CHAPTER 7

ANNABELLE’s POV

Maaga akong nakauwi kaya napagpasyahan kong dumaan sa department store para bumili ng karneng baka. Magluluto ako ng beef steak dahil paborito iyon ni Cedric.

I was humming a lullaby habang nagluluto. Magaan ang loob ko dahil alam kong magkikita kami ng asawa ko. Alam kong kahit narito na si Angelica ay uuwian niya pa rin ako. Malaki ang tiwala ko sa kaniya—kahit walang basehan na pareho kami ng damdamin ni Cedric.

Matapos kong makapagluto ay agad akong naglinis ng katawan at nagbihis. I prepared the table and prepared some wine. Matapos maiayos ang lamesa ay saka ako naghintay sa asawa ako.

But you know what’s hard in waiting? Iyon ang aasa kang darating ang hinihintay mo kahit pa nga tatlong oras na ang nakalilipas mula sa oras ng normal na uwi niya. It is hope that is killing me.

“D-darating siya, Annabelle. Darating si Rik,” pagkumbinsi ko sa sarili ko sabay punas sa luha na dumadaloy sa pisngi ko.

Heto na naman. Para na namang tinutusok ng isanlibong krayom a