Alex's Pov"May lakad ba ulit kayo ni Art ngayon, Alex?" palabas na ako nang bigla akong tawagin ni Mama. Akala ko nasa loob siya ng kuwarto niya at nagpapahinga kaya hindi ko na lamang siya nais na abalahin. Nagbilin naman ako sa katulong na sabihin kay Mama na umalis ako sakaling magising siya at hanapin ako. "Gising ka pala, Ma. Akala ko natutulog ka sa kuwarto mo kaya hindi na kita inabala," kausap ko kay Mama nang harapin ko siya."Nasa kuwarto nga ako at balak ko sanang matulog ngunit hindi ako makatulog kaya lumabas na lamang ako," sagot ni Mama na may halong lungkot sa kanyang tinig. Tila matamlay na naupo siya sa sofa. Hindi naman ako nakatiis na umalis nang hindi ko inaalam kung ano ang gumugulo sa isio niya kaya nilapitan ko siya."May problema po ba, Ma? Tila matamlay po kayo," tanong ko sa kanya nang lapitan ko siya."Bigla kong naisip ang kapatid mo, Alex. Nasaan na kaya siya ngayon? Nasa mabuting kalagayan kaya siya? Kailan ba natin siya mahahanap?" tila nawawalan ng p
Alex's PovNanginginig ang kamay ko habang kinukuhanan ng video si Sandy na sinasaktan ang kapatid kong nakakulong sa isang malaking kulungan ng malalaking aso. Kasama ng kapatid ko sa kulungan ang nawawalang katulong ni Uriel na Myrna ang pangalan. Sinasabi ko na nga ba at may kinalaman ang mag-inang Lorena at Sandy sa pagkawala ng katulong ni Uriel. Ngunit hindi ko inaasahan na pati ang pagkawala ni Alexa ay may kinalaman din ang dalawa."Masaya ka ba sa tirahan mo ngayon, Alexa? Katulad sa malaking bahay ni Uriel ay may katulong ka rin na kasama rito so I'm sure na ang saya-saya mo," nakangising sabi ni Sandy habang hawak nito ng mahigpit ang mahabang buhok ng kakambal ko."Isa kang mamamatay tao, Sandy! Kung inaakala mo na maitatago mo habam-buhay ang ginawa mong pagpatay sa mommy ni Uriel ay nagkakamali ka. Makukulong ka rin balang-araw. Kayong tatlo ng masama mong ina at ng lalaki mo," matapang na sagot ni Alexa kahit na hindi maipinta ang mukha nito sa matinding sakit.Muntik n
Alex's PovPagmulat ko ng mga mata ay nasa loob na ako ng ospital at nakahiga sa hospital bed. Mukha ng nag-aalalang mga magulang ko ang agad kong nabungaran pagdilat ko ng mga mata."Alex! Diyos ko samalat naman at gising ka na. Alam mo ba na sobrang alalang-alala kami sa'yo? Tatlong araw kang walang malay at hindi namin alam kung ano ang gagawin namin," umiiyak na kausap sa akin ng Mama na biglang napayakap sa akin. "Ma, okay lang po ako," mabilis kong sagot para hindi na siya mag-alala pa at umiyak."Okay lang ba iyang may nakalagay na cervical neck brace siyan sa leeg mo?" ani Mama na patuloy sa pag-iyak. Saka ko lang napansin na may nakaharang pala sa leeg ko kaya pala hindi ko maigalaw pababa ang aking ulo. Naalala ko na bumangga ang ulo ko sa manibela bago ako nawalan ng malay. Maliban sa neck brace ay may benda rin ang aking ulo. Ito siguro ang dahilan kung bakit tatlong araw akong comatose.Bahagya akong ngumiti para ipakita kay Mama na okay lang talaga ako. Ngunit biglang n
Alex's PovPagkalabas ko sa ospital ay nagpahinga lamang ako ng isang Linggo at pagkatapos ay lumipad ako papuntang Spain kasama ang mga magulang ko. Nagpaiwan si Alexa na sa bahay na ni Uriel muling tumira. May mga bodyguard naman na kasama ang kakambal ko kaya kahit paano ay panatag ang loob namin nina Daddy at Mama na maiiwan namin siya. At saka nakatitiyak ako na hindi siya pababayaan ni Uriel. Ang sabi sa akin ni Alexa sa una ay hindi raw makapaniwala si Uriel nang makausap niya ito lalo na at wala naman ako sa harapan nito para maniwala itong magkambal nga kaming dalawa ni Alexa. Ngunit sapat na ang video na nakuhanan ko at pati na rin ang statement ni Myrna. Ngayon ay naniwala na ang lalaki na hindi si Alexa ang pumatay sa kanyang ina kundi ang mag-inang nakatira sa bahay niya. Sa malas ay nakatunog si Aling Lorena kaya bago pa makauwi sa bahay niya si Uriel na may mga kasamang pulis para ipadampot ang pinagkakatiwalaan niyang mayordoma ay mabilis nang nakatakas ang matanda a
Alex's PovParang may tambol sa loob ng aking dibdib sa sobrang lakas ng pagtibok ng aking puso habang naglalakad ako papasok sa gate ng malaking bahay ni Uriel. Sobra akong kinakabahan. Mahigit isang buwan ko siyang hindi nakita at wala rin akong balita sa kanya dahil iniiwasan kong magtanong sa kakambal ko kapag tumatawag siya sa akin. Way ko iyon para mabilis kong makalimutan ang nararamdaman ko sa kanya. Ngunit sayang lang pala ang effort ko na makalimutan siya dahil heto at papasok ulit ako sa buhay niya bilang substitute wife. Hindi ko naman magawang tanggihan si Alexa dahil nakikita kong desperada na talaga siya. Kaya isinantabi ko ang sarili kong damdamin para sa kanya.Saglit akong huminto sa paglalakad nang malapit na ako sa may pintuan. Alam kong nakauwi na siya dahil nakagarahe na sa loob ng gate ang kanyang kotse. Huminga ako ng malalim para alisin ang kabang nararamdaman ko. Kinakabahan ako sa muli naming pagkikita ni Uriel. Nag-aalala ako na baka makahalata siya na hind
Alex's PovPakiramdam ko ay saglit na huminto ang aking paghinga nang marinig ko ang itinawag ni Uriel sa akin. Nahalata kaya niya na ako si Alex at hindi si Alexa? Malakas ang kabog ng dibdib na nilingon ko siya."A-Anong -sabi mo?" bahagya tuloy akong nautal dahil sa sobrang kaba. Kapag sinabi niyang alam niya na ako si Alex at hindi si Alexa ay talagang tatakbo agad ako palabas sa bahay niya. Bahalang maglakad ako pauwi sa bahay namin ang importante ay makalayo ako sa harapan niya."Ang sabi ko ay kumusta na ang kakambal mong si Alex?" bahagyang nakataas ang kilay na sagot ni Uriel. "Hindi ba may kakambal kang Alex ang pangalan?"Kahit paano ay nakahinga ako ng maluwag nang marinig ko ang sinabi niya. "Ah, oo. Kinukumusta mo pala ang kakambal kong si Alex. Akala ko ay—""Akala mo ay iniisip kong ikaw si Alex?" aniya na inunahan ako sa aking sasabihin. "Of course not. Bakit ko naman iisipin iyon? Akala ko ay sasabihin mong imbitagan ko siyang dito mag-dinner sa bahay. Iyan sana ang
Alex's PovPaglabas ko sa bahay ni Uriel ay nasa tabi na siya ng sasakyan niya at naghihintay sa akin. Agad na namutawi sa kanyang mga labi ang isang matamis na ngiti nang makita niya akong naglalakad palapit sa kanya. "You're so beautiful, Alex," humahangang puri niya sa akin nang makalapit na ako sa kanya. Hindi ko maiwasan ang pamulahan ng magkabilang pisngi sa kanyang papuri kahit na ang pagkakaalam niya ay ako si si Alexa. Ngunit dahil totoong pangalan ko ang binanggit niya kaya pakiramdam ko ay ako ang pinupuri niya at hindi si Alexa."Simple lang naman ay ayos ko at saka konting baby powder at lipstick lang naman ang inilagay ko sa mukha ko tapos ang ganda ko na agad?" nakangiti kong biro sa kanya ngunit ang kalooban ko ay nininerbyos. Lagi na lang akong kinakabahan kapag kasama ko siya. Pakiramdam ko ay mabubuko niya anumang oras na nagpapanggap lamang ako."Your simplicity makes you more beautiful, Alex," sagot niya sa akin. Damang-dama ko na sinsero siya sa kanyang papuri s
Alex's PovPagkapasok ko sa loob ng bahay namin ay nagulat si Alexa nang makita niya akong pumasok sa pintuan ng bahay namin. Agad niya akong sinalubong para usisain kung bakit ako narito sa bahay."O bakit ka nandito, Alex? Nabuko ba ni Uriel na nagpapanggap ka lamang at pinalayas ka niya?" nag-aalalang tanong sa akin ni Alexa sa mahinang boses. Nagpalingon-lingon pa ito sa paligid at siniguro na walang nakarinig sa kanyang sinabi maski si Mama. Inilihim lang kasi namin sa mga magulang namin ang ginawa naming pagapalit muli ni Alexa dahil siguradong hindi nila kami papayagan lalong-lalo na si Mama."Siyempre, hindi. Nagpunta ako rito para sabihin sa'yo ang good news na dala ko," nakangiti kong sagot sa kanya. Ayokong mahalata niya na hindi ako masaya kaya sinigurado ko na masaya ang ekspresyon na nakalarawan sa mukha ko kahit na ang totoo ay nagdurugo ang puso ko."Talaga? Ano ang good news na dala mo?" nanlalaki ang mga mata na tanong ni Alexa. Halatado sa mukha nito ang excitement