Chapter 32

Alex's Pov

Wala akong tigil sa pag-iyak habang nasa labas ako ng ER o Emergency Room at hinihintay ang paglabas ng mga doktor na gumagamot kay Mama. Pagkatapos ay agad kong tinawagan si Daddy na kasalukuyan palang kausap ang kaibigan nitong general at nakikipag-ugnayan dito para mahanap ang aking kakambal. Nang malaman ni Daddy ang nangyari ay agad na siyang nagpaalam sa kaibigan niya para puntahan kami ni Mama sa ospital.

Piping ipinagdarasal ko na sana ay makaligtas ang mama ko. Sana ay huwag muna siyang kunin sa amin ng Diyos at hayaan muna niya kami na magkasama-sama bilang iisang pamilya. Umiiyak na naihilamos ko sa aking mukha ang dalawa kong palad. Bakit ba magkasunod ang problemang dumating sa pamilya ko? Naisip ko ang mga taong nagpaulan sa amin ng bala. Sino kaya ang nag-utos sa kanila na patayin kami? Sino ang taong galit sa amin para gustuhin niyang mamatay kami? Wala naman kaming kaaway dahil wala naman kaming inaapakan na tao.

Si Uriel. Biglang sumagi sa isip ko si Urie