Accueil / โรแมนติก / THE BOY พ่อตามขา / บทที่ 105 หยุดทั้งสอง

Share

บทที่ 105 หยุดทั้งสอง

Auteur: NBSTER
last update Dernière mise à jour: 2025-12-04 14:59:39

“หยุดทั้งสองคนเลย!”

ทั้งร่างเล็กป้อมของลูกสาวตัวแสบที่กำลังนั่งควบลำตัวของผู้เป็นพ่ออยู่บนเตียงทั้งสองต่างชะงักหยุดพร้อมกับหันใบหน้ามาประสานสายตาเข้ากับฉัน การเดินเข้าไปใกล้ต้องทำให้พลางสูดลมหายใจลึกเข้าปอดจากนั้นก็ถอนหายใจออก ยุบหนอ พองหนอ

อย่าพึ่งระเบิดอารมณ์หนออีตูน...

ใจเย็น ใจเย็นนั่นลูกนั่นผัว

แต่มันกลับไม่ได้ผลเมื่อสายตาฉันจับจ้องไปยังมืออวบของต้องตาที่ยังกำแท่งลิปสติกแน่นจับราวกับเป็นดินสอวาดภาพชนิดพิเศษ นิ้วมือเล็กต่างเลอะเทอะไปด้วยสีแดงของเนื้อลิปสติกไม่เว้นแม้แต่ซอกนิ้วพอเคลื่อนสายตาไปมองอีกแห่งตรงใบหน้าพี่ตามทั้งแก้มปากจมูกหน้าผากมีรอยขีดเขียนลายเส้นไว้เต็มด้วยสีของลิปสติกแท่งนั้น

ลิปสติกที่ฉันพึ่งซื้อมาใหม่เมื่อวาน

ลิปสติกที่ฉันยังไม่ได้ใช้แตะริมฝีปากของตัวเองสักนิด

และลิปสติกแท่งนี้ แบรนด์นี้ราคาไม่ได้ย่อมเยาเลยสักนิดกว่าจะตัดใจซื้อตั้งนาน

“คิกๆ แม่ตูนขาวาดรูปค่า”

วาดรูป...

อืมดี ดีมาก

รอยยิ้มแฉ่งเผยฟันซี่เล็กขาวของลูกสาวตัวแสบทำให้ฉันคิดว่าก้านมะยมอยู่ส่วนไหนของบ้านใหญ่กัน ฉันจะได้รีบไปเด็ดมาแล้วเอามาลงโทษทั้งลูกทั้งผัวสักทีเถอะรู้สึกคันไม้คันมือจะแย่อยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าล
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 110 ซ้อนการกระทำ

    ดีใจที่ได้ยินแบบนี้...“ตูน ตูนมองพี่สิ ตูน!”อีกด้านหนึ่งเมื่อฉันขยับใบหน้าไปมองก็พบกับผู้ชายที่ฉันรัก รักมากด้วยและก็เป็นครั้งแรกที่เห็นพี่ตามหน้าซีดราวกับไก่ถูกต้มแถมความกังวลฉายออร่ากระจาย เหงื่อไหลซึมออกมาตรงไรผมท่านประธานใหญ่ที่ทุกคนเกรงกลัวสิ้นคราบมากเพราะเสื้อสูตรถูกถอดออกเหลือแค่เสื้อเชิ้ตลายทางพับแขนขึ้นอย่างไม่ใส่ใจอย่าถามถึงเนตไทในขณะนี้ฉันไม่เห็นมันอยู่บนคอขาวพี่ตามคิ้วขมวดแทบชนกันมือใหญ่ข้างหนึ่งสัมผัสรับรั้งกลางแผ่นหลังฉันเอาไว้ส่วนอีกข้างจับตรงหน้าท้องอาการสั่นไหวบ่งบอกชัดเจนถึงความกลัว“เจ็บ พี่ตามตูนเจ็บ”“ตามหมอดิวะ หายหัวไปไหนกันหมด!” เสียงตวาดดังลั่นสนั่นห้องรับแขกท่ามกลางความตกใจของทุกคนร่างฉันก็ถูกพี่ตามอุ้มขึ้นมาด้านบนวางไว้บนเตียงด้วยความแผ่วเบา ไม่มีสายตาใครฉันจึงกล้าสบสายตากับพี่ตามที่ยังนั่งข้างเตียงกุมมือฉันไม่ห่าง แรงบีบในแต่ละครั้งทำให้รับรู้ว่าพี่เขาจะไม่หายไปไหนจะอยู่ข้างกายฉัน “อดทนนะคนเก่งเดี๋ยวหมอมา อย่าร้องไห้”ทั้งที่เขาปลอบฉัน ห้ามไม่ให้ร้องไห้แต่ตัวเองกับมีน้ำตาพี่ตามอ่อนแอ“ตูน...”“อย่าเป็นอะไรได้มั้ยครับ ขอร้องนะ ตูนรับปากพี่ได้มั้ยครับ ลิป

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 109 เรื่องที่เสียใจ

    “คนกำลังท้องกำลังไส้ก็แบบนี้แหละ ใช่มั้ยคะคุณพี่”คุณแม่พยักหน้ารับส่วนฉันได้แค่ยิ้มและเบี่ยงเบนสายตามองไปยังคุณพ่อเป็นจังหวะเดียวกันที่ท่านมองมาเหมือนกันความเฉยชาส่งออกทางดวงตาเป็นสัญญาณหนึ่งบอกให้ฉันรับรู้ มือไม้เย็นเฉียบไปหมดถึงด้านนอกจะปั้นหน้ายิ้มออกมาก็ตามมันเป็นยิ้มทั้งที่หวาดหวั่นด้านในมากกว่า“ต้องตาล่ะลูกใครไปรับที่โรงเรียน” คุณแม่นั่งใกล้โน้มตัวลงมากระซิบ“คุณพ่อบอกให้คนไปรับแล้วค่ะ วันนี้เห็นว่ามีเรียนวาดภาพจึงต้องกลับค่ำหน่อย” ฉันตอบท่านส่วนพี่ตามกำลังขับรถมาคงเกือบถึงแล้วมั้ง “งั้นเดี๋ยวตูนขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”ฉันปลีกตัวออกมาเข้าห้องน้ำพอจัดการอะไรเสร็จจึงเดินทางห้องครัวเหลือบไปเห็นคุณนวลฉวีเดินออกไปอย่างรวดเร็วไม่นานสาวใช้คนหนึ่งก็เดินมาหยุดตรงหน้าแค่มองสายตาเธอที่ก้มลงตรงแก้วน้ำสวยฉันก็เผยรอยยิ้มให้ก่อนเดินแยกออกมานั่งที่เดิม“น้ำมาแล้วค่ะ”ด้วยความกระหายตั้งแต่เมื่อกี้ผสมด้วยทำให้ฉันยกแก้วน้ำตรงหน้าขึ้นมาดื่มพร่องไปเกือบครึ่งแก้ว เมื่อความเย็นพัดความสดชื่นเข้ามาจึงรู้สึกผ่อยคลายบาง ในขณะที่ฟังคนอื่นพูดคุยกันเรื่องธุรกิจบ้าง เรื่องหุ้นบริษัทบ้างหรือแม่กระทั่งเรื

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 108 บทเรียน

    ลืมบอกไปว่าเกือบสี่วันแล้วที่ทั้งฉันพี่ตามและต้องตาเข้ามาอาศัยในบ้านใหญ่เนื่องจากมีคนดูแลมากกว่า พี่ตามกลัวว่าฉันจะเป็นอะไรในตอนที่เขาไปทำงานฉันเลยตามใจปล่อยให้เขาสบายใจดีกว่าและก็มีพี่นาตามมาทำงานด้วยแต่ก็ไปกลับเช่นเดิมก๊อกๆ“เข้ามา” การเผชิญหน้าในรอบหลายเดือนเกิดขึ้นแล้วเมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องซึ่งมีสายตาคล้ายของพี่ตามจับจ้องอยู่ทุกฝีก้าวกระทั่ง ประมุขใหญ่จะเรียกว่าเป็นหัวเรือใหญ่ของเศรษฐนาวิวัตน์ก็ไม่แปลกถึงท่านจะสละตำแหน่งประธานให้พี่ตามแล้วก็ตาม “นั่งสิ”“สวัสดีค่ะคุณพ่อ”ไร้เสียงการตอบรับจากคนสูงอายุผู้น่าเกรงขามแต่ท่านมีปฏิกิริยาอย่างอื่นนั้นคือการเคลื่อนลิ้นชักออกมาใช้มือล้วงลงไปหยิบกระดาษใบหนึ่งที่มีลักษณะเล็กครึ่งเอสี่ยับยู่ยี่มากราวกับถูกทำลายด้วยฝ่ามือโดยการขยำทิ้งขึ้นมาก่อนเลื่อนมายังตรงหน้าฉันเป็นไปไม่ได้...ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ...นี่เป็นเสียงพูดที่ไม่ได้เปล่งออกไปในขณะที่ฉันอ่านข้อความในกระดาษใบนั้นหัวใจก็เต้นระห่ำสั่นยิ่งกว่าการรัวกลอง ความหนักใจเข้ามาเยือนช่องทางที่ก้าวเดินเหมือนมีภูเขาสีหม่นลูกใหญ่เข้ามาปิดบังทางเดินจนแทบไม่รู้ว่าต้องไปทางไหน ข้อความในกระดาษมีไม่ม

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 107 คนที่ 2

    “ต้องตาเหมือนพ่อตามขาค่า” จ้า เหมือนมากได้มาทั้งหมดเลยหวังว่าตัวเล็กอีกคนที่อยู่ในท้องออกมาแล้วขอให้ได้นิสัยแม่มาบ้างสักนิดก็ยังดีอย่าให้แม่คนนี้ปวดหัวไปพร้อมกันทั้งสามคนเลย “แต่วาดไม่เหมือนน๊า พ่อตามขาวาดเป็นรูปหัวใจสีแดงค่าแม่ตูนขา”หัวใจสีแดงดวงน้อย...หัวใจที่แสดงความเด่นสง่าตรงแก้มของฉันนานเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้รู้แค่ว่าตอนนี้ฉันกำลังเอาคลีนซิ่งหยดลงบนสำลีแต่พอชุ่มจากนั้นก็ค่อยเช็ดลงบนใบหน้าหล่อของพี่ตามที่เจ้าตัวเงยใบหน้ารอแบบไม่บ่นว่าเมื่อยเลยอีกทั้งยังเอื้อมมือทั้งสองขึ้นมาประสานกอดเอวฉันเอาไว้แน่นเจ้าเล่ห์มากผู้ชายคนนี้ รู้ไหมก่อนหน้าพี่ตามบอกต้องตาว่าจะพาไปข้าวนอกแค่นี้ลูกสาวตัวแสบก็รีบวิ่งเต้นลงจากเตียงวิ่งหายไปจากห้องเพื่อไปแต่งตัวใหม่กับพี่นาโดยทิ้งท้ายไว้ว่า พ่อตามขาซื้อประเป๋าใหม่ให้ด้วยนะค่า“อย่าดิ้นสิคะ”“นิ่งแล้วครับ” แค่ตอบแต่ออกแรงรั้งเอวฉันให้นั่งลงบนตักใหญ่ มือข้างหนึ่งเคลื่อนลงมาทาบตรงหน้าท้องของฉันอย่างแผ่วเบาความอบอุ่นแผ่เข้ามาจนรู้สึกได้ “อย่าดื้อนะ ออกมาค่อยดื้อ”“พี่ตามรู้ตัวมั้ยว่าตามใจรู้มากเกินไป”“พี่ไม่ได้ตามใจ ลูกบอกอยากได้”นี่ไม่เรียกว่าตามใจงั้นเหร

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 106 หัวใจสีแดง

    วันนั้นเป็นวันแรกที่ความรู้สึกฉันเปลี่ยนไปกลายเป็น ‘รัก’แต่ปัจจุบันไม่น่ารักเข้าไปได้เลยคนอะไรสปอยล์ลูกขนาดนี้“นี่มันอะไรกันคะพี่ตาม!”นัยน์ตาฉันตวัดมองอย่างต้องการคำตอบเผื่อว่าจะมีเหตุผลที่ทำให้ดีขึ้นซึ่งอาจสวนทางกับการกระทำก็ตามจะได้รับฟังประกอบกับการพิจารณา“ก็อย่างที่เห็น ตามนั้นเลย”ฉันคิดผิดไปเองสินะได้พี่ตาม ได้อีตูนคนนี้จะจัดการกับหัวโจกแบบพี่ตามเองว่าแล้วฉันก็เข้าไปใกล้พร้อมกับยื่นมือเข้าไปจับเนื้อขาวช่วงตรงใต้แขนจากนั้นก็ออกแรงบิด เสียงร้องอวดโอยเหมือนเจ็บนักเจ็บหนาเกิดขึ้นแต่ฉันก็ไม่หยุดแค่นี้ออกแรงบอกเรื่อยๆ ร่างใหญ่เอียงเอนนอนลงบนเตียงนุ่มพร้อมกับอ้อมกอดมีร่างเล็กของต้องตาที่เปล่งเสียงหัวเราะออกมาเหมือนกำลังเล่นสนุกเมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อเจ็บส่วนฉันก็โน้มตัวลงไปบิดอีกทว่าในเวลาที่กำลังเผลอมือใหญ่ตวัดรังรอบเอวฉันให้นอนลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาโดยที่มีต้องตาคั่นกลาง เราทั้งสามคนใกล้ชิดกันมากเสียงหัวเราะไม่มีหยุดของลูกทำเอาฉันยิ้มตามแต่เหมือนว่าพี่ตามจะเริ่มคุมเกมส์เขาพยักหน้าให้สัญญาณอะไรบางอย่างกับลูกสาวตัวแสบจากนั้นไม่นานก็ดันตัวขึ้นนั่งหยิบส่วนลิปสติกที่หักข้างตัวเอามาไว้

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 105 หยุดทั้งสอง

    “หยุดทั้งสองคนเลย!”ทั้งร่างเล็กป้อมของลูกสาวตัวแสบที่กำลังนั่งควบลำตัวของผู้เป็นพ่ออยู่บนเตียงทั้งสองต่างชะงักหยุดพร้อมกับหันใบหน้ามาประสานสายตาเข้ากับฉัน การเดินเข้าไปใกล้ต้องทำให้พลางสูดลมหายใจลึกเข้าปอดจากนั้นก็ถอนหายใจออก ยุบหนอ พองหนออย่าพึ่งระเบิดอารมณ์หนออีตูน...ใจเย็น ใจเย็นนั่นลูกนั่นผัวแต่มันกลับไม่ได้ผลเมื่อสายตาฉันจับจ้องไปยังมืออวบของต้องตาที่ยังกำแท่งลิปสติกแน่นจับราวกับเป็นดินสอวาดภาพชนิดพิเศษ นิ้วมือเล็กต่างเลอะเทอะไปด้วยสีแดงของเนื้อลิปสติกไม่เว้นแม้แต่ซอกนิ้วพอเคลื่อนสายตาไปมองอีกแห่งตรงใบหน้าพี่ตามทั้งแก้มปากจมูกหน้าผากมีรอยขีดเขียนลายเส้นไว้เต็มด้วยสีของลิปสติกแท่งนั้นลิปสติกที่ฉันพึ่งซื้อมาใหม่เมื่อวานลิปสติกที่ฉันยังไม่ได้ใช้แตะริมฝีปากของตัวเองสักนิดและลิปสติกแท่งนี้ แบรนด์นี้ราคาไม่ได้ย่อมเยาเลยสักนิดกว่าจะตัดใจซื้อตั้งนาน“คิกๆ แม่ตูนขาวาดรูปค่า”วาดรูป...อืมดี ดีมากรอยยิ้มแฉ่งเผยฟันซี่เล็กขาวของลูกสาวตัวแสบทำให้ฉันคิดว่าก้านมะยมอยู่ส่วนไหนของบ้านใหญ่กัน ฉันจะได้รีบไปเด็ดมาแล้วเอามาลงโทษทั้งลูกทั้งผัวสักทีเถอะรู้สึกคันไม้คันมือจะแย่อยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าล

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status