CHAPTER 3

ALEJANDRO FERNANDEZ

"Woah. Ang laki pala ng condo unit mo. Sigurado ka bang condo unit mo lang 'to? Mag-isa ka lang dito?"

I deeply sighed as I watched the woman in front of me. She kept on looking around as if she's not rich.

"Why are you surprise? I thought you are rich enough to pay the damage on my car." Naglakad ako sa malaki kong sofa at humiga roon.

Sa dami ng nangyari kanina na hindi ko inaasahan ay naubos na tuloy agad ang energy ko. Kailangan ko pa magising ng maaga bukas para magtrabaho.

"Bawal na bang magulat kahit mayaman? Akala ko kasi ay katulad mo ko na kahit mayaman ay gusto pa rin mahiga sa isang maliit na apartment."

Pinanliitan ko siya ng mata nang umupo siya sa may ulunan ko. Nakatingala lang ako sa kaniya habang siya naman ay nakayuko at nakatingin sa akin.

"I'm not like you, your attitude is different from mine and p'wede ba? Umalis ka sa hinihigaan ko. Ayaw kong makipag-usap sa 'yo ng nakatingala."

Tumawa na naman si Niffa sa sinabi ko, pero kahit gaano ako naiinis sa kaniya ay hindi ko pa rin magawang magalit sa kaniya ng husto. Hindi ko alam kung bakit.

Isa pa, hindi ko alam kung anong klase ng tao siya. May normal na tao ba ang magpapaputok ng baril sa gitna ng gabi?

Since from the first time that I laid my eyes to her, I knew she's dangerous.

"Actually, maganda rin sana tumira sa ganito pero hindi p'wede. Nakita mo naman 'yong mga tao na humahabol sa akin. Ilang beses na nga kong nagpalipat-lipat ng tirahan para lang makawala sa kanila. Tsk."

Hindi ako sumagot sa sinabi niya dahil iniisip ko pa rin hanggang ngayon ang tungkol sa nakita ko kanina. Bakit ba siya hinahabol ng mga 'yon? Ano bang ginawa ng babaeng 'to sa kanila? At saka, sino ba ang babae na kasama ko ngayon?

"Bakit ka ba kasi nila hinahabol?"

Mas lalong tumahimik ang paligid dahil sa tanong ko sa kaniya. Hindi siya agad sumagot sa akin at sa halip ay isang simpleng ngiti ang sumilay sa kaniyang labi.

"Hindi mo na kailangan malaman. Baka madamay ka pa." Tumawa si Niffa at tumayo sa kaniyang inuupuan. Pagkatapos ay muli siyang humarap sa akin.

Ako naman ay umupo na muna at tumingin sa kaniyang direksiyon.

"If that's the case, why don't you go out now? You're safe now and they are not around anymore. You don't need me now, right?"

Natigilan ako nang biglang lumapit sa akin si Niffa. Nilapit niya ang mukha niya sa akin at tinitigan niya ko sa aking mata. Nakaramdam tuloy ako ng pagkailang dahil sa ginawa niya.

"Ilang beses ko bang sasabihin sa 'yo? Wala akong matutulugan ngayon dahil nalaman na naman nila ang lugar na tinitirahan ko. Saglit lang naman ako rito." She also sit down beside me.

"Get out now before I force you to walk."

"Pumayag ka na kasi. Tinulungan naman kita kanina, hindi ba? Ayos lang naman dahil mag-isa ka lang naman, hindi ba?"

Bumuntong hininga na lang ako ng malalim dahil sa kakulitan ng babaeng kaharap ko ngayon.

My head will hurt if I tried to talk with her again so I give up. I just stand and walk to my comfort room to have a bath.

"Tss. Fine."

Ayos lang sana na may makitira rito sa condo ko, pero hindi ko naman siya kilala at isa pa, hindi ko gustong may nakatira na babae rito. Tsk.

If only that Blue showed up, I don't need to think about this now. If I see that man again, I swear that I will punch him straight to his face.

Napailing na lang ako ng aking ulo nang marinig ko pa ang tawa ni Niffa bago ako tuluyan na pumasok sa banyo.

Habang naliligo ako ay hindi pa rin maalis sa aking isipan ang nangyari kanina. Hindi ko alam kung bakit hindi pumunta si Blue katulad ng napag-usapan. May nangyari kayang hindi maganda sa kaniya? Bakit kaya hindi siya sumipot? Pinaglalaruan lang ba ko ng lalaking 'yon?

Tsk. I have my own finance company, but I made a big mistake and I need help from my friend, Blue to save my company. However, my so called friend didn't show up. Tsk.

Pagkatapos kong maligo ay nagsuot muna ako ng bathrobe at pumunta sa kuwarto ko para kunin ang hair dryer at patuyuin ang buhok ko pero pagpasok ko sa loob ng aking kuwarto ay iba ang nadatnan ko. Natigilan ako sa mismong pinto ng kuwarto ko habang nakatingin sa taong nakahiga sa aking higaan.

"W-What are you doing inside my room?" galit ko siyang tinitigan sa kaniyang mata.

Nagkukusot pa si Niffa ng mata nang tumingin siya sa aking direksiyon. Umupo siya at tumingin sa aking direksiyon. Parang hindi niya nakita ang tingin ko sa kaniya dahil nagpatuloy lang siya sa pagtingin sa akin pabalik.

"Kuwarto mo pala 'to? Pasensiya na. Akala ko kasi guest room."

Nagawa pa niyang tumawa sa harapan ko kahit ako ay hindi na malaman ang gagawin ko dahil sa inis na nararamdaman ko ngayon.

She's getting on my nerves again.

"Get out!"

Niffa pouted her lips and rolled her eyes.  "Bakit ka naman sumisigaw d'yan? Nakihiga lang naman ako sa higaan mo. Ang lambot pala at saka, malaki naman 'to. P'wede tayo magtabi. Tabi na lang tayo, okay?"

Lumapit sa akin si Niffa at hindi na naman ako nakagalaw nang ilapit ni Niffa ang mukha niya sa mukha ko.

I still stunned everytime I look to her emerald eyes with eye liner at the bottom, her small kissable lips and her round face that makes her look like a baby.

I still can't breathe normal everytime she's too close and I don't even know why.

"Now that I saw your face in close up again, Mr Handsome. You are really my type and because of that, I feel heated again. Can I touch you?" Niffa smirked and lean closer to me.

W-What is she doing? She's really getting on my nerves!