CHAPTER 5

ALEJANDRO FERNANDEZ

Nagsimula na kaming kumain ni Niffa. Sinadya kong hindi tumingin sa direksiyon ni Niffa dahil baka magtanong na naman siya ng kung ano sa 'kin. Saka tahimik lang din naman siyang kumakain.

Now that she is here, I couldn't focus on my work and I didn't even make a move about Blue's issue. I will definitely do it after this. However, I am having a second thoughts of leaving the house to this woman. I don't even know her that much.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko.

"Uy! Aleja, masama ang bumuntong hininga sa tapat ng pagkain at baka malasin ka," nakangiti akong binalingan ng tingin ni Niffa pero sinimangutan ko lang siya.

"Minalas na nga kahapon pa," pasimple kong sagot sa kanya at saka muling kumain.

Pagkalipas ng ilang minuto ay bigla na lang humagikgik ng tawa si Niffa na nakaupo sa harapan ko. Sinamaan ko nga siya ng tingin dahil muntikan pang tumalsik ang kinakain niyang kanin sa harapan ko.

Hindi talaga kayang umayos ng tao na 'to!

"Why are you laughing now?"

Umiling si Niffa sa naging tanong ko sa kanya. "Wala. Wala. Ang consistent kasi ng reaksiyon mo at ang tipid mo magsalita lagi. Mas mukha ka pang babae kung umasta sa 'kin. Nakaka-starstruck lang. Ngayon lang kasi ako naka-meet ng lalaki na ganyan kumilos katulad ng sa 'yo. Saka—"

"Stop talking now. I just asked you one question."

Konti lang ang kinain ko kaya naubos ko rin agad ito. Mas ayos na 'yon kahit nagugutom pa ko para makaalis ako agad sa tabi niya. Nakakapanghinayang lang dahil ayo'ko mang aminin, masarap ang nilutong pagkain ni Niffa.

Kung dadagdag pa ko ay baka mapansin pa niya at asarin na naman niya ko. Tss. Itutuon ko na lang sa trabaho ang gutom ko. Work from home na lang ang gagawin ko dahil ako rin naman ang may-ari ng company na pinapasukan ko.

"Grabe ka naman. Nagkukuwento lang naman ako. Saka hindi ka ba naag-iisip? Dahil sa akin ay med'yo naging makulay na ang bahay mo. I mean, look at to my vibes. Ikaw kasi. Lagi ka lang nakasimangot d'yan at parang ang laki pa ng galit mo sa mundo. Wala namang ginagawang masama ang mundo sa 'yo. Minsan ka na lang mabuhay kaya dapat i-enjoy mo ang life mo. Alam mo? May kilala ako. Si—"

"Could you please shut up now? Sa dami ng sinabi mo ay wala akong naintindihan mas'yado. Huwag kang mag-iingay mamaya kapag nagtatrabaho na ko ha?" tinitigan ko siya ng seryoso pero tinitigan lang din niya ko pabalik.

"Kung makasalita ka naman ay parang bata ako sa paningin mo. Oo. Hindi ako mag-iingay. Titingin lang ako." Nagawa niya pang ngumiti sa akin pagkatapos magsalita.

Isang buntong hininga na lang ang napakawalan ko. Kahit kailan talaga ay hindi ko magawang manalo sa babaeng 'to. Kung hindi lang niya niligtas ang buhay ko ay baka matagal ko na siyang pinaalis sa buhay ko.

To be honest, wala pang isang linggo ang pagsasama naming dalawa ni Niffa pero marami nang nabago sa paligid ng tinitirahan ko. Sa ingay niyang 'yan, talagang mabubulabog ang paligid. Madalas ay walang tao rito at tahimik lang.

Pagkatapos kong kumain ay dumiretso na ko sa may kuwarto ko. Binuksan ko ang aking laptop at nagsuot ng earphone sa magkabilang tenga.

Una kong binigyan ng panibagong email ang kaibigan kong si Blue. Hindi ko alam kung nakailang email na ko sa kanya pero ni isang beses ay hindi pa rin siya sumasagot sa 'kin. Med'yo naiinis na nga ko sa nangyayari at kinakabahan na rin ako.

Kapag hindi ko pa nakausap si Blue ay may possibility na magkaroon ng malaking income lost sa company ko. Worst case nito ay malugi ang company at tuluyan nang magsara.

Sinubukan ko na ring tumawag at mag-text sa number ni Blue pero hanggang ngayon ay wala pa rin siyang sagot. Naka isang daan na yata akong tawag at text sa kanya pero hanggang ngayon wala pa rin akong balita.

Pagkatapos kong mag-email kay blue ay muli kong tiningnan ang sinend sa 'king files ng planning team. This will all be in vain kung hindi pa rin magpapakita sa akin si Blue.

Nakabigay na ko ng advance payment sa kanya!

"What? Nai-scam ka?"

"I'm no— What are you doing here?!"

Tinanggal ko ang suot kong earphone at umatras ng konti nang bigla na lang sumulpot si Niffa. Nakayuko siya sa likuran ko at halos magdikit na ang mukha naming dalawa.

Tinitigan ko siya masama habang magkasalubong ang dalawang kilay ko. Kaya lang, kahit naman gawin ko 'to sa kanya ay balewala lang din dahil patuloy pa rin siya sa pag-iingay at paglapit sa akin. Ewan ko ba kung bakit hindi napapagod ang babaeng 'to at parang hindi niya naririnig ang mga sinasabi ko.

"Wala naman. Akala ko kasi ito ang kuwarto ko at nang buksan ko. . . boogsh! Hindi pala. Hehe. Ano na? Na-scam ka nga? At base sa nabasa ko, mukhang nanganganib ang company mo ngayon ah. Goodluck." Nakangiti akong binalingan ng tingin ni Niffa habang magka-krus pa ang dalawa niyang braso.

"Bakit ka ba nangingialam? Saka sinabi ko na sa 'yo na huwag mo kong guguluhin kapag nagtatrabaho ako. Doon ka na sa kuwarto mo at iwan mo na ko rito."

Binalik ko ang aking paningin sa laptop ko pero hindi pa rin ako sinunod ni Niffa. Ni hindi nga siya umalis sa kinatatayuan niya. Hindi na rin ako nagsuot ng earphones dahil balewala lang din naman. Guguluhin lang din ako ng babaeng kasama ko ngayon.

Actually, gustong gusto ko na siyang paalisin dito pero parang may pumipigil pa rin sa sistema ko at ako pa ang natatakot na magpaalis sa kanya rito. Kinulam kaya niya ko? Tsk!

"Sandali lang naman. Pinapaalis mo ko agad e. What if I could help your problem right now?"

Nagsalubong ang dalawang kilay ko dahil sa sinabi ni Niffa. Seryoso ba siya? Nagtataka ko siyang tinitigan pero nakangiti pa rin siya sa 'kin.

"Seryoso? This is not the time for you to joke around, Ms Niffa."