“อ๊ะ อื้อออ เจ็บบบ”
“โรส อย่าเกร็งนะ” ธามพูดแค่นั้นและก้มลงพรมจูบไปทั่วซอกคอไล่มาที่สองเต้างาม จนฉันเคลิบเคลิ้มและเขาก็ดันแก่นกายเข้ามาจนสุดลำ
พรวดดด
อร๊ายยยย!
ฉันกรีดร้องออกมาลั่นพร้อมทั้งผวาเข้ากอดร่างหนาแน่น มันเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา
“อื้ออ เจ็บ ธามเอาออกไป ระ...โรสเจ็บ”
“อ่าาา หยุดตอนนี้ ฆ่าเราเหอะ” ธามพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูทรมานไม่ต่างกันก่อนเขาจะก้มจูบซับน้ำตาและเลื่อนมาจูบปากฉัน พลางขยับด้านล่างไปด้วยอย่างเชื่องช้า
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ”
“อืมม รัดแน่นไป” ธามถอนจูบออกแล้วบ่นขึ้นอย่างเลื่อนลอย จากความเจ็บปวดเมื่อกี้ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทน เมื่อแรงขับเคลื่อนช่วงล่างเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางดังระงมทั่วห้อง เครื่องปรับอากาศไม่สามารถดับร้อนในร่างกายของเราทั้งคู่ได้เลยสักนิด เม็ดเหงื่อผุดออกจนกลายเป็นความชื้นไปทั่วร่าง
พั่บ...พั่บ พั่บๆๆ พั่บๆ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา ธามม
11:50 น.Rungsita Talkอ๊อดดดด!!ฉันหยิบกระเป๋าสะพายใบโปรดของตัวเองแล้วเดินตรงไปเปิดประตูทันทีโดยไม่ส่องตาแมว เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร และก็ไม่ผิดจากที่คิด“เสร็จยัง”ฉันพยักหน้าให้ธามแทนคำตอบ ก่อนจะดึงประตูปิดลง พากันเดินไปที่ลิฟต์ทันที….….“ธาม ทำไมมานี่อะ” ฉันเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะอยู่ๆ ธามก็เลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมืองแบบไม่บอกกล่าว จำได้ว่าเราไม่ได้คุยกันว่าจะไปไหนนิ ฉันนึกว่าเขาจะเข้ามหาลัยเลยซะอีก“ไอ้ยูมันชวนมากินข้าว”“อ่อ” ก็แทนที่จะบอกกันก่อนสักนิด นึกจะพาไปไหนก็ไป จริงๆ เลยพอรถจอดสนิทฉันก็เปิดประตูลงจากรถ ส่วนธามก็เดินมาจูงมือฉันให้ไปตามทางที่เขาอยากจะพาไป สักพักเขาก็พาฉันเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง และเดินมาหยุดที่โต๊ะยาวกลางร้าน ที่มียูตะ มิณ เพลิน ดิน พี่หนูดา และพะ...พลอยใส ฉันรีบหลบหลังธามทันทีที่พลอยใสหันมามอง เอาจริงๆ ที่เจอวันนั้นยังช็อกๆ อยู่เลย“ไม่มีไรหรอก” ธามดึงตัว
เฮือกกกก!ผมสะดุ้งโหย่งก่อนจะพุ่งตัวไปหาร่างบางบนเตียงที่จู่ๆ ก็ดีดตัวขึ้นนั่งหายใจหอบถี่จนตัวโยน พลางฟุบหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง เหงื่อผุดออกเต็มกรอบหน้า ผมคิดว่าเธอน่าจะฝันร้าย“ฝันร้ายอีกแล้ว?”“อือ..” โรสครางรับในลำคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผม ฉีกยิ้มบางให้ ราวกับจะบอกว่าเธอไม่เป็นอะไร แต่ผมโคตรกังวลใจ ผมเห็นเธอเป็นอย่างงี้มาสองครั้งสองครา จนเริ่มอยากรู้ว่าเธอฝันถึงอะไรกันแน่ แต่ก็ไม่อยากคาดคั้นผมเอามือวางบนหัวเล็กทุยแล้วออกแรงโยกเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมายื่นให้โรส และหมุนตัวกลับไปจัดการตัวเองต่อให้เรียบร้อย“ธาม มีคลาสเช้าเหรอ”“อืม โรสหล่ะ” ผมครางตอบแล้วถามกลับ พลางติดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย“วันนี้คลาสบ่าย งั้นโรสขอเอารามไปเล่นที่ห้องนะ นะธาม นะ” เสียงออดอ้อนเอ่ยขึ้น ผมละสายตาจากกระดุมเสื้อตัวเองที่ติดเสร็จพอดี ถอดมองไปยังเงาในสะท้อนผ่านกระจกบานใหญ่ที่ผมยืนอยู่ เห็นโรสนั่งทำตาปริบๆให้ผมอยู่บนเตียง ผมหมุนตัวเดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วเอ่ยขึ้น&ld
“อ๊ะ อื้อออ เจ็บบบ”“โรส อย่าเกร็งนะ” ธามพูดแค่นั้นและก้มลงพรมจูบไปทั่วซอกคอไล่มาที่สองเต้างาม จนฉันเคลิบเคลิ้มและเขาก็ดันแก่นกายเข้ามาจนสุดลำพรวดดดอร๊ายยยย!ฉันกรีดร้องออกมาลั่นพร้อมทั้งผวาเข้ากอดร่างหนาแน่น มันเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา“อื้ออ เจ็บ ธามเอาออกไป ระ...โรสเจ็บ”“อ่าาา หยุดตอนนี้ ฆ่าเราเหอะ” ธามพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูทรมานไม่ต่างกันก่อนเขาจะก้มจูบซับน้ำตาและเลื่อนมาจูบปากฉัน พลางขยับด้านล่างไปด้วยอย่างเชื่องช้า“อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ”“อืมม รัดแน่นไป” ธามถอนจูบออกแล้วบ่นขึ้นอย่างเลื่อนลอย จากความเจ็บปวดเมื่อกี้ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทน เมื่อแรงขับเคลื่อนช่วงล่างเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางดังระงมทั่วห้อง เครื่องปรับอากาศไม่สามารถดับร้อนในร่างกายของเราทั้งคู่ได้เลยสักนิด เม็ดเหงื่อผุดออกจนกลายเป็นความชื้นไปทั่วร่างพั่บ...พั่บ พั่บๆๆ พั่บๆ“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา ธามม
ร่างหนากดจูบลงมาด้วยสัมผัสร้อนแรงจนแทบจะละลาย มือเล็กกำคอเสื้อคนตรงหน้าไว้แน่นแทนที่จะดันเขาออกไป เปลือกตาค่อยๆ ปิดลง ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นประคองสันกรามฉันให้แหงนขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับจูบที่เขามอบให้ได้อย่างเต็มที่ศีรษะฉันเย็นวูบในเวลาอันรวดเร็ว สติสัมปชัญญะถูกกระชากล่องลอยไปพร้อมๆ กับเรียวลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาตวัดเกี่ยว หยอกล้อเล่นในโพลงปากเล็กอย่างเหนือชั้น ฉันไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกต่อไป มันเผลอไผลไปกับการชักจูงของเขาจนหมดสิ้น“อื้ออออ”เสียงครางถูกเปล่งออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อริมฝีปากหนาถอนจูบออกและไล่ลงขบเม้มตามซอกคอขาว จนมันรู้สึกจี๊ดๆ เจ็บแสบ และฉันคิดว่ามันต้องเป็นรอยแน่ๆ รอยที่เขาตั้งใจสร้างมันขึ้นมาธามผละออกยันตัวขึ้นเล็กน้อย มองสบตาฉันด้วยนัยน์ตาที่คล้ายกับเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อยังไงยังงั้น ก่อนจะใช้นิ้วมือเรียวเพียงข้างเดียวไล่ปลดกระดุมเสื้อนอนของตัวเองออกที่ละเม็ดอย่างละเมียดละไม ราวกับเขากำลังเย้ายวน และประเด็นคือฉันหวั่นไหวไปกับภาพตรงหน้า ใจเต้นระส่ำ ลมหายใจติดขัดไปหมด อุณหภูมิวิ่งขึ้นไปรวมอยู่บนใบหน้า ไม่สิ...ไม่ใช่ ต้องบอกว่าวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายเสื้อตัวนั้นถูกถอดออ
Tanin Talkผลัวะ!!!“ไอ้เหี้ยยู นี่ของกู”ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่นมันทะเลาะกันแย่งขนมเป็นเด็กๆ พลางส่ายหน้าไปมาแบบเอื้อมๆ คือเมียแม่งก็มีแล้ว ไอ้ดินนี่ก็กำลังจะเป็นพ่อคน แต่แม่งยังปัญญาอ่อนกันอยู่เลย สงสารลูกเมียพวกแม่งนี่จริงๆ“กูก็เพื่อนมึงปะ ขอแดกหน่อย” ไอ้ยูนี่ก็วอนมือวอนหนึ่ง หาแต่เรื่องแย่ไอ้ดินไปเรื่อย“ไม่ได้ ไอ้สัส เอาคืนมา” ไอ้เหี้ยดินนี่ก็ขี้หวงจัง ไอ้เวร แค่ขนมห่อเดียว ตั้งแต่เมียมันท้องนี่ขี้หวงของฉิบหาย ไม่รู้เกี่ยวกันปะ แต่เมื่อก่อนมันก็ไม่เป็นขนาดนี้นะ“งั้น เป่ายิงฉุบ” ไอ้ยูเสนอ ทางเลือกมันแม่งโคตรปัญญาอ่อน“ยิงฉุบ พ่อง! เอาปืนมาเป่ากะะบาลมึงแทนดีปะ” ไอ้ดินสวนขึ้นทันควันก่อนจะแย่งถุงขนมไปไว้ในครอบครองได้สำเร็จ“โห่...ไอ้มาเฟียเหี้ย ขู่กูจัง กูจะฟ้องนายหญิง ว่ามึงแต๊ะอั๋งหญิง” ไอ้ห่ายูแม่งก็ไม่หยุด กูว่าเดี๋ยวโดนอีกผลัวะ!!นั้นไง...ไม่ทันขาดคำ จัดไปอีกที หัวเกือบทิ่มไหมล่ะมึง สม! อยู่ไม่ว่าดี ผมได้แ
ช่วงเย็นของวันต่อมา…“โคตรไม่อยากให้จบคลาสนี้เลยวะ”ฉันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือหันไปทางต้นเสียง เห็นนนท์มองตามอาจารย์สาวแสนสวยที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปจนเลี้ยวหลัง แต่ความจริงไม่ใช่แค่นนท์หรอกผู้ชายทั้งห้องต่างหาก“แลดูตั้งใจเรียน พ่อแม่คงภูมิใจ” ฉันพูดทีเล่นทีจริงใส่เพื่อนตัวเองก่อนจะหันมาเก็บของบนโต๊ะเข้ากระเป๋า“โห่...เดี๋ยวนี้เล่นแรง”“....” ฉันเงียบแต่หันไปยักคิ้วให้เขาทีหนึ่ง และลุกเดินออกมาจากเก้าอี้ นนท์ลุกตามหลังฉันออกมาทันที“ไปเอาเชื้อกวนตีนนิ่งๆ มาจากรุ่นพี่ธามเหรอ”“โฮะ...นี่นนท์ว่าธามกวนตีน เราบอกเขาแน่”“ห่าเอ๊ย! คนพูดวิ่งไปโน่นแหละ” นนท์สบทออกมาคล้ายกำลังหัวเสียสุดและทำท่าเหมือนจะวิ่งตามคนที่เขาสมมุติขึ้นมาไปอีกทาง ฉันได้แต่โคลงศีรษะไปมาแบบเอื้อมๆ ยังกล้าเล่นเนอะ…“จะว่าไป เราก็ใช่ย่อยนะ หลอมน้ำแข็งขั้วโลกเหนือแบบนั้นได้อะ เห็นมาเงียบๆ ที่ไหนได้แอบเล่นของสูง ไม่ใช่สูงอย่างเดียวนะ ยากมั๊กมากด