LOGIN“คุณกับฉัน เราต้องตายกันไปข้าง!” รักมากก็เกลียดมาก เชื่อว่าทุกคนเคยได้ยินคำนี้ เธอเคยรักเขามากแค่ไหน ตอนนี้เธอก็เกลียดเขาเข้าไส้มากแค่นั้น ฟรานเชสโก้ ลีโอเน่ หนุ่มหล่ออิตาลีผู้มีอิทธิพลผู้นั้น ที่เคยกระซิบกรอกหูเธอก่อนนอนทุกคืนถึงความรักที่เขามีต่อเธอ ว่ามันมากมายมหาศาลแค่ไหน เขาปกป้องบูชาเธอราวกับเทพธิดา แต่ไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งลํ้าค่าพวกนั้นที่เขาทำให้เธอ ‘มันจอมปลอม’ ทั้งสิ้น! จนกระทั่งวันแต่งงาน ทุกอย่างก็กระจ่าง วันที่เจ้าสาวอย่างเธอต้องหนีเอาชีวิตรอดอย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะที่เจ้าบ่าวอย่างเขากำลังหายหัวไปเสวยสุขอยู่กับผู้หญิงอีกคนที่ขึ้นชื่อว่า ศัตรูหัวใจ เธอเกือบตายทั้งร่างกายและหัวใจที่บอบชํ้า ทว่าในระหว่างที่เธอต้องรักษาแทบบ้า เขากลับประกาศ งานหมั้น กับผู้หญิงคนนั้นอย่างไร้ยางอาย เธอต้องจมอยู่กับความเจ็บปวดและเคียดแค้นมาตลอดสามปี จนถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับเขาอีกที เขากลับ… จำเธอไม่ได้ ทำเหมือนเธอเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่เคยมีตัวตนอยู่ในชีวิตเขาเลยด้วยซํ้า ในขณะที่เธอจำเขาได้แม่นยำแม้กระทั่งเส้นผมจรดปลายเท้า “หึ ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้นอกจากความสวยที่ถูกตาแล้ว ยังกระชากเอาความสนใจจากกูไปได้อีก แล้วเจอกันสาวน้อย:)”
View More@ประเทศอิตาลี
ตึก ตึก ตึก… “ค…คุณมาร์โก้” หญิงสาวใบหน้าสวยหมวยลูกครึ่งไทยฮ่องกง กับรูปร่างเพรียวระหงส์ในชุดเจ้าสาว ตอนนี้กำลังวิ่งเอาชีวิตรอดกับเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับเธอในวันงานแต่ง นํ้าสีใสเอ่อคลอแล้วไหลรินหยาดลงบนสองพวงแก้มเป็นสายธารนํ้า ในขณะที่สองเท้ากำลังวิ่งไปยันหนทางด้านหน้าด้วยหัวใจดวงน้อยที่เจ็บปวดแทบขาดใจ “คุณฟ้ารีบวิ่งตรงไปด้านหน้าอีกนิดเดียวนะครับ ผมเตรียมคนรอรับคุณไว้แล้ว คุณจะกลับไปถึงฮ่องกงอย่างปลอดภัย” ชายหนุ่มอีตาลีแท้ในสูทดำของบอดี้การ์ดกล่าวบอกเธอนํ้าเสียงหนักแน่น ส่วนคนตัวเล็กที่ตอนนี้แทบสติหลุด ก็ได้แต่รีบตั้งสติแล้วพยักหน้าทำตามคำพูดของเขา ก่อนมือเล็กจะรีบหอบชุดสีขาวอลังการ วิ่งตรงไปด้านหน้าอย่างทุลักทุเล หากวันนี้ไม่มีมาร์โก้ที่จงรักภักดีต่อเธอ เธอคงได้ตายด้วยนํ้ามือของผู้ชายคนนั้นจริงๆแล้วใช่มั้ย ผู้ชายที่กำลังจะขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ผู้ชายที่เธอรักหมดหัวใจ ผู้ชายที่ร่วมรักกันมาตลอดเวลาสามปี… ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายใจดำอำมหิตกับเธอได้ถึงขนาดนี้ คนที่คอยกระซิบกรอกหูเธอทุกคืนว่ารักเธอนักหนา ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเขาเองที่ทรยศหักหลังเธอ ถึงขั้นจะพรากชีวิตกันไปขนาดนี้ “ฮึกกก” นํ้าสีใสเอ่อล้นเป็นสายมาตลอดทางจนแรงเฮือกสุดท้าย ก่อนสองเท้าเล็กจะทรุดฮวบลงต่อหน้าชายในสูทดำที่ยืนรอเธอสองคน ดวงตาคู่สวยเริ่มพร่ามัวก่อนทุกอย่างจะดับวูบ เสมือนหัวใจที่ปวดตุบๆก็ดับไปตามๆกัน เพราะเธอรับมันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เจ็บปวดเหลือเกิน… . . . . . @ฮ่องกง หลังจากเหตุการที่แสนสาหัสวันนั้น เธอก็ได้กลับมาถึงบ้านที่ฮ่องกงอย่างปลอดภัยด้วยความช่วยเหลือจากมาร์โก้ ถึงตอนนี้ร่างกายเธอจะพักฟื้นจนดีขึ้นมาบ้าง ทว่าภายในกลับบอบชํ้าไม่ต่างจากเดิมเลยสักนิด เธอได้แต่เฝ้าถามตัวเองไปวันๆ ว่าตัวเองทำอะไรผิด เขาถึงได้กระทำกับเธอหนักหนาได้ถึงเพียงนี้… ความรักของเราที่มีต่อกันมาตลอดสามปี มันไม่มีความหมายเลยหรือยังไงกัน? (ข่าวด่วนสุดสัปดาห์วันนี้ค่ะทุกท่าน!!! เอาอีกแล้วนะคะ กับเรื่องราวน่ายินดีที่เกิดขึ้นระหว่างคู่รัก ตอนนี้ทางฝั่งตระกูลลีโอเน่ได้ออกมาประกาศชัดเจนถึงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของนางแบบสาวอย่างคุณฟิโอน่า กับทายาทหนุ่มตระกูลลีโอเน่อย่างคุณฟรานเชสโก้นั้น กำลังจะหมั้นหมายกันในเร็ววันนี้ค่ะ ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวที่น่ายินดีกันมากๆเลยทีเดียวนะคะ) ยังทำร้ายกันไม่พอใช่มั้ย… เธอเจ็บสาหัสขนาดนี้มันยังไม่สาแก่ใจเขาใช่รึเปล่า งานแต่งของเราพังเละเทะไม่เป็นท่าแล้ว นอกจากเขาไม่แม้แต่จะติดต่อมาแก้ตัวอะไรเลยสักนิด หนำซํ้าข่าวยังเงียบกริบเพราะโดนปิดเสมือนว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น ไม่พอตอนนี้ยังมีข่าวเฮ็งซวยนี่ดังแพร่ออกไปทั่ว คุณมันเลว… ฟรานเชสโก้ นํ้าสีใสเอ่อล้นทะลักออกมาจากแววตาคู่สวย จนบัดนี้แทบกลายเป็นสายเลือด ใบหน้านวลทรุดโทรม ร่างเพรียวในชุดนอนที่นั่งอยู่บนโซฟานิ่งงันเหมือนถูกสาป มีเพียงไหล่บางที่ไหวสั่นเบาๆจากการสะอื้น มันเจ็บปวด มันทรมานจนหัวใจเธอแทบชาด้านไปหมดแล้ว เขาทำกับเธอแบบนี้ลงคอได้ยังไงกัน ไม่รักแล้วทำไมไม่บอกกันดีๆวะ “ฮึกกก…” ฟึ่บ!! ร่างสูงโปร่งของคนที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ รีบหยิบรีโมทแล้วกดปิดโทรทัศน์ตรงหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะรวบร่างเพรียวที่นั่งสะอื้นเข้ามาโอบกอดไว้แน่น “พอได้แล้วฟ้า หยุดเสียนํ้าตาให้มันได้แล้ว” แม่ง ไอ้เหี้ยนั่น… ฟ้าคราม หลิว พี่ชายเพียงคนเดียวของ ฟ้าลันดา หลิว ร่างเล็กที่กำลังสั่นระริกอยู่ในอ้อมแขนของเขาอยู่ตอนนี้ มือหนากำแน่น แววตาคมวาวโรจน์ เขาอยากจะบินไปต่อยมันให้ยับตอนนี้เลยด้วยซํ้า ให้สภาพมันยํ่าแย่ยิ่งกว่าน้องสาวของเขาตอนนี้ สัญญาว่าเจอหน้ามันเมื่อไหร่ เขาจะกระทืบจนตายคาตีนเลย ที่กล้าแม่งมาเล่นกับน้องสาวของเขา ไอ้เหี้ยนั่น… ชาตินี้อย่าหวังว่าจะได้ยัยฟ้ากลับไปครอบครองอีก เพราะพี่ชายอย่างเขาคงยอมไม่ได้ “ฮึกกก เฮีย น้องเจ็บ… ฮึกก มันเจ็บ ทรมานเหลือเกิน…” ร่างเล็กปล่อยโฮ ไม่เหลืออีกแล้วเรี่ยวแรงที่พยายามกักเก็บ มันเจ็บจนไม่รู้ว่าหัวใจที่บอบชํ้าดวงนี้จะกลับมาสวยงามได้เหมือนเดิมอีกหรือเปล่า “เฮียอยู่ตรงนี้ฟ้า เฮียอยู่กับน้องไม่ไปไหน น้องยังมีเฮีย มีม๊า กลับมาสดใสเหมือนเดิมได้แล้วคนดีของเฮีย” มือสากยกขึ้นลูบหัวทุยของน้องสาวอย่างทะนุถนอม เขาเกลียดแค้นผู้ชายคนนั้นยิ่งกว่าเธออีก คนที่ทำน้องสาวเขาเจ็บ ไม่ว่าจะเป็นทั้งตัวผู้หรือตัวเมีย สัญญาว่ามันไม่ตายดีแน่ “ฮึกก ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้กับน้องด้วย ฮึกก ฟ้าทำอะไรผิด ฮึกก” เสียงเล็กสั่นพร่าอยู่ในอ้อมอกแกร่งของพี่ชาย เฝ้าถามตัวเองสักกี่ร้อยครั้งก็หาคำตอบไม่เจอสักที “ฟ้าไม่ผิด คนที่ผิดคือพวกมันต่างหาก เฮียจะไม่ปล่อยให้พวกมันได้เสวยสุขอยู่บนความทุกข์ของน้องสาวเฮียแน่” แววตาคมแข็งกร้าว งานนี้มันต้องตายกันไปข้างเท่านั้นถึงจะสาสม ทำร้ายจิตใจว่ายํ่าแย่แล้ว ยังคิดวางระเบิ่ดจะพรากชีวิตน้องสาวเขาไปอีก ถ้าหากวันนั้นไม่มีลูกน้องของไอ้ฟรานเชสโก้คนนั้น ที่ยอมทรยสเจ้านาย แล้วช่วยน้องสาวเขาออกมาได้ ป่านนี้ร่างเล็กคงกลับมาไม่ถึงอ้อมกอดเขา… “ตัดใจจากมันสะฟ้า อย่าให้เฮียเห็นว่าฟ้าไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นอีก เพราะเฮียเอามันตายแน่!”“นายจะกลับเลยรึเปล่าครับ“ ไม่นานงานแฟชั่นโชร์สุดหรูหราก็จบสิ้น มาร์โก้รีบปริดตัวเดินเข้ามาถามเจ้านาย เพราะรู้ดีว่าเขาไม่ชอบสุงสิงอยู่ในที่แออัดแบบนี้ มันน่ารำคาญจะตายไป ทว่าวันนี้กลับแปลกไป เมื่อเจ้านายหนุ่มเอ่ยปากปฏิเสธสะงั้น “ไม่ กูจะอยู่ต่ออีกนิดหน่อย มึงมีอะไรก็ไปทำก่อนเลย” ไม่รู้อะไรดนใจเขาให้ตอบลูกน้องออกไปแบบนั้นเหมือนกัน ทว่าพอกล่าวเสร็จ แววตาคมก็เหลือบมองรอบๆโดยไม่สนสายตางุนงงจากลูกน้อง ที่ขมวดคิ้วมองเขาอย่างไม่เข้าใจ จะอะไรก็ช่างเถอะ ตอนนี้หัวใจเขามันบอกว่ายังไม่อยากกลับ ซึ่งเขาก็เลือกที่จะเชื่อฟังมัน ไม่นานแววตาคู่คมก็เหลือบไปสะดุดกับร่าเพรียวระหง ที่เอาแต่ติดอยู่ในความคิดของเขาตั้งแต่เมื่อครู่ เธอกำลังยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คุยกันเป็นมิตรอยู่กับสปอนเซอร์คนอื่นๆ อะไรกัน เขาเป็นถึงสปอนเซอร์ใหญ่ในวันนี้ ทว่ากลับถูกเธอมองข้ามแล้วไปคุยกับสปอนเซอร์เล็กๆพวกนั้นเนี่ยนะ อยู่ๆความไม่พอใจก็บังเกิด ไม่รู้ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ ทั้งที่นิสัยเขาไม่ใช่แบบนี้ ปกติเขาจะชอบอกชอบใจด้วยซํ้าที่ได้อยู่เงียบๆ โดยไม่มีใครมายุ่ง ทว่าตอนนี้กลับตรงกันข้ามสะงั้น นึกแล้วเท้
“คุณฟรานคะ วันนี้คุณจะไปดูฟิโอน่าเดินแบบใช่มั้ยคะ” ฟิโอน่า หญิงสาวรูปร่างเพรียวหุ่นนางแบบ เมื่อเห็นฟรานเชสโก้ผู้เป็นคู่หมั้นเดินลงบันไดบ้านมาในชุดสูทหล่ออลังการ ก็รีบดันตัวเองเดินเข้าไปถามเขาด้วยสีหน้าปลื้มปลิ่ม “ก็ต้องไปสิครับ ในเมื่องานนี้นายเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ จะไม่ให้ไปได้ยังไงครับคุณฟิโอน่า” เป็นมาร์โก้ บอดี้การ์ดน่ารำคาญนั่นที่เอ่ยปากตอบเธอแทนคนถูกถามซึ่งเอาแต่ทำหน้าขรึมแล้วเงียบเสมือนรำคาญเธอเต็มที ทำเอาหญิงสาวหน้าเสีย “งั้นฟิโอน่าขอติดรถไปด้วยได้มั้ยคะ ไหนๆเราก็จะไปที่เดียวกัน” เธอยังคงแบกหน้าถาม แม้สายตาคมคู่นั้นจะไม่หันมาเหลียวแลตัวเองเลยสักนิดก็ตาม แล้วมันยังไงล่ะ ในเมื่อเธอเป็นคู่หมั้นของเขานี่ อย่าลืมสิ ความจริงเรื่องแค่นี้เธอไม่จำเป็นต้องถามเลยด้วยซํ้า เพียงแต่ว่าฟรานเชสโก้นั้นไม่ใช่คนที่ใครก็ได้จะไปเล่นต่อปากต่อคำด้วย เพราะถ้าหากเขาเกิดไม่พอใจขึ้นมา จุดจบคนนั้นคงไม่มีทางสวย รวมถึงเธอเองที่มีศักดิ์เป็นถึงคู่หมั้นเขาก็ตาม อยู่กับเสือต้องอยู่เป็น… นั่นคือตัวตนของฟรานเชสโก้ “จะไปก็ตามมาเร็วๆ ผมไม่ชอบรอใคร” นั่นคือประโยคแรกจากเขา หลังจากที่เอ
*สามปีต่อมา* “รักฟรานนะคะ… ฟ้ารักฟรานที่สุด” อย่าไป… ฮึกก อย่าไปจากผม… เดี๋ยว ฮึกก เฮือก!!! ร่างโปร่งที่หลับไหลสดุ้งเฮือกตื่นมาท่ามกลางความมืด ในห้องนอนกว้างขวางตอนนี้กลับปกคลุมไปด้วยเสียงหอบหายใจของเขา ร่างกำยำบนเตียงดีดตัวลุกขึ้นนั่งพรางถอดถอนหายใจ เขามักจะฝันแบบนี้แทบทุกคืนตลอดสามปีจนเบื่อหน่าย หญิงสาวร่างเพรียวระหงคนนั้นที่ตามไล่ล่าเขาทุกครั้งที่หลับตาลง พอตื่นขึ้นมาเขาก็มักจะจำหน้าหรือชื่อเธอไม่ได้ จะมีแต่คำพูดแปลกๆพวกนั้นที่วนเวียนอยู่ในโพรงประสาทและตามหลอกหลอนเขาตลอดทั้งคืนจนนอนไม่หลับ แม่งเอ้ย… เธอเป็นใครกันวะ พยายามนึกยังไงก็นึกไม่ออก ทั้งที่จิตใต้สำนึกมันบอกเขาว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ… ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาจากฝัน เขามักจะหงุดหงิดตัวเองอยู่เสมอ และทุกครั้งที่นึกใบหน้าเธอไม่ออก หัวใจดวงโตก็จะปวดหนึบแปลกๆ ดั่งกับว่าอะไรบางสิ่งที่สำคัญมากๆได้ขาดหายไปจากชีวิตเขา ฟึ่บ! มือหนาสางผมตัวเองแรงๆด้วยความสับสน ก่อนจะปรีดตัวลุกขึ้นจากเตียงเดินไปยันโซฟา แล้วรินไวน์ขึ้นกระดก มันมักจะเป็นแบบนี้ทุกคืน จิบไวน์ไปสมองก็พรางคิดเรื่องราวต่างๆ ใบหน้าหล่อเสมองไป
@ประเทศอิตาลี ตึก ตึก ตึก… “ค…คุณมาร์โก้” หญิงสาวใบหน้าสวยหมวยลูกครึ่งไทยฮ่องกง กับรูปร่างเพรียวระหงส์ในชุดเจ้าสาว ตอนนี้กำลังวิ่งเอาชีวิตรอดกับเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับเธอในวันงานแต่ง นํ้าสีใสเอ่อคลอแล้วไหลรินหยาดลงบนสองพวงแก้มเป็นสายธารนํ้า ในขณะที่สองเท้ากำลังวิ่งไปยันหนทางด้านหน้าด้วยหัวใจดวงน้อยที่เจ็บปวดแทบขาดใจ “คุณฟ้ารีบวิ่งตรงไปด้านหน้าอีกนิดเดียวนะครับ ผมเตรียมคนรอรับคุณไว้แล้ว คุณจะกลับไปถึงฮ่องกงอย่างปลอดภัย” ชายหนุ่มอีตาลีแท้ในสูทดำของบอดี้การ์ดกล่าวบอกเธอนํ้าเสียงหนักแน่น ส่วนคนตัวเล็กที่ตอนนี้แทบสติหลุด ก็ได้แต่รีบตั้งสติแล้วพยักหน้าทำตามคำพูดของเขา ก่อนมือเล็กจะรีบหอบชุดสีขาวอลังการ วิ่งตรงไปด้านหน้าอย่างทุลักทุเล หากวันนี้ไม่มีมาร์โก้ที่จงรักภักดีต่อเธอ เธอคงได้ตายด้วยนํ้ามือของผู้ชายคนนั้นจริงๆแล้วใช่มั้ย ผู้ชายที่กำลังจะขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ผู้ชายที่เธอรักหมดหัวใจ ผู้ชายที่ร่วมรักกันมาตลอดเวลาสามปี… ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายใจดำอำมหิตกับเธอได้ถึงขนาดนี้ คนที่คอยกระซิบกรอกหูเธอทุกคืนว่ารักเธอนักหนา ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเขาเองที่ทรยศหักห