แชร์

THE HEARTLESS : 04 (1/2)

ผู้เขียน: ฮวายอน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-06 12:09:39

“ธามมม~ โรสเจ็บ ม่ายช่ายตรงนั้น แต่มันเป็นตรงนี้ต่างหาก อึก”

ผมเงยหน้าขึ้นมองร่างบางที่พูดด้วยเสียงออดอ้อนราวกับเด็กน้อยก็ไม่ป่านพร้อมกับมือข้างขวาที่ทาบอยู่บนอกข้างซ้าย ก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้าลงมาหาผม นัยน์ตาสั่นระริกแดงก่ำที่ไม่รู้จากฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือจากการที่เธอร้องไห้กันแน่ แต่ที่แน่ๆ คือผมเงาเห็นตัวเองสะท้อนออกมาอย่างชัดเจน ใจผมที่มันแทบจะหยุดเต้นไปแล้วเมื่อสี่ปีที่ผ่านมา แต่เธอทำให้มันกลับมาเต้นแรงอีกครั้ง เอาจริงๆ คือผมโคตรคิดถึงผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้เลย อยากกอด อยากหอม แล้วดูชุดที่ใส่ตอนนี้ดิ บวกกับตาหวานเยิ้มคู่นั้นอีก มันน่าไหม นี่เธอไม่ได้ยั่วผมอยู่ใช่ไหม

ปึกกกก

“โอ๊ยย!! เจ็บๆๆ”

ยัยตัวเล็กร้องออกมาพลางเอามือขึ้นลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ เมื่อหัวทุยเล็กโยกไปมาและมาจบที่หน้าผากผมอย่างแรงด้วยความเจ็บ ในขณะเดียวกับที่ผมไม่ทันตั้งตัวก้นจ้ำเบ้าลงกับพื้นอย่างจังโดยมียัยขี้เมาตัวแสบหล่นลงมานั่งเอนไปเอนมาอยู่บนตักผม หมดกันความคิดเมื่อครู่ เจ็บฉิบ...หัวแข็งจังวะ

“ไหนดูดิ” ผมจับมือเล็กออกจากหน้าผากพร้อมกับมืออีกข้างเลื่อนโอบเอวบางไว้หลวมๆ แล้วถามออกไปด้วยความเป็นห่วง ขนาดผมยังเจ็บเล
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 23 (2/2)

    “งั้นจูบเอง”อื้อออ~สิ้นเสียงธามปากฉันก็ถูกปิดด้วยจูบเขาทันที คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด แต่สุดท้ายฉันก็ยอมให้เขาจูบอยู่แบบนั้น ฉันไม่เคยต้านทานสัมผัสที่เขามอบให้ได้เลยสักครั้ง และมันต้องเลยเถิดไปไกลแน่ๆ ถ้าไม่ติดว่ามีสายเรียกเข้าซะก่อนครืดดดด~~ ครืดดดดดฉันรีบผลักธามออกก่อนจะล้วงเข้าไปเอามือถือในกระเป๋าออกมาโดยที่ปากหนาของนายธานินทร์ยังซุกไซร้อยู่บนซอกคอฉันไม่ยอมหยุดชู่วววว์~“ธาม หยุดก่อน คุณพ่อโทรมา”แต่พอเห็นว่าใครโทรมา ฉันเลยต้องส่งสัญญาณไปให้ธามเงียบและหยุดทำสิ่งที่เขากำลังอยู่ทันที แต่มีรึที่คนอย่างนายธานินทร์จะฟัง เขานิ่งไปพักนึงแต่พอฉันรับสายปุ๊บปากหนาก็กดจูบลงมาที่เดิมปั๊บ“คะ คุณพ่อ”‘พ่อเตรียมชุดไว้ให้หนูแล้วนะ มาแต่งตัวที่บ้านเราแล้วกันเนอะ’ระหว่างที่คุณพ่อกำลังพูดฉันก็ต้องคอยปรามคนข้างๆ จนไม่มีสมาธิฟัง ว่าแต่คุณพ่อพูดถึงชุด...ชุดอะไร“ชุดอะไรคะ”‘อ้าวก็ชุดไปงานเลี้ยงบ้านคุณอาตะวันเย็นนี้ไง อย่าบอกนะว่าหนูลืม’แป

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 23 (1/2)

    ปึกก...ตุ๊บบบบโอ๊ยยย/โอ๊ยยเห้ย!!ฉันกับนนท์หันกลับไปมองทางต้นเสียงพร้อมกันและภาพที่เห็นก็คือรุ่นน้องสองคนที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้หินอ่อนหน้าคณะร่วงลงไปกองรวมกันอยู่กับพื้น“เชี่ยยย!”แต่ที่ทำให้นนท์อุทานออกมาเสียงหลงและฉันตกใจจนทำอะไรไม่ถูกนั่น ก็เพราะคนทำไม่ใช่ใครอื่น..แต่เป็นแฟนฉัน เสียงผู้คนแตกตื่นทำให้ฉันได้สติและรีบพุ่งตัวไปขวางธามไว้ก่อนเขาจะเข้าซัดเด็กนั่น“ธาม ธาม หยุด เป็นอะไร ไปทำพวกเขาทำไม”ปักกก...อึกกกธามดันร่างฉันออกและพุ่งเข้าไปเตะปากน้องคนหนึ่งอย่างแรงจนเลือดพุ่งออกมาเหมือนใส่เอฟเฟคยังไงยังงั้น และมันทำให้คนแถวๆ นั่นพากันมามุงดูกันใหญ่ ฉันเองก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนเอามือปิดปากตัวเองแบบยังช็อกกับเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่“ใจเย็นนน รุ่นพี่ ใจเย็นก่อนนะ” นนท์พยายามเข้ามาขวางไว้เพราะธามทำท่าจะพุ่งใส่อย่างเดียว ฉันไม่เคยเห็นธามของขึ้นแบบนี้มานานมากแล้วนะ เขาไม่ใช่คนจะมารังแกใครสุ่มสี่สุ่มห้า พวกนี้ต้องไปทำอะไรให้ธามไม่พอใจถึงขั้นสุดแน่ๆ“....” ธามไม่พูดอะไรเอาแ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 22 (2/2)

    “อยากเล่นง่ะ” รุ่นพี่คนที่กำลังเล่นอยู่หันมาถามฉัน ฉันรีบฉีกยิ้มกว้างพยักหน้าให้เขาแทนคำตอบทันที“นู้น ไปให้ไอ้ธามมันสอนไป”ฉันเดินไปหาธามเกาะแขนเขาทำตาปริบๆ บวกกับสีหน้าออดอ้อนสุดๆ แต่คำตอบที่ได้มาคือไม่ กะแล้วเชียว…“งั้นรุ่นพี่สอนเราหน่อยซิ นะคะ” ฉันเดินกลับมาพูดกับรุ่นพี่คนเดิมที่ไล่ฉันไปหาธามเมื่อกี้ด้วยเสียงออดอ้อน เขาหยุดคิดไปพักหนึ่งก่อนจะตอบตกลง แต่…“มานี่” ธามดึงแขนฉันมายืนอีกฝั่งของโต๊ะซะก่อน ตวัดตามองรุ่นพี่คนนั้นอย่างกราดเกรี้ยว ส่วนรุ่นพี่คนนั้นก็ยกยิ้มขึ้นมุมปากให้แบบกวนๆ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม“ธามจะสอนโรสใช่ม่ะ เยสส!” เสียงตื่นเต้นหลุดออกมาเมื่อธามส่งไม้ยาวมาให้ฉันเขาไม่ตอบอะไรแต่จับตัวฉันหันเข้าหาโต๊ะ แล้วช้อนเข้าด้านหลัง จับมือฉันที่ถือไม้วางทาบไปบนโต๊ะ ส่วนอีกมือก็ถูกเขาจับขึ้นไปวางบนโต๊ะเพื่อรองไม้ยาวนั่นอีกทีตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะโฟกัสกับอะไรก่อนดี ลูกกลมๆ นั่น ไม้ มือ หรือคนที่อยู่ประชิดด้านหลัง ใจเต้นแรงแปลกๆ คงเพราะตื่นเต้นที่จะได้เล่นพูลเป็นครั้งแรกล่ะมั้ง“มองที่ลูกขาว”เสียงทุ้มของธามทำให้ฉันละสายตาจากใบหน้าคมที่อยู่เกือบชิดแก้มฉันมาสนใจที่ลูกสีขาวตาม

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 22 (1/2)

    พอรถเคลื่อนเข้าจอดสนิทหน้าตึกบริหาร ฉันก็เตรียมตัวจะลงจากรถ แต่ธามเรียกไว้ซะก่อน“เดี๋ยว”“หืม”ธามเอื้อมมือมาเปิดเก๊ะหน้ารถหยิบถุงอะไรไม่รู้มายื่นให้ ฉันรับมาแล้วเปิดดูด้วยความอยากรู้ทันที ปรากฏว่าข้างในมันคือยาคุมฉุกเฉิน! จริงสิ ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย“เม็ดแรกกินได้เลย และกะ..”“รู้แล้วๆ โรสรู้หรอกน้า” ฉันพูดแทรกขึ้นพลางก้มหน้างุด บ้าจริง ไม่คิดว่าฉันจะอายบ้างเลยรึไงนะ ฉันรีบเก็บถุงยาเข้ากระเป๋าและเปิดประตูลงจากรถทันที หน้างี้ร้อนผ่าวเลย แดงแค่ไหนแล้วเนี่ย นี่โลกเรามาถึงจุดที่ต้องให้ผู้ชายมาสอนกินยาคุมแล้วเหรอ…“อะ...อ้าว ทำไมจอดนี่อะ” ฉันถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อเห็นธามปิดประตูรถและกดรีโมทล็อกทันที ฉันนึกว่าเขาจะขับรถไปซะอีก“จอดไม่ได้?” ธามหันมาเลิกคิ้วถามแบบกวนๆ พลางก้าวเท้าเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าฉัน“จอดได้ แต่ธามก็ต้องเดินไกล ขับรถไปไม่ดีกว่าเหรอ”“ชอบเดิน”“ง่ะ แล้วทำไมไม่เดินมาจากคอนโดโน่นเลยอะ” กวนมาก็กวนกลับ แฟร์ๆ คนอะไรนิ่งๆ แต่กวนประสาทโคตรๆ ธามเค้นเสียงในลำคอก่อนจะโน้มหน้ามากระซิบข้างหูฉัน“ความจริง กลัวโรสเหนื่อยต่างหาก เดี๋ยวคืนนี้ไม่มีแรง”ผลั่กกก!“พะ...พูดบ้าไรเนี่ย” ฉัน

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 21 (2/2)

    11:50 น.Rungsita Talkอ๊อดดดด!!ฉันหยิบกระเป๋าสะพายใบโปรดของตัวเองแล้วเดินตรงไปเปิดประตูทันทีโดยไม่ส่องตาแมว เพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร และก็ไม่ผิดจากที่คิด“เสร็จยัง”ฉันพยักหน้าให้ธามแทนคำตอบ ก่อนจะดึงประตูปิดลง พากันเดินไปที่ลิฟต์ทันที….….“ธาม ทำไมมานี่อะ” ฉันเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะอยู่ๆ ธามก็เลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมืองแบบไม่บอกกล่าว จำได้ว่าเราไม่ได้คุยกันว่าจะไปไหนนิ ฉันนึกว่าเขาจะเข้ามหาลัยเลยซะอีก“ไอ้ยูมันชวนมากินข้าว”“อ่อ” ก็แทนที่จะบอกกันก่อนสักนิด นึกจะพาไปไหนก็ไป จริงๆ เลยพอรถจอดสนิทฉันก็เปิดประตูลงจากรถ ส่วนธามก็เดินมาจูงมือฉันให้ไปตามทางที่เขาอยากจะพาไป สักพักเขาก็พาฉันเข้าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง และเดินมาหยุดที่โต๊ะยาวกลางร้าน ที่มียูตะ มิณ เพลิน ดิน พี่หนูดา และพะ...พลอยใส ฉันรีบหลบหลังธามทันทีที่พลอยใสหันมามอง เอาจริงๆ ที่เจอวันนั้นยังช็อกๆ อยู่เลย“ไม่มีไรหรอก” ธามดึงตัว

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 21 (1/2)

    เฮือกกกก!ผมสะดุ้งโหย่งก่อนจะพุ่งตัวไปหาร่างบางบนเตียงที่จู่ๆ ก็ดีดตัวขึ้นนั่งหายใจหอบถี่จนตัวโยน พลางฟุบหน้าลงกับฝ่ามือตัวเอง เหงื่อผุดออกเต็มกรอบหน้า ผมคิดว่าเธอน่าจะฝันร้าย“ฝันร้ายอีกแล้ว?”“อือ..” โรสครางรับในลำคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองผม ฉีกยิ้มบางให้ ราวกับจะบอกว่าเธอไม่เป็นอะไร แต่ผมโคตรกังวลใจ ผมเห็นเธอเป็นอย่างงี้มาสองครั้งสองครา จนเริ่มอยากรู้ว่าเธอฝันถึงอะไรกันแน่ แต่ก็ไม่อยากคาดคั้นผมเอามือวางบนหัวเล็กทุยแล้วออกแรงโยกเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมายื่นให้โรส และหมุนตัวกลับไปจัดการตัวเองต่อให้เรียบร้อย“ธาม มีคลาสเช้าเหรอ”“อืม โรสหล่ะ” ผมครางตอบแล้วถามกลับ พลางติดกระดุมเสื้อตัวเองไปด้วย“วันนี้คลาสบ่าย งั้นโรสขอเอารามไปเล่นที่ห้องนะ นะธาม นะ” เสียงออดอ้อนเอ่ยขึ้น ผมละสายตาจากกระดุมเสื้อตัวเองที่ติดเสร็จพอดี ถอดมองไปยังเงาในสะท้อนผ่านกระจกบานใหญ่ที่ผมยืนอยู่ เห็นโรสนั่งทำตาปริบๆให้ผมอยู่บนเตียง ผมหมุนตัวเดินไปนั่งลงข้างๆ แล้วเอ่ยขึ้น&ld

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status