Share

CHAPTER 4

Penulis: SIJEEY
last update Terakhir Diperbarui: 2024-08-23 11:10:58

Panay ang lunok ko habang nakatingin kay Samuel at Karen. Nasa labas kami ng aking bahay. Nakaupo sila sa isang plastik na upuan habang ako ay nakatayo sa kanilang harapan. Nasa loob naman ng bahay si Sheehan na nakadungaw sa maliit kong bintana.

"Ano na Maria? Anong ganap iyong nakita ko kanina? Asawa mo ba talaga iyon?" Sunod sunod na tanong ni Karen.

Nakayuko akong tumango. "Yes. I'm married"

"Nagsinungaling ka sa amin." Ani ni Samuel at bakas na sa mukha niya ang dissapointment sa akin.

"Sorry." Kagat kagat ko ang labi habang nakatingin lang sa baba at hindi sila magawang tingnan.

"Ano pang kasinungalingan ang sinabi mo sa amin?" Kahit si Karen ay dissapointed.

"My name...It's not Maria, it's Frahnss. My name is Frahnss Balucan" pahina ng pahina kong ani.

Rinig ko ang singhap nila. Hindi sila makapaniwala na sa loob ng sampung taon ay nagsisinungaling ako sa kanila.

"Magpapaliwana-"

"Sabi na eh." Putol sa akin ni Karen na pumalakpak ng pagkalakas na kinakunot ng noo ko.

"H-huh?"

Si Samuel na kanina ay parang dissapointed ay ngumiti ng tipid. "Alam namin"

"Anong alam niyo?" Gulong gulo na ako.

"Sampung taon na tayong magkakasama pero wala kang kinuwento tungkol sa buhay mo. Lagi kang tumatahimik kapag tungkol sa iyo na. Alam namin ni Samuel na may tinatago ka." Nagkatinginan ang dalawa at nagaaggree pa.

"I'm sorry. I didn't mean to--" uminit ang gilid ng aking mata. Pakiramdam ko ay maiiyak ako anumang oras.

"Tss. Naglayas ka ano?"

Mabilis akong tumango bilang sagot.

"Sabi na eh. Noon palang alam kong lumayas ka. Paanong hindi ko malalaman eh sumama sa atin kahit naman hindi naman tayo gaanong magkakilala"

Natawa ako sa kaniyang sinabi. Totoo naman iyon. Sumama ako sa kanila kahit walang kasiguraduhan. Gusto ko lang talaga lumayo ng tuluyan.

"At iyong asawa mo nilayasan mo diba? Bakit mo nilayasan?" Tanong muli ni Karen.

"At bakit mo nilayasan? Sinasaktan ka ba niya?" Singit naman ni Samuel.

Tumingin ako sa gawi ni Sheehan. Hindi na ito nakadungaw sa bintana. Lumapit ako kina Samuel at Karen at pumagitna sa kanila.

"Hindi niya ako sinaktan. I mean...It's my choice to run away. Arrange marriage lang kasi kami at hindi pa ako handang magpatali noon pero hindi naman iyon yung main reason kung bakit mas pinili kong umalis. Siguro gusto ko lang din talagang maranasang maging malaya. Controlling kasi ang parents ko kaya hindi naging masaya ang childhood ko"

Tumango ang dalawa. Naiintindihan ang aking sinabi. "So....ngayong naandito ang asawa mo. Ano ng mangyayari?"

"Aalis ka na ba? Sasama ka na sa kaniya?" Malungkot ang boses ni Samuel nang itanong niya iyon.

"Uhm...ang totoo niyan gusto niya ako bumalik pero ayaw ko eh. Gusto ko ng annulment para sa amin para tuluyan na kaming maghiwalay"

"Umoo ba?"

"Hindi pero may kondisyon. Sa amin na lang dalawa iyon kung maaari"

Pagkatapos kong magpaliwanag ay napunta na ang topic kay Sheehan. They asked few questions about him and I gladly answered. Mga simpleng questions lang naman like ano yung name? Yung work like that.

"Laveny? Hindi ba't sikat na product iyon? Iyon yung mga product na hindi na afford ng mga katulad natin!"

Tumango ako. "Yes. Siya nga"

Nanlalaki ang mata ni Karen. "At iniwan mo siya ng ganon ganon lang?!"

Si Samuel na natulala na lang at parang nanigas sa kinatatayuan. Ano kayang nasa isip nito?

"I told you the reason" ngumuso ako.

"Eh kahit na! Hindi biro ang yaman ng asawa mo ah sabihin mo baka naman....kahit isang bag lang or damit..." tumataas baba ang kilay ni Karen na ikinailing ko.

"Pambihira ka" nahampas ko siya ng mahina.

"Hindi ako nagbibiro! I mean it duh?"

Tawa lang ang sagot ko kay Karen. Muli akong sumulyap kay Samuel. Tulala parin siya kaya naman kinulbit ko siya. Gulat pa siyang napatingin sa akin.

"Anong nangyayare sayo?" Takang tanong ko.

Kumurap siya ng ilang beses at napalunok. "Ma--Frahnss....gusto ko pa mabuhay"

"Huh? Pinagsasabi mo?"

Nanginginig na siya ngayon. "Naalala mo kanina lang? Nung inakbayan kita? Hindi ko naman ala-"

"Mayaman siya pero hindi siya mamamatay tao" kaagad kong putol sa kaniya.

"T-Talaga?" Takot na takot si Samuel.

"Oo. Magtiwala ka lang sa akin"

Nakahinga siya ng maluwag sa aking sinabi. Tumatawa namang tinapik tapik ni Karen ang likod ni Samuel.

"Paano ba iyan kaibigan, walang wala ka sa asawa ni Maria-este Frahnss nga sabi"

"Tumigil ka nga!" Masama namang tumitig si Samuel sa kaniya at may galit na inalis ang kamay ni Karen sa kaniyang likod.

Napailing na lang ako kalokohan ni Karen. Lagi niya kaming tinutukso ni Samuel kahit wala naman talagang namamagitan sa amin. Close friend lang naman kami pero itong isa napakaissue sa life. Lahat binibigyan ng meaning hmp.

Kamanhid naman grr.

We talked for hours until they decided to go home. Pagkaalis nila ay muli akong pumasok sa loob ng bahay at nakita ko si Sheehan na nakatayo sa mismong tapat ng pinto. Nakacross arms at nakatindig ng diretsyo.

"Anong ginagawa mo diyan? And please get out of my sight? I'm still angry at you." Naiinis parin ako sa inasta niya kanina. Hindi man lang ako bitawan bwisit. Alam niya ba kung anong kahihiyan ang ginawa niya?

"That guy earlier...who is that? Is that your boyfriend?" Tanong nito na hindi man lang pinansin ang aking sinabi.

Inirapan ko siya. Nababadtrip na talaga sa kaniya. "So? Ano naman ngayon?" I scoffed. "Sa tingin mo ba faithful ako sayo? Ofcourse not"

Nandilim na naman ang paningin niya pero irap lang ang sagot at nilampasan ko pa siya para pumunta ng kusina at uminom ng tubig.

"You betrayed your husband huh? Cheater" I heard him tsked.

Padabog kong binagsak ang baso sa lababo. Naiinis sa kaniyang tinuran. How dare him say that to me? "Paanong hindi ako naging unfair? Sa tingin mo ba talaga magiging single ako sa loob ng sampung taon? And ikaw? Hindi mo ba nitake advantage na wala kang asawa sa loob ng sampung taon ha?"

Sheehan is a guy. He has needs that I didn't fufilled. I'm sure that he fuck and dated many girls for the past ten years.

Napatingin ako sa kaniya. Nasa harapan ko na pala siya ng hindi namamalayan. Nameywang ako sa harapan niya at pinandilatan siya ng mata.

"Ano? Faithful ka ba? Huwag mong sabihing wala kang babae sa sampung tao-" napatigil ako sa pagsasalita nang mapansin ang kaniyang titig.

He didn't say anything but I found the answer on his eyes.

Nanginig ang mga labi ko. "You are?"

"I have a wife" he reasoned.

Napaawang ang bibig ko. Hindi ako makapaniwala. I mean....how can he do that?

"Tss. I'm not a cheater Frahnss. I'm not going to do that to you. Never...." he whispered.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 25

    Tahimik kami ni Sheehan hanggang sa makalabas ng pavilion. Ramdam ko ang bigat ng kaniyang mga lakad. Ang kaniyang paghinga ay malalalim rin. Umiigting ang kaniyang panga at mahigpit ang hawak sa aking pulsuhan. I wanted to talk. I wanted to open my mouth to speak but all I can do was to swallow hard. Hindi ko alam kung paano magpapaliwanag. Nakita ko si George na naghihintay sa akin. His back immediately straighten when he saw Sheehan. Lumapit siya kaagad sa amin. "Sir—" "You're fired" malamig na sambit ni Sheehan bago siya nilampasan at hindi man lang binalingan ng tingin. "Teka huwag mo idamay si George—" I was cut off when his eyes went into me. Kitang kita ko ang lamig no'n. I can tell that he is pissed. Itinikom ko na lang ulit ang bibig. Hinila niya ako papunta sa kaniyang sasakyan. Kahit galit, pinagbuksan niya ako ng pinto at maingat niya akong pinapasok. He even put on my seatbelt for me. Pilit kong pinakiramdaman ang timing. Kung dapat ba akong magpaliwanag pero

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 24

    May kaba sa aking dibdib habang palapit kami ng palapit sa bahay ng magulang ni Sheehan. Buo ang desisyon kong kausapin siya ngunit alam kong maaari lang itong humantong sa dalawang posibilidad. Isang maganda at hindi. Hindi ko alam kung tama bang inilihim ko ito kay Sheehan o hindi. Kung dapat ba sinama ko siya dahil alam kong poprotektahan niya ako pero alam ko rin ang aking mga naging kasalanan at lahat ng aking tinakbuhan. I need to face it. Tahimik lang si George habang binabaybay namin ang daan. I wanted to ask him about my cousin but I choose to zip my mouth. We are not close and it's not my business to talk about. "We are here" tumigil ang aming sasakyan sa isang pamilyar na gate. Kaagad lumapit sa aming bodyguard na nagbabantay sa harap ng gate. I let George deal with it. Naghintay lang ako ng confirmation bago binuksan ang gate para papasukin kami. "Mrs. Laveny also wants to talk to you" ani ni George habang nagdadrive kami papasok. Tumango lang ako at tahimik na

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 23

    Hinatid ni George si Stef dahil inutos ko. Kitang kita ko ang pagtutol ni Stef doon pero may gut feeling ako na protektado siya kapag si George ang kasama niya. I sighed while we are eating our lunch inside the dining area. Pinagluto ko si Sheehan ng sisig kaya magana na naman ang kain ng asawa ko. "Something is bothering you" giit ni Sheehan habang ang mata ay nakatutok sa akin. He's too observant. Nakatingin ako sa plato ko na hindi ko pa pala gaanong nagagalaw. "I'm just worried about Stef" pag-amin ko. May gut feeling talaga ako na may nangyayari na hindi ko alam. Stef is not like this. Sa aming dalawa, she was the rebel. Masiyado siyang timid ngayon. Ang dami na ba talagang nagbago sa sampong taon? "Don't worry about her. She will be alright" inabot ni Sheehan ang aking kamay kaya bumaba ang tingin ko doon. Mahigpit ko iyong hinawakan pabalik. "Matagal na ba siyang naghahabol sa'yo?" I don't know why my chest felt heavy when I asked that."Noong una..." he cleared his thr

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 22

    Once we stepped out of the car, hindi na ako nakaangal pa nang dalhin niya ako sa master bedroom. He locked the door before he claimed my lips. Kaagad ko iyong tinanggap ng buong-buo."Sheehan.." mahina kong ungol nang bumaba kaagad ang kaniyang labi sa aking leeg. Sinabunutan ko ang kaniyang buhok nang ipasok niya ang mga kamay sa aking suot at i-unhook ang aking bra. Matagumpay niyang namasahe ang aking dibdib habang dinidilaan ang at minsan ay sinisipsip ang aking leeg. Umarko ang aking likod at nagsimulang uminit ang aking nararamdaman lalo na nang paglaruan ng kaniyang daliri ang naninigas kong ut*ng. "Sheehan.." pinulupot ko ang mga binti sa kaniyang bewang at ikiskis ang aking sarili sa kaniyang bumubukol na kahabaan. He cursed before he slid himself inside my upper clothes. Hinuli ng labi niya ang dibdib ko. "Ohh Sheehan..."He expertedly stimulate my nipples with his tounge. Nagiging dahilan iyon para mas lalo akong mamasa. Panay pa rin ang kiskis ko sa kaniyang bumubuk

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 21

    I was nervous as fuck. Parang gusto ko bumack-out.Alam kong kailangan kong harapin ang mga naiwan ko 10 years ago. Para akong naglaho na parang bula at ngayon, haharapin ko ang mga tao at buhay ko na iniwan ko para sa gusto kong kalayaan. Pero nakakakaba pa rin. Hindi ko alam kung handa ba o hindi. Tumingin ako sa salamin. I'm wearing a beautiful red flowy dress. Mababa ang neckline niya na halos kita ang cleavage ko at 'yong pagka-tan ng aking balat. The dress has a slit on my right leg. May ilang bato rin ito sa upper. Anyway, it's so comfortable except in my chest part. Naramdaman ko ang mainit na bisig sa aking bewang. Nakita ko mula sa repleksyon ng salamin ang napakagwapo kong asawa. "Hey" bati niya bago niya ako halikan sa leeg. Matamis akong ngumiti bago ko hinaplos ang mga kamay niyang nakapulupot sa akin. "Hey...""Nervous?" He asked before licking my neck. Lumunok ako habang nararamdaman ko ang unti-unting pag-init ng aking katawan. "Stop" natatawa kong sambit.

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 20

    "You look beautiful"Iyon na ata ang panglimang beses na sinabi ni Sheehan na maganda ako ngayong araw. He never leaves his eyes on me. Panay ang titig niya sa akin habang papunta kaming elevator.Yes, our house has an elevator. 4 storey house kasi itong bahay. Kahit naman may karangyaan ang buhay ko no'n, hindi ko akalaing magiging ignorante ako ng ganito pagbalik. Panay ang libot ko sa paligid dahil nakakapanibago ang ganitong kalaking bahay. Nasanay na ako sa maliit kong bahay sa Isla eh. "Tigil na. Baka magsawa ka kaagad sa kagandahan ko" sambit ko habang papunta kami sa rooftop. Sabi ni Sheehan kasi ay doon kami mag-aalmusal. "Ten years had passed, Is that not enough proof that I will never be sick or tired calling you beautiful?" Naramdaman kong nag-init ang pisngi ko bago ko iniwas ang tingin. "Sabi ko nga" "You're blushing" asar pa niya sa akin kaya inirapan ko siya. Pumasok na kami sa elevator. Pagpasok na pagpasok namin ay bigla akong niyakap patalikod ni Sheehan. N

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status