LOGIN"Hello po sa lahat ng mga bagong followers! đ Thank you sa pag-support, mga love! Konting lambing lang po, pakiclick naman yung âAdd to Libraryâ para updated kayo sa mga susunod na kilig at pilyang eksena nina Silas at Althea hehe đđ"
THIRD PERSON:âYes, Dad! Opo, nakaayos na po ang tutuluyan ninyong hotel,â masiglang sabi ni Althea habang kausap sa telepono si Don Ricardo. âNasa tapat lang iyon ng art gallery, kaya wala na po kayong lusot ha. Magtatampo talaga ako niyan sa inyo kapag nalate pa kayo ng dating!âNarinig naman sa kabilang linya ang tawa ni Señora Miriam.âAnak, huwag kang mag-alala. Hindi namin palalampasin âto. Isusuot ko pa ang bagong gown ko para sa auction mo!âNapatawa si Althea. âSige po, Mom. Basta promise ha, huwag kayong mawawala sa unang araw. Kailangan ko ang mga cheerleader kong pinakamamahal.ââCheerleader? Kami pa!â natatawang sagot ni Don Ricardo. âMaghanda ka na, dahil siguradong puno ng bulaklak ang gallery mo pagdating namin.âNgumiti si Althea habang ibinababa ang tawag. Sa loob-loob niya, hindi lang auction ang mangyayari sa Paris â kundi ang pagtitipon ng lahat ng taong naging bahagi ng kanyang muling pagkabuo.*****Natuloy rin ang matagal nang pinangarap ni Althea na auction â
FLASHBACK: âGovâŠâ mahina niyang tawag. Nilingon siya ni Silas, mabagal, tila alam na niya ang sasabihin bago pa man ito magsalita. âGising na si Maâam Althea,â wika ni Lucas, halos pabulong. âHinahanap ka na po niya.â Sandaling natahimik si Silas. Ang titig niya ay bumagsak sa sahig, at sa isang iglap, ang malamig na gobernador ay tila nabasag ng alaala. Namalas ni Lucas ang pagdilim ng mga mata nitoâisang lungkot na pilit niyang tinatago sa likod ng tikas at disiplina. âGovâŠâ dagdag ni Lucas, bahagyang lumapit. âSigurado ho ba kayo sa gagawin natin?â Mabagal na itinungo ni Silas ang ulo, saka tumingin muli sa kanyaâmalalim, puno ng determinasyon. âWala nang atrasan, Lucas,â mahinang sagot niya, ngunit ang bigat ng tinig ay parang tunog ng kulog bago ang bagyo. âKailangan kong gawin ito⊠alang-alang sa kanya.â âPero, Gov,â bahagyang nanginginig ang boses ni Lucas, âpaano po kung⊠hindi kayanin ni Maâam Althea ang mangyayari?â Tumitig si Silas sa malayo, sa malamlam na
THIRD PERSON:Sa paglapit nila ni Professor Marcel Duval at ng kanyang assistant sa isang eleganteng gusali sa Rue Saint-HonorĂ©, yong kabog ng dibdib niya kanina ay mas bumibilis ngayon.Nakasabit sa itaas ng pinto ang pangalan ng galleryâLes Couleurs dâAltheaânakaukit sa gintong titik, may disenyong maliit na bulaklak na pamilyar at maramdamin.âAre you ready, Mrs. Montenegro?â tanong ni Professor Duval, na may ngiti ngunit halatang nakikiramdam sa bigat ng emosyon niya.Huminga siya nang malalim bago tumango. âYes⊠I think I am.âPagbukas ng pinto, bumungad ang malamlam na liwanag mula sa mga ilaw na nakatutok sa bawat obra. Ang sahig ay maputi, makintab, at bawat dingding ay may nakasabit na mga canvas na tila humihinga ng alaala.At doon siya natigilan.Ang bawat painting sa harap niya â lahat â ay kanya.Mga ipininta niya noong kolehiyo. Mga obra na dapat sanaây kasali sa una niyang university auction. Ang mga larawang iniyakan niya noong araw matapos malaman na binili ang lahat
THIRD PERSON:Paris, two days later.Malamig ang simoy ng hangin sa labas ng bintana ng tinutuluyan ni Althea.Sa bawat kislap ng mga ilaw mula sa mga gusali, hindi pa rin siya lubos na makapaniwala na narito na siya â sa lungsod na minsan lang niyang pinangarap, ngunit pinangarap ni Silas para sa kanya nang higit pa.Hindi nawawala ang mga tawag nina Sen. Miriam at Don Ricardo. Panay ang kamustahan, at madalas pa ngaây sabay silang magpaalala sa kanya na huwag kalimutan kumain at magpahinga.Maging sina Jasmine, Carlo, at Rod ay hindi nagpapahuliâpanay ang tawag, kulitan, at tawanan tuwing nagvi-video call sila. Minsan ay sabay-sabay pa nilang pinipilit si Althea na magpakita ng mga bagong likhang painting, habang si Jasmine naman ay walang tigil sa pang-aasar, si Carlo sa pagbibiro, at si Rod sa tahimik ngunit maalagang pangungumusta.Sa kabila ng layo at lamig ng gabi sa Paris, ramdam pa rin ni Althea ang init ng mga taong patuloy na nandiyan para sa kanyaâmga taong naging sandigan
THIRD PERSON:Unti-unti na ring tinatanggap ng buong bayan ang kanyang pagkawala. Mula sa mga bulaklak na araw-araw na inilalagay ng mga mamamayan sa harap ng munisipyo, hanggang sa mga mural na iginuhit ng kabataan bilang paggunita sa kanyaâlahat ay may iisang mensahe:Ang taong nag-alay ng buhay para sa bayan ay mananatiling buhay sa puso ng bawat isa.Ngunit may iniwan pa rin si Silas Montenegroâisang mahigpit na paalala at takot sa sinumang magtatangkang dungisan ang kanyang pangalan o ang bayan na buong puso niyang ipinaglaban.At sa bawat pag-ihip ng hangin sa Montenegro, tila dala nito ang tinig ng dating gobernadorâpaalala na ang tunay na lider ay hindi nawawala, sapagkat ang kanyang diwa ay nananatili sa bawat pusong minahal niya.Ngunit para kay Althea, bawat umagang dumarating ay tila isang mabigat na paalala. Isang parte ng kanyang kaluluwa ang naiwan sa mga alaala ni Silasâsa kanyang mga pangako, sa mga salitang hindi na natapos, at sa mga pangarap na ngayoây siya na lama
THIRD PERSON:âNapakatapang niyo po, Maâam AltheaâŠâ mahina ngunit nanginginig na sambit ni Aling Nora, habang dahan-dahang lumapit mula sa likuran niya. Namumugto na ang mga mata nito, hawak ang panyo at pilit pinipigil ang paghikbi. âNahanap niyo na po âyan, Maâam⊠kayo lang po talaga ang hinihintay niyan.ââAnong⊠ibig niyong sabihin?â halos pabulong na tanong ni Althea, nanginginig ang boses habang hawak-hawak pa rin ang lumang sketch pad at mga krayola.Tahimik lamang si Aling Nora sa sandaling iyon, tila pinipilit hawakan ang sariling damdamin bago magsalita.âMatagal na po naming alam,â mahina niyang wika, âna kayo po ang batang nasa painting na iyan⊠ang batang kasama ni Gov. Silas noon.âNapapikit si Althea, halatang nagulat at naguguluhan. Mabilis ang tibok ng kanyang puso, parang gustong tumalon sa dibdib dahil sa bigat ng katotohanan.âMahigpit pong inutos ni Gov. Silas,â ipinaliwanag ni Aling Nora, âna huwag namin ipaalam sa inyo. Mas gusto niya po kasi na kayo mismo ang m







