Chapter 11

Naalimpungatan ako ng may narinig ako na parang umiiyak. Nasisilawan ako sa ilaw ng pilitin kong imulat ang nga mata ko. Napakurap-kurap ako at agad na tumingin sa kisime, nasaan ako? Bakit puro puti ang nakikita ko? Nasa langit naba ako? Biglang may naramdaman akong humahawak ng mahigpit sa kaliwang kamay ko, naka yuko ito at umiiyak.

Si mama.

"Ma?" nahihirapang tawag ko sa kanya.

Agad itong tumingin sa akin, napa laki ang mga mata nito ng makita ako.

"Anak... Diyos ko salamat at gising kana...." Umiyak nanaman ito, mugtong-mugto na ang mga mata niya kaka iyak.

"Pinag alala muko anak... akala ko mawawala kana saakin. Sino ang gumawa sayo nito? Sabihin mo saakin at ipapakulong natin sila!" Mahigpit nitong hinawakan ang kamay ko.

"Mama....." tawag ko sa kanya. Hindi ko na napigilang umiyak. Humagulhol nako at mahigpit siyang niyakap. Umiyak na rin ito.

"Mama....... binugbug nila kami.... wala silang awa m-ama......" iyak lang ako ng iyak. Bumuhos na ang lahat ng emosyon ko.

"Shhh....