THE BATTERED WIFE

ANNABELLE’s POVNakaharap ako ngayon sa salamin habang ginagamot ang pasa na natamo ko mula sa pananampal sa akin ni Cedric. Habang nilalagyan ko ng cold compress ang gilid ng bibig ko ay natigilan ako. Hindi ko naiwasan na maalala ang nakaraan...Nakatingin ako kay Cedric habang kausap niya ang kapatid kong babae. Nasa sala kasi ang mga ito habang ako ay nasa kusina at naghuhugas ng pinagkainan nila.Hindi ko maiwasan ang mapabuntonghininga dahil sa kalagayan ko. Sa kabila ng kayamanan ng pamilya na kinabibilangan ko, ay heto ako, gumagawa ng gawaing-bahay. Dinaig ko pa ang all-around-maid dahil sa dami ng trabaho ko araw-araw. Pinaalis kasi ng mga magulang ko ang mga katulong namin, at ang rason ng mga ito ay narito naman daw ako para gumawa ng mga gawaing bahay.I can’t complain, of course.I must not.Wala akong karapatan na mag-complain dahil hindi naman ako totoong anak ng mag-asawang Artemis. Bilyonaryo ang angkan ng parehong mag-asawang kumupkop sa akin. May anak din naman ang

ANNABELLE’s POVMatapos kong makita ang tagpong iyon ng mag-anak na umampon sa akin ay mas napatunayan ko na sa kabila ng kayamanan nila ay hindi pa rin pala sapat iyon sa kanila. They are greedy.At kahit yata gaano pa kamahal ang ibayad sa family doctor ng mga ito ay wala nang pag-asa pang gumanda ang budhi ng mga taong nakatira dito.Bumuntonghininga ako, at umastang wala lang sa akin ang mga narinig ko. Naglakad ako papunta sa hagdan para sana umakyat na sa kwarto ko nang harangin ako ni Mommy.“We need to talk, Annabelle.” The way she calls me, ang paraan ng pagsasalita niya, alam kong tungkol iyon sa narinig at nasaksihan ko kani-kanina lang.“Ano po iyon, Mommy?” I tried my best to calm down, kahit ang totoo ay gusto ko nang sumigaw. Hindi ko matanggap na sobra na ang kasamaan nila.“I want you to shut that fvcking mouth, all right? Wala kang nakita, wala kang narinig. Kapag makalabas ang nangyaring ito sa mga Arkanghel ay mananagot ka sa akin.” Mahina lang ang boses na iyon ni

ANNABELLE’s POVNasa canteen kami ng hospital ni Trinity to have our lunch together nang maagaw ang atensiyon namin sa pinapanood sa T.V. Isa iyong balita tungkol sa taong hinahangaan ko. Somehow, kahit hindi ko siya kilala ay binibigyan niya ako ng pag-asa. She’s a doctor, but not only that, she’s a successful businesswoman, too. Namamayagpag sa larangan na gusto niya. “Sa tingin mo, ilang taon na siya?” tanong sa akin ni Trinity. She likes the woman, too. “25? 27? I don’t know…” Nagkibit pa ako ng mga balikat dahil hindi ko rin alam. The woman didn’t disclose about her personal life that much. But she looks younger, that’s all we know. “By the way, Belle, what are your plans now?” Naudlot ang gagawin kong pagsubo dahil sa tanong na iyon ni Trinity. Ano na nga ba ang plano ko? Kailangan bang may gawin ako?“A-ano ang i-ibig mong sabihin?”“You know what I mean kaya nga nauutal ka riyan, eh.”“I don’t know?” walang kasiguraduhan kong sagot. Nagkibit pa ako ng mga balikat para ip

ANNABELLE’s POV Matapos naming kumain na mag-asawa, ang inaasahan ko ay matutulog na siya. Pero nagkamali ako. Nagulat na lang ako dah il habang naghuhugas ako ng pinggan ay nabungaran ko siyang pababa ng hagdan habang may tangan na maleta. Nagsimula ulit akong maguluhan. Ang akala ko ba ay ayos na kami? Hindi ba at maayos naman ang naging usapan naming dalawa? Pero bakit ganito? Saan siya pupunta? Dali-dali akong lumapit sa kaniya. Hinawakan ko siya sa kamay para pigilan. “Teka, Cedric. Saan ka pupunta?” Ngumiti pa ako para hindi niya makita na nasasaktan na naman ako. “Hindi mo na kailangan na malaman iyon—” “Pero asawa mo ako, hindi ba? May karapatan akong malaman kung saan ka pupunta. Gusto kong malaman kung babalik ka pa ba o hindi na. Natatakot akong mag-isa, Cedric,” pag-amin ko sa kaniya. “Ayoko na ulit na maranasan ang pakiramdam ng mag-isa.” Hinawakan niya ang kamay kong nakahawak sa kamay niya at tinanggal iyon. “I hate this side of you. Hindi ka naman dat

ANNABELLE’s POV Nagpapakalunod ako sa alak nang dumating si Cedric. Obviously, he came from the hospital. Naroon kasi si Angelica dahil nagkaroon ng bruises dahil sa nangyari sa amin kagabi. Serves her right! Nang magtagpo ang mga mata naming dalawa ay ngumisi ako sa kaniya. Damn! Masiyadong malakas ang loob ko ngayon, dahil na rin siguro sa tama ng alak sa utak ko. “Damn you, Annabelle!” Cedric is raging mad. Para siyang leon na ano mang oras ay kaya niya akong sakmalin, but I didn’t flinch. Tumayo ako para salubungin ko siya, at para salubungin ang galit niya. Manhid ang puso ko ngayon, manhid ang buong kaluluwa ko kaya kahit na ano’ng gawin niyang pananakit sa akin, at kahit na ano ang sabihin niya sa akin ay hindi ako masasaktan. Sinubukan kong maglakad, pero umikot ang paningin ko dahil sa hilo kaya bahagya pa akong sumuray. Napahawak ako sa sofa. Wala na akong pakialam kung ano man ang isipin niya tungkol sa akin. Dahil hindi na ako nakahakbang pa ay siya na mismo ang lu