KABANATA 2

Makalipas ang tatlong araw hindi siya nakapasok sa trabaho ng dahil sa gabingnnangyari sakanila ng kaniyang boss.

iyun ang unang beses niya kaya naman sobrang sakit ng kaniyang katawan at tinrangkaso pa siya dahil dito.

napatingin si Lenie sa kaniyang telepono ng mag ring ito.

[Lenie, kailangan mo nang pumasok, hindi ko alam ngunit nag tatanong si Mr. Hyun kung bakit hindi ka napasok.] sabi ng kaniyang Manager sa kablang linya.

"Manager Wang, pasensya na po sobrang sama po kasi ng aking pakiramdam kaya hindi po ako nakapasok."

[makakapasok ka na bangayon?] tanong sakaniya ng manager.

"Baka hindi--" hindi pa niya natatapos ang sasabihin ng may mag salita sa kabilang linya.

[Tanggalin mo na siya] sabi ng isang pamilyar na boses sa kabilang linya.

"P-po? Manager papasok na po ako"

[pasensya kana Lenie... si Mr. Hyun kasi----] naputol ang sasabihin ni Manager Wang.

[Hindi ako nag sasayang ng pera para sa mga tamada na empliyado] malamig at may bahid ng inis ang tono nito.

"sige po papasok na po ako" walang nagawa si Lenie kundi ang bumangon at mag asikaso na para pumasok sa trabaho..

***

hindi mapakali si Dylan ng malaman na tatlong araw nang hndi napasok ang babae sa Hotel niya. naisip niya na baka ito ay umalis na dahil sa nangyari sakanila ng gabing iyon.

hindi rin niya maintindihan ang sarili kung bakit niya ito hinahanap at naiinis siya kapag sinasabi ng manager ng Hotel na wala ito at absent ito sa trabaho.

kaya nag tungo siya sa Manageer ng Hotel para hingiin ang cellphone number ng babae.

hinanap niya si Manager Wang upang makausap at masabi ang pakay niya.

nang makita nya ito sa receptionist ay agad siyang lumapit dito.

"Manager Wang," tawag niya sa naturang manager ng Hotel.

"Good morning po Mr. Hyun ano pong maipag lilingkot ko sainyo?" maagap na sagot naman ni Manager Wang sa lalaki na tila naiirita.

"Bakit wala si Ms.Falcon? ilang araw na siyang hindi na pasok?" saad ni Dylan sa malamig na tono ng kaniyang boses.

"Naka sick-leave po siya Mr. Hyun, bakit po ano po ang kailangan niyo kay Lenie?" pag uusisa ng manager ng Hotel. agad naman kinainis nito iyo dahil ayaw niyang kinukwestyon siya sa ilang mga bagay.

"At bakit? pinasasahod siya rito upang mag trabaho." sagot naman ni Dylan sa manager.

"mabigat ba ang gawain sa Hotel na to at kailangan tatlong araw siyang naka leave? kanya kanya naman ang toka rito, hindi ba?" pag uusisa ni Dylan sa manager.

"Paumanhin po Mr. Hyun siya po kasi ay may Trangkaso raw at mabigat ang kaniyang katawan." pag papaliwanag ng Manager sa boss.

agad naman napaisip ang lalaki. 'ganon ba ang ipekto kapag first time?'

tanong niya sa sarili. 'impusible bakit naman ang ibang mga babae!' sabi pa niya sa sarili niya..

"Ibigay mo saakin ang kaniyang numbero--- ay hindi tawag mo siya ngayun din!" utos nito sa manager na nasa harapan niya.

"pero Mr. Hyun hindi na po iyon sakop---" hindi na natapos ng Manager ang sasabihin ng tingnan siya ng masama ng kaniyang boss.

"sige po Mr. Hyun tatawagan ko na po si Lenie."

agad naman nitong kinuha sa bulsa niya ang kaniyang telepono na ikinataas naman ng kilay ni Dylan. "Hindi ba't bawal kayo mag cellphone sa oras ng trabaho? bakit nasa bulsa mo ang iyong telepono?" pag uusisa ng lalaki sa manager.

nagulat ito at namawis ang gilid ng mukha at sumagot. "Nakalimutan ko lang po ibalik sa locker ko ng mag break ako, paumanhin po" mabilis na sagot ng manager.

agad naman niyang tinawagan ang numero ni Lenie at makalipas ang dalawang ring ay sinagot na nila ang tawag.

bumuntong hininga muna ang Manager tsaka nag salita "Lenie, kailangan mo nang pumasok, hindi ko alam ngunit nag tatanong si Mr. Hyun kung bakit hindi ka napasok."

napakamot sa batok ang Manager habang nasa tenga nito ang telepono, sinenyasan naman siya ng amo na iloud speaker ang tawag, agad naman ginawa iyon ng manager.

[Manager Wang, pasensya na po sobrang sama po kasi ng aking pakiramdam kaya hindi po ako nakapasok.]

naningkit naman ang mata ng lalaki ng marinig ang sinabi ng babae sa kabilang linya. sinenyasan naman niya ang Manager na papasukin na ito.

"makakapasok ka na bangayon?" kinakabahan na sagot ng manager dahil titig na titig sakaniya ang kaniyang boss na parang gusto na kkuhain sakaniya ang kaniyang telepono. [Baka hindi--] hindi na natuloy pa ng babae sa sasabihin dahil sa inis ng lalaki sa mga narinig agad itong nag salita.

"Tanggalin mo na siya" naiiritang sabi ng lalaki at nauubusan na ng pasensya.

[P-po? Manager papasok na po ako] nang marinig iyon ay parang baliw na nag diwang ang kaniyang isipan.

"pasensya kana Lenie... si Mr. Hyun kasi----" nang marinig na mag papaliwanag ang manager sa babae ay agad niyang pinutol ang sasabihin nito at nag sakit.

"Hindi ako nag sasayang ng pera para sa mga tamada na empliyado" tsaka ito tumalikod at umalis na sa Receptionist erea.

napakamot nalang ng ulo ang Manager ng Hotel sa hindi niya malaman na dahil kung bakit ganon ang kaniyang boss. dahil wala naman itong pakialam sa mga empliyado niya kung minsan nga ay siya nag leleave ng isang linggo ngunit hindi naman siya nito pinatawag at pilit na pinapasok sa Trabaho. ngunit si Lenie na may sakit ay pilit niyang pinapasok.

nag taka ang Manager at may mapaglarong pumukaw sa kaniyang isipan kung bakit ganiyon nalamang ang kagustuhan ng amo na makapasok si Lenie sa trabo.

'Siguro ay pulido mag linis si Lenie ng silid. sa lahat kasi ay si Lenie lamang ang masipak at maayos mag trabaho dito na Housekeeper'

sabi niya sa kaniyang isipan dahil ang babae lang ang bukod tanging nakakatanggap ng mga tip tuwing nag papalinis ang mga Guest nila sa Hotel na iyon.

siguro naisip ng kaniyang amo na kapag matagalan na wala si Lenie ay mawawalan sila ng mga Guest sa Hotel na iyon.

"Tama!" sabi niya sa sarli ng malakas.