Share

Chapter 5. She Said Yes

Penulis: Miss Ahyenxii
last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-28 22:09:31

THE PAST

CHAPTER FIVE: SHE SAID YES

LOVE ANDREI LEE

Isang buwan na simula nang ligawan ko si Aria. I know I shouldn’t have, but I chose to follow what my heart wanted. And that was to be with her.

At first, she was shocked—and she rejected me right away. She brought up my family’s tradition of arranged marriages, something she was well aware of. Matapos kasi ang pangalawang kasal noon ni Faith at Poppy ay lumabas ang isang article, na lahat kaming magkakapatid ay arranged marriage ang uuwian. And she said she didn’t want to ruin a union that had already been planned long before.

Ipinaliwanag niya rin sa ‘kin ang sitwasyon ng buhay niya. Ang sabi niya malabo raw kami dahil langit ako at lupa siya. Inopen niya rin sa ‘kin na ulila na siya at ‘yong pinanggalingan niyang angkan ay walang sinasabi sa buhay. Kahit may ilan pa siyang kamag-anak, walang tumutulong sa kaniya o nagmamalasakit kaya pinilit niyang maging iskolar ng mayor sa bayan nila para lang makapag-aral. Baka magsisi lang daw ako sa huli kung manliligaw ako sa isang tulad niya.

Isa pa, hindi naman daw boyfriend ang ipinunta niya rito kaya siya umalis sa probinsya nila. Gusto niya raw makatapos kaya siya narito. At ‘yon ang lalong naglapit ng loob ko sa kaniya.

For reasons I couldn’t quite explain, para bang gusto ko siyang alagaan at suportahan. I wanted to be the one to care for her, to love her, and to be the one she could lean on. I wanted to be someone she could count on, someone she could call her partner, not just for now—but for the rest of her life.

One week ko siyang kinulit na bigyan ako ng chance at kapag nag-work ang relasyon namin, e ‘di good. Kung hindi naman, nangako ako sa kaniya na susuportahan ko siya hanggang sa makatapos siya ng pag-aaral kahit pa wala kaming anumang relasyon.

Sabi niya pag-iisipan niya kaya naghintay ako. Matapos ang tatlong araw, she sent me a message na pumapayag na siya. Anyway, nagpalitan kami ng number matapos niya ‘kong pakainin ng adobo sa apartment niya. Ako ang unang nanghingi ng number niya at ang palusot ko pa noon ay dahil gusto kong magpaturo ng recipe niya ng adobo. F*ck. Kapag naaalala ko ‘yon, nahihiya ako. Pinagtawanan niya kasi ako noon, mukhang alam niyang palusot ko lang ‘yon. Pero binigay niya pa rin ang number niya.

And yeah, pumayag na siyang manligaw ako, pero ang kondisyon niya ay maging sikreto lang ang tungkol sa amin. And that was the happiest day of my life.

Kilala ko ang sarili ko. I’ve never been the sweet type. I’m not vocal about my feelings, and I’ve always been more reserved and serious. But when it comes to her, I’ve become something else entirely. Around her, parang nagiging maamong tuta ako na uhaw sa atensyon niya.

Hindi ko rin akalain na magiging sobrang clingy ko sa kaniya lalo na kapag kami na lang dalawa ang magkasama—kapag sinasadya ko siyang huling palabasin sa lecture hall sa tuwing mag-che-check ako ng attendance at kapag nasa loob kami ng sasakyan ko sa tuwing ihahatid ko siya sa apartment niya.

Kapag nagda-drive ako at nasa tabi ko siya, lagi kong inaabot ang isa niyang kamay at hawak ko ‘yon hanggang sa makarating kami sa apartment niya. Hahalik din ako sa ibabaw ng kamay niya bago siya bumaba sa sasakyan. Minsan naman kapag wala siyang masyadong gagawin at hindi ako naghahabol ng oras, iimbitahin niya ‘ko sa taas at ipagluluto niya ako ng adobo.

Gano’n ako kapag magkasama kami, it’s as if I transform into a lovestruck teenager, craving her attention and presence more than I’d ever admit to anyone else. But when we’re apart, I go back to being the usual me—calm, strict, and composed.

She’s changed me in ways I never thought possible. And for the first time in my life, I feel like I’ve found something worth risking everything for. Kabilang na ro'n ang arranged marriage ko na alam kong nalalapit na.

“Love… ano’ng nagustuhan mo sa ‘kin?” tanong niya habang magkatabi kaming nakahiga sa kama niya rito sa apartment. Naka-extend ang isang braso ko, nakaunan siya ro’n at pareho kaming nakatihaya, nakatingin sa kisame niya. Glow-in-the-dark stars scattered across the surface, with a larger crescent moon glowing faintly in the middle. Wala na siyang klase at wala rin naman akong schedule sa ngayon kaya nag-stay muna ‘ko sa apartment niya matapos ko siyang ihatid.

Love. Ang totoo, ayokong tinatawag akong Love. It always felt too feminine, and I preferred Andrei or Dr. Lee. But ever since Aria started calling me by my first name, something changed. From her, it didn’t sound like just a name—it felt like an endearment.

“To be honest…” I let out a soft sigh, the faintest smile tugging at my lips. “Unang meeting pa lang natin sa lecture hall naagaw mo na atensyon ko.”

“Bakit?” Sumulyap siya sa ‘kin.

I chuckled lightly, keeping my eyes fixed on the glowing stars above us. “Out of everyone in the class, you were the only one who seemed completely uninterested in me. While I was standing there talking, it felt like you were bored out of your mind. Unlike the others, who couldn’t seem to look away, you… barely even paid attention.”

Her brow arched slightly, and I continued, my voice growing softer. “It made me wonder what was going on in your head. Did you not think I was good-looking? Or… did I do something wrong? Did you hear something about me that made you uninterested? I don’t know. But for some reason, that indifference of yours… it stuck with me. Lalo na at parang nasanay ako na lahat ng babae, sa tingin pa lang nila parang sinasamba na nila ‘ko.”

Binaling ko ang mukha ko sa kaniya at naabutan ko siyang nakangiti. Sa totoo lang, simula noong inimbita niya ako sa apartment niya noong pinakain niya ako ng adobo, naging komportable na kami sa isa’t-isa. Dahil na rin siguro medyo mahaba ang naging kwentuhan namin noon at na-realized kong mali ako ng first impression sa kaniya.

“Alam mo kung ano’ng tumatakbo sa isip ko noon?” she said with a laugh.

“What?”

“Ang guwapo mo pero wala kang fashion sense.” Muli siyang natawa. “Hindi ko makalimutan ‘yong suot mong necktie no’ng araw na ‘yon. Hindi talaga bagay sa ‘yo. Bukod sa ang dilim ng kulay, ang OA pa ng design. Buti na lang talaga sinunod mo ‘ko kinabukasan at nagsuot ka ng light color lang.”

I couldn’t help but chuckle. “Actually, I wasn’t planning to wear a tie at all that day. But on my way to school, bigla kitang naalala. So, I stopped by a boutique and bought the lightest-colored tie they had. I didn’t want to get pink, but that was the only option.”

She snorted, trying to stifle her laughter. “Really?”

“Really. Takot ko na lang sa ‘yo.”

Lalo siyang natawa. “So, kapag pinagsuot kita ng light color na dress, susunod ka rin?”

“Depends,” I said, smirking.

“Depends on what?” she asked, her laughter fading into curiosity.

“Depends on the relationship we have. If you were my girlfriend, I wouldn’t hesitate to do even the weirdest things just to make you happy.”

Her laughter stopped completely, her eyes locking with mine. Nagtitigan lang kaming dalawa at hindi ko alam kung ano’ng tumatakbo sa isip niya. Hanggang sa unti-unting nabanat ang labi niya sa pagngiti.

“Then… stop courting me.”

“What? No. Why would I?”

“Ayoko nang magpaligaw.”

I couldn’t stop the slight panic that crept up on me, my thoughts racing as I tried to make sense of what was happening. Meanwhile, she just smiled faintly, her expression calm and unreadable.

“What’s wrong? Did I say something you didn’t like?” I asked, frowning as I studied her face.

“Wala. Basta stop na.”

“Aria—”

“Stop ka na dahil sinasagot na kita.” I froze, my mind momentarily blank. “Mula ngayon girlfriend mo na ‘ko at boyfriend na kita. So, be ready. Malay mo sa unang monthsary natin pagsuotin kita ng dress.”

I was stunned. Hindi ko agad naproseso ang sinabi niya. Nakatitig lang ako sa kaniya, tulala. Panaginip lang ba ‘to?

She waved a hand in front of my face, laughing softly. “You okay, Love? Did I break you?”

I blinked, finally snapping out of it, but the words still echoed in my head: Mula ngayon girlfriend mo na ‘ko at boyfriend na kita.

She said yes.

“Are you serious?” I asked, my voice barely a whisper.

Her smile widened, and she nodded. “Oo. Bakit? Ayaw mo ba?”

And just like that, everything around me faded. It was like the universe itself had tilted, aligning perfectly just for us.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (5)
goodnovel comment avatar
Samantha Hernandez
Wish ko nalang ako si Aria🥲🥲🥲
goodnovel comment avatar
Mari Gold Flower
to da highest ang kilig ko sa inyo dalawa ihhhhh
goodnovel comment avatar
Annie Dayao Biba
ang ating Andreng ay nainlove na nga.hahahaha
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Chapter 17

    CHAPTER SEVENTEENLOVE ANDREI LEE“Get your hands off,” I said through gritted teeth at muling inalis ang nakakapit na kamay ni Ishay sa braso ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ‘yon tinanggal. No matter how many times I removed her grip, she’d latch on again, as if determined to cling to me for dear life.Lahat ng madaanan naming estudyante, professors at ibang staff sa hallway nasa amin ang tingin. Some students whispered to each other, others blatantly stared, and worse, a good number of them were taking photos or videos.It wasn’t hard to figure out why. Karamihan kasi sa kanila mukhang ngayon lang nakita si Ishay nang personal. Awe and admiration were written all over their faces as they followed her every move.“Sabi nang bitawan mo 'ko,” I hissed, shaking her hand off again. “Pinagtitinginan nila tayo.”Her hand was back on my arm in a flash, her grip even firmer this time. “Huwag kang delulu, Dr. Lee. They’re not looking at you—they’re looking at me. Masyado silang n

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Announcement

    🔥ANNOUNCEMENT🔥 Ang story po ni Love Andrei Lee, ang THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3) ay matitigil na ang update sa GoodNovel at mababasa na lamang po muna sa aking Telegram private channel. Para magkaroon ng access sa channel ay mayroon po kayong babayaran na monthly subscription f*e na P200. Daily pa rin po ang update doon, Monday to Sat, and Sunday lang po ang wala dahil iyon po ang rest day ng author. Ang kagandahan po sa VIP group ay hindi n'yo na kailangan bumili ng coins kasi alam kong mahal din ang coins sa mga platform. Dito po sa VIP group, ang 200 n'yo po ay pang isang buwan n'yo na. Sana po maintindihan n'yo dahil kailangan po talaga namin pagkakitaan ang pagsusulat, lalo na po ako na may tatlong kapatid na pinapaaral. Kaya malaking tulong po ang pag-join n'yo sa private channel ko. ♡ HOW TO JOIN? ●Una, dapat may telegram account kayo. Search n'yo lang po sa play store at i-d******d. (Madali lang po 'yun gamitin, parang messenger lang). ●You need to pay 200 for sub

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Chapter 16. Class ft. Ishay

    CHAPTER SIXTEENLOVE ANDREI LEE‘A simple outfit by Euphrosyne Saoirse Arcanway—baggy jeans and a plain cropped top—has once again captured the attention of netizens on social media. Many claim that even if she wore rags, she’d still look fashionable.’I sighed, backing out of the article and shaking my head as I turned to tidy up the clutter on my desk. Ginugol ko ang natitirang sandali sa pag-scroll sa internet bago ang klase ko para sana malibang at mawala sa isip ko ang nalalapit na engagement na ipinagpipilitan sa ‘kin ni Mommyla.But instead of finding relief, I only felt more stressed. Every scroll brought me face-to-face with posts, articles, and endless chatter about Ishay. Her name was everywhere—every trending topic, every headline.“Euphrosyne Saoirse Arcanway stuns yet again.”“Is Ishay the perfect match for the Lees?”“She’s the epitome of elegance and beauty.”Alam na ng mga tao ang tungkol sa nalalapit naming engagement dahil isinapubliko na ‘yon ni Mommyla. Ginamit niy

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Chapter 15. Meeting

    CHAPTER FIFTEENISHAY ARCANWAY(PRESENT)Dumating ako sa restaurant na ibinook ni Mrs. Vivar para sa amin ni Love Andrei Lee. Four months ago noong kinausap ko si Mrs. Vivar at sinabing payag na ‘kong magpakasal. I had also laid out my condition—the financial assistance I needed for my family’s situation.At the time, however, she said it wasn’t the right moment. Kabe-break lang daw kasi Love Andrei Lee sa nobya niya, and she didn’t think it was fair to immediately thrust him into the engagement that had previously fallen through. Ganunpaman, ibinigay niya pa rin ang tulong pinansyal na kailangan ko kapalit ng paghihintay ko.Ang sabi niya, maghintay raw ako ng mga apat na buwan then muli niyang kakausapin ang apo niyang si Love Andrei tungkol sa engagement. Huwag daw akong mag-alala dahil sa mga oras na ‘yon ay matutuloy na dahil siya na raw ang magdedesisyon para sa amin. She explained that the waiting period was to allow her grandson some time to heal and adjust, so he wouldn’t feel

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Chapter 14. Ishay

    CHAPTER FOURTEENISHAY ARCANWAY(Four months ago)“Oh my goodness, anak!” Nagulat si Mommy nang salubungin niya ako sa main door. Her eyes widened as she stared at my face, particularly at my hair, which now only reached my neck, compared to how it used to fall halfway down my back. “Bakit ka nagpagupit? Alam ba ng manager mo ‘yan?” She even circled behind me to inspect how it looked from the back.“Yes, Mom. Actually, ayoko sana. But it was my manager who said I needed to cut it for my new project,” I explained.“Nag-mature ka tingnan. Pero kaunti lang naman.”“It’s fine. Honestly, long hair can be a hassle. It takes forever to fix. Laging hirap ang stylist ko sa pag-aayos ng buhok ko lalo na at makapal pa. Ngayon, sa tingin ko hindi na siya mahihirapan. Anyway, where’s Dad?” tanong ko nang mapansing wala ang presensya ni Dad sa bahay. Tahimik.Bahagya siyang napabuntonghininga. “He’s in his study.”Kumunot ang noo ko. “Kaninang umalis ako rito sa bahay naroon na siya. Ngayong nakaba

  • THE COLD HUSBAND (LEE BROTHERS #3)   Chapter 13. The Present

    THE PRESENTCHAPTER THIRTEENLOVE ANDREI LEE“Final na ang desisyon ko, darling,” ani Mommyla habang magkakaharap kami sa pangpamilyang mesa.It was Saturday, our usual family dinner, and this time, we were at a well-known restaurant. Everyone was there—my twin brothers and their wives, Summer, Tita Baby, Mom, Dad, Mommyla and Daddylo.“Pinagbigyan ka namin noong una,” she continued, “dahil akala namin magiging masaya ka sa babaeng ‘yon. Akala namin tama ang desisyon mo na balewalain ang engagement mo kay Ishay. Pero ano’ng nangyari? Iniwan ka. Ipinagpalit ka sa career niya sa ibang bansa. That says only one thing, Love Andrei—that the two of you were never meant to be. At naniniwala ako na nangyari ang bagay na ‘yon para matuloy ang kasal mo kay Ishay—sa babaeng ini-match talaga sa ‘yo ni Don Adolfo.”Summer nodded in agreement, adding fuel to the fire. “I think so too, Mommyla. We’re on the same page.”Focus sa ‘kin ang usapan kahit na abala kaming lahat sa pagkain. Everyone seemed t

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status