แชร์

THE HEARTLESS : 21 (1/2)

ผู้เขียน: ฮวายอน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-07 19:10:33

 เฮือกกกก!

ผมสะดุ้งโหย่งก่อนจะพุ่งตัวไปหาร่างบางบนเตียงที่จู่ๆ ก็ดีดตัวขึ้นนั่งหายใจหอบถี่จนตัวโยน พลางฟุบหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง เหงื่อผุดออกเต็มกรอบหน้า ผมคิดว่าเธอน่าจะฝันร้าย

“ฝันร้ายอีกแล้ว?”

“อือ..” โรสครางรับในลำคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผม ฉีกยิ้มบางให้ ราวกับจะบอกว่าเธอไม่เป็นอะไร แต่ผมโคตรกังวลใจ ผมเห็นเธอเป็นอย่างงี้มาสองครั้งสองครา จนเริ่มอยากรู้ว่าเธอฝันถึงอะไรกันแน่ แต่ก็ไม่อยากคาดคั้น

ผมเอามือวางบนหัวเล็กทุยแล้วออกแรงโยกเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมายื่นให้โรส และหมุนตัวกลับไปจัดการตัวเองต่อให้เรียบร้อย

“ธาม มีคลาสเช้าเหรอ”

“อืม โรสหล่ะ” ผมครางตอบแล้วถามกลับ พลางติดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย

“วันนี้คลาสบ่าย งั้นโรสขอเอารามไปเล่นที่ห้องนะ นะธาม นะ” เสียงออดอ้อนเอ่ยขึ้น ผมละสายตาจากกระดุมเสื้อตัวเองที่ติดเสร็จพอดี ถอดมองไปยังเงาในสะท้อนผ่านกระจกบานใหญ่ที่ผมยืนอยู่ เห็นโรสนั่งทำตาปริบๆ ให้ผมอยู่บนเตียง ผมหมุนตัวเดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วเอ่ยขึ้น

&ld

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 21 (2/2)

    11:50 น.Rungsita Talkอ๊อดดดด!!ฉันหยิบกระเป๋าสะพายใบโปรดของตัวเองแล้วเดินตรงไปเปิดประตูทันทีโดยไม่ส่องตาแมว เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร และก็ไม่ผิดจากที่คิด“เสร็จยัง”ฉันพยักหน้าให้ธามแทนคำตอบ ก่อนจะดึงประตูปิดลง พากันเดินไปที่ลิฟต์ทันที….….“ธาม ทำไมมานี่อะ” ฉันเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะอยู่ๆ ธามก็เลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมืองแบบไม่บอกกล่าว จำได้ว่าเราไม่ได้คุยกันว่าจะไปไหนนิ ฉันนึกว่าเขาจะเข้ามหาลัยเลยซะอีก“ไอ้ยูมันชวนมากินข้าว”“อ่อ” ก็แทนที่จะบอกกันก่อนสักนิด นึกจะพาไปไหนก็ไป จริงๆ เลยพอรถจอดสนิทฉันก็เปิดประตูลงจากรถ ส่วนธามก็เดินมาจูงมือฉันให้ไปตามทางที่เขาอยากจะพาไป สักพักเขาก็พาฉันเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง และเดินมาหยุดที่โต๊ะยาวกลางร้าน ที่มียูตะ มิณ เพลิน ดิน พี่หนูดา และพะ...พลอยใส ฉันรีบหลบหลังธามทันทีที่พลอยใสหันมามอง เอาจริงๆ ที่เจอวันนั้นยังช็อกๆ อยู่เลย“ไม่มีไรหรอก” ธามดึงตัว

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 21 (1/2)

    เฮือกกกก!ผมสะดุ้งโหย่งก่อนจะพุ่งตัวไปหาร่างบางบนเตียงที่จู่ๆ ก็ดีดตัวขึ้นนั่งหายใจหอบถี่จนตัวโยน พลางฟุบหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง เหงื่อผุดออกเต็มกรอบหน้า ผมคิดว่าเธอน่าจะฝันร้าย“ฝันร้ายอีกแล้ว?”“อือ..” โรสครางรับในลำคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผม ฉีกยิ้มบางให้ ราวกับจะบอกว่าเธอไม่เป็นอะไร แต่ผมโคตรกังวลใจ ผมเห็นเธอเป็นอย่างงี้มาสองครั้งสองครา จนเริ่มอยากรู้ว่าเธอฝันถึงอะไรกันแน่ แต่ก็ไม่อยากคาดคั้นผมเอามือวางบนหัวเล็กทุยแล้วออกแรงโยกเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมายื่นให้โรส และหมุนตัวกลับไปจัดการตัวเองต่อให้เรียบร้อย“ธาม มีคลาสเช้าเหรอ”“อืม โรสหล่ะ” ผมครางตอบแล้วถามกลับ พลางติดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย“วันนี้คลาสบ่าย งั้นโรสขอเอารามไปเล่นที่ห้องนะ นะธาม นะ” เสียงออดอ้อนเอ่ยขึ้น ผมละสายตาจากกระดุมเสื้อตัวเองที่ติดเสร็จพอดี ถอดมองไปยังเงาในสะท้อนผ่านกระจกบานใหญ่ที่ผมยืนอยู่ เห็นโรสนั่งทำตาปริบๆให้ผมอยู่บนเตียง ผมหมุนตัวเดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วเอ่ยขึ้น&ld

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 20 (2/2)

    “อ๊ะ อื้อออ เจ็บบบ”“โรส อย่าเกร็งนะ” ธามพูดแค่นั้นและก้มลงพรมจูบไปทั่วซอกคอไล่มาที่สองเต้างาม จนฉันเคลิบเคลิ้มและเขาก็ดันแก่นกายเข้ามาจนสุดลำพรวดดดอร๊ายยยย!ฉันกรีดร้องออกมาลั่นพร้อมทั้งผวาเข้ากอดร่างหนาแน่น มันเจ็บมาก เจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา“อื้ออ เจ็บ ธามเอาออกไป ระ...โรสเจ็บ”“อ่าาา หยุดตอนนี้ ฆ่าเราเหอะ” ธามพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูทรมานไม่ต่างกันก่อนเขาจะก้มจูบซับน้ำตาและเลื่อนมาจูบปากฉัน พลางขยับด้านล่างไปด้วยอย่างเชื่องช้า“อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ”“อืมม รัดแน่นไป” ธามถอนจูบออกแล้วบ่นขึ้นอย่างเลื่อนลอย จากความเจ็บปวดเมื่อกี้ถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทน เมื่อแรงขับเคลื่อนช่วงล่างเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางดังระงมทั่วห้อง เครื่องปรับอากาศไม่สามารถดับร้อนในร่างกายของเราทั้งคู่ได้เลยสักนิด เม็ดเหงื่อผุดออกจนกลายเป็นความชื้นไปทั่วร่างพั่บ...พั่บ พั่บๆๆ พั่บๆ“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาา ธามม

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 20 (1/2)

    ร่างหนากดจูบลงมาด้วยสัมผัสร้อนแรงจนแทบจะละลาย มือเล็กกำคอเสื้อคนตรงหน้าไว้แน่นแทนที่จะดันเขาออกไป เปลือกตาค่อยๆ ปิดลง ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นประคองสันกรามฉันให้แหงนขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับจูบที่เขามอบให้ได้อย่างเต็มที่ศีรษะฉันเย็นวูบในเวลาอันรวดเร็ว สติสัมปชัญญะถูกกระชากล่องลอยไปพร้อมๆ กับเรียวลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาตวัดเกี่ยว หยอกล้อเล่นในโพลงปากเล็กอย่างเหนือชั้น ฉันไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกต่อไป มันเผลอไผลไปกับการชักจูงของเขาจนหมดสิ้น“อื้ออออ”เสียงครางถูกเปล่งออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อริมฝีปากหนาถอนจูบออกและไล่ลงขบเม้มตามซอกคอขาว จนมันรู้สึกจี๊ดๆ เจ็บแสบ และฉันคิดว่ามันต้องเป็นรอยแน่ๆ รอยที่เขาตั้งใจสร้างมันขึ้นมาธามผละออกยันตัวขึ้นเล็กน้อย มองสบตาฉันด้วยนัยน์ตาที่คล้ายกับเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อยังไงยังงั้น ก่อนจะใช้นิ้วมือเรียวเพียงข้างเดียวไล่ปลดกระดุมเสื้อนอนของตัวเองออกที่ละเม็ดอย่างละเมียดละไม ราวกับเขากำลังเย้ายวน และประเด็นคือฉันหวั่นไหวไปกับภาพตรงหน้า ใจเต้นระส่ำ ลมหายใจติดขัดไปหมด อุณหภูมิวิ่งขึ้นไปรวมอยู่บนใบหน้า ไม่สิ...ไม่ใช่ ต้องบอกว่าวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายเสื้อตัวนั้นถูกถอดออ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 19 (2/2)

    Tanin Talkผลัวะ!!!“ไอ้เหี้ยยู นี่ของกู”ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่นมันทะเลาะกันแย่งขนมเป็นเด็กๆ พลางส่ายหน้าไปมาแบบเอื้อมๆ คือเมียแม่งก็มีแล้ว ไอ้ดินนี่ก็กำลังจะเป็นพ่อคน แต่แม่งยังปัญญาอ่อนกันอยู่เลย สงสารลูกเมียพวกแม่งนี่จริงๆ“กูก็เพื่อนมึงปะ ขอแดกหน่อย” ไอ้ยูนี่ก็วอนมือวอนหนึ่ง หาแต่เรื่องแย่ไอ้ดินไปเรื่อย“ไม่ได้ ไอ้สัส เอาคืนมา” ไอ้เหี้ยดินนี่ก็ขี้หวงจัง ไอ้เวร แค่ขนมห่อเดียว ตั้งแต่เมียมันท้องนี่ขี้หวงของฉิบหาย ไม่รู้เกี่ยวกันปะ แต่เมื่อก่อนมันก็ไม่เป็นขนาดนี้นะ“งั้น เป่ายิงฉุบ” ไอ้ยูเสนอ ทางเลือกมันแม่งโคตรปัญญาอ่อน“ยิงฉุบ พ่อง! เอาปืนมาเป่ากะะบาลมึงแทนดีปะ” ไอ้ดินสวนขึ้นทันควันก่อนจะแย่งถุงขนมไปไว้ในครอบครองได้สำเร็จ“โห่...ไอ้มาเฟียเหี้ย ขู่กูจัง กูจะฟ้องนายหญิง ว่ามึงแต๊ะอั๋งหญิง” ไอ้ห่ายูแม่งก็ไม่หยุด กูว่าเดี๋ยวโดนอีกผลัวะ!!นั้นไง...ไม่ทันขาดคำ จัดไปอีกที หัวเกือบทิ่มไหมล่ะมึง สม! อยู่ไม่ว่าดี ผมได้แ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 19 (1/2)

    ช่วงเย็นของวันต่อมา…“โคตรไม่อยากให้จบคลาสนี้เลยวะ”ฉันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือหันไปทางต้นเสียง เห็นนนท์มองตามอาจารย์สาวแสนสวยที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปจนเลี้ยวหลัง แต่ความจริงไม่ใช่แค่นนท์หรอกผู้ชายทั้งห้องต่างหาก“แลดูตั้งใจเรียน พ่อแม่คงภูมิใจ” ฉันพูดทีเล่นทีจริงใส่เพื่อนตัวเองก่อนจะหันมาเก็บของบนโต๊ะเข้ากระเป๋า“โห่...เดี๋ยวนี้เล่นแรง”“....” ฉันเงียบแต่หันไปยักคิ้วให้เขาทีหนึ่ง และลุกเดินออกมาจากเก้าอี้ นนท์ลุกตามหลังฉันออกมาทันที“ไปเอาเชื้อกวนตีนนิ่งๆ มาจากรุ่นพี่ธามเหรอ”“โฮะ...นี่นนท์ว่าธามกวนตีน เราบอกเขาแน่”“ห่าเอ๊ย! คนพูดวิ่งไปโน่นแหละ” นนท์สบทออกมาคล้ายกำลังหัวเสียสุดและทำท่าเหมือนจะวิ่งตามคนที่เขาสมมุติขึ้นมาไปอีกทาง ฉันได้แต่โคลงศีรษะไปมาแบบเอื้อมๆ ยังกล้าเล่นเนอะ…“จะว่าไป เราก็ใช่ย่อยนะ หลอมน้ำแข็งขั้วโลกเหนือแบบนั้นได้อะ เห็นมาเงียบๆ ที่ไหนได้แอบเล่นของสูง ไม่ใช่สูงอย่างเดียวนะ ยากมั๊กมากด

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status