something bothering him? Arg! Whatever!Papikit na akong muli ng biglang

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 22: Threat!

    THE ACE OF THE ACESICE'S POVAnong oras na ay hindi pa din ako nakakatulog, hindi mawala wala sa isip ko ang sinabi ni Yuri.I managed to keep a straight face earlier, but it shook my world. I mean, I've been her sister for so many years, at simula nang ampunin ako ng pamilya nila, I always saw him as a fragile boy, but it never occurred to me that... ugh! I had no idea that...Nakagat ko ang ibabang parte ng labi ko.Damn! I don't even know how he feels. If I only knew, I would know exactly what to say to him. I'm such a useless sister to my siblings! Pero ngayon, malinaw na kung bakit pikit mata s'yang nagpapa alila kay Kairo.That Kairo! He is a scumbag! Don't tell me he’s aware of Yuri's feelings toward him, and that’s why he played him to that extent? Or... does he have feelings for Yuri as well? Kung iisiping mabuti, nu'ng unang beses kong makita si Yuri nu'ng pinapahirapan s'ya ni Ace sa cafeteria ay dumating si Kairo. But... aah! Never mind! That scumbag! He even aggressively

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 21: The Queen: Part 2

    Ice's PovMontreal UniversityHindi ko alam kung tama ba 'tong gagawin ko, pero...napabuga na lang ako ng hangin.He promised me he would make a public apology. Subukan n'ya lang hindi tumupad sa pinangako n'ya. Makakatikim talaga s'ya!Pagkatapos kong magbihis (butler suit) ay bumyahe na ako papuntang Montreal University. Since hindi ko alam kung saan o anong oras s'ya mag-pupublic apology ay dumiretso na lang ako ng cafeteria, tutal magtatanghalian na rin naman and 'yon din ang usual spot nila ni Zero at Lucan.Habang kumukuha ng pagkain ay sumulyap ako sa pwesto nila para tignan sila ngunit nabigo lang ako dahil hindi ko sila nahagilap.Where are those dorks? Usually pag gan'tong oras ay para silang hari na nakatambay dito sa cafeteria. Hindi kaya? Napahinto ako. Subukan n'ya lang talaga baliin ang pinangako n'ya, babalian ko s'ya ng leeg!Matapos kong makapaglagay ng pagkain sa tray ay doon ko lang napansin na may commotion na nagaganap, 'di kalayuan sa'kin.Teka, nag-pupublic ap

  • THE ACE OF ACES [ SERIES 2 ]   Chapter 20: THE QUEEN

    THE ACE OF ACESICE'S POV"We are talking about your upcoming marriage, Ice.""What?""What the f*ck?!" Bigla ay lumabas sa bibig ko."What a sweet way to welcome your soon-to-be husband." Napaangat bigla ang kilay ko sa sinabi ni Ace."Why the hell are you here and what the f*ck are you bickering about?" Kunot noo kong tanong."I thought it would be better if we talk about our marriage around your parents, honey.""Hahahaha!" Hindi ko mapigilang matawa. This is another level of craziness. Indeed. Wala akong masabi. Naglakad ako malapit sa glass rack malapit sa'kin. "Ano ulit ang sinasabi mo?" Wala sa sarili kong tanong habang nakatingin sa kan'ya."Ang kasal na–" CRACK!Halos malaglag ang panga nilang lahat sa sahig nang basagin ko ang glass rack na kinalalagyan ng samurai na naka display malapit sa'kin."Kasal?" Ulit ko sa sinabi n'ya.Tumayo s'ya pagkaway lumapit kay daddy. "Haha! I don't think we can talk about this if you're holding something like that." tila kinakabahan n'yang s

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status